ΣΥΖΗΓΟΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΜΕ ΔΙΠΟΛΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ

Καταλαβαινω την θεση σου και το οτι εχεις βρεθει σε μια δυσκολη θεση.
Ωστοσο θα πω οτι δενμπορω να κατηγορησω κανενα ο οποιος δειχνει οτι δεν εχει τις αντοχες που απαιτουνται σε μια τετοια περιπτωση.

Επειδη ειστε οι δυο αντιθετες πλευρες και ειναι σαφες σε ποια πλευρα γερνεις, πριν κατηγορησεις ειτε την μια ειτε την αλλη πλευρα, δες την περιπτωση να μην μπορει ο αλλος να αντεξει ολο αυτο το ζητημα.
Ειναι πανω απο ολα ανθρωπινο....

Στην δικη σου περιπτωση θα πω οτι καθε αγαπη μπορει κατω απο συνθηκες να μετατραπει ευκολα σε μισος...
Δυστυχως η οχι και αυτο ανθρωπινο ειναι.
(οταν η κοινωνια γινεται παμφαγα αυτο το συμπερασμα βγαινει)

πιστεψε με krino, το μονο που δεν εκανα ποτέ ειναι να κατηγορησω τον fillis, και οποιονδηποτε fillis φυσικα, που δειχνει αν μη τι αλλο ενδιαφερον και κατανοηση για την ολη κατασταση, δειχνοντας το και εμπρακτα και με το που επισκευτηκε ψυχολογο για να ενημερωθει, αλλα και μπαινοντας σε μια τετοια σελιδα και αναποθετωντας το προβλημα που αντιμετωπιζει.
Οι αρχες μου ειναι να μην κρινω αλλα και να μην κατηγορω ποτέ μου και κανεναν.

Αγαπητέ φίλε,
εγώ έχω το ίδιο πρόβλημα με την μητέρα μου (χήρα).
Μετά από 15 χρόνια κατάθλιψης, πότε βαρειάς πότε ελαφριάς, το γύρισε σε διπολική διαταραχή. Την πρώτη φορά που την είδαμε έτσι, νομίζαμε ότι δεν υπάρχει γυρισμός. Την πήγαμε σε μια κλινική στην Θεσσαλονίκη, στο Πανόραμα στον Αγιο Γεώργιο όπου έκατσε ένα μήνα και από εκεί βγήκε με βαρειά κατάθλιψη. Μετά περίπου δύο μήνες επανήλθε. Είναι ότι χειρότερο μπορεί να σου συμβεί αυτή η αρρώστια. Αλλά μη χάνεις την υπομονή σου. Τα άτομα που βρίσκονται σε έξαρση στην διπολική διαταραχή υποφέρουν και τα ίδια μα δεν μπορούν να το πουν. Για αυτό χρειάζονται εμάς δίπλα τους που τους αγαπάμε και θα τρέξουμε για αυτούς. Είναι αμαρτία να αφήσεις την γυναίκα σου και να πάρεις τα παιδιά να φύγεις. Το μυστικό στην διπολιτική διαταραχή είναι ότι πρέπει να είσαι πάντα δίπλα στον γιατρό σου. Ο λόγος που ανεβαίνουν τόσο ψηλά ψυχολογικά και εκφράζουν μανίες είναι ότι παίρνουν για πολύ καιρό πολλά αντικαταθλιπτικά. Τα αντικαταθληπτικά πρέπει να τα παίρνουν σε μεγάλες δόσεις όταν είναι πολύ κάτω, μόλις αρχίσουν να ανεβαίνουν και να νιώθουν καλύτερα θα πρέπει να αλλάζει η δόση. Πρέπει ο γιατρός να τα μετριάζει ανάλογα με την περίπτωση και να προλάβεις την \"ανύψωση\". Πάντως και η μητέρα μου, εμπιστεύεται μόνο έναν γιατρό ο οποίος είναι κορυφή στο είδος του και μέσα σε 15 ημέρες με ορούς στο ιατρείο του (βέβαια πάρα πολύ ακριβοί) γύρω στις 2.000 με 2.500 ευρώ, σε φέρνει στα \"ίσια\" σου. Αν θέλεις το τηλέφωνό του είναι το όνομα και τηλεφωνο διαγράφηκαν από τους διαχειριστές του φόρουμ στην Θεσσαλονίκη βρίσκετε. Καλό κουράγιο, σου εύχομαι ότι καλύτερο!

