Μεγαλος πονος...

Εισαι η πιο εξυπνη απο ολουσ

Αμα θεσ καποιον με προβλημα για να σ δειξει το νοημα τησ ζωησ προσφερομαι εγω κοντοσ χοντροσ κ ασχημοσ χωρισ λεφτα καραμπινατη σχιζοφρενεια εχω

Αν ημουν εξυπνη θα ακουγα τον εαυτο μου. Που παντα ξερει πολυ καλα τι θελει. Με μπερδευουν ομως οι αλλοι τοσες πολλες φορες.
Ειπα για να το λενε ολοι καπου κανω λαθος εγω. Μεγαλωσα και καμια σχεση δεν πηγε καλα μεχρι τωρα. Αρα καπου κανω λαθος και φταιω εγω.

Ειναι δυσκολο για τις γυναικες......

Μου λενε θα μεινεις μονη σου.Το εχω ακουσει ποσες φορες αυτο...
Που ειναι το κακο στο να ειναι καποιος μονος. Μηπως και μεσα στη σχεση μονοι δεν ειμαστε?
Και εγω σε αυτη τη σχεση μονη μου δεν φροντισα τον εαυτο μου οταν αρρωστησα και οταν χτυπησα?
Μηπως και αυτοι που μας αγαπανε περισσοτερο απο ολους, οι γονεις μας, τα αδερφια μας ξερουν τι ειναι το καλυτερο? Παντα για τον εαυτο τους μιλανε ολοι .
Και εγω.

Μακαρι ολοι να εκφραζονταν οπωσ εσυ ουτε τι λενε τα βιβλια ουτε τιποτα καταλαβα ακριβωσ τι εγινε αλλα ισωσ να μην μπορω να στο πω να το καταλαβεισ εχω μια δυσκολια στην εκφραση λογω ασθενειασ

Παντως με εκανες και χαμογελασα πολλες φορες σημερα Elis!
Σε ευχαριστω

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

καλησπερα.
εννοειται οτι για μια μητερα με μικρο παιδακι, το παιδι ειναι πιο σημαντικο απ οτιδηποτε αλλο, αλλα φυσικα κι εσυ εχεις δικαιωμα να μην εχεις διαθεση για τηλεφωνηματα, οχι μονο μια ξενυχτισμενη μανα.

η φιλη σου κατα την γνωμη μου επρεπε να σε ενημερωσει οτι ο ανθρωπος αυτος εχει το συγκεκριμενο προβλημα.
αλλα και ο ιδιος επρεπε να σε ενημερωσει σε καποια φαση. πριν το σεξ, βεβαια. νομιζω οτι ο καθενας θα σοκαριζοταν με μια τοσο ξαφνικη αποκαλυψη τετοιου ειδους.
εξαλλου το σεξ ειναι κατι πολυ ευαισθητο σε θεματα προτιμησεων και αισθητικης (του καθενα) αυτο που ο ενας δεχεται, τον αλλο τον ξενερωνει απολυτα. απαραδεκτο που προχωρησε μαζι σου, ετσι απροειδοποιητα.

απο κει και περα ομως, μου δημιουργηθηκαν καποιες αποριες.
οκ, δεν στο ειπε κανεις και το ανακαλυψες ξαφνικα.
μπορουσες να φυγεις ομως, δεν σε επιασε κανεις απ τον λαιμο να παραμεινεις αν χαλαστηκες!!
οποτε, στο οτι προχωρησες μαζι του, δεν μπορεις να κατηγορησεις κανεναν.

