αν δε βλεπει και πολυ τον πατερα του ειναι αναμενομενο γιατι εχεις φρικαρει
Printable View
αν δε βλεπει και πολυ τον πατερα του ειναι αναμενομενο γιατι εχεις φρικαρει
Απο οσο με θυμαμαι μεχρι μεσα δημοτικού περιπου. Μετα δε θυμαμαι κατι περιεργο εκτος του οτι γούσταρα πολυ τις γυναικες σεξουαλικα. Γνωμη μου μαλλον σκας τζαμπα, ειναι και του αντρα η ψυχη μια άβυσσος.Quote:
Originally Posted by lloullou00
Αληθεια τωρα αν με έβλεπαν οι γονεις στις φασεις που σου ειπα πιο πανω, θα έβαζαν τα κλάματα τωρα που μου τα θύμισες!
Ο γιος σου θα γινει πιο σεξουλιαρης απο τον μέσο ορο. Πιο πολυ να ανησυχεις αν μιλαει και κινείται κοριτσίστικα.
Αα ξεχασα, έπαιζα και συχνα λαστιχάκι με τις ξάδερφες μου χαχα
Αλέξανδρος77 τον βλέπει κάθε μέρα και δε μπορώ να πω ότι ο πατέρας του είναι αδιάφορος... Εμένα βέβαια μου έχει πιο πολύ αδυναμία..
Με αγχώνει πιο πολύ γιατί κάποια πράγματα δεν έγιναν μια φορά από περιέργεια και τέλος. Δλδ. Αυτό με τα μποτάκια μου το παρατήρησα 3-4 φορές. Πλέον αγχωνομαι πολύ για το τι θα κάνει... Είμαι πολύ χάλια..
Βρε ΄συ λουλου εγώ που είμαι απέξω δεν βλέπω να υπάρχει θέμα, αλλά αν κι ο πατέρας του παιδιού κι όλοι οι γύρω που σας ξέρουν καλύτερα επιμένουν κι αυτοί ότι όλα είναι καλά, νομίζω ότι υπερβάλλεις. Το παιδί ακόμα κι αν το κρύβεις, κάτι ψυχανεμίζεται ότι ανησυχείς και δεν εγκρίνεις κάποια πράγματα και μπορεί να επιμένει κι από αντίδραση ή επειδή του εξάπτεις την φαντασία.
Με τον γιατρό που σε παρακολουθεί τα συζήτησες όλα αυτά;
Όχι γιατί θα μου πει να πάω κόντρα στην ιδεοληψια κ να μην το σκέφτομαι... Πως να μην το σκέφτομαι αφού κάνει τέτοια πράγματα κ μου δίνει αφορμές?
συγγνώμη αλλά εγώ δεν έχω καταλάβει γιατί είσαι χάλια..
ακόμη και να σημαίνει πως αυτή η συμπεριφορά είναι δείγμα ομοφυλοφιλικής τάσης, σημαίνει απλά ότι θα ερωτευτεί κάποιον ίδιου φύλου. και όσο και να του πεις πως αυτά είναι για αγόρια αυτό τα ίδια πράγματα θα κάνει απλά κρυφά και με τύψεις..
ούτε άρρωστο είναι, ούτε δυστυχισμένο θα γίνει.
θα έχει απλά ένα σεξουαλικο προσανατολισμό διαφορετικό από τον δικό σου. και????
υπάρχουν γονείς που αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας με τα παιδιά τους και εκει να δεις δυστυχία.
Χαμογέλα που είναι γερό και ας κάνει ότι το οδηγήσει η καρδιά του.
να τα αποδέχεστε τα παιδιά σας για αυτό που είναι και όχι για αυτό που θέλετε εσείς να γίνουν.
Ναι αλλά η ζωή του δε θα είναι εύκολη.. Γιαυτό στεναχωριέμαι
Και τώρα τί θα γίνει δηλαδή; Σκοπεύεις να περάσεις τα επόμενα 10-15 χρόνια της ζωής σου (μέχρι να μεγαλώσει το παιδί) μέσα στο άγχος και την στεναχώρια;
Αντί να χαρείς το παιδάκι που σου έστειλε ο Θεός, να σκέφτεσαι συνέχεια : "είναι; ...δεν είναι;...
Η ζωή είναι τόσο μικρή για να την σπαταλάς σε φοβίες και κακές σκέψεις!
Και στο μεταξύ αυτά που σκέφτεσαι θα καταστρέψουν και την σχέση σου με το παιδί.
Μπορεί να μην τα λες, αλλά τα παιδιά νοιώθουν τα πάντα!
Τι σχέση έχει ο σεξουαλικος προσανατολισμος με το αν ένα αγόρι παιζει με γυναικεία ρούχα? Καμία. Εχει διαφορά ο τρανσεξουαλισμος απο την ομοφυλοφιλια. Ο,τι και να γίνει το παιδι σου, πρεπει να το δεχτεις. Αντί να αγχωνεσαι για τέτοια μικρά πράγματα, να χαιρεσαι που είναι καλά στην υγεία του. Είναι παντως πολυ μικρά σημάδια όλα αυτά για να τα θεωρήσεις σοβαρά.
