Printable View
Το καταλαβα πως δε συμφωνειτε με το να επεμβω. Εγω πιστευω πως πρεπει να επεμβω γιατι και εγω και ο αδερφος μου μενουμε σε αυτο το σπιτι και θα μενουμε για πολλα χρονια ακομα απ\' ο,τι φαινεται..
Γιατι ειναι παραλογο αυτο;
Δε βλεπετε την υποκρισια εκ μερους του πατερα μου;
Θελω να βοηθησω τη μητερα μου, αλλα πως;
πώς νομίζεις οτι θα μπορουσες να βοηθήσεις τη μαμα σου?
επειδή θα μενετε μαζί, πώς θεωρείς ότι πρέπει να επεμβεις στις σχεσεις του?
με τη μαμα σου μιλάτε για ολο αυτο?
Mikrula, ma katarxas i manula su den su zitise boitheia.
To oti menete sto idio spiti den symenei oxi exete ta idia dikaiwmata kai ypoxrewseis.
O pateras kai i mana su den einai mono gwneis einai kai zebgari kai se afti ti sxesi esas den sas peftei logos, opws abrio pou tha kaneis tin oikogennia su kai sy den tha exun logo gia to ti tha kaneis esy me ton syntrofo su, oi gwneis su.
Min parasyrese synesthimatika , prospatha na apexeis apo oli aftin tin katastasi, oso kai na thes den mporeis , einai dikaiwma kai ypoxrewsi tu zebgariu ( kai kata synepeia gwniwn su) na rithmisun tis sxesei metaksy tus.
Esy to kalytero pou mporeis na kaneis , einai na eisai synepeis me tis ypoxrewseis su. Kai afto pou kanei o aderfo su einai aparadekto. To oti ws syntrofoi mporei na min ta pane oso kala tha ithelan den tous kanei kalyterous i xeiroterous gwneis, min mperdebete tus rolous kai ta oria.
Diladi ean o patras mu einai enas yperoxos pateras alla aparadektos syzigos egw ti prepei na kanw na ton agapaw aperanta ws paidi tu, i na ton krinw ws anikanopoihth syzigos ? Skepsu ...
Προς thessalo:
Διαφωνω διοτι πρωτα απ\' ολα ανηκουμε σε μια οικογενεια. Ο πατερας μου δεν ειναι ουτε μονο συζυγος, ουτε μονο πατερας ειναι και τα δυο ταυτοχρονα. Δεν αμφισβητω τα οσα μου προσφερει τοσα χρονια, αλλα την ασταθεια στα λογια του. Το θεωρω απαραδεκτο. Ειδικα το οτι ενας ανθρωπος μεγαλης ηλικιας που περιμενεις να ειναι αξιοπρεπης και ειλικρινης (οπως σου εχει διδαξει), σου δειχνει κατι εντελως αντιθετο..
Το οτι ο πατερας μου εχει καποια σχεση, δεν εχει συνεπειες ως προς ενα επιπεδο. Δεν ξερω εαν εχεις καταλαβει ακριβως το προβλημα μου.
Ευχαριστω για τις απαντησεις σου.
Προς sofia:
Ευχαριστω και εσενα Sofia για τις απαντησεις σου.
1) Πιστευω πως μπορω να βοηθησω τη μητερα μου μεσα απο την κουβεντα. Την βλεπω απογοητευμενη. Τον τελευταιο καιρο οποτε τη βλεπω αφηρημενη την ρωταω τι σκεφτεται και μου λεει : \"Δε μπορεις να καταλαβεις\" . Δεν ξερω ομως αν ειναι σωστο να μιλησω στη μητερα μου χωρις να ειναι μπροστα και ο πατερας μου.
2) Εχω ως στοχο μια σχολη στην πολη που μενω. Αυτο σημαινει πως θα ειμαι για την οικογενεια μου για αρκετο καιρο ακομα. Αυτη η κατασταση που ειναι ντροπιαστικη και δειχνει μια διχασμενη πλευρα του χαρακτηρα του πατερα μου, δε γινεται να συνεχιστει. Επηρεαζει ολους. Δε μπορω να ζησω σε ενα τοσο αρρωστο κλιμα..
