χαχα.. με ποια από τις δύο γλώσσες??Quote:
Originally Posted by Christy
. .
https://www.youtube.com/watch?v=zI8ZbC-RIWY
Printable View
χαχα.. με ποια από τις δύο γλώσσες??Quote:
Originally Posted by Christy
. .
https://www.youtube.com/watch?v=zI8ZbC-RIWY
Τα αραβικά μου αρέσουνQuote:
Originally Posted by tony_c2018
Αν σου αρέσουν ακουστικά, σ' αυτή την περίπτωση, ίσως σ' ενδιαφέρει να μάθεις και τη γλώσσα - Δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο.Quote:
Originally Posted by Christy
. .
Τι θα έλεγες για ένα καλοκαίρι χαλαρής ενασχόλησης; :))
. .
Εδώ υπάρχουν 4 μαθήματα στην αγγλική γλώσσα, ακόμα κι αν δεν μιλάς αγγλικά θα είναι χρήσιμο να τ' ακούσεις.:
https://www.youtube.com/watch?v=K83YZYcpExc
. .
Εδώ υπάρχουν 18 μαθήματα στην ελληνική γλώσσα.:
https://www.youtube.com/watch?v=6QWdbk8dCxw
. .
Ίσως αυτά τώρα να σου θυμίζουν κάτι για τη χρήση του ιντερνέτ...χαχα... Οκ αστειεύομαι.
Χαλαρά, κι όλα θα διορθωθούν σύντομα!
https://www.youtube.com/watch?v=nXoJDHUC63I
Όλα καλά θα πάνε. Θα ξεπεραστούν όλα. Πόσο μάλλον τώρα το καλοκαίρι.
Το καλοκαιράκι στην ακρογιαλιά για περίπατο στην άμμο, αργά το απόγευμα ή νωρίς το πρωί μπορείς να γευτείς το άρωμα της θάλασσας, να βρέξεις τα χέρια και το πρόσωπο σου, κι απλά ν' αφεθείς στο θρόισμα των κυμάτων που σαν μουσική θ' απαλύνουν τις σκέψεις σου.Quote:
Originally Posted by Christy
Καλή συνέχεια και καλή επιτυχία!
Σχετικά με τις αναπνοές...Quote:
Originally Posted by Christy
Τη στιγμή που νιώθεις να έρχεται η κρίση πανικού, πάρε μια βαθιά αναπνοή από το στόμα, κλείσε το στόμα σαν να θέλεις να μη βγει ο αέρας, φούσκωσε τα μάγουλα σου από τον αέρα αυτόν και άσε τον να βγει αργά ανάμεσα από τα χείλια σου. Επανέλαβε τη διαδικασία, μέχρι να νιώσεις καλύτερα και μέτρα τις αναπνοές που κάνεις. Συνήθως μετά την τρίτη ή την τέταρτη, η κρίση αρχίζει να υποχωρεί, αλλά μην κάνεις συνέχεια αναπνοές. Το μέτρημα θα σε βοηθήσει να μάθεις πόσες περίπου είναι οι αναπνοές που χρειάζεσαι. Με τον τρόπο αυτό, την επόμενη φορά που θα δεις την κρίση να έρχεται, θα ξέρεις εκ των προτέρων πόσες περίπου αναπνοές χρειάζονται για να νιώσεις καλύτερα κι έτσι σταδιακά θα περιορίζεται και το άγχος σου. Στο μεταξύ συμβουλέψου κι έναν ψυχολόγο για να βρεις το πιθανό αίτιο των κρίσεων και να το διορθώσεις.