Εμένα δεν μου πολυαρεσε το ποδοσφαιρο και είμαι στρειτ. Ψαξε μηπως του αρέσει καποια άλλη δραστηριοτητα, πχ μπασκετ,τένις, καράτε, κάτι άλλο απο ποδόσφαιρο τέλος παντων. Απο ποτε η μπαλά είναι κριτης σεξουαλικού προσανατολισμού;
Και τι θα πει "διαφωνω με την ομοφυλοφιλια" που ανέφερε καποιος; Ποτέ δεν κατάλαβα αυτό το σκεπτικο. Ειλικρινά δεν με ενδιαφέρει στο ελάχιστο ο σεξουαλικος προσανατολισμός ή η εμφυλη ταυτότητα των συνανθρωπων μου. Αλλα πραγματα θα επρεπε να μας ενδιαφέρουν ,οχι τι κανει ο καθένας στην προσωπική του ζωή.
Νταξει ,μέχρι να μεγαλώσει και να φτάσει στο σημείο να εκδηλώσει τον οποιοδηποτε σεξουαλικό προσανατολισμο, θα έχουν αλλάξει κι άλλο τα πράγματα. Και στρειτ να γίνει δεν εξυπακούγεται ότι όλα θα είναι ρόδινα,μπουλινγκ μπορει να του κάνουν για το οτιδηποτε. Εσύ φροντισε να εφοδιασεις το παιδι σου με αξίες, δύναμη, ακεραιότητα και κριτική σκέψη και τα υπόλοιπα θα τα βρει μόνος του όταν έρθει η ώρα. Μονο αν δεις ότι όλα αυτά που περιγραφεις γίνονται υπερβολικα, παρε το παιδι να μιλήσει με έναν ειδικό,όχι γιατί είναι κάτι κακό,απλα για να δεις ότι δεν έχει καποιο άγχος ή ότι τα διαχειρίζεται όλα οκ. Προς το παρον, μην ανησυχεις και μην του μεταδιδεις αυτές τις ανησυχίες.Quote:
Originally Posted by lloullou00
Η κόντρα με τον πατερα, ακόμα και για πλακα, καλό είναι να σταματήσει,να κάνουν δραστηριότητες μαζί ,αλλά και όλοι μαζί ως οικογένεια.
Σήμερα στο σχολείο που δουλεύω έλεγαν για ένα παιδάκι έκτης δημοτικού που μάλλον έχει θέμα ταυτοτητας φύλου,λεγανε ότι παίρνει π.χ.την τσάντα της δασκάλας και κάτι τέτοια. Εγώ επειδή τον έχω στην τάξη αλλά δεν τους βλέπω συχνά όπως οι άλλοι δάσκαλοι, δεν το είχα προσέξει. Δε μου φαινόταν. Σήμερα που τον παρατηρούσα είδα ότι έπαιρνε το λαστιχακι της συμμαθήτριας του κ το έβαζε μπροστά στα μαλλιά του. Μάλιστα μια άλλη πρέπει να τον κορόιδεψε κιόλας λέγοντας του πόσο πολύ σου πάει! Εκεί ξαναφρικαρα γιατί θυμήθηκα τον δικό μου που παίρνει κανένα κλαμερ για παιχνίδι ή παρατηρεί αυτά που φοράω στα χέρια. Εσύ Κασσάνδρα όταν είπες ότι τα ανηψια σου παίζανε με τα μπιχλιμπίδια και τα καλλυντικα σου πως το εννοούσες?
Το παιδι σου πρεπει να το μεγαλωσεις χωρις πιεση, και να εχει ενα σωστο ανδρικο προτυπο διπλα του.Εισαι υπερβολικα ταραγμενη και ανησυχη και ολο αυτο θα το μετφαρεις στο παιδι και μονο κακο θα του κανει.
Η διαφορετικη ταυτοτητα φυλου δεν ειναι παθηση. Τα περι στιβαρου ανδρικου προτυπου ειναι πολλες δεκαετιες πισω, δεν ευσταθουν επιστημονικα και κατα τη γνωμη μου πρεπει να εξετασεις αν ενδεχομενως, συνειδητα η μη, εχεις δικες σου προκαταληψεις γυρω απο το θεμα. Η ταυτοτητα φυλου ειναι καθορισμενη απο πολυ μικρη ηλικια, ασχετα αν χρειαζεται πολλα χρονια για να ξεδιπλωθει - αλλωστε και η ιδια η ανθρωπινη αναπτυξη ειναι εξαιρετικα μεγαλη σε διαρκεια σε σχεση με τα αλλα θηλαστικα, οποτε αυτο δε λεει κατι. Τα περισσοτερα απο τα χαρακτηριστικα που βαφτιζουμε "ανθρωπινα" θελουν πολλα χρονια για να αναπτυχθουν σε σημαντικο βαθμο. Το θεμα ειναι, εσυ τι σκοπευεις να κανεις στο μεταξυ; Σκοπευεις να αποδεχτεις το παιδι σου οπως ειναι και να το υπερασπιστεις σαν τη μοναδικη και ανεπαπαληπτη προσωπικοτητα που ειναι, η βαζεις τη διαχειριση των εμμονων και των προκαταληψεων σου σε πρωτο πλανο; Λυπαμαι αν στα λεω καπως ωμα αλλα η ευθυνη ενος γονεα ειναι αυτη που ειναι. Ισως πρεπει να αναζητησεις τη γνωμη ενος ειδικου, αν ηδη δε βλεπεις, οχι ομως για το παιδι.
ΜΙΛΙΣΕ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΕΙΔΙΚΟ ΓΙΑ ΑΥΤΌ. ΘΑ ΣΕ ΒΟΗΘΕΙΣΕΙ