Printable View
Εμενα μου φαινεται πολυ λογικος ο Μαριος και αν προσεξατε του ειπε ο γατρος οτι εχει ψυχωση ενω μιλαει με πολυ συγκροτημενο λογο αρα ο γιατρος δεν εστεκε στα μυαλα του. Αρα δεν ειναι ολοι οι γιατροι το ιδιο, εμενα ο δικος μου με βοηθαει και τα φαρμακα με εχουν βοηθησει σε αρκετα συμπτωματα.
Φίλε μου είναι πως θα το δεχθεί και ο κάθε οργανισμός το εκάστοτε φάρμακο. Κάτι που μπορεί να είναι κακό για εμένα, σε εσένα μπορεί να είναι καλό.Quote:
Originally Posted by MikeStam 3
Σε εμένα δεν ταίριαξε καλά. Στην αρχή μου έκανε μεγάλη ακαθισία σε σημείο να μην μπορώ να κάτσω σε καρέκλα τον πρώτο μήνα. Αφού το συζήτησα με την γιατρό μου, μου είπε να κάνω υπομονή και να το συνεχίσω και πως θα φύγει, τον επόμενο μήνα λοιπόν μου έφερε πλήρη καταστολή. Δεν μπορούσα να πάρω τα πόδια μου, είχα μυϊκούς πόνους στην πλάτη και στο στήθος και από τις 7 το απόγευμα έπεφτα για ύπνο όπως είχα γράψει και παλαιότερα.
Εγώ το είχα πάρει μαζί με το Brintelixx για ΓΑΔ που έχω η οποία είναι βαριά σε γενικές γραμμές.
Βλέποντας τις νέες απαντήσεις στο θέμα που είχα ανοίξει, είναι ευκαιρία για μια μικρή ενημέρωση πάνω στην υγεία μου για όποιον ενδιαφέρεται.
Πάνω από 3 μήνες πλέον λοιπόν μετά τη διακοπή του γενόσημου Abilify, δεν έχω επανέλθει σχεδόν καθόλου. Κοιμάμαι κατά μέσο όρο 4 ώρες υπερβολικά ελαφριά και δεν ξεκουράζομαι ποτέ. Σέρνομαι κυριολεκτικά και με το ζόρι κρατάω τη δουλειά μου. Έχω χάσει κάθε είδους συναίσθημα, η χαρά, η ικανοποίηση και η συγκίνηση μετατρέπονται σε κρίσεις πανικού. Κυριολεκτικά έχει αλλάξει ο χαρακτήρας μου και νιώθω μια πλήρη αποκοπή από το περιβάλλον μου. Τέλος αντιμετωπίζω σωματικά προβλήματα σχεδόν παντού: όραση, ακοή, ξηροστομία, μυικοί σπασμοί, δυσκοιλιότητα, ακόμα και η θερμοκρασία του σώματός μου λειτουργεί λάθος (τα περισσότερα συμπτώματα δυσαυτονομίας - δηλαδή βλάβης στο νευρικό σύστημα).
Όλα τα παραπάνω δεν αποτελούν καν "ιστορίες τρόμου από το ίντερνετ". Σε αυτό το διάστημα μπήκα στον κόπο να μιλήσω με εκατοντάδες άτομα από τον κόσμο αλλά και την Ελλάδα από κοντά, και οι περιγραφές των συμπτωμάτων τους είναι αυτούσιες και με απόλυτη συνοχή σε σχέση με τις αερολογίες των ψυχιάτρων: από ότι φαίνεται τα ψυχοφάρμακα και ειδικά τα εξαιρετικά επικίνδυνα αντιψυχωσικά έχουν σχεδόν 100% πιθανότητα να καταστρέψουν την υγεία ανθρώπων που ανακαλύπτουν ότι δεν τους βοηθούν και δεν τα χρειάζονται, και τα κόβουν πρόωρα ακόμα και μετά από ελάχιστες δόσεις. Δεν υπάρχει δοσολογία σε μια ουσία που λειτουργεί κατ'εξοχήν δημιουργώντας βλάβες σε βασικές λειτουργίες του εγκεφάλου (βλέπε ντοπαμίνη).
Το χειρότερο της υπόθεσης είναι ότι άπαξ και υποστείς σοβαρές βλάβες από συνταγογραφούμενο φάρμακο, ολόκληρο το ιατρικό σύστημα σε εγκαταλείπει. Κανένας γιατρός δεν πρόκειται να κατηγορήσει συνάδελφό του για αμέλεια, ενώ όλες οι φαρμακευτικές ουσίες είναι απόλυτα ασφαλείς (...) και ότι και αν νιώθεις είναι αδύνατον. Έχω ακούσει ένα σκασμό "αδύνατον" από διάφορες ειδικότητες προτού καν τελειώσω την πρότασή μου.
