Printable View
εμ ειδες; αυτα που ελεγα.Quote:
Originally Posted by tony_c2018
εσυ νομιζες οτι ηθελε φαγητο (οπως ελεγε). αυτος δεν ηθελε φαγητο, γιαυτο σε εβαζε να πηγαινεις εκει. ηθελε να του προτεινεις χρηματα, για να γλυτωσεις τις διαδρομες. γι αυτο τα πετουσε τα φαγητα.
επομενως, λαθος αναγκη του καλυπτες...
Βιάζεσαι πολύ... Ο άνθρωπος είχε κόψει πολλά χρόνια κι εργαζόταν ως τεχνίτης σε δική του επιχείρηση. Το πρόβλημα είναι στη συμπεριφορά και στο σύστημα αξιών που διέπει τον καθένα. Δεν είναι όλα τα πράγματα «κίνητρο - αίτιο - κίνητρο», υπάρχει και το χάος - απροσδιοριστία... προσοχή εε!! .. :))Quote:
Originally Posted by Remedy
ναι καλα... πολυ ευκολοπιστος εισαι.Quote:
Originally Posted by tony_c2018
ισως γι αυτο ασχολεισαι με τον καθε αγνωστο που πουλαει παραμυθι
Γεια σου Tony. Παρατηρώ κάποια μοτίβα σε αυτά που περιγράφεις.
Κάθε φορά δικαιολογείς την πράξη που λαμβάνεις ως ένα "οκ, ο άνθρωπος έχει τα δικά του προβλήματα ας προσπεράσω". Έπειτα όμως αναρωτιέσαι γιάτι φέρθηκαν έτσι συγκίνοντας το πως θα φερόσουν εσύ σε μια αντίστοιχη περίπτωση. Για να καταλάβεις το κίνητρο καθενός θα πρέπει να αντιστρέψεις την ερώτηση. Δηλαδή, Γιατί θα φερόσουν εσύ, όπως σου φέρθηκαν αυτοί. Ποιο θα ήταν το κίνητρό σου για μια τέτοια συμπεριφορά? Ασχέτως αν όντως θα φερόσουν έτσι στην πραγματική σου ζωή.
Έπειτα παρατηρώ πως πάντα βοηθάς ανθρώπους που δεν ζητούν άμεσα τη βοήθειά σου. Σε καμία ιστορία (όπως την περιγράφεις) κανείς δεν ζήτησε βοήθεια. Κατά την αφήγησή σου εσύ προσφέρθηκες να βοηθήσεις. Θα μου πεις ότι μπορεί όντως καθένας τους να είχε ανάγκη από βοήθεια και να δίσταζε να τη ζητήσει (απο αξιοπρέπεια, περηφάνεια κλπ), αλλά έτσι όπως τα διαβάζω πιο πολύ μου φαίνεται ότι σε χειραγώγησαν να απλώσεις χείρα βοηθείας με τον τρόπο που σου περιέγραφαν την κατάσταση.
Θα σου πρότεινα να αραιώσεις τις επαφές σου με ανθρώπους που σε κάνουν να νιώθεις πως έχουν ανάγκη. Γιατί αυτό διεγείρει την ευαισθησία σου να βοηθήσεις και μετά η συμπεριφορά που εισπράτεις ως αντάλλαγμα σε πληγώνει (με την έννοια ότι νιώθεις πως χάθηκε η ανθρωπιά, το φιλότιμο κλπ). Επειδή περιγράφεις και τον εαυτό σου ως ένα άτομο που τα βγάζει πέρα δύσκολα, νομίζω ίσως βοηθούσε σε πνευματικό επίπεδο να αναπτύξεις επαφές με ανθρώπους που είναι πρακτικοί και δραστήριοι. Εν ολίγοις, κάνουν κάτι και δημιουργούν μόνοι τους ευκαιρίες. Σε όλες τις ιστορίες που περιγράφεις, προσπάθησες να δώσεις πρακτικές λύσεις στα προβλήματα των άλλων. Οπότε προσπάθησε να πλαισιώσεις τον εαυτό σου με δημιουργικές προσωπικότητες που σε εμπνέουν στην ζωή σου. Ακόμη κι αν έχεις αποκλείσει κοινωνικά τον εαυτό σου, ίσως ήρθε η ώρα να σπάσεις το ταμπού και να ανανεωθείς.
