Αυτοκτονια

Μιχαλη μου, ολοι περναμε ασχημα. Εγω αντιθετως τα προβληματα σου τα βλεπω πολυ σοβαρα δεν τα αγνοω καθολου, το να μενεις με γονεις ειναι οτι χειροτερο!!!! Σε κανουν οτι θελουν..........εχει δικιο και ο @giorgos panou οτι εχει καταντησει η κοινωνια μας με τις οθονες πολυ κουραστικη και ενα συναισθηματικο ατομο οπως εισαι εσυ η εγω επηρεαζεται απο αυτο!!! Αλλα και παλι εξω να πας, να συζητησεις τι ολο προβληματα εχει ο κοσμος!!!!!!!! Φταιει παρα πολυ η κριση..........παρολα αυτα ομως, δεν αξιζει να πεθανεις για αυτα γιατι οπως ειπανε πιο πανω φαση ειναι της ζωης σου και θα περασει!!!!!!! Δεν ειναι ολα παντα μαυρα σε σενα τουλαχιστον εισαι μικρος ακομα!!!!!!
@toureter θες να ανοιξεις θεμα να μας πεις τι σε απασχολει; Ή ειναι τα κιλα σου;

Quote:

---

Originally Posted by mhxalis

Eimai 22 etwn ithela na grapso edo gia na to po se kapoion den antexo allo edo kai kairo exo taseis autoktonias kai hlikrina auth thn zoi pou zo den thelo poia na zo kourastika den exo poia filous o aderfos mou den asxolite katholou mazi mou den mporo na kano ta pragmata pou thelo mplokaro se ola eimai kai toso anikanos pou zo akoma me tous goneis ......eimai se apognosh den vlepo na veltionontai ta pragmata h apofasimou einai oristikh den antexo allo.

Εστάλη από ZTE BLADE A612 στο E-Psychology.gr Mobile App

---

Έχω κι εγώ τάσεις αυτοκτονίας κ φαντάσου είμαι κ ένοπλος στον στρατό κ η ψυχολογία μου έχει πάρα πολλά σκαμπανεβάσματα παρόλο που στο κέντρο όταν παρουσιαστικα με βγάλανε άοπλο τώρα στην μονάδα μου δώσανε όπλο:(

Εστάλη από Mi A2 Lite στο E-Psychology.gr Mobile App

Quote:

---

Originally Posted by mhxalis

Γεια σας παιδια ηθελα να πω πως δεν εχω κανει κατι περιεργο απο τοτε που εγραψα το μηνυμα και πως εκατσα και σκεφτηκα πως δεν αξιζει να κανεις κατι τετοιο νταξει τα προβληματα δεν εχουν διορθωθει ακομη αλλα προσπαθω τουλαχιστον κατι ειναι κιαυτο ευχαριστώ ολους οσους απαντησατε στο post. :)

Εστάλη από LG-M250 στο E-Psychology.gr Mobile App

---

Κατόπιν ωριμου σκέψεως βρήκες την διέξοδο. Είναι γεγονός ότι η νεολαία βιάζεται και οι μεγάλοι σταματάνε για να σκεφτούν . Οπότε άμα έχεις ανυπομονησία γενικά και δεν ξέρεις πως ξεφεύγεις, βρες ένα θέμα που σε παίρνει και λησχτό άμεσα, δηλαδή μην αναλωνεσαι σε σκέψεις απελπισίας αλλά κινητοποιησου.

