Printable View
Καλησπέρα, σταθερά είμαι εδώ και καιρό. Προσπαθώ να κάνω όσο γίνεται μετρημένη ζωή και ν' αποφεύγω καταστάσεις που με αγχώνουν. Παίρνω σταθεροποιητές που σε συνδυασμό με ψυχοθεραπεία πιστεύω ότι αποδίδουν. Αν θες στείλε μήνυμα. Σε παρακαλώ μην απογοητεύεσε... Ο αγώνας είναι συνεχής αλλά πίστεψέ με δεν είναι καθόλου μάταιος και οδηγεί σε μέρη φωτεινά. Να σαι καλά σ' ευχαριστώ που ενδιαφέρθηκεςQuote:
Originally Posted by Treleli
Στάλθηκε από το Mi A2 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Αγχώδη κατάθλιψη?τα συμπτώματα ποια είναι σε σένα?
Μηπως εννοούσαν γενικευμένη αγχώδη διαταραχη που προκαλεί κατάθλιψη?
Παρεπιπτόντως, σπουδάζω Ιατρική.Τελειωνω δλδ κ θελω να πω γενικα πως ειμαι ενάντια σε φαρμακευτικές αγωγές υπέρ το δεον.
Πες μου τα συμπτώματα σου.
Εγω έχω περάσει χρόνια με μια μαλλον λανθασμένη διάγνωση οριακής διαταραχής προσωπικότητας.τα χριστουγεννα περασα ένα έντονα υπομανιακο επεισόδιο,όπου δν καταλαβα βεβαια τι συνέβαινε,διότι ημουν παραγωγική στο έπακρον,δν κοιμόμουν πάνω απο 4 ώρες.καποια στιγμή που έδινα Χειρουργικη,ειχα να κοιμηθώ τρεις ημέρες κ δν ένιωθα καθολου κουρασμένη.Μεχρι που τσακώθηκα με δικούς μου ανθρωπους.Ημουν ευερέθιστη κ επιθετική.Μετα απο αυτο λοιπον βούτηξα στο άλλο άκρο.καταθλιψη,αδυναμια συγκέντρωσης,σκέψεις αυτοκτονικές κ ακομη δν έχω συνέλθει εντελως.
Να σημειώσω οτι οσο ημουν στην ‘’ανεβασμένη’’ περίοδο,έπαιρνα απο μονη μου ladoze(αντικαταθλιπτικά),που στην περίπτωση της διπολικης,είναι πολύ πιθανόν να προκαλέσουν υπομανιακο έως κ μανιακό επεισόδιο.
Τότε ομως δν ηξερα.Κ τωρα που ξέρω,παρόλο που βρίσκομαι στον ιατρικό χώρο,ειμαι σοκαρισμένη κ ντρέπομαι.
Παιδιά οι δικές σας μαρτυριες θα με βοηθήσουν πολύ.
Τασο εσυ εχεις διαγνωστεί με διπολικη τυπου Ι?χαιρομαι που απάντησες αμεσως.
Κ γω ξεκίνησα σταθεροποιητικά κ τωρα ψυχοθεραπεια.Με φοβίζει πολύ γενικα η πορεία της νόσου κ το γεγονός πως,οπως είπαν σε εμενα βεβαια,πρεπει να λαμβάνω τα φάρμακα για τουλάχιστον μια 5ετια.
Εσυ ποτε πρώτο διαγνωστικές κ απο τότε εχεις ξανακάνει κάποια υποτροπή?
Επίσης ήθελα να σας πω οτι στην υπομανιακη φαση, η αληθεια είναι οτι χαιρομαι γιατι ειμαι 100% παραγωγική κ με κεραίες που πιάνουν τα παντα.
Αυτο το συναισθημα της απόλυτης ευφορίας σου το στερούν τα φάρμακα να φανταστώ.
Τάσο μου έδωσες κουράγιο κ θα μ’ενδιεφερε να μάθω περισσότερα για τη δικιά σου ιστορία.