το αλλο που με παραξενευει ειναι το εξης. ο ανθρωπος, εχει ενα σοβαρο ελαττωμα εμφανισης και λειτουργικοτητας, που τον απετρεπε απο το να εχει σχεσεις κιολας, οπως ειπες και ηταν σχεδον παρθενος.
οποτε , το περιβαλλον του, λογικα θα επρεπε να σε αγκαλιασει κι να χαρει πολυ που τα βρηκατε.
εσυ μας λες οτι ολοι μαολοι και φιλοι του και συγγενεις του και η φιλη σου η ιδια ακομα, σε αντιπαθουσαν και ηταν εναντιον σου!
ποιος ο λογος να γινεται αυτο?
τι προβλημα ειχαν μαζι σου? σου ειχαν πει ποτε?
τους εκανες κατι? ειχατε κακη εικοινωνια? γιατι δεν σε ηθελαν?

---

Εγω νομιζω οτι η "φιλη" της δεν την πολυηθελε για συχνη επικοινωνια και ηθελε να της βρει συντροφο να απαλλαχθεί. Της ηταν βαρος αλλα ειχε τυψεις να την κοψει στα ισια.
Το λεω αυτο εκ πείρας με γνωστο - φιλο και αδερφο ενος φιλου μου που ηταν μονος και μου ειχε γινει κολιτσιδα, χωρις να θελω μαζι του στενη σχεση για καποιους λογους. Ε ευχομουν να βρει γκομενα να απαλλαχθω γιατι πρακτικα αν τον έστελνα θα κλονιζοταν και η σχεση με τον αδερφο του που καναμε υγιη παρεα, αλλα και επειδη θα ειχα και τυψεις που θα εμενε μονος. Τελικα κατεληξα να κοψω τελειως και απο τους δυο.
Τοτε θυμηθηκα μια φραση που του ειχε πει ο αδερφος του οταν τους πρωτογνωρισα σε ενα τσακωμο, εξ αιτιας σου εχω χασει πολλους φιλους, και να που ξαναγινε.

Τιποτα κουκλα εισαι γυναικαρα μ αρεσουν κι οι μικρεσ αλλα οι μεγαλεσ ειναι το νοημα τησ ζωησ στην ουσια παντωσ κι εσυ αυτο λεσ οτι εισαι πανεξυπνη απλα για διαφορουσ λογουσ δεν κανεισ του κεφαλιου σου εγω παλι ειμαι στο μετριο κ κανω ολο του κεφαλιου μου κ δεν πετυχαινω τιποτα

Εμενα η φιλη μου δεν ειναι ετσι.
Πιστευω οτι μπορει να την κουρασα και εγω καποιες φορες αλλα ταυτοχρονα ξεφευγε κιολας απο την οικογεια της.
Πιο σωστα θα μπορουσα να πω οτι εγω την βοηθουσα....

Ξερω οτι με νοιαζεται. Ειναι ομως και η δικη της η ζωη. Εγω που την ξερω καλα, ξερω οτι οταν εκανε το παιδι της ειχε και εκεινη να αντιμετωπισει θεματα αλυτα με τους δικους της γονεις, φοβους της, πραγματα που δεν ειχε ξεπερασει. Περασε και αυτη λουκι......Μεγαλο.....
Αυτο που δεν μπορω εγω ειναι οτι δεν μου το ειπε και τωρα λεει οτι την προδωσα. Ειπαμε και αλλα, πιο σκληρα πραγματα...

Εσενα αυτος ο ανθρωπος που αναφερεις δεν ηταν φιλος σου, τουλαχιστον τοσο κοντινος απο οτι καταλαβα

Ε καλα! Δεν ειμαι τοσο μεγαλη!
χαχα

Εμενα δεν με νοιαζει τοσο. Ενα νουμερο ειναι.
Οι αλλοι εχουν λυσσαξει

Κολητοι ηταν απο το σχολειο μεχρι που βρηκαν τισ γυναικεσ που παντρευτηκαν απο πεντε μεχρι εικοσιπεντε πιο κολητοι δεν γινεται

Συγνωμη τοτε καταλαβα λαθος.
Επειδη εγραψε, γνωστο - φιλο και αδερφο ενος φιλου μου

Αραξε εδω Caba,θα σε προξενεψουμε

Σοβαρα τωρα καποια πραγματα:

1.Δυστυχως δεν ισχυει οτι τα ατομα με καποια αναπηρια ειναι πιο γλυκα/ευαισθητα κτλ.Κρυβουν τεραστιο πονο μεσα τους οσο και να χαμογελανε και να κανουν πως δε τους πειραζει.Οι δυσκολιες συνηθως σε σκληραινουν δε σε μαλακωνουν
2.Η μανα του η ξαδερφη του και οι φιλοι του δε μπορουσαν να χωνεψουν οτι μπορει μια γυναικα να τον αγαπησει.Οποτε σε εβλεπαν σαν εξωγηινη,οτι κατι θες απο αυτον.Βλεπεις τον εχουν καταδικασει και αυτοι τον ανθρωπο στο μυαλο τους,πιστευουν μεσα τους οτι θα μεινει παντα μονος μιας και ειναι εξαιρετικα δυσκολο να βρεθει γυναικα να ζησει μαζι του.Οποτε και καλα που φερθηκες εσυ δεν ηταν αρκετο και φυσικα ΔΕΝ φταις εσυ για την συμπεριφορα ολονων τους γνωριζοντας φυσικα την δικη σου πλευρα
3.Η φιλη σου ειναι για ΠΑΛΟΥΚΩΜΑ.Το οτι αποφασισες να μεινεις ειναι αλλο εντελως κομματι και μη το συγχεεις με την τερατωδη πουστια που σου επαιξε η ''φιλη'' σου.Πιστευω δεν εχεις καταλαβει ακομα τι εχει κανει και ποσο σε στριμωξε...μη σκεφτεσαι οτι ''αφου δε με μισει γιατι να μου κανει κακο''.Σημασια εχει οτι το εκανε και ακομα κανει την μαλακω.

Quote:

---

Originally Posted by Caba

Καλησπερα.

Ειχα την αναγκη να γραψω ολα αυτα που εχουν συμβει γιατι αν και νομιζα οτι μπορω να τα χειριστω μαλλον με ξεπερνανε...

Χωρισα σχετικα προσφατα απο μια σχεση 4 ετων. Ειχα γνωρισει τον συντροφο μου μετα απο την επιμονη της καλυτερης μου φιλης. Απο εκει ξεκινα μια διαδρομη που περασα ομορφα αλλα και πονεσα πολυ και μαλλον εκανα να πονεσουν κι αλλοι.

Απο την αρχη της σχεσης ηξερα οτι αυτον τον ανθρωπο δεν θα τον ερωτευτω. Ηταν μια επιλογη συνειδητη μιας γυναικας που εχει περασει παθη, ερωτες και αποφασισε να ζησει μια ηρεμη ζωη με εναν ανθρωπο που επισης ψαχνει το ιδιο. Δεν εγινε ομως ετσι.
Ο ανθρωπος αυτος ειχε μια δυσπλασια. Το ενα του χερι δεν ειχε αναπτυχθει σωστα και φορουσε προσθετο μελος. Εγω δεν το γνωριζα ουτε η φιλη μου μου το ειχε πει. Τον ειδα πρωτη φορα την ημερα που καναμε σεξ. Μετα το αρχικο σοκ γιατι αυτη ειναι η σωστη λεξη αποφασισα οτι αυτο δεν ειναι λογος για να μην συνεχισω μαζι του, με τον καιρο επαψα να το βλεπω και πιστευα οπως και πιστευω οτι ανθρωποι που εχουν δυσκολιες στη ζωη του γινονται πιο ευαισθητοι και ομορφοι. Δεν ηταν κακος ανθρωπος, ομως ηταν ενας ανθρωπος που μεγαλωσε μακρια απο τις χαρες της ζωης λογω του θεματος του, δεν ειχε πολλες σχεσεις και καμια σχεδον εμπειρα στο σεξ. Αυτο δεν ειναι σημαντικο για εμενα ομως ηταν πολυ δυσκολα σε αυτο το κομματι και περασε καιρος μεχρι εκεινος να καταφερει να ανταποκριθει.