Η αυτοκτονια οσο εισαι στρατιοτης ειναι τελειος ασκοπη!! ειναι τελειος στραφη!! δεν ειναι λογος ο στρατος για να χαρησεις την ζωη σου!! λογο του οτι ο στρατος τελειωνει -πλεον δεν ειναι ουτε 10 μηνες!- δεν αξιζει να βαλεις τελος στη ζωη σου σε κατις που θα περασει!
Αυτο που αναφερω απο πανω ειναι μεγαλη υποθεση διοτις πολλες φορες η πιεση του στρατου ειναι η αφορμη και οχι η αιτια για να αυτοκτονιση καποιος! συγουρο ειναι οτι θα εχουν υπαρξει στην ζωη του αυτοχθονα πολλα προβληματα,συγουρα θα υπαρχει μια οικογενεια με μικρα η τεραστια προβληματα,συγουρα θα υπαρχει ενας χαρακτηρας αρκετα ευαισθητος και παρορμητικος με οτι χει να κανει περι αυτοτιμοριας! διοτις εχω περαει απο αυτον τον μαυρο κοσμο και ξερω πολυ καλα πως νιωθει καποιος που θελει να πεθανει ! το αισθημα οτι σε ολα φταιει αυτος!! το συναισθημα οτι κανει δεν δινει δεκαρα , κανεις δεν συμπασχει! κανεις δεν θα καθισει να αφηερωσει εστω 1 ωρα απο την ζωη του ωστε να κουβεντιασει μαζι του ολα αυτα, σε συνδιασμο με καποια ερωτικη απογοητευση - αλλη μια τελειος ασκοπη αφορμη- ολα αυτα μαζι και σε ενα γκριζοπο στρατοπαιδο απο χωριατοπεδα με χοντροκομενους τροπους επικοινωνιας κι καποιοι διοικουντες οπου η μαγια τους περησευει ειναι ολα μαζι ο τελειος συνδιασμος για να βαλει καποιος τελος! του δινουν και ενα οπλο! τον αφηνουν και μοναχο του σε μια βρωμερη σκοπα σε καποιο σημειο καταθλιπτηκο και ετσι φτανει η στιγμη οπου το οπλο ληροδοτη την σφαιρα!!
Εαν τους ενοιζε θα μπορουσαν να ειχαν αποφυγει πολλες αυτοκτωνιες!! αλλα μηλαμε για ανθρωπους που δεν δινουν δεκαρα!! προσωπικη μου εμπειρια , σε στρατοπαιδο της Αχαιας, ενας στρατιωτης, φιλος και ατομο με μεγαλη καρδια, ατομο αξιολογο! δυστυχως θελησε ο Θεος νατον παρει μετα απο ενα βραδυ οπου καταναλωσε αρκετο αλκοολ και ναρκωτικα επαθε αναροφιση εκανε εμετο κι εν ολιγις πεθανε!! Ο διοικιτης του στρατοπεδου την επομενη μερα στην ωρα της αναορας αυτο που βρηκε να πει ηταν οτι "" ΕΥΤΗΧΩΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΕΘΑΝΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΩΣΤΕ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΤΟΝ ΜΠΕΛΑΜΑΣ ΟΛΟΙ " αυτος ο ανθρωπος ηταν υπευθηνοε για εμας, για 2-3 χιλιαδες ατομα!! τετοιοι ανθρωποι οπου δεν σεβωντε ουτε νεκρους μα ουτε και ζωντανους ,αναφερομαι στους γονεις του εκληποντος ,αυτοι οι ανθρωποι δυστυχως ειναι στον στρατο!

πως μπορω να προχωρησω στη ζωη μου; οταν εχω ζησει το αψογο με εναν ανθρωπο αλλα διαλυει τα παντα επειδη εχει καποιους λογους χωρις ουσιαστικα να σκεφτεται εμενα και το τι νιωθω ισως να τα θεωρει και ψεματα. ειμαι ερωτευμενη και σε μια μερα ετσι ξαφνικα τα χαλαει ολα. ενω ημασταν τελεια μαζι. χωρις τσακωμους χωρις τιποτα συγκεκριμενο κακο. ολα τελεια. λεει πως νιωθει πολλα για μενα και μ αγαπαει αλλα θελει αλλα πραγματα και ολα τα γυρω της να μην ειναι υπερ της να συνεχισει την σχεση μας. αραγε αυτος ο ανθρωπος ενιωσε κατι αληθινο για μενα; και ας λεει οτι ναι οκ. πως μπορει να μιλατε μηνες καθε μερα με τηλεφωνα μηνυματα και με καμερες ανοιχτες να βρισκοσαστε οσο το δυνατον συχνα και να θελετε ο ενας τον αλλον και ξαφνικα να τα σταματαει ολα μαχαιρι. πως γινεται αυτο; γιατι να το εκανε; πως γινεται να λεει οτι της λειπω και να τα ξεχναει ολα; δεν τα εκανε απο καρδιας; την αγαπαω οσο τιποτα αλλο και θα εκανα τα παντα να ξανα ημουν μαζι της τα παντα ομως. αλλα ολο αυτο το κοψιμο το τελειωμα το αποτομο με εχει εξασθενησει. μεσα μου ποναω λες και ειναι κατι χειροτερο απο πενθος απο κακια αρρωστια. τετοιο αισθημα κακο δεν ηξερα οτι υπαρχει. κλαιω συνεχεια και παντου και μπροστα σε ολους. την σκεφτομαι ασταματητα. φοβαμαι οτι θα μου κανει κακο στην δουλεια μου. αλλα δεν με νοιαζει τιποτα. δεν εχω διαθεση και ορεξη για τιποτα. πως μπορω να απαλυνω τετοιο πονο; και ισως να πρεπει να παω παρακατω αφου πια δεν εχω ελπιδα μαζι της. αν και οποιαδηποτε στιγμη μου πει θελω να ειμαστε μαζι θα τα παρατησω ολα για αυτην. βρισκεις τον ανθρωπο σου και αυτος για δικους του λογους δεν θελει να ειναι μαζι σου πια οσο ευτυχισμενος και αν ειναι μαζι σου. πως γινεται ολο αυτο; υπαρχει εξηγηση; ξεπερνιεται; και αν οχι ποτε θα ηρεμησω λιγο; φοβαμαι δεν εχω λογο να ζησω και δεν θελω να ζω χωρις αυτην και δεν ξερω αν θα αντεξω χωρις αυτην.

