Αυτά....

Όλοι όσοι το περνάμε αυτό νομίζουμε. Αλλά πίστεψε με το μοτίβο των σκέψεων και των συναισθημάτων είναι σχεδόν ίδιο σε όλους.

Εάν διαβάσεις τις εμπειρίες όλων εδώ θα δεις.

Κ γω το πέρασα και το περνώ πολύ έντονα από τον Νοέμβριο και τρέλα σκαμπανεβάσματα και εναλλαγή αποπραγματοποιησης και αποπροσόοιησης. Λέω στον εαυτό μου Κώστα, αφού το έπαθες, συμφιλιωσου με την ιδέα ότι μπορεί να κρατήσει καιρό και μάθε να ζεις με αυτό. Εάν το αποδεχτείς σαν ένα κομμάτι του εαυτού σου, το αποπαίδι σου, θα σταματήσει να ζητάει επίμονα την προσοχή σου.. σιγά σιγά με τον καιρό θα ξεθωριάσει!

Κ γω έτσι θέλω να πιστεύω ....απλά στις πολύ δύσκολες περιπτώσεις τι κάνουμε.... Όταν μας πιάνει πολύ δύσκολα... Εγώ καμία φορά λέω ""έλα κ κάνε μου ότι θες ""... Με ανακουφίζει ως ένα σημείο..... Τι σοι άμυνα είναι αυτή που υποφέρουμε Τοσο πολύ.

Καλησπέρα παιδιά!!! Είμαι χάλια!!
Ήμουν στο αγόρι μου και με έπιασε ότι δεν τον αναγνωρίζω και ποιος είναι αυτός τώρα και ζω σε όνειρο και τι κάνω εδώ ποια είμαι πως γιατί και όλα αυτά... με έπιασε πανικός, κρύος ιδρώτας νόμιζα ότι τρελαίνομαι έλεγα θέλω να φύγω ένιωθα ότι τίποτα δεν έχει νόημα... μέσα σε όλα αυτά τι να του πεις του άλλου... το έχει νιώσει κανεις; Παιδιά το νιώθω ακόμα νιώθω Μα τρελαίνομαι

Αύριο το πρωί όταν ξυπνήσεις σκέψου αυτή τη στιγμή και δες ότι δε έχεις πάθει τίποτα.... Είναι ψιλοκαλος τρόπος για να εκπεδευσεις το μυαλό ...

Θα το κάνω, ωστόσο δεν έχω ηρεμήσει ακόμα... το έχεις πάθει εσυ;

Στο πιο μέγιστο βαθμό....

Quote:

---

Originally Posted by Atzougia

Στο πιο μέγιστο βαθμό....

---

Και τι έκανες; Νομίζω θα τρελαθώ δεν έχω σταματήσει να κλαίω... τώρα έρχονται οι δικοί μου να με πάρουν και νομίζω θα με πιάσει και με αυτούς... δεν θα περάσει ποτέ δεν αντέχω

Δεν εκανα τίποτα....... Τα πράγματα γύρω σου κ όλα είναι ίδια...όπως κ παλιά αν κλείσεις τα μάτια σου κ θυμηθείς στιγμές όμορφες θα δεις πως είναι όλα οκ...απλα τα βλέπουμε αλλιώς από το πολύ άγχος....εχεις μιλήσει σε κάποιον γ την φάση που περνάς;

Μπορείς να μου περιγράψεις τι ένιωθες;

Καλημέρα παιδιά.. ξύπνησα και είμαι πάλι τα ίδια... νομίζω ακόμα ότι δεν τον αναγνωρίζω, μουδιαζω ολόκληρη, κλαίω, νιώθω ότι τίποτα δεν έχει νόημα...

Είδες όμως ότι από χτες δε έπαθες τίποτα....; Γιατί δε πας σε ψυχολόγο;

Quote:

---

Originally Posted by Atzougia

Είδες όμως ότι από χτες δε έπαθες τίποτα....; Γιατί δε πας σε ψυχολόγο;

---

Αύριο έχω ραντεβού.. δεν έπαθα ωστόσο συνεχίζει αυτό το αίσθημα ότι δεμ τον νιώθω και δεν καταλαβαίνω ποιος είναι

Σε καταλαβαίνω....το έχω νιώσει στο μέγιστο βαθμό.... Πριν συμβούν όλα αυτά λογικά κάτι σε αγχωσε αρκετά ....έτσι δεν είναι;

Το παθαινω και γω χρονια δεν θα παθεις κατι αλλα ειναι βασανιστικο ολο αυτο το αισθημα..το ζω χρονια..

Εστάλη από SM-A600FN στο E-Psychology.gr Mobile App

Να κάτι τέτοια σχόλια μου κόβουν τα φτερά...... Ότι υπάρχει για χρόνια