Συμβουλές, γνώμες για το πως να χειριστώ πιθανώς Σχιζοφρενικό ή με Ψυχοπάθεια άτομο;

Στην θεωρεία καταλαβαίνω πως το σκέφτεσαι, αλλά ακόμα κι αν η ίδια η μάνα σου για συναισθηματικούς λόγους έχει τις επιφυλάξεις της για κάτι πιο δραστικό, για σκέψου το πρακτικά: Δεν σου σχολιάζω το πως ζει η μάνα σου και σε τι ψυχολογική κατάσταση βρίσκεται, που ήδη σίγουρα κι αυτή θα είναι χάλια να βρίσκει όλο το μπάνιο χεσμένο, να ακούει καντήλια από το πρωί ως το βράδυ, να την κοψοχολιάζει κάθε λίγο και λιγάκι κτλ που δεν είναι και λίγα όλα αυτά... Αλλά σκέψου και τα πιο άσχημα που μπορεί να γίνουν ή να είχαν γίνει...Αν αύριο ο αδερφός σου ρίξει κάτω λάδια και δεν τα δει και πέσει η μητέρα σου και σπάσει κανένα ισχίο τι θα γίνει; Αν της ρίξει κάποιο απορρυπαντικό η κάτι άλλο στο φαγητό και δεν προσέξει και την δηλητηριάσει; Αν κάνει κάτι άλλο επικίνδυνο;Τι θα λες μετά κατόπιν εορτής αν χάσεις τη μητέρα σου ή υποστεί μεγάλη βλάβη στην υγεία της;
Εγώ νομίζω ότι πρέπει άμεσα να ρωτήσεις κάποιον ψυχολόγο ή ψυχίατρο πως να χειριστείς την κατάσταση και σίγουρα με κάποιο τρόπο να απομακρυνθεί άμεσα από τη μητέρα σου ο αδερφός σου.

Συμφωνώ με τους προηγούμενους που σου είπαν ότι χρειάζεσαι ΑΜΕΣΑ καθοδήγηση από ειδικό για το πώς να το χειριστείς.
Εδώ δεν είμαστε γιατροί ούτε ψυχολόγοι για να μπορούμε να κρίνουμε πόσο επικίνδυνα είναι τα πράγματα, αλλά έτσι όπως τα λες μοιάζουν ήδη επικίνδυνα και χωρίς να είμαστε ειδικοί.

Δεν θέλω να σε αγχώσω παραπάνω ή να σε τρομάξω, αλλά δεν είναι απλά τα πράγματα αυτά, ούτε μπορείς να ξέρεις ή να προβλέψεις το πώς μπορεί να φερθεί ένας άνθρωπος που βρίσκεται γενικά σε τέτοια ψυχολογική κατάσταση όπως ο αδερφός σου και που εμφανώς έχει αναπτύξει τόσο εχθρικά συναισθήματα για την μητέρα σας. Ούτε καν μπορείς να είσαι σίγουρος ότι σου λέει όλη την αλήθεια για το πώς νιώθει, τι σκέφτεται κτλ

Έχω πολύ άσχημη πρόσφατη εμπειρία με έναν άνθρωπο ο οποίος φαινόταν ότι δεν είναι καλά τελευταία και άρχισε να έχει κάποιες παρανοικές σκέψεις ότι οι δικοί του προσπαθούν να του ρίξουν κάτι στο φαγητό κτλ. Σε παρακαλώ δράσε όσο πιο σύντομα μπορείς και μην εμπιστεύεσαι αυτά που σου λέει. Μπορεί κι ο ίδιος αν βρίσκεται σε σύγχυση να φοβάται ή να ντρέπεται να σου πει όλη την αλήθεια. Χρειάζεσαι καθοδήγηση από ειδικό για να προστατεύσεις και την μητέρα σας και τον ίδιο.

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις Σόνια και Ελισάβετ και καλησπέρα σε όλους,

Να κάνω μια ερώτηση, που θα έχει περισσότερο ενδιαφέρον και θα εκτιμούσα ιδιαιτέρως εάν απαντούσαν άνθρωποι που είχαν αντιμετωπίσει οι ίδιοι προβλήματα με σχιζοφρένεια, διαφόρων μορφών ψυχοπάθειες ή και διαφόρων μορφών ψυχώσεις.

