Καλησπερα,
Θα ηθελα να δωσω μια συντομη ενημερωση οσον αφορα τη κατασταση μου.
Πλεον το αγχος εχει υποχωρησει, δεν με ποιανουν κρισεις πανικου και γενικα οι σκεψεις μου δεν τρεχουν στο παρελθον και το μελλον. Η αποπραγματοποιηση υποχωρησε εντελως αλλα υπαρχουν οι στιγμες που μπορει να νοιωσω καποια συμπτωματα αποπροσωποιησης αλλα τα ξεπερνω σχεδον αμεσως. Συνεχιζω να κανω ψυχοθεραπεια και μεχρι στιγμης εχω μιλησει με 2 ειδικους.
Το χειροτερο που εχω αντιμετοπισει μεχρι στιγμης ειναι οι υπαρξιακες σκεψεις και τα αναπαντητα ερωτηματα τυπου "υπαρχει θεος" "ποιος εφτιαξε το συμπαν" "ποιο ειναι το νοημα της ζωης", τα οποια τροφοδοτουσαν εν συνεχεια το αγχος και την αποπραγματοποιηση. ΚΑι οι 2 ψυχολογοι αποφανθηκαν πως αυτες οι σκεψεις ηταν αγχογενεις και μου ειπαν πως θα υποχωρησουν οσο υποχωρει το το αγχος, οπως και εγινε.
Παμε στα θετικα τωρα. Αυτη η εμπειρια με εκανε να αναθεωρησω τη ζωη μου, τις προτεραιοτητες μου, τις αντιληψεις μου και γενικα ολο μου το ειναι. Αρχισα να ασκουμαι, τρωω καλυτερα, βγαινω εξω, τρεχω, ξεκινησα το διαβασμα, αποδιδω καλυτερα στη δουλεια, ειμαι πιο ηρεμος και μπορω να διαχειριζομαι το καθημερινο αγχος. Ζω τη ζωη μου πιο αυθεντικα και αντικριζω τους περισσοτερους φοβους μου καταμα και θαρραλεα!
Αυτο που θα ηθελα να συμβουλευσω οσους περνανε κατι αντιστοιχο ειναι να κανουν υπομονη και να αντιμετοπισουν την οποια δοκιμασια με θαρρος και αποφασιστηκοτητα. Σε καθε δυσκολη στιγμη, οποια και αν ειναι αυτη, υπαρχουν 2 επιλογες, ειτε το πολεμας μεχρις εσχατων, η θα κατσεις να παραδωθεις στο απεραντο χαος της ψυχης, του μυαλου και των σκεψεων σου.
Παραθετω και ενα ποιημα του Καβαφη γεματο νοημα, την Ιθακη:
https://www.youtube.com/watch?v=Sam16LYZn2M&t=65s
Καλη τυχη σε ολους!