Μετα λοιπον απο ολα αυτα προσπαθησαμε και οι δυο να κνουμε μια ομορφη σχεση. Οπως περνουσε ομως ο χρονος εγω φορτωνομουνα ολα και περισσοτερα πραγματα, βγαιναμε εξω και ολο κατι εκοβα, μαγειρευα μονο εγω σχεδον και εκεινος οσο περναγαν οι μηνες αισθανοταν ολο και καλυτερα. Σε αντιθεση με εμενα που ολα και αισθανομουν χειροτερα. Σαν δυο δοχεια το ενα γεμιζε το αλλο αδειαζε. Οι φιλοι του δεν με ηθελαν και μου το εδειχναν, καθε εξοδος μαζι τους ηταν μια μαχη. Το χειροτερο σημειο ηταν η ξαδερφη του που και αυτος και αυτη αρχιζαν να δειχνουν στις εξοδους μας την συνδεση τους. Την ταιζε τον ταιζε και ειχε κοντρα μαζι μου. Παλεψα πολυ, 2 χρονια, δεν ελεγα τιποτα για να μην μπω αναμεσα τους και στο τελος μου βγηκε πολυ ασχημα. Η μητερα του δεν με ηθελε επισης. Και το χειροτερο για εμενα ηταν οτι κατηγορουσα τον ευατο μου, εγκλωβιστηκα και εγω στο θεμα του χεριου και στην φιλη μου που μας γνωρισε δεν μπορουσα να απευθυνθω μιας και επαιρνε παντα το μερος του και ενιωθα οτι φταιω εγω.

Ολα αυτα και πολλα αλλα χτιστηκαν σιγα σιγα, στα μισα της σχεσης συγκατοικησαμε και εκει χειροτερεψαν τα πραγματα. Δεν μπορουσα να χρησιμοποιησω ολο το σπιτι ηθελε να το εχει καθαρο δεν μπορουσα να αναψω το τζακι δεν μπορουσα να ριξω κατω ψιχουλα δεν μπορουσα να μιλαω στο τηλεφωνο μεχρι τις 19.00 που ξεκουραζοταν μετα τη δουλεια...


Θα μπορουσα να αναφερω χιλαδες λεπτομερειες. Τελικα αποφασισα να φυγω απο το σπιτι του αλλα διαλεξα και εγω δυσκολη εποχη, χριστουγεννα εφυγα, δυσκολευτηκα να βρω σπιτι, δυσκολευτηκα να κανω τη μετακομιση, παραλληλα δουλευα, η φιλη μου αφαντη. Μιλουσαμε μονο στο τηλεφωνο γιατι αν δεν τα ελεγα και καπου θα εσκαγα, αλλα και παλι επαιρνε το μερος του.

Τωρα εδω και 3 μηνες ειμαι στο καινουριο μου σπιτι αλλα δεν μπορω να αισθανθω καλα......δεν ξερω πια.... στην αρχη ημουνα καλα. Μετα αρχισαν να ερχονται γειτονες, ο ιδιοκτητης οτι ωρα να 'ναι. Ειδαν μια γυναικα μονη..ετσι πανε αυτα. Αρχισαν να μου δινουν συμβουλες χωρις να ξερουν ομως τιποτα για εμενα. Ειναι περιεργοι και αδιακριτοι. Αλλα εγω παρολο που μενω πολλα χρονια μονη και δεν ειμαι και κοριτσακι δεν μπορω να το διαχειριστω....