Λέω διαφόρων μορφών, επειδή δεν είμαι (καθόλου) ειδικός και τα όσα γνωρίζω (αν γνωρίζω), τα γνωρίζω από την σχετική αναζήτηση που έκανα στο internet. Ακολουθεί η ανάπτυξη της ερώτησης:

Αυτή την στιγμή, είμαι με πιθανότητες, ένα 60 με 70% ότι ο αδερφός μου δεν έχει τίποτα σε πάθηση, και ότι συνειδητά ή εάν προτιμάτε δρώντας ως ασυνείδητος αλλά με σώας τα φρένας, προσπαθεί να κάνει τον βίο αβίωτο στην μητέρα μας, για να φύγει από το σπίτι (της), να πάει να μείνει αλλού, να νοικιάσει, οπότε να μείνει το σπίτι στον αδερφό μου ολόκληρο και ελεύθερο.

Το υπόλοιπο 30 με 40% το δίδω ως πιθανότητες κάτι να έχει ο αδερφός σε ψυχικής φύσεως πάθηση, που να το προκαλεί αυτό.

Γιατί δίδω τις παραπάνω πιθανότητες; Διότι με την πρώτη προσέγγισή μου και διαδραστική συζήτηση που είχα με τον αδερφό μου, όντως έπαψαν οι έντονα ακραίες αντιδράσεις του έως τώρα, και μένουν άλλες, που είναι και αυτές "παλαβές" αλλά πταίσματα με το πριν. Βεβαίως η παρέμβασή μου δεν είναι στατική, δηλαδή πέτυχε αυτό που πέτυχε και παύει. Είναι δυναμική στον χρόνο, δηλαδή στην πορεία θα ζητήσω και άλλα.
Το ερώτημα είναι, εάν είχε όντως κάποιο πρόβλημα σχιζοφρένειας ή ψυχοπάθειας ή οποιασδήποτε μορφής ψύχωσης (όποια και αν ήταν τα αίτια αυτής, όπως ουσίες, προδιάθεση κλπ), 1) οι παλαβές ενέργειές του, θα μπορούσαν να περιορίζονταν μόνο στις αντιδράσεις προς την μητέρα μας; και 2) θα μπορούσε μετά από την συζήτηση που είχα μαζί του, όντως να ελέγξει την συμπεριφορά του ένα όντως με ψυχική πάθηση άτομο, και να περιορίσει αισθητά αυτές τις παλαβές αντιδράσεις;

... διότι το ότι τις περιόρισε, με κάνει να σκέφτομαι ότι ό,τι κάνει, το κάνει με σώας τα φρένας, με σχέδιο (να διώξει την μητέρα μας από το σπίτι), κατανόησε ότι θα υπάρχουν συνέπειες εάν τις συνέχιζε. Συνεπώς "το παίζει τρελός", θεωρώντας ότι θα πετύχει τον σκοπό του, και υπολογίζοντας ότι η μητέρα μας, νομίζοντας ότι είναι τρελός ή με ψυχολογική πάθηση, και αισθανόμενη ντροπή, ότι δεν θα μιλούσε, όπως και όντως, τόσο καιρό δεν μιλούσε (περίπου κανά χρόνο).

Επίσης, εάν όντως είχε κάποιο πραγματικό πρόβλημα εξάρτησης από ουσίες και γι'αυτό είναι σε διαθεσιμότητα στην εργασία του, δεν του έχει επιβληθεί ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα αποθεραπείας από την υπηρεσία του, αλλά και τακτικού ελέγχου, έτσι ώστε να τσεκάρουν την αποθεραπεία και βελτίωσή του; Είναι δυνατόν να μην πηγαίνει σε ψυχολόγο ή να μην παρακολουθεί την ενδεδειγμένη από την ιατρική υπηρεσία του στρατού μέθοδο αποθεραπείας (του αρέσει, δεν του αρέσει, στρατός είναι, δεν δίνει επιλογές) και να μην τον έχουν ήδη απολύσει; Το γεγονός ότι παραμένει σε διαθεσιμότητα, δεν δείχνει ότι ακολουθεί την ενδεδειγμένη μέθοδο αποθεραπείας και αυτό μέχρι να την ολοκληρώσει και να επιστρέψει στην εργασία του;
Εάν δεν την ακολουθούσε, δεν θα είχαν υποχρέωση οι στρατιωτικοί ιατροί που τον παρακολουθούν, να ενημερώσουν τους κοντινότερους συγγενείς του, ήτοι την μητέρα μας ή / και εμένα, για αυτήν του την επικίνδυνη "απόκλιση";