3) Με τη μητερα μου δε μιλαμε καθολου γι\' αυτο. Μονο πριν καποιους μηνες ειχαμε μιλησει για το ενδεχομενο να την απατησει ο πατερας μου. Αυτο ξεκινησε επειδη χαζευαμε καποια ποσοστα χωρισμων στην Ελλαδα. Τοτε γελουσε σα να ειχε αποκλησει εντελως αυτο το ενδεχομενο. Οταν επεμεινα μου απαντησε πως μαλλον θα χωριζε..
ειμαι ελάχιστα μεγαλύτερη από εσένα..
Κι εγώ θεωρώ πως δεν πρέπει να επέμβεις ακόμη !
...Άσε να κυλήσει λίγο ο χρόνος... ασε.. δεν ξέρεις ποτέ πως μπορεί να είναι τα πράγματα..
δεν ξέρεις πολλές πτυχές τις σχέσεις των γονιών σου.. (λογικό είναι )
Θεωρώ πως θα ήταν σωστό να απέχεις μέχρι να δώσεις πανελλήνιες και μετά βλέποντας αντιδράσεις θα πράξεις.
΄-αλλά βλέπω πως είσαι αποφασισμένη να μιλήσεις απλά θέλεις τρόπους...
πλέον σκέψου πως οι περισσότεροι σου λένε το αντίθετο.
ΕΞάλλου τρόποι για να κάνεις κατι τέτοιο δεν υπάρχουν... εσυ γνωρίζεις τους χαρακτήρες τους,εσυ γνωρίζεις τις σχέσεις σας.
Αλλά για μένα προτιμότερο είναι να μιλήσεις οταν ανακοινωθεί οτι αυτο συμβαίνει. αυτό είναι η άποψη μου.
Ελπίζω να βρεθεί η καλύτερη/σωστότερη λύση!
Το ότι ανήκουμε σε μια οικογένεια δεν μας κάνει ίδιους και ομοίους , άλλη είναι η θέση σου στην οικογένεια και άλλη του πατέρας σου , π.χ. ο πατέρας σου είναι υπεύθυνος και υπόλογος για σένα π.χ. εσύ δεν είσαι για τον πατέρας σου … ο πατέρας σου έχει το δικαιώματα να σου θέσει όρια και να σε ελέγξει εσύ δεν έχεις αυτό το δικαίωμα προς τον ίδιον , ενώ ο πατέρας σου έχει την υποχρέωση να συμβάλει οικονομικά για σένα , και συ την απαίτηση να σε ενισχύει οικονομικά , δεν υφίσταται η ίδια υποχρέωση και προς την αντίστροφη κατεύθυνση .Quote:
Originally posted by dean
Προς thessalo:
Διαφωνω διοτι πρωτα απ\' ολα ανηκουμε σε μια οικογενεια.
Το ότι ο πατέρα σου είναι και σύζυγος και πατέρας δεν σου δίνει εσένα το δικαίωμα να του απευθυνθείς και να του κάνεις κριτική η νύξη στο ρόλο του συζύγου , είναι σαν να μπαίνεις εσύ στο ρόλο της μανά σου , και να μιλάς ως σύζυγο πλέον . Από πού κι’ ως που έχεις εσύ ένα τέτοιο δικαίωμα ; Αποκλειστικά η μητέρα σου έχει αυτό το δικαίωμα και εάν δεν το ασκήσει η ίδια κανένας μα κανένας άλλος δεν μπορεί να αναλάβει αυτό το ρόλο.Quote:
Ο πατερας μου δεν ειναι ουτε μονο συζυγος, ουτε μονο πατερας ειναι και τα δυο ταυτοχρονα..
