Originally Posted by
ΕΛΠΙΔΑΨ
Ένα άρθρο-έκκληση προς τους επιστήμονες Ψυχικής Υγείας που αξίζει να διαβάσουμε!
Αγαπητοί ψυχολόγοι, ψυχίατροι, ψυχαναλυτές, ψυχοθεραπευτές !
Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις μου…
Ζητώ συγνώμη προκαταβολικά αν ο λόγος μου είναι σε κάποια σημεία καυστικός, όμως όσα θα διαβάσετε είναι πέρα για πέρα αληθινά και έχουν σαν έναυσμα τις δικές μου προσωπικές εμπειρίες από την μακροχρόνια θεραπεία μου και επικοινωνία με μία ψυχολόγο, έναν ψυχολόγο, μία ψυχίατρο, και τρεις ψυχιάτρους.
(Επιτρέψτε μου να χρησιμοποιήσω το πρώτο πληθυντικό πρόσωπο μια και θεωρώ πως εκφράζω και άλλους θεραπευόμενους ) :
-Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να γνωρίζουμε τι μέθοδο ακολουθεί ο καθένας από εσάς. Καλό είναι να μας ενημερώνετε από την αρχή και από την πρώτη μας συνάντηση. Γιατί ανάλογα με την θεραπευτική μέθοδο που υποστηρίζει ο καθένας σας μας υποδεικνύετε και την ανάλογη θεραπεία, δηλαδή ψυχανάλυση, ψυχοθεραπεία, φαρμακευτική αγωγή κλπ.
Έτσι ο θεραπευόμενος καταλήγει να ξεκινάει την θεραπεία του με λανθασμένες εντυπώσεις για την σοβαρότητα της κατάστασής του μια και δεν γνωρίζει ποια μέθοδος είναι κατάλληλη για αυτόν. Τελικά αυτό καθορίζεται μάλλον από τις γνώσεις και την εξειδίκευση του θεραπευτή παρά από τις ανάγκες του θεραπευόμενου.
(για πχ. αν ο θεραπευτής δεν έχει ειδικευτεί στην ψυχανάλυση θα σπεύσει να χορηγήσει φαρμακευτική αγωγή από το πρώτο πεντάλεπτο επιμένοντας πως αυτή είναι η μόνη λύση).
-Αν δεν ειδικεύεστε στην ψυχανάλυση μην μας χορηγείτε απλά αντικαταθλιπτικά χωρίς να μας προτείνετε παράλληλη ψυχοθεραπεία διότι αν οι συνθήκες της ζωής μας δεν καλυτερέψουν , απλά κουκουλώνετε το πρόβλημα έτσι.
Εξηγείστε μας το πως λειτουργείτε εσείς και τις δυνατότητές σας. Εμείς δεν είμαστε σε θέση να τα γνωρίζουμε αυτά .
-Δεν επιθυμούμε να σας έχουμε «φίλους» στα social media (Fb κλπ) . Πιστέψτε μας! Μην μας στέλνετε λοιπόν αίτημα φιλίας, ούτε σε μας , ούτε και στα συγγενικά μας πρόσωπα, ούτε εσείς αλλά ούτε και τα δικά σας συγγενικά πρόσωπα. Διότι έτσι καταλήγουμε να είμαστε μια μεγάλη ιντερνετική «παρέα» και όχι θεραπευτής με θεραπευόμενο. Και μην μας φέρνετε στην δύσκολη θέση να σας απορρίψουμε το αίτημα. Βρισκόμαστε ήδη σε μια πολύ εύθραυστη ψυχική ισορροπία και δεν μας χρειάζεται να μας φορτώνετε με τέτοιου είδους διλήμματα και ενοχές.
Ενώ σε άλλες ειδικότητες η σχέση γιατρού ασθενή μπορεί και είθισται συχνά να γίνεται και φιλική και να αποκτά κοινωνικό χαρακτήρα, στην περίπτωση του ψυχολόγου -ψυχίατρου-ψυχοθεραπευτή θα πρέπει να είναι αυστηρά επαγγελματική και μόνο.
-Μην μας αποκαλείτε λοιπόν… «μπουμπούκες», «τζουτζούκες» και τα συναφή. Δεν το χρειαζόμαστε ούτε αυτό , ούτε το να μας υποδέχεστε με φιλάκια και αγκαλιές . Μια εγκάρδια, ζεστή χειραψία αρκεί για μας κάνει να νιώσουμε άνετα στο γραφείο σας.
-Σεβαστείτε την υγεία μας και μην καπνίζετε την ώρα της συνεδρίας. 45, 50, 55 λεπτά είναι αυτά, θα περάσουν.
– Προσπαθείστε να είστε λιγάκι πιο ευαίσθητοι στην διαχείριση των οικονομικών μας αιτημάτων . Αν κάποτε σας ζητήσουμε πολύ ευγενικά μια καλύτερη τιμή από τα 80 euros για τα 50 λεπτά (και χωρίς απόδειξη !) αυτό δεν σημαίνει πως απαξιώνουμε τις ικανότητές σας, τις σπουδές σας και το κόπο σας. Σημαίνει πως απλά δεν έχουμε την οικονομική δυνατότητα. Απαντήστε μας λοιπόν έστω και αρνητικά και δεν θα χάσετε τον «πελάτη». Ισως απλά να μειώσουμε λίγο τις συνεδρίες… Μην μας αγνοείτε όμως. Είστε επαγγελματίες ψυχικής υγείας , όχι έμποροι καταναλωτικών αγαθών….
-Δεν θέλουμε να γνωρίζουμε τίποτε απολύτως για τα προσωπικά σας θέματα και προβλήματα γιατί κάποιοι από εμάς επηρεαζόμαστε .