γκουχ γκουχ

ρε παιδια εχω την εντηπωση οτι εγω τελικα δεν πασχω απο διαταραχη πανικου αλλα απο αυτην την διπολικη διαταραχη.Μετα της κρισεις εχω παρομοια συμτωματα.Μια καταθλιψη ελαφρια βεβαια μια μεγαλη ευορια μιλαω πολυ κανω τα παντα.λολ

Γεια σας,
ειμε 39 ετων και ασθενω απο τα 25 μου απο διπολικη διαταραχη.Ειμε παντρεμενος και εχω 2 κοριτσακια.Ειμε συνηθως σε καταθλιψη .Εχω προσφερει πολλα στην οικογενεια μου αλλα της αφαιρεσα και αρκετα.Υποφερω παρα πολυ ομως ποτε δεν τσακωθηκα με την γυναικα μου και ο αυστηρος ορος που εχω βαλει στον εαυτο μου εινε να απομακρυνθω απο την οικογενεια μου εαν ειναι να επηρεασω αρνητικα τα παιδια μου.Υστερα απο ψυχοθεραπεια ,φαρμακα κ.λ.π ,ολα αυτα τα ξεκινησα οταν ημουν 30 χρονων οπου και γνωρισα την γυναικα μου πριν 2 χρονια καταλαβα και αρχισα να ελεγχω την κατασταση καπως.Πλεον την οικογενεια μου,θελω να την καθοδηγει δηλαδη τις σοβαρες αποφασεις μονο η γυναικα μου που χρηζει τησ απολυτης εμπιστοσυνης.
Φιλε μου,
η γυναικα σου εχει μια απο τις δυσκολοτερες ψυχικες ασθενειες και μπορει να μην αναρρωσει ποτε .Ομως εαν βρεις τον καλυτερο για αυτην ιατρο(να ειναι καλος και να τον εμπιστευετε),μπορεις να χρειαστει να αλλαξεις αρκετους, εντοπισθει η καταλληλη θεραπεια και πανω απο ολα κερδισεις παλι την αγαπη και εμπιστοσυνη της γυναικα σου ειναι σιγουρο οτι τα πραγματα θα πανε καλυτερα.Βεβαια μπορει να μην ειναι οπως πριν αρρωστησει αλλα αρκετα καλυτερα.Εχεις πολυ δρομο μπροστα σου ,αλλα νομιζω οτι εαν την εγκαταλειψεις ,ελαχιστοποιουντε οι ελπιδες για αυτη να παει καλυτερα.Εσυ εαν ειχες την ασθενεια μας τι θα επιθυμουσες...
Στεφανος Κ.

fillis πως ειναι τα πραγματα?

Παρακαλώ, αν υπάρχει λόγος να γίνονται αναφορές σε συγκεκριμένους επαγγελματίες και τα στοιχεία τους, αυτό να γίνεται με προσωπικά μηνύματα.

οταν παντρευτήκατε δεν είχε διπολική διαταραχή. Σκέψου το αυτό πριν φύγεις. Αν αντιμετώπιζε οποιαδήποτε άλλη ασθένεια θα την άφηνες; ;

Μαλλον ο fillis μας εγκατελειψε.. Εγω συμφωνω απολυτα με τον aristos. Αν εσυ fillis ειχες αυτη την ασθενεια πως θα ενιωθες? Πως θα ηθελες να σου φερθουν? Πως πιστευεις θα σου φεροταν η συζυγος σου? Aσε που αν την αγαπας, τη σκεφτηκες μετα πως θα ειναι? Ψαξου οσο καλυτερα μπορεις για το θεμα. Για ολα υπαρχει λυση, μονο για το θανατο δεν υπαρχει.Φαντασου να εκανε τπτ τετοιο, δε νομιζω να το αντεχες.. Η συζυγος σου εχει κανει μια οικογενεια πλεον, και ειστε και τοσα χρονια μαζι. Απο ποιον αλλον να περιμενει... Οσο περνα ο καιρος, οταν βρει τη θεραπεια που της ταιριαζει, τα επεισοδια θα παρουσιαζονται αραιοτερα. Αν ειχε κτ αλλο θα την αφηνες η θα την ετρεχες για εγχειρησεις ας πουμε? Και επιμενω τοσο γτ μεγαλωσα σε τετοια οικογενεια και πασχω και η ιδια εδω και λιγο καιρο και πιστεψε με, αν το παθαινες(που οποιοσδηποτε μπορει να το παθει, μη βγαλεις ποτε τον εαυτο σου εξω οπως πολλοι κανουν) δε θα ηθελες να σε αφησουν φιλε μου. Ελπιζω να παρεις τη σωστη για ολους σας αποφαση. Δες αν θα ηρεμουσε τη συζυγο σου να μεινει για λιγο ας πουμε με τη μητερα της για να ξεκουραστει, ξερω γω, τι να πω..