Επειδή μακρυγορώ, συμπέρασμα δεν βγαίνει και κάπου πρέπει να καταλήξω, απλά κρατήστε αυτό κατά νου: η ιατρική και η φαρμακοβιομηχανία είναι δυνατές μπίζνες. Δεν ενδιαφέρονται για την υγεία του ασθενή, παρά μόνο για τη δυνατότητα να αποκομίζουν χρήματα από τις επισκέψεις και τις πωλήσεις φαρμάκων. Η ψυχιατρική είναι το πιο προσοδοφόρο έδαφος για αυτές τις πρακτικές καθώς χωρίς καν την ανάγκη για εξέταση του ασθενούς μπορεί να συνταγογραφεί άκρως εθιστικές ουσίες, με σοβαρές παρενέργειες που δημιουργούν ανάγκες για ακόμα περισσότερα φάρμακα (πολυφαρμακολογία) και για οτιδήποτε πάει στραβά εύκολα κατηγορείται ο παθών επειδή απλά "είναι ψυχωτικός" (ασχέτως της αρχικής διάγνωσης). Συνέβη σε εμένα, σε εκατομμύρια άλλους, μπορεί να συμβεί και σε εσάς.
Bottom line: οι ψυχικές ασθένειες είναι πολλές, περισσότερο ή λιγότερο σοβαρές και άκρως αληθινές. Δεν είναι απλά "όλα στο μυαλό μας". Οι λύσεις όμως που προσφέρει η ψυχιατρική, ακόμα και αν δουλεύουν για ένα ποσοστό ανθρώπων και για κάποιο χρονικό διάστημα, δεν είναι και τόσο βιώσιμες. Η αποτελεσματικότητα αμφισβητήσιμη, οι παρενέργειες υπερβολικά πολλές και μακροχρόνιες, τα ψέμματα και η συμπεριφορά τύπου μαφίας περισσότερο από απαράδεκτα για τον 21ο αιώνα. Ακόμα και αν έχετε θετική εμπειρία από τη θεραπεία σας προς το παρών, ακόμα και αν σας παρακολουθεί ένας επιστήμων που είναι πάνω από όλα άνθρωπος και νοιάζεται για την ψυχική σας υγεία - σας παρακαλώ - προσέχετε.
το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση.
Μάριε σήμερα κάνεις κάποια καινούρια θεραπεία?
Δηλαδή σου έφερνε και κόπωση;;
Δηλαδή σου έφερνε και κόπωση;;Quote:
Originally Posted by Dimitrios85
Όταν λέμε καινούρια θεραπεία; Τα δικά μου ψυχολογικά προβλήματα πλέον ωχριούν μπροστά σε αυτό που περνάω και προφανώς δεν ξαναεμπιστεύομαι ψυχιατρικό σκεύασμα. Δοκίμασα lexotanil για λίγο αλλά δεν λειτουργούν καν αν το βασικό σύστημα του ύπνου είναι κατεστραμμένο.
Όσον αφορά τα υπόλοιπα... δεν υπάρχουν θεραπείες για το νευρικό σύστημα, από μόνο του δυσκολεύεται να επανέλθει ή δεν επανέρχεται ποτέ και γι'αυτό δεν θα έπρεπε να παίζουμε μαζί του με επικίνδυνα χημικά, και φυσικά σύσσωμος ο ιατρικός κόσμος αναλαμβάνει το ρόλο της "πάπιας" και του "κινέζου" και αρνείται κατηγορηματικά οποιαδήποτε πιθανότητα βλάβης από φάρμακο. Πόσο μάλλον από φάρμακο που γνωρίζουν καλά ότι τις προκαλεί...
Όποιος νιώθει ακόμα ότι μπορεί να εμπιστευτεί την υγεία και τη ζωή του σε αυτό το σύστημα και αυτούς τους ανθρώπους, be my guest.
Μάριε να πας σε ένα κρατικό νοσοκομείο μήπως σε "ρυθμίσουν" με φυσιολογικές οδούς. Κανένα ladose σε συνδυασμό με ηρεμιστικά τους πρώτους μήνες. Τα ssri όπως γνωρίζεις κι εσύ είναι πολύ πιο ανθρώπινα. Έχω πάρει μια φορά μόνο ένα zyprexa(αντιψυχωτικό). Το έκοψα αμέσως έκανα να συνέλθω 72 ώρες και μού λέει 'πάρε άλλη μια μέρα να δούμε πώς θα πάει'. Τραβάνε μαλακία με το να μας βλέπουν πως αντιδρούμε στα χάπια. Τέτοια ηδονή όμως? Καλή δύναμη ρε συ. Ενημέρωνέ μας.