24-03-2019, 20:10 #19
Treleli Treleli is online now
Junior Member
Join Date
Mar 2019
Posts
7
Τασο εσυ εχεις διαγνωστεί με διπολικη τυπου Ι?χαιρομαι που απάντησες αμεσως.
Κ γω ξεκίνησα σταθεροποιητικά κ τωρα ψυχοθεραπεια.Με φοβίζει πολύ γενικα η πορεία της νόσου κ το γεγονός πως,οπως είπαν σε εμενα βεβαια,πρεπει να λαμβάνω τα φάρμακα για τουλάχιστον μια 5ετια.
Εσυ ποτε πρώτο διαγνωστικές κ απο τότε εχεις ξανακάνει κάποια υποτροπή?
Επίσης ήθελα να σας πω οτι στην υπομανιακη φαση, η αληθεια είναι οτι χαιρομαι γιατι ειμαι 100% παραγωγική κ με κεραίες που πιάνουν τα παντα.
Αυτο το συναισθημα της απόλυτης ευφορίας σου το στερούν τα φάρμακα να φανταστώ.
Τάσο μου έδωσες κουράγιο κ θα μ’ενδιεφερε να μάθω περισσότερα για τη δικιά σου ιστορία.
Καλημέρα, ναι διαγνώστηκα από ψυχίατρο δημόσιου νοσοκομείου επτά χρόνια μετά το πρώτο επεισόδιο μανίας που ξεκίνησε σταδιακά από μια κατάσταση ευφορίας και σε διάστημα κάποιων μηνών οδήγησε σε οξύ ψυχωτικό επεισόδιο. Λόγω των ψυχωτικών συμπτωμάτων μου έγιναν αρκετές λάθος διαγνώσεις (σχιζοφρένεια, ψυχωσική συνδρομή, σχιζοφρενικές διαταραχές κα) Στην αρχή δεν έπαιρνα τα φάρμακα, σύνηθες φαινόμενο σε άτομα με κάποια ψυχική πάθηση, με αποτέλεσμα να υποτροπιάσω αρκετές φορές. Τότε μου διναν μόνο αντιψυχωτικά (όπως zyprexa, aloperidin, risperdal μαζί με akineton) και σε μεγάλες δόσεις που δεν συνηθίζονται σε άτομα με διπολική διαταραχή. Δυστυχώς όμως από στατιστικές που έχω διαβάσει πολλές φορές καθυστερεί να γίνει η κατάλληλη διάγνωση.
Έχοντας την εμπειρία των φαρμάκων εκείνων και συγκρίνοντάς τη με των σταθεροποιητών που παίρνω τώρα μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι είναι πιο "ελαφριά" φάρμακα οι σταθεροποιητές και με ελάχιστες παρενέργειες.
Σε κάθε περίπτωση για το θέμα των φαρμάκων πιστεύω ότι ισχύει το μη χείρον βέλτιστον. Πολλές οι παρενέργειες κάποιες φορές αλλά μπορούν να σε γλιτώσουν από πολύ επικίνδυνες καταστάσεις και συμπεριφορές κυρίως για τον εαυτό σου. Σε κατάσταση μανίας δεν υπάρχει η αίσθηση του κινδύνου.
Όσον αφορά τη μαγική αίσθηση της υπομανίας και εμένα μου λείπει αλλά προτιμώ τη σταθερότητα στη ζωή και τα συναισθήματά μου.
Στάλθηκε από το Mi A2 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Τα συμπτωματα μου ειναι συνεχες αγχος.κρισεις πανικου.αισθημα τρελας συνεχεια κοπωση μειωμενη διαθεση..αλλα το κυριοτερο συμπτωμα ειναι το θολομενο μυαλο σαν να εχω χασει τν εαυτο μου...δν νοιωθω νορμαλ.εδω και 3 χρονια..Quote:
Originally Posted by Treleli
Εστάλη από SM-A600FN στο E-Psychology.gr Mobile App
Τασο είσαι πολύ μετρημένος σε αυτα που λες.Μου έδωσες κουράγιο.