Το τελευταιο που με εριξε, εκει επαθα τη μεγαλη ζημια ειναι η φιλη μου, η οποια δεν επικοινωνησε μαζι μου σχεδον καθολου, της ζητησα να του πει να της δωσει 2 πραγματα που ξεχασα στη μετακομιση γιατι δουλευουν μαζι και δεν ασχοληθηκε καν. Το ελυσα μονη μου το θεμα επικοινωνοντας εγω μαζι του. Μετα λοιπον απο σχεδον 3 μηνες απουσιας αρχισε να με παιρνει τηλεφωνο, το σηκωσα μια φορα και την ακουσα να μου μιλαει σαν να μην συμβαινει τιποτα. Εγω ημουν αρρωστη ενα μηνα δεν μπορουσα να της μιλησω. Μετα που με πηρε 2-3 φορες δεν το σηκωσα πια. Με πληγωνε και εμενα αυτο που εκανα αλλα δεν μπορω να της συγχωρησω οτι δεν μου ειπε για την κατασταση του ανθρωπου που μου γνωρισε. Ανταλλαξαμε καποια πολυ σκληρα μηνυματα με εμενα να της λεω οτι δεν μπορω να ξεχασω αυτο που εκανε και εκεινη για αλλη μια φορα να παιρνει το μερος του.- Εκεινος ειναι σπουδαιος φιλος και εγω προδωσα τη φιλια μας.

Απο τοτε δεν μπορω να συνελθω. Δεν αισθανομαι πια καμια χαρα, δυσκολευομαι στην αναπνοη, ολο κλαιω και η οψη μου ειναι τραγικη. Νιωθω και παλι οτι εγω φταιω, νιωθω απεραντο πονο.


Δεν θελω να γραψει καποιος συμβουλες. Ηθελα καπου να τα πω. Αν μπορει καποιος να γραψει τις σκεψεις του μηπως απο καποιον αμετοχο συναισθηματικα μπορω και εγω να βγω απο εδω που ειμαι.

Ευχαριστω πολυ οποιον εφτασε μεχρι το τελος

---

ετσι οπως το διαβασα το μυνημα σου εγω προσπαθουσαν να του βρουνε καποιο κοριτση..μαλλον σε ειδαν κοριτση υσηχο χαμηλων τονων και μαλλον πιστευσν οτι μπορουσαν να σε κανουν οτι θελουν για τους συγγενεις του μιλαω..
μολις διαπιστωσαν οτι δεν γινεσε του χεριου τους αρχισαν να σου φερονται οπως σου φφεροντουσα με αντιπαθεια.
σε κατηγουραν για να νιωσης τυψεις να πιστεψεις οτι εδυ φταις να γυρισεις πισω και να γινεις το πιονακι και το παιχνιδακι τους.
και ακομα και τωρα αυτο προσπαθουνε να κανουνε γιαυτο ακομα σε κατηγορουνε..
η φιλη σου δυστηχως δεν ειναι και τοσο φιλη οσο νομιζεις.επρεπε να στο ειχε πει απτην αρχη.η σωστη φιλη φιλε ετδι κανουν..και επρεπε να σε νιωση και αυτη λιγο να καταλαβη τη περνας..

Οντωσ εδω θα βρεισ γαμπρο αμα θελεισ μια χαρα εισαι

Quote:

---

Originally Posted by Caba

Καλησπερα.

Ειχα την αναγκη να γραψω ολα αυτα που εχουν συμβει γιατι αν και νομιζα οτι μπορω να τα χειριστω μαλλον με ξεπερνανε...

Χωρισα σχετικα προσφατα απο μια σχεση 4 ετων. Ειχα γνωρισει τον συντροφο μου μετα απο την επιμονη της καλυτερης μου φιλης. Απο εκει ξεκινα μια διαδρομη που περασα ομορφα αλλα και πονεσα πολυ και μαλλον εκανα να πονεσουν κι αλλοι.

