Originally Posted by
elisabet
Το καταλαβαίνω ότι σε στεναχώρησε, δεν σε κατηγορώ για κάτι.
Αυτό που προσπαθώ να σου εξηγήσω είναι ότι όταν θέλουμε σαφείς απαντήσεις, κάνουμε εξίσου σαφείς ερωτήσεις. Αντί να προτείνεις στον άλλον να βγείτε πχ ή να του στείλεις ένα άσχετο μνμ για να δεις τις αντιδράσεις του, θα μπορούσες, εφόσον ήθελες ειλικρίνεια να δηλώσεις ευθέως τα δικά σου συναισθήματα και να ρωτήσεις για τα δικά του. Δεν το έκανες προφανώς γιατί κι εσύ φοβόσουν να ανοιχτείς και να δεσμευτείς με αυτόν τον τρόπο απέναντι στον άλλον. Ακριβώς το ίδιο έκανε κι ο άλλος απτην δική του πλευρά. Το πήγαινε σιγά σιγά για να δει μέχρι που τον παίρνει. Η διαφορά είναι μόνο στο ότι εσύ τον ερωτεύτηκες και πληγώθηκες εν τέλει. Θα μπορούσαν κάλλιστα να έχουν συμβεί αντίστροφα τα πράγματα.
Να σου πω ας πούμε υποθετικά την δική του θέση για τα πράγματα; Θα μπορούσε να λέει σε έναν φίλο του για το συμβάν "ρε την βλαμένη τι μου έκανε, μου το έπαιζε άνετη και χαλαρή και κάναμε και το σεξάκι μας και τα όλα μας και ξαφνικά μου έγινε τσιμπούρι και με έπρηζε στα παραπονα γιατί ήθελε σχέσεις" Καταλαβαίνεις τι θέλω να πω;
Παλιότερα με τα συνοικέσια κτλ οι σχέσεις ήταν πολύ πιο ξεκάθαρες. θέλω να παντρευτώ, συμφωνεί κι ο άλλος, παντρευόμαστε. Από τότε μέχρι σήμερα και ειδικά με την απελευθέρωση της γυναίκας από ταμπου κ λοιπές κοινωνικές συμβάσεις όπου μια γυναίκα μπορεί άνετα να γουστάρει απλά να καυλαντίζει με κάποιον και να μην θέλει και τίποτα παραπάνω, τα πράγματα έχουν μπερδευτεί και απαιτούν μια πιο ώριμη διαχείριση και από τους δύο. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν δύο δρόμοι : ή ακολουθώ τα σημάδια, αυτά που μου δείχνει ο άλλος μη λεκτικά και αποχωρώ διακριτικά όταν νιώσω πως δεν τσουλάει ή ρωτάω ευθέως αν νιώθω πως με μπερδεύει.
Όσο "ανήθικο" είναι πάντως το να το παίζει κάποιος ερωτευμένος χωρίς να είναι για να κερδίσει σεξ πχ, άλλο τόσο "ανήθικο" είναι να το παίζει και κάποιος κουλ ενώ δεν είναι γιατί έχει δαγκώσει την λαμαρίνα.
Δεν στα λέω για να σε κατηγορήσω αυτά. Στα λέω γιατί εντοπίζω την ρίζα του προβλήματος που τώρα έχεις (το να μην μπορείς να ξεκολήσεις όπως λες) στην λάθος επεξεργασία που κάνεις μέσα σου για τα πράγματα. Δεν νομίζω πως σε βοηθάει να βάζεις τον εαυτό σου στην θέση του "θύματος" με την έννοια ότι σε κορόιδεψε. Πιστεύω οτι θα ναι πιο εποικοδομητικό για σένα και για τις επόμενες σχέσεις σου να δεις και τον εαυτό σου μέσα από αυτό και τις συμπεριφορές σου που επέτρεψαν αν θες, μια τέτοια "κοροιδία" με σκοπό να μην τις επαναλάβεις στο μέλλον. Αν το σκεφτείς ψυχρά βγάζοντας τον εαυτό σου έξω από αυτό θα καταλάβεις τι σου λεω. Σκέψου ας πούμε πόσο απλή θα ήταν μια ερώτηση του στυλ "τι νιώθεις για μένα; Είσαι ερωτευμένος; θες να είσαι μαζί μου;" Αν η απάντηση σε αυτά θα ήταν "ναι είμαι ερωτευμενος, θέλω να είμαστε μαζί" και μετά συνέχιζε να σε γράφει, τότε ναι θα λέγαμε ότι έπεσες σε βλάκα που σε δούλευε. Όμως δεν μπορούμε βρε παιδιά να παίζουμε με κλειστά τα δικά μας χαρτιά και να απαιτούμε από τον άλλον να ανοίξει τα δικά του. Δεν πάει έτσι.