Originally Posted by
ΤΖΕΝ
Καλημέρα σας,
Είμαι με ένα παιδί 4,5 χρόνια και συγκατοικούμε.Είμαστε αγαπημένοι,βγαίνουμε ,κάνουμε πολύ καλή παρέα ,πάμε εκδρομές και κάνουμε όνειρα. Αλλά δυστυχώς κάνει χρήση όλα αυτά τα χρόνια κοκαίνης και ηρωίνης περίπου 2 μέρες ανά 2 βδομάδες , εγώ επιμένω να ξεκόψει.Είχε μπει σε ένα πρόγραμμα πριν γνωριστούμε και δεν τα κατάφερε.Τώρα από τον Ιούλιο το προσπαθεί πραγματικά να γλυτώσει από όλο αυτό.Η ζωή μας πραγματικά είναι δύσκολη με πολλες εναλλάγες ψυχολογίας, νεύρα κλπ εγώ έχω υπομονή και ελπίδα ότι θα φτιάξουν άλλα τα προβλήματα σκάνε από παντού. Από πάντα μου έκανε σκήνες οτι κοιτάζω άλλους και τον ενοχλεί σε σημείο που βγαίνει εκτός εαυτού, φωνάζει , βρίζει και κυρίως επιμένει στην αποψή του. Δεν το ενοχλεί λέει ότι κοιτάζω άλλους που δεν το κάνω αλλά ότι το κάνω κρυφά,δεν με ακούει και δεν δέχεται ότι δεν το κάνω.Έγινε ξάνα μια τέτοια σκήνη και έφυγα απο το σπίτι μας, αυτός επείδη έχει να πιεί καιρό είναι σιγόυρος για το τι είδε και δεν δέχεται για ακόμη μία φορά τα λεγόμενά μου.Δεν ξέρω τι να κάνω είμαι χαομένη. Πιστεύω ότι έχει πάθει κάποια ψύχωση. Έχετε κάποια παρόμοια εμπειρία;Υπάρχει περιπτώση να ξεπεραστεί;