Μερικές απαντήσεις εχουν γραφτει λες και εχει ηδη πάρει την απόφαση του ο θεματοθέτης, αλλα το μηνυμα του ήταν καθόλα ουδέτερο.
Και εχει περάσει και 4 χρόνια να προσπαθεί.. δεν ειναι λίγα, και ειναι υπερ του.
Και εγώ εχω την γνώμη πως ίσως αξίζει να προσπαθήσεις κι άλλο. 22 χρόνια της ζωής σου ειναι αυτά...
απλά εκτός όλων των αλλων που έιπαν οι παραπάνω ,εγώ θα μιλήσω για την πλευρά των παιδιών.. Δεν μπορείς να μιλήσεις μαζί τους? (αν δεν το εχεις κάνει)? Με την γυναίκα σου? ..
......Μακάρι όλα να πάνε καλά.Καλή σου συνέχεια!

Εχω διπολικη,διαγνωστικα το 2007.
Πριν ειχα ενα γιατρο που με χαπακιαζε ολη μερα,3 - 4 διαφορετικα χαπια,ημουν φυτο,δεν ειχα δουλεια δεν ειχα ζωή.
Αλλαξαμε γιατρο και τα πραγματα ειναι καλυτερα.
Εχω ζωη πλεον.
Οικογενεια και παιδια ομως οχι,αρα δεν κουβαλαω επιπροσθετω βαρος(ειναι επιπροσθετο βαρος-αγχος και στρες..ειμαι σιγουρη γι αυτο.).
Ειχα και την οικογενεια μου κοντα.
Νιωθω τυχερη που βρηκα τον τωρινο μου γιατρο.Για μενα και την οικογενεια μου.Η μητερα μου οσες φορες χρειαστηκε τον συμβουλευτηκε και γενικα ειναι παντα εκει.
Ειναι πολυ σημαντικο να βρεις τον σωστο γιατρο.
Δεν θελω να ταλαιπωρω ουτε και να ειμαι βαρος σε κανενα.Κανενας διπολικος δεν το θελει αυτο.
Ουτε και καποιος που εχει διαβητη το θελει αυτο.
Θελω να εχω ζωη,θελω να ειμαι χρησιμη,θελω να δουλευω,θελω να υπαρχω με λιγα λογια.
Αν ειχα παιδια,θα ηθελα να ειμαι εκει ...να τα ντυνω για το σχολιο,να τα διαβαζω,να τ αγγαλιαζω και να τους λεω καθε μερα ποσο πολυ τ αγαπαω.
Κι αν ειχα εναν συζηγο,εναν συντροφο θα ηθελα να ειμαι εκει και για αυτον.
Να ειμαι μαζι του.22 χρονια ειναι μια ολοκληρη ζωή,22 χρονια ειναι κατι σημαντικο.
Θα βοηθουσε πολυ αν μαζι βρησκατε ενα γιατρο που θα σας υποστιριξει σαν οικογενεια,δεν ξερω .....
Να μην ειναι απλα εκεινος που γραφει τα χαπια και τιποτα αλλο.
Θα ηθελα επισης να σου πω οτι νομιζω οτι εχεις καθε δικαιωμα να θελεις να χωρισεις.Σαν επιλογη ενηλικα ανθρωπου,σαν επιλογη καθε ενηλικα ανθρωπου.Κανενας ανθρωπος δεν πρεπει να \"αναγκαζετε\" να μεινει με καποιον,αν ο ιδιος δεν το θελει,αν δεν ειναι επιλογη του συνειδητη.
Ουτε και κανεις μπορει να βηθηθει με το ζόρι.Πρεπει να το θελει.
Υπαρχει παντα λυση.
:D

είχα διπολική και λέω είχα γιατί είμαι στη φάση της ανάρρωσης και αυτό με βοηθάει να το ξεπερνώ πιο εύκολα αν ο σύντροφός μου με είχε αφήσει δεν ξέρω τι θα μπορούσα να κάνω. κακό στον εαυτό μου που αρρώστησα ή σε αυτόν που θα μου στερούσε την μοναδική ευτυχία της δύσκολης ζωής μου; η γνώμη μου είναι να βρείτε έναν πολύ καλό γιατρό και να πορευθείτε μαζί σε αυτήν την δυσκολία άλλωστε ο γάμος δεν είναι μόνο χαρές και τραγούδια έχεις δώσει έναν όρκο μπροστά στον Θεό μην το ξεχνάς.