Απο την αρχη της σχεσης ηξερα οτι αυτον τον ανθρωπο δεν θα τον ερωτευτω. Ηταν μια επιλογη συνειδητη μιας γυναικας που εχει περασει παθη, ερωτες και αποφασισε να ζησει μια ηρεμη ζωη με εναν ανθρωπο που επισης ψαχνει το ιδιο. Δεν εγινε ομως ετσι.
Ο ανθρωπος αυτος ειχε μια δυσπλασια. Το ενα του χερι δεν ειχε αναπτυχθει σωστα και φορουσε προσθετο μελος. Εγω δεν το γνωριζα ουτε η φιλη μου μου το ειχε πει. Τον ειδα πρωτη φορα την ημερα που καναμε σεξ. Μετα το αρχικο σοκ γιατι αυτη ειναι η σωστη λεξη αποφασισα οτι αυτο δεν ειναι λογος για να μην συνεχισω μαζι του, με τον καιρο επαψα να το βλεπω και πιστευα οπως και πιστευω οτι ανθρωποι που εχουν δυσκολιες στη ζωη του γινονται πιο ευαισθητοι και ομορφοι. Δεν ηταν κακος ανθρωπος, ομως ηταν ενας ανθρωπος που μεγαλωσε μακρια απο τις χαρες της ζωης λογω του θεματος του, δεν ειχε πολλες σχεσεις και καμια σχεδον εμπειρα στο σεξ. Αυτο δεν ειναι σημαντικο για εμενα ομως ηταν πολυ δυσκολα σε αυτο το κομματι και περασε καιρος μεχρι εκεινος να καταφερει να ανταποκριθει.

Μετα λοιπον απο ολα αυτα προσπαθησαμε και οι δυο να κνουμε μια ομορφη σχεση. Οπως περνουσε ομως ο χρονος εγω φορτωνομουνα ολα και περισσοτερα πραγματα, βγαιναμε εξω και ολο κατι εκοβα, μαγειρευα μονο εγω σχεδον και εκεινος οσο περναγαν οι μηνες αισθανοταν ολο και καλυτερα. Σε αντιθεση με εμενα που ολα και αισθανομουν χειροτερα. Σαν δυο δοχεια το ενα γεμιζε το αλλο αδειαζε. Οι φιλοι του δεν με ηθελαν και μου το εδειχναν, καθε εξοδος μαζι τους ηταν μια μαχη. Το χειροτερο σημειο ηταν η ξαδερφη του που και αυτος και αυτη αρχιζαν να δειχνουν στις εξοδους μας την συνδεση τους. Την ταιζε τον ταιζε και ειχε κοντρα μαζι μου. Παλεψα πολυ, 2 χρονια, δεν ελεγα τιποτα για να μην μπω αναμεσα τους και στο τελος μου βγηκε πολυ ασχημα. Η μητερα του δεν με ηθελε επισης. Και το χειροτερο για εμενα ηταν οτι κατηγορουσα τον ευατο μου, εγκλωβιστηκα και εγω στο θεμα του χεριου και στην φιλη μου που μας γνωρισε δεν μπορουσα να απευθυνθω μιας και επαιρνε παντα το μερος του και ενιωθα οτι φταιω εγω.

Ολα αυτα και πολλα αλλα χτιστηκαν σιγα σιγα, στα μισα της σχεσης συγκατοικησαμε και εκει χειροτερεψαν τα πραγματα. Δεν μπορουσα να χρησιμοποιησω ολο το σπιτι ηθελε να το εχει καθαρο δεν μπορουσα να αναψω το τζακι δεν μπορουσα να ριξω κατω ψιχουλα δεν μπορουσα να μιλαω στο τηλεφωνο μεχρι τις 19.00 που ξεκουραζοταν μετα τη δουλεια...


Θα μπορουσα να αναφερω χιλαδες λεπτομερειες. Τελικα αποφασισα να φυγω απο το σπιτι του αλλα διαλεξα και εγω δυσκολη εποχη, χριστουγεννα εφυγα, δυσκολευτηκα να βρω σπιτι, δυσκολευτηκα να κανω τη μετακομιση, παραλληλα δουλευα, η φιλη μου αφαντη. Μιλουσαμε μονο στο τηλεφωνο γιατι αν δεν τα ελεγα και καπου θα εσκαγα, αλλα και παλι επαιρνε το μερος του.

