Αυτο σου λέω....Δεν πήγε κάτι λάθος....ουτε σημαίνει ότι απαραίτητα φταις κάπου εσύ και τον "αναγκασες" να πάρει αυτή την απόφαση.....Έτσι είναι σχέσεις ("Μου λες πως έτσι είναι οι σχέσεις μα εγώ σου λέω χωρίς εσένα δεν ζω;") όλα κάνουν το κύκλο τους ....
Είναι απολύτως φυσιολογικό να λες ότι θες μαζί του να τα ζούσες αυτά γιατι ακόμα τον θες και μέχρι χθες ήσασταν μαζί....σιγά σιγά....θέλει....χρόνο
Έχεις εγωισμό (με τη καλή την έννοια/ θετικό εγωισμό) αξιοπρέπεια πες το αν θες....Και αυτό είναι καλό....Μπορεί να υποφέρεις και να σπαραζεις στο κλάμα αλλα δεν θα γυρίσεις πίσω......Και αυτό είναι πολύ βοηθητικό για σένα γτ θα το ξεπεράσεις πιο εύκολα σε σχέση με κάποια αλλη γυναίκα που δεν θα μπορούσε να το χωνέψει και θα τον "ζαλιζε" με καθε τρόπο με την ελπίδα επανένωσης χάνοντας χρόνο από τη ζωή της και δημιουργώντας εμμονή
Και πίστεψε υπάρχουν πολλές τέτοιες περιπτώσεις....