Έχω σχιζοειδή διαταραχή προσωπικότητας. Ή τουλάχιστον έτσι το είπε ο γιατρός μου. Πριν από 3 μήνες μου έδωσε το Arpilif 10mg (aripiprazole), το οποίο μου θόλωσε την όραση, μου έκοψε τα πόδια και έτσι το σταμάτησα μετά από μια βδομάδα. Τουλάχιστον δε φαίνεται να μου δημιούργησε κάποιο πρόβλημα η διακοπή του.
Τώρα ο γιατρός μου είπε να δοκιμάσουμε το Zyprexa 2.5mg. Μόλις το πήρα ένιωσα ζαλάδα, θολωμένος και δεν έχω καθόλου κουράγιο. Είμαι σαν μαστουρωμένος. Διαβάζω και τις εμπειρίες των άλλων στο φόρουμ και ανησυχώ. Τι να κάνω;
το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση.
Επειδή όμως είμαι καινούργιος στο χώρο αλλά και στα ψυχοφάρμακα θα ήθελα Shotheshit80' ή και όποιος άλλος/η να μου πείτε την αποψή σας ή την εμπειρία σας που μακάρι να μην είναι άσχημη.
Φίλε Μάριε αν διαβάσεις το φυλλάδιο του φαρμάκου θα δεις πως είναι φυσιολογικό να πάθεις αυτά που λες, εχει περάσει αρκετός καιρος δε ξέρω τι δόση πείρες αλλά έχω την εντύπωση πως θα επανέλθεις εξαιρετικά κοντά στη πρότερη κατάσταση η αν οχι εξαιρετικά τότε αρκετά κοντά απλά φίλε πρέπει να το πάρεις απόφαση και να προσπαθήσεις να νοιώσεις όπως ήσουν πριν σιγα σιγα. Ο ύπνος είναι πρόβλημα και οι κρίσεις πανικού που λες, θέλω να σου πω πως η ψυχαναλυση θα μπορουσε να σε βοηθησει και θα σου τη προτεινα ανεπιφυλαχτα και φυσικά αν δε θες να παίρνεις φάρμακα βρες τουλαχιστον έναν γιατρό και καντο, ανεπιφυλαχτα είναι το βέλτιστο η μη ληψη φαρμάκων. Φιλε μια ακόμη συμβουλή πρέπει να μάθεις να τρως καλο φαεί απο γιατρο να σου μαθει τι και πως και αγνα υλικα οχι απο σουπερμαρκετ(ισως να το μαγειρευεις κιόλας) και βρες αθληματα δε ξερω τι ωστε να κουραστείς. Ο υπνος ειναι κατι που αξιζει πραγματικά να το καταφαιρεις και αν κανεις κατι και κουραστεις πραγματικα ομως, να εισαι ψοφιος και δε κοιμασαι για ωρες βαριά μετα δε ξερω πως, εχει σημασια να το βρεις το τροπο ομως.
Εχω εμπειρια παρομοια με σενα και τα πηρα χωρις να ξερω τα φαρμακα σε τεραστια ποσοτητα διπλασια και παραπανω απο το μεγιστο για 30 μερες και ειχα αλλο προβλημα υγειας παθολογικο και νομιζα ηταν απο αυτο αλλα τελικα μολις τα εκοψα μαχαιρι με συμφωνη γνωμη του γιατρου αφου πηρα εξιτηριο χωρις καμμια συνταγογραφηση για φαρμακα σιγα σιγα επανηλθα γιατι μενουν και στο αιμα αυτα. Για τη ξηροστομια ας πουμε επινα 3 λιτρα νερο και 2 λιτρα κατσικισιο γαλα καθε μερα και το στομα μου ηταν στεγνο καργα, οσο για τον υπνο πονουσα ομως γιατι ημουν πολυτραυματιας και πραγματικα εκατσα 15 μερες αδιαλειπτα χωρις να κοιμηθω καθολου ομως, τα βραδια ακουγα εκπομπη με συζητησεις στο ραδιοφωνο και δεν αποκοιμιομουν καθολου ομως, σιγα σιγα μολις τα κοψα και εφυγα απο το νοσοκομειο αρχισα να κοιμαμαι. Απλα να τονισω οτι ποτε δεν ειχα προβλημα με υπνο η οτιδηποτε αλλο παθολογικο ψυχολογικο. Οσο αναφορα νομικα φιλε ειναι πολυ δυσκολο να βρεις το δικιο σου να τιμωρηθει ο γιατρος και να αποζημιωθεις οποτε για μενα ξεχασετο αστο κοιτα το ευατο σου και αν δε θες φαρμακα κοιτα να μην σε αναγκασουν η στα βαλουν οπως εμενα χωρις να ξερεις.
Σου εφερνε και υπνηλία δηλαδή;;;;και σε τι δοση το πήρες;;;;
Σου φερνε δηλαδή κοπωση και υπνηλια;;;και σε τι δόση το πηρες;;Quote:
Originally Posted by Dimitrios85