Τωρα εδω και 3 μηνες ειμαι στο καινουριο μου σπιτι αλλα δεν μπορω να αισθανθω καλα......δεν ξερω πια.... στην αρχη ημουνα καλα. Μετα αρχισαν να ερχονται γειτονες, ο ιδιοκτητης οτι ωρα να 'ναι. Ειδαν μια γυναικα μονη..ετσι πανε αυτα. Αρχισαν να μου δινουν συμβουλες χωρις να ξερουν ομως τιποτα για εμενα. Ειναι περιεργοι και αδιακριτοι. Αλλα εγω παρολο που μενω πολλα χρονια μονη και δεν ειμαι και κοριτσακι δεν μπορω να το διαχειριστω....

Το τελευταιο που με εριξε, εκει επαθα τη μεγαλη ζημια ειναι η φιλη μου, η οποια δεν επικοινωνησε μαζι μου σχεδον καθολου, της ζητησα να του πει να της δωσει 2 πραγματα που ξεχασα στη μετακομιση γιατι δουλευουν μαζι και δεν ασχοληθηκε καν. Το ελυσα μονη μου το θεμα επικοινωνοντας εγω μαζι του. Μετα λοιπον απο σχεδον 3 μηνες απουσιας αρχισε να με παιρνει τηλεφωνο, το σηκωσα μια φορα και την ακουσα να μου μιλαει σαν να μην συμβαινει τιποτα. Εγω ημουν αρρωστη ενα μηνα δεν μπορουσα να της μιλησω. Μετα που με πηρε 2-3 φορες δεν το σηκωσα πια. Με πληγωνε και εμενα αυτο που εκανα αλλα δεν μπορω να της συγχωρησω οτι δεν μου ειπε για την κατασταση του ανθρωπου που μου γνωρισε. Ανταλλαξαμε καποια πολυ σκληρα μηνυματα με εμενα να της λεω οτι δεν μπορω να ξεχασω αυτο που εκανε και εκεινη για αλλη μια φορα να παιρνει το μερος του.- Εκεινος ειναι σπουδαιος φιλος και εγω προδωσα τη φιλια μας.

Απο τοτε δεν μπορω να συνελθω. Δεν αισθανομαι πια καμια χαρα, δυσκολευομαι στην αναπνοη, ολο κλαιω και η οψη μου ειναι τραγικη. Νιωθω και παλι οτι εγω φταιω, νιωθω απεραντο πονο.


Δεν θελω να γραψει καποιος συμβουλες. Ηθελα καπου να τα πω. Αν μπορει καποιος να γραψει τις σκεψεις του μηπως απο καποιον αμετοχο συναισθηματικα μπορω και εγω να βγω απο εδω που ειμαι.

Ευχαριστω πολυ οποιον εφτασε μεχρι το τελος

---

οσο για τη σχεση σου δεν πιστευω οτι επαιξε ρολο το προβλημα του καθημερινα χωριζουν ζευγαρια για χ.ψ λογο
θα μπορουσες να μην τεριααξεις και με καποιον αλλον ανθρωπο.ξερω οτι δεν ειπες οτι αυτο εφτεξε απλα το αναφερο...επισεις εχω διαπιστωση οτι γονεις κσι συγγενεις ανθρωπον με καποια αναπηρια η καποιο προβλημα υγειας ειναι υπερπροστατευτικη..το εχω δει αυτο απειρες φορες στη ζωη μου.
μου αρεδε πολυ και οφειλο να το πω..οτι δεν σε ενοιαξε καν οτι ηταν παρθενος η εστω χωρις μεγαλη σεξουαλικη εμπειρια..
πολυ σπανιο σε μια γυναικα...δεν κρινης τους ανθρωπους με βαση τη σεξουλικη τους εμπειρια..