Γιατί λοιπόν η παλαβή συμπεριφορά του περιορίζεται μόνο προς την μητέρα μας, γιατί μετά την συζήτησή μας είχε κάποια αποτελέσματα αισθητής αποκλιμάκωσης και γιατί στην συνομιλία μαζί μου ή με φίλους του (τον άκουσα να μιλάει με φίλο του στο τηλέφωνο), ακούγεται από απολύτως φυσιολογικός στα όσα λέει και στον τόνο της φωνής του (ήπιος, κανονικός) και στις συζητήσεις που είχα μαζί του για το θέμα που έχει προκύψει με την μητέρα μας, παραδέχτηκε την ακρότητα των αντιδράσεών του, και τις αιτιολόγησε βέβαια για να μην φανεί κακός, ασχέτως ότι η αιτιολόγηση ήταν αδύναμη έως και παιδική και αστεία· δεν είναι σημαντικό ότι αιτιολόγησε, άρα εξηγεί ότι έκανε ό,τι έκανε σε μια σχέση δράσης > αντίδρασης > σκοπού και όχι "εν βρασμώ ψυχής", που θεωρούσε μάλιστα ότι έφερνε και "θετικά" αποτελέσματα, υπό την έννοια ότι όταν συνέβαιναν αυτά, η μητέρα μας τον άφηνε στην ησυχία του και δεν του μιλούσε καθόλου;

Οι πραγματικά ψυχασθενείς, σχιζοφρενείς ή με ψυχώσεις, μπορούν να ελέγχουν την συμπεριφορά τους και να την εστιάζουν σε ένα μόνο άτομο; Και σε όλους τους άλλους να δείχνουν φυσιολογικοί ή σχεδόν φυσιολογικοί;

Καταρχάς η ίδια δεν έχω ψύχωση ή σχιζο αλλά μπορω να σου πω το εξης γιατί σε βλέπω πολύ μπερδεμένο. Καταρχάς παιρνεις ενα ακραίο παράδειγμα όπως αυτό της σχιζο που είναι όντως βαρύτατη ασθένεια κ ναι κατα πάσα πιθανότητα θα το είχατε καταλάβει οι περισσότεροι γύρω του πως κάτι δεν παει καλά. Δεν είμαι γιατρός αλλά ναι δεν φαίνεται να έχει σχιζο ο αδερφός σου.
Υπαρχουν όμως ενα σωρό αλλες ψυχιατρικές παθήσεις που μπορεί κάλλιστα να μην είχατε πάρει χαμπαρι. Κ που μπορεί κάλλιστα στους υπολοιπους τομείς της ζωής του να είναι μια χαρά φυσιολογικοτατος κ λογικός. Το οτι εμφανίζει εμμονή με την μητέρα σου κ έχει εστιάσει εκεί όλα τα αρνητικά του συναισθήματα μπορεί να συμβαίνει επειδή μαζι της ζει. Ασε που μάλλον δεν γνωρίζεις αν έχει εμφανίσει παρόμοια συμπεριφορα και αλλου όπως στην δουλεια του πχ κ γιαυτό να είναι σε διαθεσιμότητα. Το ξέρεις με σιγουριά; ουτε είμαι καθολου σίγουρη αν ο στρατός ειδοποιεί συγγενείς όταν ένας άνθρωπος νοσήσει...δεν ξέρω υποτίθεται είναι προσωπικά δεδομένα.
Πάντως όλα αυτά που περιγραφείς δεν είναι συμπεριφορές ανθρώπου που βρίσκεται σε νορμαλ ψυχολογικη κατασταση. Ηταν παντα τόσο κακός ο αδερφός σου? Είχε παντα τόσο κακή σχέση με την μάνα σας?Είσαι σίγουρος πως η μητέρα σου στα λέει όλα κ δεν έχουν συμβεί και αλλά? Μονο εσύ μπορείς να απαντήσεις σε αυτά.
Πάντως για την απορία σου, ναι γίνεται ένας άνθρωπος σε ασταθή ψυχ. Κατασταση να έχει στρέψει την προσοχή του μονο σε ενα άτομο κ κατά τα λοιπά να φέρεται οκ. Κι επίσης ψυχ. Ασθενής δεν σημαίνει χαζός, μπορεί κάλλιστα να λέει ψέμματα, να προσπαθει να καλύψει την συμπεριφορά του κτλ