Για τα παιδιά σας, την σύζυγό σας, την φίλη σας, την μαμά σας, τα αδέλφια σας, το διαζύγιό σας, την παιδική σας ηλικία, τα παιδικά σας τραύματα και βιώματα και ειδικά την ώρα της συνεδρίας . Σεβαστείτε τα δικά μας πολύτιμα 45, 50 λεπτά για τα οποία κάποιοι από εμάς κάνουμε μεγάλες θυσίες ώστε να μπορέσουμε να τα παρέχουμε στον εαυτό μας.
Αν θέλετε οπωσδήποτε για κάποιο λόγο να μας πείτε κάτι από όλα αυτά τα δικά σας προσωπικά βιώματα την στιγμή που είναι άσχετα με τα δικά μας προβλήματα και θέματα , επιλέξτε κάποια άλλη χρονική στιγμή.
Η αν θεωρείτε πως η αναφορά σε κάποια γεγονότα της ζωής σας θα μας ωφελήσει και θα διευκολύνει την θεραπεία μας, κάντε την αλλά αποκρύψτε το γεγονός πως είναι δική σας εμπειρία. Πείτε μας πως αφορούν κάποιον άλλο πιο γενικά.
-Θερμή παράκληση : Μην μας ενημερώνετε για το …ζώδιό σας! Δεν χρειάζεται να το ξέρουμε! Δεν θέλουμε να το ξέρουμε. Αν θεωρείτε πως θα βοηθήσει στην θεραπεία μας να μάθετε το δικό μας και των συγγενών , εντάξει ρωτήστε μας, αλλά μέχρι εκεί. Καλώς η κακώς κάποιοι ίσως να επηρεαζόμαστε γνωρίζοντας αυτό το για άλλους ασήμαντο και για κάποιους πιο σημαντικό «στοιχείο» ( ;;) της προσωπικότητας σας.
-Μην μας συστήνετε και μην μας φέρνετε σε επαφή με άλλους θεραπευόμενους σας με το σκεπτικό πως έχουμε παρόμοιες ιστορίες και βιώματα.
Δημιουργείτε έτσι μια ακόμη περίπλοκη σχέση χωρίς όφελος κατά την άποψή μου, που ίσως επιβαρύνει και περισσότερο την δική μας ήδη βεβαρημένη ψυχολογία.
-Παρακαλούμε, μην μας μεταφέρετε καταστάσεις, θέματα, προβλήματα, οτιδήποτε σας εμπιστεύονται άλλοι θεραπευόμενοι αναφέροντας μας το όνομά τους , ειδικά αν τύχει να είναι κοινοί μας γνωστοί. Αν θεωρείτε πως είναι προς όφελός μας να μας περιγράψετε κάποιο περιστατικό , κάντε το ανώνυμα.
-Μην μας επιτίθεστε φραστικά , λεκτικά , χωρίς λόγο. Ειδικά όταν αυτό συμβαίνει σε όλες τις συνεδρίες είναι προφανές πως δεν φταίμε εμείς για μια τέτοια συμπεριφορά . Ερχόμαστε σε σας για να βοηθηθούμε με όποιο ψυχικό και οικονομικό κόστος συνεπάγεται αυτή η προσπάθεια. Δεν χρειάζεται λοιπόν η αντιπαράθεση, δεν την δικαιολογεί καμία συνθήκη και από ότι έμαθα ούτε υπάρχει κάποια έγκριτη επιστημονική, θεραπευτική μέθοδος του να εξοργίζω τον θεραπευόμενο για να τον κάνω να αντιδράσει και ίσως να αποκαλύψει έτσι τον πραγματικό του εαυτό.
-Μην προσφέρετε ψυχολογικές υπηρεσίες σε πρόσωπα του οικογενειακού μας η φιλικού μας περιβάλλοντος με την δικαιολογία πως το κάνετε για να εξυπηρετήσετε την στιγμή που το αποτρέπει το καταστατικό σας…
Είμαι σίγουρη πως ΟΛΟΙ μα ΟΛΟΙ όσοι διαβάσατε τα παραπάνω θα απαντήσετε : » Μα φυσικά , έτσι είναι, δεν μας είπες κάτι καινούριο, ξέρουμε τους κανόνες «..
Ετσι θα έπρεπε να είναι αλλά δυστυχώς κάποιες φορές τα πράγματα ξεφεύγουν από τα πλαίσια και τους κανόνες που εσείς οι ίδιοι έχετε θέσει και την παρατυπία την κάνετε εσείς οι ίδιοι και αυτό είναι το μεμπτό και το λυπηρό συνάμα.
( Θα ήταν ιδανικό για μας τους θεραπευόμενους στην πρώτη επίσκεψη μας να ενημερωνόμασταν μέσω γραπτού κειμένου για τους κανονισμούς και τα πλαίσια που εσείς οι ίδιοι σαν σύλλογος έχετε θεσπίσει ώστε να έχουμε και την γνώση αλλά και το θάρρος να προστατεύσουμε την ψυχική μας ισορροπία )
Θέλω να πιστεύω πως όλα αυτά που έζησα και περιγράφω από την δεκάχρονη εμπειρία μου στα γραφεία των συγκεκριμένων ψυχολόγων και ψυχιάτρων οφείλονται σε ατυχείς δικές μου επιλογές θεραπευτή και πως η πλειοψηφία σας δεν υιοθετεί και δεν επικροτεί τέτοιες ακραίες συμπεριφορές.
Ευχαριστώ για τον χρόνο σας.
Νεφέλη Π. 45 ετών
