Μακ να σε ρωτήσω κάτι τώρα που σε πέτυχα;
Printable View
Μακ να σε ρωτήσω κάτι τώρα που σε πέτυχα;
Βολτα κανω εχει κοσμο εδω τα κανω ολα με τα ποδια
Υπνηλια μονο το σεροξατ φερνει , μαλλον πολυυπνια , και στις αρχες το brintellix ....... φυσικα γινεται να τα παιρνεις βραδυ ......... κρισεις πανικου δεν εχω , ουτε ειχα , και ο καφες εκκρινει ντοπαμινη, καλη για την κτθλψη , κακη για αγχωδεις καταστασεις , εμενα μου φτιαχνει και την διαθεση ο καφες ο Ελληνικος ( μεχρι 2 /μερα ) , και με κινητοποιει , οχι ο νες, ειναι κακης ποιοτητας και πολυ δυνατος ...... εχει συμβατοτητα με ταντικαταθλιπτικα , δεν ξερω για αλλα φαρμακα ...........
Τοχω δοκιμασει το ζολοφτ , δεν μουφερε τιποτα , ουτε αντικτθλψη .............. ο καφες ο Ελληνικος εχει 100 mg καφφεινης , ενας γερος , .............. ο φραπε , εχει 200mg , η ο νες ........ καποτε κι μενα μουφερνε εκνευρισμο ο λιγος καφες , αλλα τωρα με κινητοποιει ........ μαλλον τν εχει αναγκη πο οργανισμος μου .... ο δικος σου μαλλον οχι ( τον πολυ ) .....γενικα δεν επιτρεπεται πανω απο 400 mg καφφεινης , για λογους υγειας ( τα 800 mg θεωρουνται ντοπιν , με τις αναλογες συνεπειες ) .....
δεν εχω ιδεα απο ΙΔΨ ..........
Ναι και μένα δεν με πιάνει καθόλου, πριν είχα κι' άλλες παρενέργειες, τώρα έμεινε μόνο η υπνηλία. Ούτε 300 mg δεν είχα πιει σήμερα σύμφωνα μ' αυτά που λες, οπότε μάλλον φταίει το άγχος και πρέπει να τον κόψω τελείως. Thanks, θα ρωτήσω και την γιατρό.
ΟΚ........................ μαλλον δεν σου ' παει ' ο καφες ........ δεν χρειαζεται να τον μπουκωνεσαι αμα σε βλαπτει .....
Ωραίο ερώτημα το οποιο και με απασχολει ειδικα αυτη τη περιοδο της ζωης μου...αν και διαφωνώ οτι τα φαρμακα μας κάνουν "ηλιθιους". Ισως σε μερικους να μην λειτουργουν , δεκτό. Αλλά λειτουργουν καλα σε ποσους όλους και κάνουν τη ζωη μας(ευτυχώς) ποιοτικότερη.
Φυσικά και δεν έχω απαντηση, αφου άπαξ και μπήκαμε στο τρυπάκι της "ψυχικης νόσου" θα πρεπει να χορεψουμε...Κοινώς σκάσε και κολύμπα θα ελεγα...
Δε γινεται κάτι αλλο. Θεωρώ ότι δεν ΠΡΈΠΕΙ με τιποτα να τα παρατήσεις γιατί τόσο θα απομακρυνεσαι απο τους στόχους σου και εν τέλει, ευελπιστω δηλαδη την ολοληρωτική θεραπεία μας.
Όσο άσχημα κι αν νιώθουμε, οφείλουμε να μας σπρώξουμε για να προχωράμε. Και ξέρω πολυ καλα πως ειναι να αυτοσπρωχνεσαι με τα χιλια ζορια (εχω πεσει 4 φορες για τα καλα στη ζωη μου ). Ειμαι απο τα πρώτα άτομα αμα με βαλεις σε μια σειρα
που κάνω"λαθη" προσωπικα και ειδικά επαγγελματικα και πέφτω και βουλιάζω. Πέφτω στο πηγάδι μου και καθομαι εκει και μαραζωνω σαν να μην υπαρχει ελεος. Τι καταφερνω? ΤΙΠΟΤΑ. 0 ΕΞΕΛΙΞΗ. Οπότε, οσο κι αν μας δυσκολευει πρεπει να κινητοποιούμαστε για να παμε απο το - στο 0, απο το 0 στο 1 και ουτω καθεξης.
Δεν θελω να μακρυγορήσω αλλο, αυτό ειναι το ζουμί για μενα εξαλλου. Ευχομαι σε ολους κουραγιο, επιμονη και υπομονη και μια μερα να πάρουμε το αιμα μας πίσω. Υγεια μονο...ολα τα αλλα γίνονται!