Quote:

---

Originally Posted by thlimenamatia

πως μπορω να προχωρησω στη ζωη μου; οταν εχω ζησει το αψογο με εναν ανθρωπο αλλα διαλυει τα παντα επειδη εχει καποιους λογους χωρις ουσιαστικα να σκεφτεται εμενα και το τι νιωθω ισως να τα θεωρει και ψεματα. ειμαι ερωτευμενη και σε μια μερα ετσι ξαφνικα τα χαλαει ολα. ενω ημασταν τελεια μαζι. χωρις τσακωμους χωρις τιποτα συγκεκριμενο κακο. ολα τελεια. λεει πως νιωθει πολλα για μενα και μ αγαπαει αλλα θελει αλλα πραγματα και ολα τα γυρω της να μην ειναι υπερ της να συνεχισει την σχεση μας. αραγε αυτος ο ανθρωπος ενιωσε κατι αληθινο για μενα; και ας λεει οτι ναι οκ. πως μπορει να μιλατε μηνες καθε μερα με τηλεφωνα μηνυματα και με καμερες ανοιχτες να βρισκοσαστε οσο το δυνατον συχνα και να θελετε ο ενας τον αλλον και ξαφνικα να τα σταματαει ολα μαχαιρι. πως γινεται αυτο; γιατι να το εκανε; πως γινεται να λεει οτι της λειπω και να τα ξεχναει ολα; δεν τα εκανε απο καρδιας; την αγαπαω οσο τιποτα αλλο και θα εκανα τα παντα να ξανα ημουν μαζι της τα παντα ομως. αλλα ολο αυτο το κοψιμο το τελειωμα το αποτομο με εχει εξασθενησει. μεσα μου ποναω λες και ειναι κατι χειροτερο απο πενθος απο κακια αρρωστια. τετοιο αισθημα κακο δεν ηξερα οτι υπαρχει. κλαιω συνεχεια και παντου και μπροστα σε ολους. την σκεφτομαι ασταματητα. φοβαμαι οτι θα μου κανει κακο στην δουλεια μου. αλλα δεν με νοιαζει τιποτα. δεν εχω διαθεση και ορεξη για τιποτα. πως μπορω να απαλυνω τετοιο πονο; και ισως να πρεπει να παω παρακατω αφου πια δεν εχω ελπιδα μαζι της. αν και οποιαδηποτε στιγμη μου πει θελω να ειμαστε μαζι θα τα παρατησω ολα για αυτην. βρισκεις τον ανθρωπο σου και αυτος για δικους του λογους δεν θελει να ειναι μαζι σου πια οσο ευτυχισμενος και αν ειναι μαζι σου. πως γινεται ολο αυτο; υπαρχει εξηγηση; ξεπερνιεται; και αν οχι ποτε θα ηρεμησω λιγο; φοβαμαι δεν εχω λογο να ζησω και δεν θελω να ζω χωρις αυτην και δεν ξερω αν θα αντεξω χωρις αυτην.