Τέλος, όταν βλέπεις μια συμπεριφορά από διαφορετικά άτομα να επαλαμβάνεται ως μοτίβο με δέκτη εσένα, ίσως πρέπει να αλλάξεις κάτι για να σταματήσεις να δέχεσαι αυτή τη συμπεριφορά. Στην πράξη, είτε δεν βοηθάς ξανά άτομα με προφίλ που φαίνεται να έχουν άναγκη είτε βοηθάς (επειδή πραγματικά το θέλεις και δεν μπορείς χωρίς να κάνεις αυτή την ενέργεια) και δεν περιμένεις τίποτα ως αντάλλαγμα. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο αλλάζεις στάση απέναντι στη συγκεκριμένη συμπεριφορά. Επειδή όμως η δεύτερη λύση είναι συναισθηματικά ζημιογόνος για εσένα (γιατί πάλι θα σκέφτεσαι και θα προσπαθήσεις ν αναλύεις γιατί δεν είπαν ένα ευχαριστώ) είναι καλύτερα να σταματήσεις να βοηθάς. Αν όντως θέλεις να προσφέρεις, σκέψου αν θα μπορούσες να πας ως εθελοντής κάπου είτε να βοηθάς με δωρεάν μαθήματα (σχεδίου, ζωγραφικής, κάποια εύκολα μαθήματα γυμνασίου-λυκείου).
Μα, οι περισσότεροι Έλληνες είμαστε νεόπτωχοι αυτή τη στιγμή. Και το "κακομαθημένοι" το αναφέρω με την έννοια οτι δεν έχουμε προσαρμόσει ακόμη την ζωή μας και τις επιθυμίες μας στην νέα πραγματικότητα. Π.χ. η κυρία που μένει στον αποκάτω όροφο από μένα χρωστάει 1200 ευρώ κοινόχρηστα και ενοίκια αλλά συντηρεί 2 γάτες και 2 σκύλους, πηγαίνει την κόρη της ιππασία, αγόρασε αυτοκίνητο... Ή για παράδειγμα, έχω γειτόνισσα 50 ετών με πτυχίο Παντείου που είναι άνεργη κι εκείνη και ο άντρας της αλλά όταν βρέθηκε μια δουλειά από γνωστό σε ταμείο και τηλέφωνο για παραγγελίες ψητοπωλείου δεν την δέχθηκε γιατί ντρέπεται που θα την βλέπουν οι γείτονες.Quote:
Originally Posted by tony_c2018
Όσον αφορά τους άστεγους, δυστυχώς, εάν δεν βρουν σπίτι εγκαίρως μετά συνηθίζουν να ζουν στο δρόμο και στις δομές φιλοξενίας πηγαίνουν μόνο για μια-δύο μέρες, για κανένα μπάνιο ή για να προστατευτούν από το πολύ κρύο ή την ζέστη και μετά φεύγουν. Βέβαια αυτό έχει συνέπεια και στην υγεία τους γιατί δεν πηγαίνουν ποτέ σε γιατρούς σε αυτό το χάλι που είναι. Ούτε δουλειά πρόκειται να βρει ένας άστεγος σε κακό χάλι, είναι δύσκολη η επανένταξη. Αυτά τα γνωρίζω από την δουλειά του αδελφού μου .
Και όπως λέει η Remedy, να προσέχεις ποιόν βάζεις σπίτι σου. Καλλίτερα να φροντίσεις να μάθεις για τις δομές φιλοξενίας στην περιοχή σου και να καλέσεις κάποια υπηρεσία όταν δεις άνθρωπο στο δρόμο παρά να πάρεις σπίτι σου έναν άγνωστο. Πολλοί απ αυτούς (στην Αθήνα οι περισσότεροι) είναι χρήστες ουσιών και μπορεί για ένα πεντάευρο να σε στείλουν στον άλλο κόσμο.
Quote:
Originally Posted by little_eliza
Γεια σου κι εσένα!
Απομόνωσα κάποιες φράσεις απλά και μόνο για ν' αποφύγω τη μεγάλη παράθεση και ν' απαντήσω συγκεκριμένα.
Ας τα δούμε... :)) ...
1) Αν σταθώ να υπεραναλύσω την κάθε ιστορία δεν θα έχω χρόνο για να συνεχίσω στην επόμενη, κι ίσως πάλι μια τέτοια υπερανάλυση να με έβλαπτε.
2) Την αντιστρέφω πάντοτε.
3) Αυτό είναι αλήθεια, οι περισσότεροι απλώς παραπονιούνται έντονα, αλλά μήπως αυτό δεν αποτελεί μια έμμεση κλήση για βοήθεια??
4) Δεν έχω επαφές με ανθρώπους, και βασικά δεν έχω επαφές με κανέναν. Τυχαίνει όμως, κάποιες φορές, να βρεθώ μπροστά σε ανθρώπους με έντονα προβλήματα. Δεν τους βοηθώ όλους.
