Τι εχεις?
Printable View
Τι εχεις?
Άσχετο (και μάλλον ουτοπικό). Θα μπορούσαμε να συγκροτήσουμε, από μόνοι μας, group therapies και να ανταλλάσουμε απόψεις για όσα μας απασχολούν, οι έχοντες παρόμοιες διαταραχές (αλλιώς είναι να τα λες face to face, πιστεύω ότι βοηθάει περισσότερο) . Εντάξει, αυτό το λέω περισσότερο γιατί δεν έχω την οικονομική άνεση για να μπω σε κάποιο οργανωμένο group therapy, καθώς, εκτός των άλλων, οι δικοί μου δεν ξέρουν καν ότι έχω τα συγκεκριμένα προβλήματα (τους τα παρουσιάζω διαφορετικά, ότι πχ δεν μπορώ πλέον τη σχολή μου ή ότι δεν ξέρω τι μου αρέσει/θέλω να ασχοληθώ επαγγελματικά, κάτι που ισχύει αλλά είναι η μισή αλήθεια:o).
Δηλαδή ο γιατρός σου δεν σου είπε τι διέγνωσε; Έχω ακούσει οτι κάποιοι νέοι ψυχολόγοι,ψυχαναλυτές δεν βάζουν \'\'ταμπέλες\'\'. Εμένα προσωπικά αυτό δεν μ\'αρέσει και δεν μου ακούγεται καλά. Όταν σου πονάει το στομάχι πχ, θα σε εξετάσει ο γιατρός και αναλόγως θα σου πεί... Άλλο να έχεις έλκος και άλλο δηλητηρίαση για παράδειγμα. Αν σου πεί οτι όσοι έχουν πόνο στο στομάχι είναι το ίδιο κάτι δεν μου κάθεται καλά... Ή οτι τον βλέπει τον πόνο σαν συνδιασμό παραγόντων. Πές μου όμως ρε τσίφτη, ποιοι παράγοντες είναι αυτοί και στην τελική τί έχω; Οι παράγοντες υπάρχουν και στην κατάθληψη π.χ., αλλα ξέρεις οτι έχεις κατάθληψη στην τελική.
Τί ακριβώς εμφανίζεις; Τί σε δυσκολεύει να πας στα μαθήματά σου ακριβώς;
Καλή ερώτηση...:)Quote:
Originally posted by Winston_man
Τι εχεις?
Πλέον δεν έχω ότι είχα όταν ξεκίνησα ψυχοθεραπεία, καλό ε? και μάλιστα, δεν ξέρω αν συνηθίζεται αυτή η μέθοδος, αλλά ο δικός μου γιατρός δε με βοήθησε και πολύ, επεξηγώντας μου δηλαδή τα όσα μου συμβαίνουν και γιατί, παρά μόνο με ρώταγε τί θα κάνω γι\' αυτό, και προσπαθούσα μόνος μου να βρω την άκρη. Ανακάλυψα, τελευταία, τυχαία, ότι πολλά από τα ψυχοσωματικά συμπτώματα που είχα (υπολείμματα των οποίων εξακολουθώ να έχω) αποδίδονται σ\' αυτό που ορίζουν ως \"κοινωνική φοβία\". Πριν ήμουν κάπως χαμένος σ\'αυτά που ένιωθα και πιεσμένος από το γεγονός ότι προσπαθούσα να το κρύψω από τους άλλους (από τον οικογενειακό και κοινωνικό περίγυρο), χωρίς να μπορώ να βρω κάποια διέξοδο.
Ίσως να έφταιγα κι εγώ που ντρεπόμουν να εκφραστώ όπως και όσο θα ήθελα, αποφεύγοντας έτσι τις όποιες συνέπειες θεωρουσα ότι μπορεί να υπάρξουν (από μικρός το \'χω αυτό), ακόμη και να τον ρωτήσω ευθέως για πράγματα που με απασχολούσαν αλλά και πάλι θεωρώ ότι και μόνο από τα γεγονότα, και όσα τα συνόδευαν, θα μπορούσε να κάνει κάτι παραπάνω.
Ο δικός μου είναι ψυχίατρος και μάλιστα δεν είναι και πολύ νέος ηλικιακά-πάνω από 40 τον κάνω...Quote:
Originally posted by tsiftis
Δηλαδή ο γιατρός σου δεν σου είπε τι διέγνωσε; Έχω ακούσει οτι κάποιοι νέοι ψυχολόγοι,ψυχαναλυτές δεν βάζουν \'\'ταμπέλες\'\'.
Σχετικά με όσα έλεγα παραπάνω, και κάποιες άλλες φορές όταν τον ρώταγα κάποια πράγματα που θεωρούσα ότι χρήζουν απάντησης (όπως πχ \"τί έχω\" ή \"πού το αποδίδετε αυτό που μου συμβαίνει\" και διάφορα άλλα εύλογα ερωτήματα κατ\' εμέ), έκανε μεγάλες παύσεις, χωρίς να μου απαντάει, λες και ήταν κάτι σαν ταμπού, κι εγώ βρισκόμενος σε αμηχανία, άλλαζα κουβέντα και πήγαινα παρακάτω λέγοντας του άλλα πράγματα που με απασχολούσαν.
Δε λέω οτι είναι κακός ή καλός στη δουλειά του, απλά δεν έχω άλλες εμπειρίες με ψυχανάλυση/ψυχοθεραπεία, ώστε να μπορώ να το κρίνω αυτό.