Δν έχω φθάσει ποτε στο στάδιο της μανίας,γι’αυτο κ η διάγνωση της δδ τυπου ΙΙ.
Η αληθεια είναι οτι αντιμετώπιζα με προκατάληψη τους ψυχικά νοσούντες.Ντρεπομαι που το λεω.Τωρα καταλαβαινω.
Παρεπιπτόντως χρωστάω την Ψυχιατρική,γιατι ηταν απο τα μόνα κομμάτια ου δν με ενδιέφεραν στη σχολή.Θ’αναλαβω καποιο περιστατικό,ώστε να το παρουσιάσω στον καθηγητή.Μαλλον θα επιλέξω κάποιον με διπολικη.Εχει θεραπευτικής αξία μ νομιζω.
Εγω τωρα παίρνω dezepil(λαμοτρυγινη)-προστατεύει απο τυχόν υποτροπές κ η γιατρός μου ειχε δώσει κ το vilamos(ολανζαπινη-άτυπο αντιψυχωσικο),το οποίο ειπα δν το παίρνω.Το γνωρίζει βεβαια η γιατρός.Απλα δν προτίθεμαι να πάρω κουετιαπινη(σεροκουελ) κ αντιψυχωσικα.Νομιζω πως δν είναι απαραίτητα στη φαση που βρίσκομαι.
Εαν βεβαια στο μέλλον,κριθεί απαραίτητο,πραγμα που απεύχομαι,θα ακολουθήσω τις οδηγίες.
Τάσο εγω βλεπω οτι τα λες πολύ ισορροπημένα κ ευχομαι να είσαι καλά κ να συνεχίσεις ετσι.Η επίγνωση κ η αποδοχή , νομιζω είναι το κλειδί σε αυτή την πάθηση.
Χριστοφορε, σε παρακολουθεί κάποιος γιατρός?
Πως έβγαλες το συμπέρασμα οτι εχεις διπολικη?
Γενικότερα,η θολούρα που αναφέρεις,εαν μπορεις καντο λίγο πιο συγκεκριμένο.
Η θολούρα πως εκφράζεται?Αδυναμια συγκέντρωσης?Διασπαση προσοχής?
Έλλειμμα μνήμης καποιες φορές?λαμβανεις κάποια αγωγή?
Η συνεχής κόπωση κ έλλειψη διάθεσης,είναι φανερά στοιχεία θλίψης.
Επίσης φανταζομαι πως εχεις διαταραχές στον υπνο σου,το οποίο μοιραία νομιζω,δημιουργεί μια θολούρα.
Χωρίς να ειμαι ειδήμων,θα σου συστηνα να μιλήσεις με καποιο ψυχίατρο,να δεις τι ακριβως συμβαίνει σε συνδυασμό με ψυχοθεραπεια.
Εχεις εντονο αγχος,εχεις την ανάγκη να εμπιστευτείς κάποιον άνθρωπο,να μιλήσεις,να αισθανθείς πιο ασφαλής κ δυνατός κ εαν το πιστέψεις ολα φτιάχνουν.
Δν ξέρω.δν μου ταιριάζει τοσο η διπολικη διαταραχη με όσα μου λες.
Πρεπει ομως να μιλήσεις με κάποιον κ μην ξεχνάς.τα φάρμακα απο μόνα τους ποτε δν είναι λύση.Η ψυχοθεραπεια είναι αυτή που συνδυαστικά με καποιο φαρμακο(κ οχι παντα),λειτουργεί.
Ηρεμησε.Βαθειες ανάσες,γιατρός,προτεραιότη τες κ αγάπη προς τον εαυτό σου.
