Τα όνειρα του καθενός μας ακολουθούν ένα μοτίβο πάντα. Και είναι ένα μοτίβο ειδικό και ξεχωριστά προσωπικό για τον καθέναν μας.
Οι ονειροκρίτες και οι λαϊκοί Καζαμίες έχουν πάρει κοινά μοτίβα που είναι όμοια σε μεγαλύτερο πληθισμό ανθρώπων κι έχουν βασίσει επάνω τους ερμηνίες που, όποιος έχει γεννηθεί και ζήσει έχει ακούσει έστω μια φορά. Η πτωση δοντιού είναι θάνατος, το φίδι εχθρός, ο σκύλος φίλος και δεν συμμαζεύεται.
Εμένα ήταν πάντα ο Ύπνος και τα Όνειρα το αγαπημένο μου αποκούμπι-γιατί τους Εφιάλτες τους έβλεπα όταν ήμουν ξύπνια.
Είχα καταλήξει από πολύ νωρίς ποιο είναι το δικό μου κοινό μοτίβο στα όνειρα που έβλεπα. Κι όταν το 2015 άρχισα να κρατώ "Ημερολόγιο ονείρων" το μοτίβο μου απλά επιβεβαιώθηκε. Όταν έβλεπα όνειρο όπου πάθαινα ζημιά στα δόντια, στον ξύπνιο μου αντιμετώπιζα φουλ κατάσταση Άγχους που συνοδευόταν με σενάρια καταστροφολογίας. Το γεγονός ότι στην πραγματικότητα φροντίζω την υγιεινή των δοντιών μου προληπτικά ώστε να μη χρειαστώ αργότερα επεμβάσεις που είναι και επώδυνες και πολύ ακριβές-και δεν τις γουστάρω, σχετίζεται άμεσα με το ότι βλέπω όνειρα με ζημιά στα δόντια μου τις περιόδους που βρίσκομαι σε έντονο άγχως.
Ένα άλλο μοτίβο, όταν στη ζωή μου έχω κάνει μια πράξη προς την επίτευξη ενός σκοπού κι ακόμα δεν ξέρω πώς θα πάει ή αν θα 'χει θετική ή αρνητική εξέλιξη, τότε βλέπω όνειρα ότι οδηγώ. Στην πραγματική μου ζωή δεν οδηγώ, όχι γιατί δεν ξέρω να οδηγώ αλλά γιατί φοβάμαι...
[Υπάρχει και το πιο WTF μοτίβο, πάντα βλέπω όνειρο γάτες πολλές μαζεμένες-ποτέ μια μόνη της κάπου, όποτε έρχομαι αντιμέτωπη με προβληματισμούς που αφορούν γκόμενο.]
Η ερμηνία των ονείρων, απ την άλλη, είναι ένα θέμα που δεν με προβληματίζει καθόλου.
Είναι το ασυνείδητό μου, οπότε βράσε όρυζα.