---

Σαν να ακούω τον εαυτό μου να μιλάει πριν κάποια χρόνια. Σε όλα αυτά που ρωτάς δεν υπαρχει γιατι.η απάντηση είναι ότι έτσι είναι τα πράγματα και δεν αλλάζουν.ο καθένας κάνει τις επιλογές του.αν εσύ δεν είσαι στις επιλογές κάποιου περνεις το καπελακι σου και φεύγεις. Το ξέρω πονας.σε νιώθω όταν λες ότι δεν ήξερες ότι υπάρχει τετοιο πόνος. Το ίδιο ένιωθα και εγώ. Με το περάσμα του χρόνου όλα θα απαλυνουν.και θα έρθει κατι σίγουρα πιο δυνατό από αυτό.

Thimenanatia απλά στο θέμα που γραφουμε εδώ έχει σχεση με την αυτοκτονια.καλό είναι αν θες να μιλήσεις με κάποιους από εμάς να ανοιξεις ένα καινουργιο θέμα για να συζητήσουμε γιατί μας μπερδεψες λιγο

Quote:

---

Originally Posted by Αποστολια

Thimenanatia απλά στο θέμα που γραφουμε εδώ έχει σχεση με την αυτοκτονια.καλό είναι αν θες να μιλήσεις με κάποιους από εμάς να ανοιξεις ένα καινουργιο θέμα για να συζητήσουμε γιατί μας μπερδεψες λιγο

---

δεν ξερω να ανοιγω θεμα. εγραψα εδω γιατι αναφερεται σε αυτοκτονια. οχι οτι το σκεφτηκα ποτε απλα ωρες ωρες απελπιζομαι και ολα μου φαινονται ματαια χωρις αυτην.

[QUOTE=thlimenamatia;1039100]δεν ξερω να ανοιγω θεμα. εγραψα εδω γιατι αναφερεται σε αυτοκτονια. οχι οτι το σκεφτηκα ποτε απλα ωρες ωρες απελπιζομαι και ολα μου φαινονται
Όλοι έχουμε απελπιστει αλλά ποτέ δεν είναι λύση η αυτοκτονια.αν είσαι καινούργια λογικο.θα μάθεις να ανοίγεις και δικά σου θέματα ψαξτο λίγο δεν είναι δύσκολο

Αντιμετωπιζω παρόμοιες καταστάσεις ποτε δεν σκεφτηκα να αυτοκτονήσω στα σοβαρα μην σε περνάει καν απο το μυαλό μίλησε μου ποιο ειναι το μεγαλο σου προβλημα και εχεις αυτοκτονικες τάσεις;;

Εστάλη από ALE-L21 στο E-Psychology.gr Mobile App

Quote:

---

Originally Posted by MikeStam 3

Αντιμετωπιζω παρόμοιες καταστάσεις ποτε δεν σκεφτηκα να αυτοκτονήσω στα σοβαρα μην σε περνάει καν απο το μυαλό μίλησε μου ποιο ειναι το μεγαλο σου προβλημα και εχεις αυτοκτονικες τάσεις;;

Εστάλη από ALE-L21 στο E-Psychology.gr Mobile App

---

Ακριβως το ιδιο ποστ , μονο αν εισαι καταδικασμενος σε θανατο , τοτε δικαιολγειται η αυτοκτονια , αλιως καπως την παλευεις ....

Το οτι μένεις με τους γονείς σου δε θεωρω οτι ειναι λογος να θες να αυτοκτονήσεις ποσο μαλλον στα 22.εγω που εχω τάσεις ειμαι 29 και ουτε το σκεφτομαι σαν πρόβλημα ισα ισα. Κοίτα τα θετικα οτι εχεις ενα πιατο φαι ετοιμο και καθαρα ρουχαλακια. Εχεις χρονια μπροστά σου για να μεινεις μόνος. Οσο για τους φίλους, στο χέρι σου ειναι να βρεις. Οι παρέες έρχονται και φευγουν. Δεν ειναι αναγκη να εχουμε σταθερά κάποιους ανθρωπους στη ζωή μας. Το οτι εχεις απομακρυνθεί με τον αδερφο σου επίσης δε το βλέπω σαν κατι κακο. Δε ταιριάζουν ολα τα αδερφια μεταξυ τους. Εγω εχω δυο και μιλαω μονο με τον εναν. Μη τα βλέπεις ολα μαυρα διχωε λόγο και επισκέψου εναν ψυχιατρο αν δε το έχεις κανει ήδη.