Φοβάμαι συνέχεια

Quote:

---

Originally Posted by Christina5

Σόνια είναι δυνατόν αν πάσχεις από ΙΨΔ. Δεν έχω διαγνωστεί αλλά από μικρή με θυμάμαι να κολλάω με πράγματα έντονα.και όσο διαβάζω για αυτό τόσο ταυτίζομαι. Με την φίλη μου ήμουν πολύ δεμένη σαν αδερφές όλα μαζί τα κάναμε, ακόμα και ερωτικές σχέσεις που κάναμε περιμέναμε να τις εγκρίνει η μία στην άλλη. Αφότου μαλώσαμε, ήμουν μόνη χωρίς σύντροφο χωρίς δουλειά πριν πάω σεζόν χωρίς άλλες φίλες και ένιωθα πως είμαι μόνη.πηγαινα γυμναστήριο αλλά δεν γέμιζε η μέρα μου με κάτι άλλο.μονο με σκέψεις. σαν χαρακτήρας είμαι αρκετά εγωκεντρική.με θυμάμαι να θέλω συνέχεια προσοχή αλλά χωρίς να το δείχνω έντονα. Φοιτητικά χρόνια είχα δύσκολα μακριά χωρίς φίλες. έλεγα δεν μου ταιριάζει καμία που να θέλω να μιλάω ανοιχτά και δεν γουστάρω να πηγαίνω για άσκοπους καφέδες. από αγόρια ήμουν κολλημένη με έναν και τέλος. Περίμενα αυτόν. σεζόν κατέβηκα είχα τίς κατακτήσεις μου ένιωθα κολάκευμενη αλλά τίποτα άλλο. Δεν βρήκα κάποιον που να νιώθω αμήχανα και ανατριχιλα.αυτο ήθελα πάντα.να τρέμω να τον συναντήσω έτσι καί άρχισαν οι αρνητικές σκέψεις περί σεξουαλικότητα. Σήμερα που μιλάω άνετα εδώ προσπαθώ να βάλω την λογική κάτω να σκεφτώ τι θέλω.

---

E, ακριβώς αυτό θέλω να σου πω. Ότι είτε είναι ψυχαναγκασμοί, είτε κάτι άλλο, υπάρχει πρόβλημα. Καλό είναι να το κοιτάξεις τώρα που είσαι σε μικρή ηλικία, γιατί όσο το αφήνεις τόσο θα γιγαντώνεται. Κλείσε ραντεβού με κάποιον ειδικό κι άσε τις ξιπασιές ότι αυτά είναι για τους άλλους κι όχι για εσένα την υπεράνω, διότι αργότερα θα χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο. Τα λέω σταράτα απλά για να σε βοηθήσω.

Καλησπέρα, δεν ξέρω τι μπορεί να φταίει. Είμαι διχασμενη ή είμαι αρκετά υπερβολική να το παίζω ότι κάτι πρέπει να έχω. Όσο έχω γενικώς πολύ προσοχή απο τον περιγυρο μου δεν έχω ανασφαλειες, φοβίες κτλ μολις μένω μόνη μου παθαίνω αρνητισμο και πέφτω ψυχολογικά. Παλιότερα δεν είχα καθόλου εγνοιες. Όσο μεγαλωνω παρατηρώ ιδιαιτέρως κακή ψυχολογία δεν με ευχαριστεί τίποτα πολύ. Όλα μέτρια.

Να σου πω κάτι Γιώργο; ενώ το απολαμβάνω το σεξ απλώς σαν πράξη χωρίς συναίσθημα , πιο πολύ το μυαλο μου κολλάει στην απορία; συνεχώς έχω ανησυχίες. Ώρες ώρες νιώθω πως συνεχώς χρειάζομαι μια καθοδηγηση για καθετι που κάνω για να μην κάνω μαλακιες και ζω δυστυχισμένη. Προσέχω αποφάσεις, πράξεις, επιλογές κτλ και όλα αυτά μου δημιουργούν αμφιβολίες για πολλά αν είμαι υγιής, αν είμαι ερωτευμένη, αν είμαι νορμάλ, αν έχω ψυχολογικά. Όλο απορίες. Αλλά όταν είμαι με παρέα αυτά μου φεύγουν. Ήρεμω. Βρίσκω τον εαυτό μου. Με την μοναξιά μου δεν τα έχω καλά

Άρα δεν τα έχεις καλά με τον εαυτό σου. Δεν είναι κακό να αρχίσεις κάποιες συνεδρίες με έναν ειδικό, θα σε βοηθήσουνε πολύ πιστεύω.