Χριστόφορος αυτό είναι στάνταρ όταν δεν πιάνουν τα φάρμακα πάντα έτσι σκεύτεσαι 'ρε μπας και δεν μου έκανε καλή διάγνωση;'Quote:
Originally Posted by xristoforos28
Εχω δοκιμασει τα παντα εχω αλλαξει 5 ψυχιατρους εχω παρει πολλα χαπια και αντιψυχωσικα και αντικαταθλιπτικα και κανω και ψυχοθεραπεια κοντα 2 χρονια αλλΑ τπτ αποτελεσμα..Quote:
Originally Posted by Treleli
Εστάλη από SM-A600FN στο E-Psychology.gr Mobile App
Χριστοφορε μηπως στην πραγματικότητα δν το εχεις αποδεχθεί οτι σου συμβαίνει κάτι το οποίο χρειάζεται α σοβαρή αντιμετώπιση?
Πρεπει να βρεις κάποιο γιατρο τον οποίο να εμπιστεύεσαι.ετσι μονο θα δεις αποτέλεσμα.
Κ γω πήγαινα απο ψυχίατρο σε ψυχίατρο,γιατι ενδόμυχη δν εμπιστευόμουν κανέναν.με οδηγούσε το πρόβλημα.οχι εγω το πρόβλημα.σε ποια περιοχή ζεις?
Αθήνα?
Μη φοβάσαι.ποστεψε οτι μπορεις να το αλλάξεις ολο αυτο το αρνητικό συναισθημα.ολοι έχουμε δικαίωμα κ χρέος απέναντι στον εαυτό μας να ζούμε όμορφα.
Θεσσαλονικη..αλλα πως να εμπιστευτω με αυτα που ειδα και ακουω ..πειραματα κανουν κανεις δν ξερει τι θεραπεια..μας κανουν πειραματοζωα..και εχω δομιμασει σχεδον 15 αγωγες οποτε εχασα τν πιστη μου στΑ χαπιΑ..Quote:
Originally Posted by Treleli
Εστάλη από SM-A600FN στο E-Psychology.gr Mobile App
Χριστοφορε αυτο που λες είναι απόλυτα κατανοητό κ θα σου πω οτι εν μέρει συμφωνω.Υπαρχουν πολλοί ψυχίατροι εκει έξω που το μονο που ξέρουν να κάνουν είναι να δίνουν φάρμακα.Διαφωνω γενικα με αυτή την τακτική.Υπαρχουν ομως κ στον αντίποδα άλλοι, που πραγματικα κάνουν καλη δουλειά κ ενδιαφέρονται για τον ασθενή κ ως άνθρωπο.Δν είσαι ασθενής,είσαι πάνω απο ολα άνθρωπος.
Τη λύση δν την φέρνουν τα φάρμακα.Αυτο στο εγγυώμαι.Βεβαια, δν ξέρω γιατι σου έδωσαν ακομη κ αντιψυχωσικα.
Εαν επιτρέπεται..εχεις νοσηλευτεί ποτε?Ενημερωσου γύρω απο γιατρούς.τα παντα.
Κ κανε ψυχοθεραπεια ουσιαστική.δλδ αυτή που σου ταιριάζει.Εγω έχω ξεκινήσει γνωσιακή-συμπεριφορική κ με βοηθάει.Μην το βάζεις κατω.Βλεπω οτι εχεις χάσει την πίστη σου κ είναι λογικο.
Εγω οπως σε ακούω απο εδώ,δν μου φαινεσαι ουτε παράλογος,ουτε τρελός,ουτε με κανένα πρόβλημα άλυτο.Κ προς θεού,η λύση δν είναι να μπουκωνεσαι στα φάρμακα.
Το πρόβλημα είναι βαθύτερο.κ εννοω συναισθηματικό.Ουτε τρελός είσαι,ουτε ανισόρροπος.Ο γιατρός μας πολλές φορές είναι ο άνθρωπος μας.Αυτον χρειάζεσαι.να τον εμπιστευτείς.δν αφήνεσαι κ νομιζω οτι αυτο είναι απόρροια της άρνησης σου να δεχτείς οτι υπαρχει καποιο θέμα που χρειάζεται ριζική αντιμετώπιση.
Ωραιο όνομα παρεπιπτόντως.χαχα.Αςγελασ ουμε κ λίγο.