Originally Posted by
elisabet
Μιλιβα σαν τα χιόνια.... χαίρομαι που σε βλέπω :)
Δεν φαίνεσαι αχάριστη με αυτά που γράφεις, οι άνθρωποι για να είμαστε καλά δεν χρειαζόμαστε μόνο την υγεία μας ή να έχουμε να φάμε. Είναι φανερό πως δεν είσαι ευχαριστημένη με την ζωή σου γενικότερα στην φάση που είσαι κι όσο ασήμαντο αν φαίνεται αυτό σε κάποιους, σημασία έχει το πόσο σε επηρεάζει εσένα μέσα σου. Και για να επανέρχεσαι ξανά και ξανά σε αυτό το θέμα είναι προφανές πως σε ενοχλεί.
Αν μιλούσες μόνο για τις ερωτικές σχέσεις θα μπορούσα να σου πω ότι ίσως είναι και θέμα τύχης. Ειδικά σε άτομα που έχουν υψηλά στάνταρς, οκ μπορεί να συμβεί και μεγάλα διαστήματα να μην βρεθεί κάποιος/ α να τους συγκινήσει.
Αυτό που με ανησυχεί είναι οτι το θέτεις γενικότερα και στις φιλικές/κοινωνικές σχέσεις σου. Δεν σου κρύβω πως μου φαίνεται παράξενο πως όντας φοιτήτρια δεν έχει τύχει να ταιριάξεις με κάποια άτομα από την σχόλη σου. Είναι κατ εξοχήν ο χώρος και η ηλικία που αναπτύσσονται κοινωνικές σχέσεις, φιλίες κτλ. Και δεν ξέρω αν έχει σχέση με τον κλειστό σου χαρακτήρα αυτό. ΚΙ εγω κλειστός χαρακτήρας είμαι γενικά, αλλά όταν ήμουν φοιτήτρια δεν θυμάμαι ποτέ να ξέμεινα από παρέα γιατί είναι ο χώρος που βρίσκεσαι αποκλειστικά με άτομα που είναι στην ίδια φάση με σένα. Μακριά από τις οικογένειες τους οι περισσότεροι, με πολύ ελεύθερο χρόνο, δραστηριότητες, βόλτες, άραγμα, οπότε όλοι θέλουν παρέα.
Αυτό με κάνει να σκεφτώ μήπως κάτι πάει λάθος από την πλευρά σου χωρίς να το αντιλαμβάνεσαι. Κλεισμένη μέσα λες δεν είσαι, κάνεις διάφορες δραστηριότητες, γνωρίζεις κόσμο απλά δεν προχωράει ώστε να αποκτήσεις μια παραπάνω οικειότητα και να βρεις κι άλλα κοινά να σας δένουν πέρα από την συγκεκριμένη δραστηριότητα. ΓΕνικά σε συμπαθούν κιόλας λες. Παρόλα αυτά δεν γίνεται το επόμενο βήμα. Ίσως με κάποιο τρόπο δείχνεις απόμακρη στους άλλους. Πολλοί άνθρωποι απο άμυνα βάζουν έναν τοίχο και κρατάνε μια απόσταση ασφαλείας από τους άλλους κι έτσι ακόμα κι αν σου είναι συμπαθείς, δύσκολα θα πάρεις το θάρρος να τους προτείνεις να βγείτε πχ ή να ανοιχτείς παραπάνω. Εσύ προτείνεις γενικά στους άλλους; Στα άτομα πχ που λες από την δραστηριότητα που πηγαίνεις και σου φαίνονται οκ, θα μπορούσες να πάρεις ένα τηλέφωνο και να πεις απλά "σήμερα βαριέμαι δεν έχω τι να κάνω, θες να πάμε μια βόλτα;" Μήπως φοβάσαι να κάνεις κι εσύ βήματα σκεπτόμενη τι θα σκεφτούν για σένα και με αυτόν τον τρόπο "κόβεις" και τους άλλους;