Αυτο το κανω κι εγω , αμα δεν αισθανομαι καλα ...........
Printable View
Δεν ξέρω εγώ κάθε μεσημέρι προς απόγευμα ξεραίνομαι στον ύπνο και σηκώνομαι αργά. Είτε θα δω ταινία και θα μαγειρέψω κάτι, είτε θα βγω για χαλαρό ποτό.
Τώρα με εξεταστική κιόλας, απλά σκοτώνω λίγο τον χρόνο μου στο pc, πριν στρωθώ πάλι για διάβασμα και εννοείται ύπνος.
https://1.bp.blogspot.com/-fQ7zOx02y...dreamscape.gif
The last sanctuary !
Εσενα Εξουθενωμενε , ενας γερος υπνακος θα σε σουκανε καλο ......... θαλλαζες και τι νικνειμ σου .....
ασε τα δελφινια , αυτα την εχουνε καταβρει ........
Τελικά ο ύπνος δεν έχει μόνο ψυχολογικό όφελος.
http://www.capital.gr/health/3175037...-o-kalos-upnos
https://www.terry.gr/sleep-part-one/
στο κρεβατι μου εχω βαλει ενα αυτοκολλητο exit με βελος προς το προσκεφαλο σαν αυτα που εχουν στην εξοδο κινδυνου.απο το γυμνασιο που ειχα τα ζορια μου..για μενα ειναι καταφυγιο ναι
Εμένα πάλι απο μικρή δεν μου άρεσε ο ύπνος. Η μάνα μου περιγράφει πως ημουν το πιο ήσυχο μωρό εκτός από την ώρα που έπρεπε να με βάλει για ύπνο. Στα παιδικά μου χρόνια θυμάμαι έντονα τη σκηνή να έχει νυχτώσει να είμαι ξαπλωμένη στο κρεβάτι και να εύχομαι να ήταν πρωι για να σηκωθώ. Το πρόγραμμα ύπνου στο σπίτι τις μέρες που είχαμε σχολείο ήταν αυστηρό. 9 το βράδυ στα κρεβάτια μας. Κάποια στιγμή με πήραν χαμπάρι πως δεν το αντέχω κι έτσι κατοχυρώσαμε το εξής : 9 το βράδυ ο πατέρας μου μας έλεγε το "ώρα για ύπνο" τραγουδιστά κι εγώ τον κοιτούσα επίμονα για να δω το κλείσιμο του ματιού του. Αυτό σήμαινε οτι θα έκανα πως πήγαινα για ύπνο με τους άλλους, θα περίμενα για λίγο στο κρεβάτι μου μέχρι να σιγουρευτώ πως κοιμήθηκαν και μετά θα ξαναγυρνούσα στο καθιστικό με τους δικούς μου. Επίσης δεν έχω κοιμηθεί ποτέ μεσημέρι.
Τις περιόδους που κοιμάμαι πολύ, τις έχω καταχωρήσει ως περιόδους που δεν ήμουν καλά. Γιατί όντως λειτουργεί σαν καταφύγιο. Σταματά για λίγο η πραγματικότητα, δεν χρειάζεται να αντιμετωπίσεις τίποτα και μπορείς απλά να ταξιδέψεις στον κόσμο σου.
Πάντως εκτός από τις περιπτώσεις που υποδηλώνει αποφυγή, ο ύπνος είναι αποδεδειγμένο ότι βοηθά τον εγκέφαλο και γενικά όλον τον οργανισμό να ανασυνταχθεί, και να προετοιμαστεί για την επόμενη μέρα. Η σκέψη είναι πιο καθαρή και το σώμα λειτουργεί καλύτερα, ακόμα και τα κύτταρα μας τις νύχτες ανανεώνονται. Επίσης αμέτρητες φορές είχα τις καλύτερες ιδέες για κάτι που με απασχολούσε μετά από έναν καλό και ξεκούραστο ύπνο.
Θέλω ν' αναφέρω κάτι που έχω παρατηρήσει και που το θυμήθηκα ξανά χθες όταν ξύπνησα από μεσημεριανό ύπνο... Ενώ μου προσφέρει καταφύγιο τις ώρες που κοιμάμαι όταν ξυπνήσω στην πραγματικότητα νιώθω χειρότερα...
Εγω καθε βραδυ βλεπω εφιαλτες ως αποτελεσμα της καταθλιψης που εχω πολλους κιολας γιατι ξυπναω μες στη νυχτα και το μεσημερι δεν μπορω να κοιμηθω ποτε οποτε μονο καταφυγιο δεν ειναι για μενα ο υπνος.
Για εμένα μια περίοδο ήταν το μοναδικό καταφύγιο. Από παιδί απολάμβανα την αίσθηση ζεστασιάς ασφαλειας απομάκρυνσης από το θορυβώδες περιβάλλον. Φυσικά στα χρόνια της χαράς ο ύπνος ήταν χάσιμο οπότε με 4ωρο ήμουν οκ ( ίσως και να είχα μανία και να μην το καταλάβαινα). Όταν ήρθαν οι πίκρες μόνον εκεί ένιωθα ασφαλής. Κάποια στιγμή αναρωτήθηκα " είσαι σωματικα άρρωστη και βρίσκεσαι στο κρεββάτι σου; ; ξεφεύγεις συνειδητά από την πραγματικότητα που δεν μπορείς να αλλάξεις. Πόσο θα κρατήσει αυτό;;; Κάπου εκεί ακόμα και αν δεν είχα σοβαρό κίνητρο και η κατάθλιψη επέμενε επεμεινα και εγώ να σηκωθώ. Α ξέχασα την περίοδο που είχα αϋπνίες σερί και έλεγα ααααχχχχ ούτε να κοιμηθώ δε μπορώ πια σε αυτή τη ζωή....
Ήταν το καταφύγιο μου όταν ειχα κατάθλιψη και ηθελα να κοιμαμαι απειρες ωρες γιαυτό και επαιρνα λεξοτανιλ απο μονη μου χωρίς συνταγή γιατρού.. Κοιμομουν όλη μέρα... Ωραίες μέρες... Τωρα δε το εχω ανάγκη.. Και ξυπνια μια χαρα τη παλεύω