Γι αυτό ακριβώς πρέπει να πάρεις αγωγη.το ίδιο είχε και η αδερφη μου με σένα. Η άρνηση είναι το χειρότερο σταδιο που πρέπει να ξεπερασουμεQuote:
Originally Posted by vickie_victoria
Printable View
Γι αυτό ακριβώς πρέπει να πάρεις αγωγη.το ίδιο είχε και η αδερφη μου με σένα. Η άρνηση είναι το χειρότερο σταδιο που πρέπει να ξεπερασουμεQuote:
Originally Posted by vickie_victoria
Ναι συμφωνώ μαζί σου ρωτάω και γιατρούς και μου λένε ψυχολογικό. Εγώ όμως είμαι πεπεισμένη ότι κάτι έχω που δεν το έχουν βρει κάτι καλά κρυμμένο η κάτι που απλά δεν ξέρω που να πάω και τι εξετάσεις να κάνω για να το βρω. Κάτι σοβαρό παρόλα αυτά που μπορεί να μου κοστίσει ακριβά. Αυτό νιώθω.Quote:
Originally Posted by Dimitrios85
εφοσον με την ψυχοθεραπεια ειδες μεγαλη βελτιωση, δεν ηταν ενδεικτικο αυτο, οτι ειναι ψυχολογικο;;;Quote:
Originally Posted by vickie_victoria
δεν μου ειπες γιατι διεκοψες την ψυχοθεραπεια αφου βοηθηθηκες.
αν σε βοηθαει, ισως να μην χρειαστει αγωγη. αν οχι, θα στο πει ο ψυχοθεραπευτης και θα πας και σε ψυχιατρο για την αγωγη
Σε τόσους γιατρούς που έχεις πάει και τόσες εξετάσεις που έχεις κάνει, πίστεψε θα είχαν βρει αν είναι κάτι οργανικό. Το άγχος δημιουργεί και ατονία και ζαλάδες και ταχυπαλμίες και κρίσεις πανικού και πολλά άλλα.Quote:
Originally Posted by vickie_victoria
Ο μόνος γιατρός που δεν έχεις ακολουθήσει είναι ο ψυχίατρος που σου έκανε διάγνωση με ΓΑΔ και ψυχοσωματικά και σου είπε να ξεκινήσεις αγωγή.
Δεν σε παροτρύνω να την ξεκινήσεις, αλλά βλέπω ότι αρκετό καιρό ταλαιπωρείσαι από διάφορα ψυχοσωματικά που κάνουν μπαμ ότι είναι από το άγχος που βιώνεις.
Οπότε ίσως θα πρέπει να αρχίσεις να το σκέφτεσαι να ξεκινήσεις και να ηρεμήσεις παράλληλα.
Πραγματικά όπως έχω ξαναγράψει ο Αϊνστάιν έχει πει 90% είναι να βρεις ποιο είναι το πρόβλημα και 10% η λύση. Γιατί λοιπόν δεν κάνεις μια θεραπεία 6 μήνες και δεν είσαι καλά ξανάψαξε γιά κάτι οργανικό. Ένας φίλος μου έπινε ένα μπουκάλι την ημέρα ουίσκι και μου έλεγε δεν είμαι αλκοόλίκος. Το πρόβλημα του ήταν αυτό δεν έλεγε έχω πρόβλημα θέλω βοήθεια να σταματήσω να πίνω τόσο. Όσο ψάχνεις να βρεις την πάθηση έχεις τόσο συντηρείς την αγχώδη διαταραχή. Αν δεν πεις stop και να πετάξεις το μπαστούνι δεν θα σταματήσει. Χάνεις χρόνο.Quote:
Originally Posted by vickie_victoria
οργανικο επειδη δε τρωει ενοει δηλ μπορει να εχει δυσανεξια σε καποιες τροφεςQuote:
Originally Posted by Dimitrios85
Δεν έχω ξαναδιαβάσει κάτι να ταυτίζομαι τόσο πολύ. Νιώθω τόσο ακριβώς τα ίδια που θα μπορούσα να τα έχω γράψει και εγώ αυτά που περιγράφεις.
