Quote:
Originally posted by Empneustns
μα το κοριτσι το εχει ομολογησει ξανα και ξανα,τουλαχιστον σε εμας.δηλαδη τι αλλο να κοιταξει εκει περα;τι υπαρχει να δει;τι θα δει σε ολο το θεμα που θα την βοηθησει να ξεκαθαρισει την κατασταση.απο οπου και αν το πιασεις βρωμαει το συγκεκριμενο θεμα.οσο για τον πονο της κατα τη γνωμη μου παντα,ουτε θολος ειναι ουτε θαμενος,καθε μερα την βασανιζει.και δεν ειναι και περιεργο που την βασανιζει,και μενα θα με βασανιζε κατι τετοιο.λογικο δεν ειναι;το θεμα ειναι τωρα,ποσο δυναμη εχει να το προσπερασει και να μη το σκεφτεται.να ξεκολησει το μυαλο της απο την αδικια εις βαρος της,να παρει αποφαση πως οσο και να το σκεφτεται τιποτα δεν μπορει να αλλαξει και το μονο που μπορει να κανει ειναι να κοιταξει μπροστα.εγω θα εφευγα οσο μπορουσα μακρια και δεν θα τους ξαναβλεπα ποτε μου.
δεν απαντω εξ ονοματος της mstrouf.....θα μιλησω λοιπον για μενα.απο οσο εχω καταλαβει οταν δεν μιλάω για ενα δυσαρεστο γεγονος, οταν το κραταω για χρονια μεσα μου κανω τον πονο θολο, τον θαβω....Ομως το σκεφτομαι συνεχεια κ καποιον λογο θα εχω...δεν ειναι τυχαιο. Το να εξομολογηθω κατι σε ενα φορουμ ειναι μια αρχη, ενα βημα. Δεν ειναι το \"ολο\"....Για μενα η δυναμη δεν ειναι στο να σταματησω να σκεφτομαι κατι καταναγκαστικα ισως, αλλα στο να το δω καταματα, να μπορεσω να το δω πια απο αποσταση κ να το εξετασω ωστε να μπορω πια να το αφησω πισω.Κ ναι υπαρχουν πολλα να δει κανεις που ισως χρονια πριν δεν ειχε τη δυναμη να τα δει. Ενα τετοιο γεγονος δεν ειναι απλο, δεν ξεπερνιεται ετσι. Θελει χρονο, αγαπη κ βοηθεια. Δεν ξεκολαει ετσι το μυαλο....