Εγώ νομίζω ήμουν από αυτούς που αναγνώρισαν το δικαίωμα να νιώσεις πικραμένη με την συμπεριφορά του πατέρα σου , αλλά ως εκεί . Εσύ θα περιοριστείς στη θέση σου , στη θέση της κόρης που έχεις το δικαίωμα να συζητάει τα προβλήματα της η την σχέση της με τον πατέρα της , αλλά πάντα ως κόρη προς τον πατέρα της και ποτέ όχι ως σύζυγο προς τον άντρα της .Quote:
Δεν αμφισβητω τα οσα μου προσφερει τοσα χρονια, αλλα την ασταθεια στα λογια του. Το θεωρω απαραδεκτο. Ειδικα το οτι ενας ανθρωπος μεγαλης ηλικιας που περιμενεις να ειναι αξιοπρεπης και ειλικρινης (οπως σου εχει διδαξει), σου δειχνει κατι εντελως αντιθετο..
Έχω καταλάβει ακριβώς το πρόβλημα σου γι’ αυτό και με πολύ προσοχή και ευαισθησία σου γράφω , αλλά πρέπει και συ να καταλάβεις ότι έχει αναγάγει ένα πρόβλημα του ζευγαριού , σε πρόβλημα δικό σου , και παρόλο την καλή διάθεση που δεν αμφισβητώ ούτε στο ελάχιστο ότι διαθέτης ,το να προσπαθείς να λύσεις ένα θέμα το οποίο δεν δημιουργήθηκε από σένα , δεν εξαρτάτε καμία πτυχή του από σένα , και ούτε μπορεί να βρεθεί κάποια λύσει από σένα , θεωρώ ότι μόνο κακό θα έκανε.Quote:
Το οτι ο πατερας μου εχει καποια σχεση, δεν εχει συνεπειες ως προς ενα επιπεδο. Δεν ξερω εαν εχεις καταλαβει ακριβως το προβλημα μου.
Ευχαριστω για τις απαντησεις σου.
dean, η θέση σου είναι σίγουρα πολύ δύσκολη, όπως και η φάση ζωής στην οποία βρίσκεσαι, με εξετάσεις κτλ. και πίστεψέ με, το πιο σημαντικό απ΄όλα είναι το δικό σου μέλλον, γιατί καλώς ή κακώς οι γονείς σου εκαναν τις επιλογές τους και εσύ δεν μπορείς να είσαι ούτε υπόλογη ούτε υπεύθυνη γι αυτές. επίσης, καταλαβαίνω πως νιώθεις ότι ο πατέρας σου δεν είναι συνεπής προς αυτό το πρότυπο που έδωσε σε σένα…κι ίσως γι΄ αυτό να αισθάνεσαι προδομένη…αλλά όπως σου λένε και τα παιδιά, αυτό το θέμα αφορά πρωτίστως το ζευγάρι και το να φορτωθείς τον ρόλο του διαμεσολαβητή, ακόμα και του ψυχολόγου της μαμάς σου, έχω την εντύπωση ότι ούτε εσένα, αλλά ούτε και κείνη θα βοηθήσει… μπορεί βέβαια σε κάποιο βαθμό ο ρόλος του πατέρα σου ως συζύγου να ασκεί επιρροή εκ των πραγμάτων και σε σας, να αλληλεπιδρά σε κάποιο βαθμό με αυτόν του πατέρα…αυτό είναι μια παράπλευρη και αναπόφευκτη συνέπεια και δεν ξέρω αν είναι εφικτός ο πλήρης διαχωρισμός αυτών…αλλά σε καμία περίπτωση αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να είναι κάτι ισοπεδωτικό. Και φυσικά…δεν μπορείς να γνωρίζεις τι συμβαίνει μέσα στο ζευγάρι… Ξέρω πολλούς υπέροχους γονείς που για τους χ λόγους δεν μπόρεσαν να σταθούν και υπέροχοι σύζυγοι, αλλά αυτό δεν αναιρεί την δουλειά που κάνουν ως γονείς κι ούτε στερεί από τα παιδιά το δικαιώμα να αγαπούν αυτούς τους γονείς