Ευχαριστώ Ελισάβετ για το σχόλιο. Ο λόγος που το συζητώ εδώ, είναι ακριβώς, να παίρνω πληροφορίες που ενδεχομένως θα μου χρησιμεύσουν το να διαχειριστώ καλύτερα την υπόθεση.

Σίγουρα όμως, αυτό που θέλω είναι αποτελέσματα. Μέχρι τώρα, έχουν υπάρξει τα αποτελέσματα, που θα περίμενα τουλάχιστον αρχικά.

Κάθε άλλο, δεν θεωρώ τους ψυχικά νοσούντες ανόητους, και για μένα δεν είναι καν ταμπού ή στίγμα · είναι κάποιες κατηγορίες παθήσεων.

Απλώς θεωρώ ότι η προσέγγιση "καλύτερα με μέλι παρά με ξύδι" ότι μπορεί να είναι αποτελεσματικότερη, και μέχρι στιγμής παρουσιάζει μια ικανοποιητική αποτελεσματικότητα.
Εάν ωστόσο παρεκκλίνει αρνητικά, εάν κάνει οτιδήποτε που να είναι ακραίοενώ έχουμε συμφωνήσει να κοπούν, τότε κατευθείαν θα πάω στο Plan B, σύμφωνα με το οποίο, το πλέγμα ελέγχου γύρωθέν του, θα σφίξει κατά τι, οπότε οι δικές του επιλογές κινήσεων και αντιδράσεων θα περιοριστούν. Το Plan B συνίσταται στο να επικοινωνήσω με τον ψυχολόγο του. Να του παράσχω πληροφορίες, διότι συμφωνήσαμε (με τον αδερφό μου) να του θέσει και το θέμα με τα της σχέσεως με την μητέρα μας· βέβαια σήμερα που πήγα στο σπίτι και τους είδα, η κατάσταση φαίνονταν καλή, δεν είδα τίποτα που να παρέπεμπε ότι είχε διαπραχθεί ακρότητα, ρώτησα εάν πήγε στον ψυχολόγο και εάν έθεσε το θέμα της μητέρας μας. Μου είπε ότι πήγε αλλά δεν το έκανε, αλλά θα το κάνει.
Εάν έλεγε ψέματα, δεν θα ήταν ευκολότερο και βολικότερο γι'αυτόν, να μου έλεγε ότι πήγε και το έθεσε;

Εν πάση περιπτώσει, με το Plan B, θα αντλήσω πληροφορίες από μια ανεξάρτητη πηγή και δη, ειδικό που τον κουράρει τον αδερφό μου.
Εάν ο αδερφός μου αρνηθεί να μου το δώσει, τότε προφανώς η συμπεριφορά του θα είναι ιδιαιτέρως ύποπτη, και τότε, θα μου δώσει το δικαίωμα να "σφίξω" περαιτέρω το πλέγμα ελέγχου απέναντί του, με τα Plan C και D, που έχω ήδη στο μυαλό μου και σχεδιάσει.

Ωστόσο, επαναλαμβάνω, ότι θα μου ήταν χρήσιμες ως πληροφορίες, απαντήσεις στο παραπάνω ερώτημα που έθεσα στο προηγούμενο σχόλιό μου, για να δω από ανθρώπους που ήταν ψυχικά παθόντες, εάν μπορούσαν να ελέγξουν την στρεβλή συμπεριφορά που εκδήλωναν, μόνο σε έναν, και εάν κατά τα άλλα περνούσαν απαρατήρητοι από όλους τους άλλους. Είναι μια χρήσιμη πληροφορία, αλλά να δοθεί από τους ίδιους τους πρώην νοσούντες, για να έχει αυξημένη βαρύτητα και αξιοπιστία.