5) Το έχω δοκιμάσει.
6) Απέκλεισα τον εαυτό μου?? Μήπως εννοείς ότι δεν ακολούθησα το κοινωνικό ρεύμα?? Αυτό ναι, το έχω κάνει!
7) Εναλλάσσομαι, δεν μπορώ να τους βοηθήσω όλους. Το «αντάλλαγμα» δεν είναι υλικό, είναι εκείνο το «κάτι» που έσπρωξε τους ανθρώπους αυτούς στο πρόβλημα τους, κι ενώ φαινομενικά το αναγνωρίζουν, αμέσως μετά το ξεχνάνε. Δηλαδή φέρονται όπως φέρθηκαν οι άλλοι σ' εκείνους, κι όχι όπως θα «έπρεπε», εάν φυσικά καταλάβαιναν τι κάνουν. Εδώ κολλάει και το «Οκ, ας προσπεράσω». Ουσιαστικά δηλαδή προσπερνάω για να μην αλλοιωθώ... με πιάνεις?? ... :)) ...
8) Η αλήθεια είναι ότι δεν προσπαθώ να το αναλύσω πάντοτε, άλλωστε το έχει αναλύσει άλλος πολύ πριν από μένα. Βίλχελμ Ράιχ «Άκου ανθρωπάκο».
9) Το σκέφτηκα και το έκανα, αλλά πάλι βρήκα μπροστά μου τον Βίλχελμ. Οι άνθρωποι που ήρθαν στα μαθήματα δεν ήθελαν να μάθουν, ήθελαν να εκμεταλλευτούν, δηλαδή να κάνουν ειδικές κατασκευές στα πλαίσια του μαθήματος κι όχι να παρακολουθήσουν τα πράγματα με τη σειρά. Θα μου πεις... «κι εσένα τι σε νοιάζει?»... Με νοιάζει, επειδή είναι άλλο πράγμα το... κάνουμε μάθημα, κι άλλο το... κάνουμε αντικατάσταση του επαγγελματία. Δηλαδή, για να μην δώσει ο άλλος 1500€ για ένα ξυλόγλυπτο καναπέ, είχε την απαίτηση να φτιάξουμε μαζί τον καναπέ. Κι άλλος, για να μη μάθει ξυλόγλυπτη αγιογραφία, πρότεινε να του φτιάχνω εικόνες στα πλαίσια του μαθήματος για να τις πουλάει... χαχαχα... βλέπεις λοιπόν ότι κάτι δεν πάει καλά σ' αυτή τη χώρα.
....
«καημένε ανθρωπάκο, δίνεις όταν σε κλέβουν και κλέβεις όταν σου δίνουν».
Απομόνωσα κι από σένα κάποιες φράσεις για ν' αποφύγω τη μεγάλη παράθεση και ν' απαντήσω συγκεκριμένα.Quote:
Originally Posted by ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ
Ας τα δούμε... :)) ...
1) Νεόπτωχοι σε σχέση με την προηγούμενη κατάσταση, δηλαδή την κατάσταση των προηγουμένων ετών πριν την «οικονομική» κρίση, αλλά όχι πραγματικά φτωχοί. Πραγματικά φτωχός για μένα, είναι εκείνος που έχει μηδέν εισόδημα και μηδέν προσωπικά αντικείμενα. Παράδειγμα, εγώ έχω προσωπικά αντικείμενα βιβλία, πινέλα, σκαρπέλα, εργαλεία, αλλά δεν έχω εισόδημα. Το γεγονός ότι δεν έχω εισόδημα όμως δεν με κάνει φτωχό, επειδή τα προσωπικά μου αντικείμενα είναι κεφάλαιο.
2) Προσέχω, σ' ευχαριστώ!
3) Το δοκίμασα κι αυτό... Άσε να σου πω ποια ήταν η απάντηση «Ας πρόσεχε». Ο ίδιος άνθρωπος (προϊστάμενος όχι αστεία), ισχυρίστηκε ότι διαχειρίζεται ένα μεγάλο χρηματικό ποσό για τους μετανάστες... Και ξέρεις ποιο είναι το τελείως κουφό??... χαχαχα... Δεν υπάρχουν μετανάστες στην πόλη μου!!!
4) Φυσικά έχεις δίκιο... Δεν βοηθάω τέτοιες περιπτώσεις.
