Το δεν μου αρεσει κατι και δεν το κανω δε μπορεσα να το καταλαβω ποτε και ειμαι 40 χρονων.
Αν γνωρισει καποιον η μια φιλη που τους γουσταρει να ειναι μαζι και για καφε θα παει και σε παρτυ θα παει και θα περασει και ωραια.
Πρεπει ομως να συναναστραφεις με πολλους ανθρωπους για να βρεις λιγους φιλους η καποιον για σχεση που να τους γουσταρεις και να περνας ωραια παντου. Που ομως θα τους γνωρισεις; Κυκλος ειναι αυτα, σε κοινωνικες συναναστροφες.
Ποιος ειπε οτι στον καφε, στο παρτυ, στο κλαμπ, δε θα γνωρισεις ταιριαστους ανθρωπους; Και φυσικα θα άπορριψεις και μια πιο ουσιωδη σχεση με πολλους. Δεν τους απορριπτεις βεβαια σαν ανθρωπους, εκει εχεις θεμα εσυ και χοντρο μαλιστα.
Η διαφορετικοτητα των ανθρωπων ειναι ελκυστικη και οχι αποκρουστικη.