πολύ ( εγώ ειμαι ένα τετοιο παιδί :))…βέβαια το ιδεατό θα ήταν να συμπίπτουν αυτά, αλλά αυτό εξαρτάται από πολλούς παράγοντες που δεν εχουν να κάνουν με τα ίδια τα παιδιά…εν ολίγοις, η δική μου γνώμη είναι να προσπαθήσεις να αποστασιοποιηθείς από το τι συμβαίνει στο ζευγάρι, στο βαθμό που μπορείς φυσικά, αλλά δεν είσαι η μητέρα σου αλλά η κόρη και των δύο…όταν στην εφηβεία μου υπήρξα σε περίπου τέτοια θέση ( αλλά από την αντίστροφη πλευρά ) δεν μπόρεσα να το κάνω, κι αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων, να γεμίσω με αισθήματα και ρόλους μη δικούς μου...καθένας μας βέβαια είναι διαφορετικός, και ίσως τώρα είσαι σοκαρισμένη, αλλά όπως και να χει… καλό είναι να μην γίνεις άλλος ένας τρίτος στην σχέση των γονιών σου. Στο κομμάτι που ακουμπά στην δική σου σχέση κορης – πατέρα έχεις όλο το πεδίο και δικαίωμα, αλλά το άλλο είναι κατι έξω από σενα, που δυστυχώς σε επηρεαζει, δεν παύει όμως να παραμένει εκτός….
Quote:
Originally posted by dean
Δε μπορω να ζησω σε ενα τοσο αρρωστο κλιμα..
φανταζεσαι το ιδιο σκεπτικο με εσενα να ειχε η ξαδερφη σου, ο ξαδερφος σου, ο θειος σου, ο γειτονας σου κλπ κλπ???
Να ειχαν γνωμη και να θελανε να κανουν κατι για αυτο, για τι σοι γαμο εχει κανει ο πατερας σου???
Φανταζεσαι επισης καποια στιγμη να σου βαλει ζητημα η μητερα σου οτι ανακατευκες καπου, που δεν ηταν δικη σου δουλεια???
Αν σου ειναι ανυποφορο να ζεις σε αυτη την στεγη, πηγαινε να ζησεις αλλου οποτε μπορεσεις.
Φυσικα κανεις δεν σε εμποδιζει οταν υπαρχουν ασφαλη συμπερασματα να εχεις την γνωμη που νομιζεις για τον πατερα σου....
Ενταξει παιδια το καταλαβα και απ\' ο,τι φαινεται εκανα λαθος. Δε ξερω ομως τι θα κανω, γιατι νιωθω πως φταιω γι\' αυτο που συμβαινει ενω εσεις μου λετε πως ειναι θεμα των γονιων μου και μονο.
Αν η αιτια ειμαι εγω τοτε δεν πρεπει να κανω κατι;
dean αν θεωρήσουμε πώς ο πατέρας σου διατηρεί οντως μια σχέση, πώς εσύ \"εσπρωξες\" οπως λες τον πατέρα σου σ αυτή τη σχέση?
πώς γίνεσαι εσύ η αιτια δλδ?
σε καμια περιπτωση..το τι συμβανει καλη μου στην κρεβατοκαμαρα ενος ζευγαριου αφορα μονο τους αμεσα εμπλεκομενους...και χωρις να θελω να σε πικρανω πιστευω οτι ουτε η μαμα ειναι τελειως αμοιρη ευθυνων..εν πασει περιπτωσει νομιζω το καλυτερο ειναι να αφησεις το χρονο να κυλησει και να επικεντρωθεις στα διαβασματα σου..ολα θα πανε καλυτερα ;)
dean, ουτε καν να σου περναει απο το μυαλο ότι φταις εσυ σε κατι...δεν εχεις καμια ευθυνη και καμία απολυτως αναμιξη...εσυ οσο μπορείς, κοίτα να επικεντρωθείς στην δικη σου ζωή, τα διαβάσματα σου ... την μεγιστη δυνατη ψυχικη σου ηρεμία...αλλά βγάλε από το μυαλό σου καθε σκεψη που σε ενοχοποιεί !