να μπεις στη θεση της μπορεις?Και πτυχιο να μην ειχε δε παυει αυτη η δουλεια να ειναι πολυ δυσκολη και γι αυτο οσοι την κανουν ειναι ως επι το πληστον πιτσιρικαδες.Ασε που δεν θα μπορει να τα καταφερει γιατι η κουραση ειναι μεγαλη αν το μαγαζι εχει μεγαλη πελατεια.Οσο για λεφτα να μην το πιασουμε καν το θεμα.ΔΕΝ κανουν όλες οι δουλειες για ολους,το οτι υπαρχει τεραστια ανεργια κα ιξεπεταγεται ξαφνικα μια σκατοδουλεια απο καπου και καποιος δεν την θελει παει να πει οτι ΔΕΝ μπορει να την κανει.Την εχω παθει κι εγω δυο φορες ετσι,ξεκινησα να εργαστω σε σκατοδουλειες για να μη φανω και καλα ο αχαριστος σε συγγενεις γνωστους κτλ και φυσικα ειπα ποτε ξανα και φυσικα καταλαβαινω γιατι οι ΑΣΤΕΓΟΙ αυξανονται και πληθυνονται διαρκως...προτιμουν να ειναι αστεγοι παρα ζωα προς εκμεταλλευση.Αυτο το συστημα το εχει καταλαβει και εχει αρχισει να τους επιτιθεται.Εχω εντοπισει αυτη την επιθεση εδω και χρονια κυριως στην Αμερικη οπου πολλοι ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ να γινουν αστεγοι απο την αποψη οτι σταματανε να ψαχνουν για δουλειες γιατι δεν εχει νοημα και προτιμουν να τα βροντηξουν ολα και να ζησουν περιπλανωμενοι.Ετσι δε πληρωνουν ουτε 0,0001 του ευρω φορο στο τερας και το τερας αναγκαζεται να δινει λεφτα για υποδομες...κι αυτο το τσουζει.Quote:
Originally Posted by ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ
Καπου εδω κρυβεται και η απαντηση στην απορια σου.Quote:
Originally Posted by tony_c2018
Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς.Quote:
Originally Posted by GeorgeGr1
Αυτό με το Κάρμα, μου έδωσε μια ιδέα για τους παρτάκιδες...
Τι θέλεις, βοήθεια??... Το Κάρμα σου είναι!!!
xaxaxaxa
Με προσέγγιζε κάποτε ένας «ιεραπόστολος» από την εκκλησία της Πεντηκοστής, πολύ ευκατάστατος οικονομικά αλλά σ' επίπεδο δημοτικού σχολείου. Κι εκεί που μιλούσε περί αγάπης της εκκλησίας του, και άλλες μπούρδες, πέρασε από δίπλα μας ένας φτωχός. Του λέω λοιπόν, αφού έχετε τόση αγάπη στην εκκλησία σας, γιατί δεν κάνετε κάτι για τους φτωχούς της πόλης μας?? Απάντηση.: «αυτούς τους έκανε έτσι ο θεός». Κι επειδή μάλλον όλα εδώ πληρώνονται... ο εν λόγω «κύριος», μια μέρα βάρεσε το κανόνι, και τώρα ζητιανεύει. Άμα το θυμηθώ την επόμενη φορά που θα περάσει για ζητιανιά θα του πω... «δεν μπορώ να σου δώσω άλλο 2ευρω», θα ρωτήσει αυτός «μα γιατί, πως θα ζήσω», είναι και παραπονιάρης, χαχα... «Αα, δεν μπορώ φίλε μου, αφού σ' έκανε έτσι ο θεός, πρέπει να το σεβαστώ».
νομιζω, οτι λογω του οτι εχεις απομονωθει κοινωνικα για τους δικους σου λογους, επενδυεις συναισθηματικα σε αυτες τις βοηθειες που επιχειρεις να δωσεις και γι αυτο απογοητευεσαι.
τετοια βοηθεια δινεται χωρις σκεψη και χωρις να περιμενει κανεις τπτ, ουτε καν ευχαριστω, μονο για να βοηθησεις, οχι για να βοηθηθεις.
αν εσυ κανεις αλλες σκεψεις, να δημιουργησεις φιλιες η συγκατοικους με τετοια αγνωστα τυχαια, ατομα, δεν ειναι καθολου περιεργο που απογοητευεσαι και ειναι και μεγαλη τυχη που δεν σου εχουν τυχει και τα χειροτερα με οσους εχεις βαλει σπιτι σου..
Ίσως να έχεις δίκιο αλλά δεν φταίω εγώ... το Κάρμα μου είναι τέτοιο!Quote:
Originally Posted by Remedy
κεφτες και δε φταις...Quote:
Originally Posted by tony_c2018
κεφτέδες μιαμ μιαμ :))Quote:
Originally Posted by Remedy
σημερα εχουμε σαρδελες πλακι. να τρωμε και ειδη υγιεινης καμια φορα..Quote:
Originally Posted by tony_c2018