Originally Posted by
ioannis2
Δηλαδή το πρόβλημα σου είναι απλά φόβος αποχωρισμού/εγκατέλειψης κι όποτε σου ρθει η σκε΄ψη αυτή σε πιάνει κρίση πανικού?
Πόσο λογικό είναι να σε εγκαταλείψουν οι δικοί σου? Όποτε σε πιάνει η σκέψη γιατί ως αντίδοτο δεν την εκλογικεύεις? Δηλαδή να κατανοήσεις ότι αυτό που σκέφτεσαι είναι παράλογο, ανήκει στη σφαίρα της φαντασίας, διότι τα δεδομένα στις διαπροσωπικές σας σχέσεις βοούν ότι κατι τέτοιο ούτε κατά διάνοια θα συμβεί. Δοκίμασες αυτή τη μέθοδο πριν πας στα φάρμακα? Τα φάρμακα καταλαγιάζουν για να σκέφτεται πιο ήρεμα ο άνθρωπος, ωστόσο η μεταβολη του τρόπου σκέψης δεν λύεται από τα φάρμακα αλλά από τον ίδιο τον παθόντα με βοήθεια (αν χρειάζεται) κάποιου κατάλληλου ψυχολόγου. Εγω δεν τα δαιμονοποιώ πάντως.