Επί τη ευκαιρία, εύχομαι Καλό Πάσχα σε όλους τους ανθρώπους που θέτουν θέματα ή διαβάζουν ή απαντούν, εδώ στο Forum.

επειδη του παει κοντρα η μητερα σου τα χει μαζι της το ιδιο θα κανει αν του πας κοντρα και εσυ
δε ξερω τι να σου πω πηγενε σε ειδικο να σου πει.

Panos1971 γεια και από εμένα.
Δεν έχει σημασία αλλά έχω διαγνωστεί με σχιζοσυναισθηματική διαταραχή καταθλιπτικού τύπου.
Με πολλές καταθλίψεις και ψυχωτικά στο παρελθόν για πολλά χρόνια.
Από όσα γνωρίζω από εμένα αλλά και από ανθρώπους που έχουν κάποια ψυχική πάθηση δεν βλέπω κάτι τέτοιο στον αδερφό σου.
Δεν έχει τύχει να ακούσω κάτι παρόμοιο είναι η αλήθεια.
Αυτό που ήθελα να σου πω είναι πως συμφωνώ με τα παιδιά πως πρέπει να απευθυνθείς σε κάποιον ειδικό.Τέτοιες συμπεριφορές είναι επικίνδυνες.
Θα σου δώσω ένα παράδειγμα.Και ο αδερφός μου από τα 15 του μέχρι και 2 χρόνια πριν που έχασα την μητέρα μου ήταν πολύ
επιθετικός απέναντι της.Κάθε μέρα επί 15 χρόνια την έκανε σκουπίδι,του έφταιγαν όλα,την έβριζε άσχημα,την μείωνε και παλαιότερα την χτυπούσε όπως και τον πατέρα μου και εμένα.Έψαχνε αφορμές να γίνεται επιθετικός.
Και επειδή ακριβώς το άφηνε φλου η υπόλοιπη οικογένεια συνέχιζε να τα κάνει.Μέχρι που πήγα απείλησα να τον παω στην αστυνομία.Εκεί σταμάτησε να είναι βίαιος σωματικά αλλά όχι και λεκτικά προς την μητέρα μου τουλάχιστον.
Έβρισκε πατήματα και τα έκανε,δεν του έκοψε κανείς τον αέρα.
Αυτά τα έχω πει και στους ψυχιάτρους και στην ψυχολόγο μου και όλοι μου είπαν ότι έχει πολύ σοβαρό πρόβλημα ψυχιατρικό.Είναι αυτό που λέμε οι "αδιάγνωστοι".Και χάνοντας και τους 2 μου γονείς έκανα αυτό που μου είπε η ψυχολόγος μου και η ψυχή μου.Έκοψα κάθε επαφή μαζί του.Μου έκανε κακό και μόνο που τον έβλεπα.Τον μισούσα και ακόμα και σήμερα τον σιχαίνομαι.
Μπορεί να λες τώρα "τι μου λέει και αυτός" αλλά ήθελα να στο πω γιατί δεν πρέπει μερικές φορές να αφήνουμε τα πράγματα να φτάνουν σε σημείο επικινδυνότητας.
Και κάτι τέτοιοι χαρακτήρες δεν παίρνουν από λόγια γιατί απλά νιώθουν ότι δεν έχουν κάτι κακό και πως όλα είναι φυσιολογικά.
Δεν ξέρω τον λόγο που ο αδερφός σου συμπεριφέρεται έτσι αλλά μην το αφήσεις έτσι.Πήγαινε σε κάποιον ειδικό η αν μπορείς δώστου να καταλάβει πως κάνει κάτι πολύ κακό και άσχημο και ότι αν δεν διορθωθεί θα πάρεις τα κατάλληλα μέτρα.
Ξέρω είναι αίμα σου και τον πονάς αλλά από ότι σου είπα και από τον αδερφό μου κάποιες συμπεριφορές έστω και με άσχημο τρόπο θέλουν ένα στοπ.
Αποφεύγει να σου πει το όνομα του ψυχιάτρου που λέει πως πηγαίνει?Συνήθως τέτοια άτομα μπορεί να πουν και ψέμματα μόνο και μόνο για να μην έρθουν σε αντιπαράθεση με τον άλλον.Οι "αδιάγνωστοι" το κάνουν αυτό.Τουλάχιστον από δικά μου βιώματα(αδερφός) το πιστεύω.Δεν ξέρω αν πρέπει να τον πιστεύεις η όχι αλλά πρέπει με τον τρόπο σου να τον κάνεις να είναι ειλικρινής και να αρχίσεις με το εάν λέει αλήθεια ότι πηγαίνει σε ψυχίατρο η ψυχολόγο.Μην τον αφήνετε να σας "ποτίζει" το δικό του παραμύθι.
Πρέπει με ήρεμο η πιο "κακό" τρόπο να δείτε αν όλα αυτά που λέει ισχύουν και που θέλει να καταλήξει με όλο αυτό που κάνει.