10 μέρες μετά το ποστ και έχω ξεχάσει τα ΠΑΝΤΑ. Αφορμή στάθηκε μια συζήτηση με την κολλητή μου που είναι βοηθός χειρούργου. Αυτο με το κεφάλι μου είχε φύγει και είχα "εμμονή" οτι έχω καρκίνο στο πάγκρεας επειδη γουργούριζε το στομάχι μου ή το έντερο. Μόλις μου είπε "ο οργανισμός μας δεν είναι τόσο ευαίσθητος ώστε με το παραμικρό να έχεις καρκίνο.Τώρα που λες για καρκίνο στο πάγκρεας...έχεις κάνει καταχρήσεις; είσαι 50 χρονών; οχι. Άρα είσαι εντάξει. Γιατί τέτοιος πανικός;". ΄Αυτή η φράση ήταν λες και "ξύπνησε" απο εναν βαθύ ύπνο και τώρα δε σκέφτομαι τίποτα παρά μόνο σε ποια παραλία θα λιαστώ!
Πολύ ωραία, χαίρομαι!!!Quote:
Originally Posted by Christy
:)
Καλό καλοκαίρι!
Γεια σας! Επανήλθα. Ε, νομίζω ότι πολύ ηρέμησα (lol). Aπο χθες λοιπόν έχω φούσκωμα στο στομάχι, νιώθω ότι θέλω τουαλέτα αλλά δεν βγαίνει, γουργουριζει μέσα μου αλλά δεν πεινάω (όμως τρώω κανονικά), και μαντέψτε τι μου κόλλησε ότι έχω....Καρκινο στο Πάγκρεας ή στο στομάχι. Δεν ξέρω πώς μου κόλλησε. Μου είπε η μάνα μου ότι μάλλον είναι το στομάχι μου λόγω ότι έχει και αυτή πρόβλημα με φούσκωμα, αέρια κλπ.
Έλεος πια!
Γαστρεντεριτιδα μυριζει κατι που εφαγεσ δεν ηταν καλο
Όπως λέει και η μάνα μου "ο ανεμιστήρας φταίει".Quote:
Originally Posted by elis
Μπορει να φταει κι αυτο
Εσυ τι νομιζεισ ειναι πυρηνικη φυσικη η ιατρικη απλα πραγματα ειναι το ονειρο μασ των γονιων ειναι η πιατσα με τουσ γιατρουσ να βρουμε γιατροσοφια για τα παντα να μην τουσ χρειαζομαστε η να θεραπευουν επιτελουσ εγω γι αυτο γραφω μπασ και τα δει κανενασ κ αλλαξει κατι ουτε τη γριππη δε θεραπευουν
Καλησπερα, εχω ιστορικο αρρωστοφοβιας, δεν εχω παει σε ψυχολογο να μου το επιβεβαιωσει αλλα εχω διαγνωσει τον εαυτο μου με 100 ασθενειες απο το καλοκαιρι του 2016 και μετα, τοτε δηλαδη που τελειωσα τις πανελληνιες.Ειμαι 20 χρονων και τις τελευταιες μερες εχω εμμονες οτι εχω κατι πολυ ασχημο οπως καρκινο και τρεμω στην ιδεα οτι μπορει να ειμαι και εγω ενας απο τους χιλιαδες στην ελλαδα που εχουν καρκινο. Μαλιστα πριν 2 χρονια ενας 1ος ξαδερφος μου ειχε πεθανει απο καρκινο λεμφωμα που ειχε εμφανισει στα 18 του και αυτο που προκαλει πολυ αγχος οτι μπορει να εχω και εγω. Δεν μπορω φυσικα να παω σε γιατρο γτ τρεμω στην ιδεα και μονο για την απαντηση.Παθαινω συνεχεια κρισεις πανικου και οσο ψαχνω στο ιντερνετ γινομαι χαλια απο το αγχος και τον πανικο μου. Το μονο που θυμαμαι ειναι οτι ο γιατρος τοτε με τον ξαδερφο μου ειχε πει οτι αυτο που επαθε ειναι πολυ σπανιο να το παθει καποιος πριν τα 40. Λετε να υπαρχει πιθανοτητα να παθω και εγω κατι αναλογο στην ηλικια μου? Δεν καπνιζω, δεν πινω, γυμναζομαι καθημερινα, κραταω το βαρος μου σε φυσιολογικα επιπεδα.