Το ίδιο τρομαγμένη με σένα, τα δύο μου δάχτυλα δεν ξεκολλάνε από τον λαιμό μου, όποιος και αν είναι ο παλμός μου εγώ πανικοβάλλομαι. Είτε πιστεύω πως χτυπάει πολύ γρήγορα είτε πολύ αργά. Κάνω μόνιμα τον εαυτό μου εικόνα να παθαίνει κάτι, και αφού περνάει η χρονική στιγμή αμέσως κάνω μια νέα εικόνα που νομίζω ότι έρχεται. Όπως λες ότι όταν ανοίγεις την πόρτα κανείς εικόνα να παθαίνεις καρδιά, έστω ότι ανοίγεις την πορτά και κατεβαίνεις και πας σπίτι, μετά νομίζω ότι δε θα προλάβω να βάλω το κλειδί στην πόρτα και συνεχίζει έτσι όλη μέρα.
Δε ξέρω πως είναι το οτιδήποτε χωρίς πανικό. Λυπάμαι τους ανθρώπους γύρω μου που με βλέπουν να το περνάω αυτό αλλά λυπάμαι και εμένα που το περνάω. Αναρωτιέμαι αν θα τελειώσει ποτέ και πως, χωρίς να μπορώ να το κάνω εικόνα. Νομίζω ότι έτσι θα είναι η ζωή μου.
Έχω ξεκινήσει τον τελευταίο μήνα συναντήσεις με ψυχίατρο. Θα προσπαθήσουμε λίγο καιρό χωρίς φαρμακευτική αγωγή, απλά και μόνο γιατί είχα δύσκολα παιδικά και εφηβικά χρόνια και θεωρεί πως κάποια στιγμή θα αντιμετώπιζα κρίσεις έτσι κι αλλιώς. Αναρωτιέμαι μετά από πόσο καιρό αποδίδει η ψυχοθεραπεία έστω και δειλά δειλά, αν κάποιος έχει εμπειρία, σας παρακαλώ, μη διστάσετε να μου την αφήσετε από κάτω.
Βέβαια εσύ, και όποιος το ζει, καταλαβαίνει καλύτερα από τον καθένα ότι όταν έφτασε να συνειδητοποιήσει τις κρίσεις πανικού που εξελίχθηκαν σε τρομερή νοσοφοβία, ήταν ήδη αρκετά χρόνια μετά από τα πρώτα σημάδια.
Δεν είσαι μόνη σου, και αυτό κάτι λέει, εγώ και πολλοί άλλοι εδώ μέσα είμαστε σαν κι εσένα. Κάτι θα σημαίνει αυτό, δεν μπορεί.
Layla123 είχα και εγώ δύσκολη παιδική ηλικία όπως εσένα, μου ήρθε το πρώτο σημάδι πριν 2 χρόνια που με 3/4 μήνες χωρίς αγωγή και πολύ δυσκολία άπειρα συμπτώματα ένοιωσα 'καλα'.. 2 χρόνια μετά για κάποιες καταστάσεις άγχους στεναχώριας απογοήτευσης και + ότι δεν έλυσα τότε τα προβλήματα γιατί σταμάτησα την ψυχοθεραπεία λόγο σεζόν, σήμερα περνάω τα ίδια με διαφορετικά συμπτώματα που κάποια αλλάζουν και άλλα μένουν μόνο που έχω και στο μυαλό μου για κάποια φαρμακευτική Αγωγή . Καλή δύναμη
υπάρχει το ενδεχόμενο φαρμακευτικής αγωγής και σε εμένα, απλά είχαμε συζητήσει εξ αρχής για αυτό και είπαμε όσο μπορέσουμε να το καθυστερήσουμε. όσο μπορώ να είμαι παραγωγική. Η αλήθεια είναι ότι σε αυτή τη φάση η εβδομάδα μου είναι 4 μέρες βιώσιμες και 3 πολύ δύσκολες. θα δούμε, πραγματικά ελπίζω να δω αποτελέσματα έστω και αργά και μεθοδικά, γιατί νομίζω ότι αυτή είμαι, και ότι αυτή η κατάσταση είναι αυτή που με καθορίζει. Καλή δύναμη και σε εσένα, ευχαριστώ για την απάντηση!
δε νομιζω να το πετυχες τα φαρμακα απλα καταστελουν τα προβληματα δε τα διορθωνουνQuote:
Originally Posted by Dimitrios85