'Ενα κοινό που έχω με τον αδερφό σου είναι ότι και εγώ ποτέ δεν έλεγα στον δικό μου αδερφό με ποιους βγαίνω,με ποιους δουλεύω τι μου λέει ο ψυχίατρος και η ψυχολόγος μου αλλά το έκανα επειδή δεν γούσταρα το συγκεκριμένο άτομο να γνωρίζει παραπάνω πράγματα για εμένα.
Οι φίλοι μου και η υπόλοιπη οικογένεια γνώριζε για εμένα.
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι κατά την ταπεινή μου γνώμη δεν πρόκειται για σχιζοφρένεια και αυτό που αναφέρεις αλλά για διαταραχή προσωπικότητας.Αυτό πιστεύω εγώ.
Και να ξεκαθαρίσω πως δεν έχω σκοπό να "μειώσω" τον αδερφό σου(για όλα τα αρνητικά που έγραψα) αλλά αντιθέτως να βοηθήσω στο πρόβλημα σου.
Αν θες να με ρωτήσεις κάτι άλλο συγκεκριμένα ή γενικότερα η δεν κατάλαβες κάτι εδώ είμαι.
Να είσαι καλά.

Συμφωνώ απόλυτα με τον Badhusband, έχοντας βιώσει κι εγώ κάποιες παρόμοιες καταστάσεις με τον αδελφό μου.
Και θα σταθώ ιδιαιτέρως στο σημείο που λέει οτι του είναι δυσάρεστο να ξαναδεί τον αδελφό του: Αφήνοντας τέτοιες καταστάσεις να "χρονίζουν" το μεγάλο κακό που συμβαίνει είναι οτι δημιουργείται μίσος και απέχθεια από αυτούς που ανέχονται αναγκαστικά την ψυχική και σωματική βία.
Και πολλές φορές οι γονείς προκειμένουν να μην τσακωθούν τα αδέλφια μεταξύ τους προσπαθούν να κάνουν την ανοχή μεγαλύτερη με αποτέλεσμα στο τέλος να παγιώνονται τα αισθήματα μίσους και αντιπάθειας και να επέρχεται η οριστική ρήξη και διάλυση της αδελφικής σχέσης. Γι αυτό είναι καλό να κόβονται τέτοιες συμπεριφορές από νωρίς. Μηδενική ανοχή!!
Οίκοι ανοχής είναι τα πορνεία, όχι οι οικογένειες.

Ευχαριστώ Badhusband και Κασσάνδρα. Εκτιμώ ιδιαιτέρως τις απόψεις σας.

Επειδή στους έχοντες ψυχικής φύσεως πάθηση, θεωρώ πολύ σημαντικό να πειστούν μόνοι τους, να προσφύγουν σε ειδικό / ιατρό / θεραπεία, γι'αυτό στην αρχική μου προσέγγιση μέσω συζητήσεων με τον αδερφό μου, ήμουν ήπιος και καθόλου επικριτικός ή να τον "κοσμήσω" με χαρακτηρισμούς, όπως είσαι παρανοϊκός, τρελός κλπ. Όμως το ότι ήταν ήπια η προσέγγισή μου, δεν σημαίνει ότι του χάιδεψα τ'αυτιά. Κάθε άλλο, του έδωσα πλαγίως αλλά σαφώς να καταλάβει ότι οι ακραίες συμπεριφορές θα σταματήσουν.
Και έχουν σταματήσει. Μόνο το βρίσιμο μένει, που γίνεται από μακριά, και άλλα που πραγματικά είναι πταίσματα.
Έχει δηλαδή αποτελέσματα. Και θεωρώ ότι με τον καιρό, μπορεί τα θετικά αποτελέσματα να βελτιωθούν.

