Originally Posted by
Dora1982
Όταν δεν έχει κανείς με τι να ασχοληθεί αυτά παθαίνει. Και εγώ την έπαθα για τα καλά. Την αυτοκριτική μου την κάνω και πονάει πολύ. Ελπίζω να μην περάσει γρήγορα γιατί θέλω πολύ δουλειά.. Το πρώτο που κατάλαβα για τον εαυτό μου είναι πως εκτέθηκα τόσο πολύ δίνοντας βάση σε πράγματα αστεία και παραμέρισα σημαντικά, όπως το παιδί μου, την δουλειά μου, το σπίτι μου. Φοβάμαι πως εξαιτίας αυτού του γεγονότος θα τα χάσω όλα, δεν θα με εμπιστευτεί ποτέ ξανά κανένας, ούτε καν εγώ. Αναρωτιέμαι γατί το έκανα αυτό.. Όχι, δεν είναι ζήλια! Όχι, δεν είναι φθόνος! Είναι ανωριμότητα, βλακεία στον εγκέφαλο, κουτσομπολίστικο κακόγουστο αστείο.. Μπορεί κάποια στιγμή να διορθωθούν τα πράγματα αλλά αυτή η ρετσινιά δεν θα φύγει ποτέ. Και καλά οι άλλοι. Ο άντρας μου; Θα είναι ο ίδιος ή θα οδηγηθούμε στο απόλυτο κενό; Πριν λίγο μου μίλησε. Ήταν ήρεμος. Εμφανώς στενοχωρημένος. Υποτίθεται πως το ΣΚ θα πηγαίναμε κάπου οι 2 μας μετά από 3 χρόνια. Αν και τα σχέδια δεν έχουν αλλάξει, ακόμη κ αν πάμε, τίποτα δεν θα είναι όπως πριν..