Και νομίζω όπως είπα, με ένα ποσοστό πιθανοτήτων 60 με 70% ότι εντέλει ο αδερφός μου δεν έχει τίποτα. Μπορεί να είναι ασυνείδητος, όμως δεν έχει κάποια πάθηση, νομίζω ότι αυτό είναι πιθανότερο, διότι έχει ανταποκριθεί προς κάποια όρια που τέθηκαν μέσω διαδικασίας που δεν του επιβλήθηκε, αλλά συμμετείχε και αυτός ο ίδιος. Οι άλλες προσεγγίσεις, που θα ίσχυαν εάν συνέχιζε τις ακρότητες, είχα αφήσει να πλανηθούν στον αέρα, με χρήση λέξεων όπως αναπόφευκτες συνέπειες που θα έχουν προκληθεί από τις δικές σου αντιδράσεις, και που θα είναι καταστροφικές για την δική σου ζωή και διάφορα άλλα παρόμοια. Η απειλή δηλαδή, δεν ήταν άμεση, ήταν έμμεση, αλλά ήταν σαφής. Και δεν έχω κανένα πρόβλημα στο να προχωρήσω ακόμα και ταχύτατα εάν χρειαστεί, εφόσον ο ίδιος θα έχει επιλέξει να μην ανταποκριθεί στην καλύτερη γι'αυτόν λύση (αυτήν της αρχικής μου προσέγγισης) στα Plan B, C και σε ό,τι απαιτείται, όπου το κάθε ένα θα περιορίζει τις δικές του επιλογές και θα σφίγγει τον έλεγχο πέριξ του.
Σε κάθε περίπτωση, ακόμα και το Plan D ή Ε, δεν θα είναι εις βάρος του αδερφού μου, αφού νοιάζομαι και γι'αυτόν αλλά και για την μητέρα μας. Και προσπαθώ να ισορροπήσω και με την "ευαισθησία" της μητέρας μας, του Μην τυχόν και το μάθει ο κόσμος, τι θα πει!, που εμένα βεβαίως μου είναι αδιάφορο · το ενδιαφέρον και στόχος για μένα είναι να υπάρξει αποτέλεσμα αποκλιμάκωσης, ειρήνευσης (με τον καιρό βέβαια), επαναφοράς επικοινωνίας και αν είναι δυνατόν και εναρμόνισης της σχέσης κάποια στιγμή.

Όλα τα σχέδια αντιμετώπισης της κατάστασης, είναι καλά στην ουσία για τον αδερφό μου αφού αποσκοπούν στο να τον βοηθήσουν εφόσον χρειάζεται βοήθεια, αλλά με την πρώτη προσέγγιση που έχω επιλέξει, να είναι η ηπιότερη, και όσο πάμε, αν χρειαστεί βέβαια να πάμε στα άλλα σχέδια, απλώς θα περιορίζονται οι δικές του επιλογές, και δεν μπορεί να κάνει και τίποτα για να το αποφύγει. Εάν δεν θέλει το μέλι, θα δοκιμάσει στην πορεία το ξύδι.

Επίσης δεν έχει ιστορικό βιαιότητας, αλλά εάν γίνονταν βίαιος (εννοώ σωματική βία, διότι ψυχολογική ασκεί), θα το μάθαινα με τον έναν ή άλλον τρόπο.

Εάν τυχόν ωστόσο παρεκκλίνει, η αμέσως επόμενη κίνησή μου (Plan B), είναι να του ζητήσω τα στοιχεία του θεραπευτή και ιατρών του, για να τους συμβουλευτώ για το δικό του συμφέρον, για το πως, θα χειριστώ αποτελεσματικότερα γι'αυτόν την κατάστασή του. Εάν δεν το θέλει και το αρνηθεί, προχωράω άμεσα στα επόμενα σχέδια, περιορίζοντάς του επιλογές και ελευθερία κινήσεων και στήνοντας πιο σφιχτό έλεγχο. Ευκαιρία του δίνω, όχι ανοχή.

Καλό ξημέρωμα φίλοι και καλή εβδομάδα και Καλό Πάσχα σε όσους είναι περισσότερο θρησκευόμενοι.

https://imgur.com/a/h2jKRVz

https://imgur.com/XRzvIEd

Γιατι μπαίνεις σε δίλλημα εαν ειναι οντως άρρωστος ή το κανει εσκεμμένα με σώας τας φρένας; Εκτος του οτι κανεις υγιής ανθρωπος δεν θα αφοδεύε στην κουζίνα αλλα ας την κανουμε στην ακρη αυτη την σκεψη, εσυ δεν θα μπαίνεις ποτε σε δίλλημα εαν εχει ψυχικη ασθένεια η αν το κανει για καποιον σκοπο έχοντας σώας τας φρένας.
Βλεπεις καποια αλλόκοτα - περίεργα - επικίνδυνα πραγματα απο καποιον; Δεν ειναι καλα ψυχικα - παθολογικά και προχωράς στις απαραίτητες ενέργειες αναλόγως και της βαρύτητας των συμπτωμάτων του, Τελος

Καλησπέρα.
Εμένα η ψυχίατρος μου είπε ότι η σχιζοφρένεια εκδηλώνεται σε νεαρή ηλικία. Συνήθως ξεσπάμε σε δικούς μας ανθρώπους και προσπαθούμε να το κρύψουμε από τους άλλους, εγώ έχω διαγνωστεί με ψύχωση αλλά για άλλους λόγους. Πρέπει ο αδερφός σου ο ίδιος του να θέλει να βοηθηθεί από κάποιον ειδικό. Δεν είναι ταμπού ούτε τα φάρμακα ούτε οι ψυχίατροι αν και καταλαβαίνω την μητέρα σου και η δική μου έτσι είναι. Σίγουρα εχει πρόβλημα και ξεσπάει στην μητέρα σου. Πάρτον με το καλό και πάτε σε ένα γιατρό. Καλή Ανάσταση.

Ο αδερφός σου έχει μεγάλο πρόβλημα με τη μητέρα σου. Με εσένα τώρα αυτό που είπες και μου φάνηκε σημαντικό είναι πως έσκισε τη φάτσα του στις φωτογραφίες που ήσασταν μαζί. Εγώ δεν είμαι ειδικός να διακρίνω αν αυτές οι πράξεις καθισταντε ως πραξεις ψυχοπαθολογίας αλλά μου φένεται απίθανο να είναι επαρκεις ωστε να τεκμήριωθει η διάγνωση σχιζοφρένειας. Επίσης ότι δε θέλει να απλώνει ρουχα στο δωματιο του η μανα σου και να μπλεκεται στα ποδια του ειναι φυσιολογικο εχει δεν εχει κακια μεσα του γι αυτη οπως και οτι του πεταει τα φαγητα απο το ψυγειο απαραδεκτο. Μπορει να θελει να κρατησει το σπιτι γενικα και ο ειδικος που σας χρειαζεται ειναι δικηγορος στη προκειμενη περιπτωση. Να πετας λαδια για να γλιστρισει ο αλλος ειναι ποινικο αδικημα. Φίλε ο αδερφος σου εχει προβλημα και μαζι σου οπως και εσυ μαζι του και αυτο το καταλαβαινει καποιος αμεσως απο τα τυχαρπαστα που του προσαπτεις για σχιζοφρενεια, ειναι απαραδεκτος ο αδερφος σου γι αυτα που κανει στη μανα σου και η μανα σου τωρα δε ξερω γιατι του τα βγαζει αυτα οποτε συμβουλεψου δικηγορο και να εισαι προσεκτικος σε αυτα που λες γι αυτον. Εγω δε πιστευω πως μπορεις να τον κλησεις σε ψυχιατριο ουτε μπορεις να τον αναγκασεις να παιρνει φαρμακα να ηρεμησει απλα προσεχε αν κανεις τετοιες ενεργειες γιατι μοιαζει λιγο επικυνδηνος ο αδερφο σου και στρατιωτικος δε θελει πολυ να γινει το κακο. Αυτα απο εμενα γενικα ο αδερφος σου φενεται να εχει μισος στη μητερα σου και να θελει να εχει και το σπιτι γι αυτον και γι αυτο οτι και να κανεις καντο με προσοχη και χωρις να τον καβαλησεις ουτε να συνεχιζει να σε καβαλαει βεβαια.