Printable View
δεν εχει λογική! απλα δεν μπορω!
Ας πουμε για τον συγκεκριμένο παιδικό φίλο. Τον ξέρω απο 2 χρονών, ολο το δημοτικό ημασταν \"κολλητοί\", μετα στο γυμνασιο-λυκειο ήμασταν παλι μαζί αλλα αρχίσαμε και κάναμε διαφορετικές παρέες. Οσο μπορώ ξεκόβω, δεν το παίρνω τηλέφωνο και οσο μπορώ βρισκω δικαιολογίες να μην βγαίνουμε αλλα μια στο τόσο του λέω ναι. και μετα οσα ειπα πανω.
επίσης εδώ και 1,5 χρονο είμαι αυστηρά χορτοφάγος (vegan). Μήπως μου λείπει κατι και ειναι καθαρά βιολογικό το θέμα?
ειναι συναισθήματα που βιώνει ο καθένας... ο οποίος ασχολείται και νοιάζεται για τον εαυτό του. αυτό εχω καταλήξει να πιστεύω (γιατι φυσικά δεν γνωρίζω ολες τις λεπτομέρειες της ζωής σου).
απόπειρα αυτοκτονίας γιατι εκανες αλήθεια? ποια ήταν η ακριβής αφορμή?
ηταν οτι με μια κοπελα που ημουν την αφησα εγκυο και αρχισα να κλαιω και να ομολογω οτι εδω και καιρο ειχα ξενερωσει μαζι της αλλα προσποιόμουν και την κοροιδευα κλπ κλπ. αυτη σιγουρα παντως δεν το πηρε οσο βαρια οσο εγω...
Φαίνεται να σε πειράζει που προσποιείσαι και δεν είσαι ο εαυτός σου με τους άλλους, ε?
εχεις περισότερα από οσα δείχνεις. αξιοποίησε τα . μην πάνε χαμένα.
lua, καταρχήν ως προς το \'βιολογικό\' κομάτι, λες ότι είσαι αυστηρά χορτοφάγος και ταυτόχρονα μιλάς στο πρώτο σου κείμενο για πάσης φύσεως ουσίες που χρησιμοποιείς. Με αυτό τον συνδυασμό, ναι είναι πολύ πιθανό να σου λείπουν κάποια στοιχεία, ανάμεσα σε άλλα βιταμίνες του συμπλέγματος Β, κάτι που μπορεί να δημιουργεί ή να χειροτερεύει μια καταθλιπτική διάθεση.
Όμως λες πως νιώθεις ότι δεν μπορείς να κάνεις τίποτα στη ζωή σου, φαίνεται να μην έχεις αρκετή αυτοπεποίθηση και να πιστεύεις ότι δεν μπορείς να πετύχεις πράγματα, να έχεις τον έλεγχο του εαυτού σου και των καταστάσεων γύρω σου. Και γι\' αυτό απ\' τη μια συμβιβάζεσαι και προσποιείσαι, απ\' την άλλη προσπαθείς να δικαιολογήσεις την αίσθηση αδυναμίας σου μέσα από μια \'διάγνωση\'.
Τι σε εμποδίζει για παράδειγμα, να αναζητήσεις παρέες που θα έχουν παρόμοιους προβληματισμούς με τους δικούς σου, παρόμοια ενδιαφέροντα με τα δικά σου?
μαρινα το 99,99999% των ατόμων με τα οποια εχω μεγαλώσει (απο συγγενεις μεχρι απλα γνωστους) ειναι αρκετά κενοι για μένα, δεν εχουν παρομοιους προβληματισμους, ή αν έχουν είναι αρκετά πίσω σε σχέση με τους δικούς μου, με αποτελεσμα οταν συζητω με αυτους να νιωθω οτι συζητώ με τον εαυτό μου πριν 3 χρόνια. Παρόμοια ενδιαφέροντα ειναι εξίσου δύσκολο να συζητήσω με άτομα καθώς εχω πολύ λιγα και σπάνια-να-συναντησεις ενδιαφέροντα. Ποδόσφαιρο (και γενικα αθλήματα) δεν βλεπω/παιζω, γκομενες δεν σχολιαζω στον δρόμο, μουσικη μου ειναι δυσκολο να βρω καποιον να παίζουμε μαζι, οπως δυσκολο ειναι να βρώ και καποιον που να εχει τους ιδιους προβληματισμους με εμενα.
Ισως εγω να εχω υπερβολικες απαιτήσεις απο οσους ειναι απεναντι μου...
ΥΓ. Σκέφτομαι να δοκιμάσω να παρω 5-HTP ή καποιο αλλο over-the-counter συμπλήρωμα για λίγο καιρό για να δώ αν όντως υπάρχει καποιο βιολογικό πρόβλημα, ποια ειναι η γνώμη σας?
lua θα ήθελες λίγο να μιλήσεις για σένα? Για αυτά που σε ενδιαφέρουν, για παράδειγμα. Για το πως θα ήταν μια ιδανική παρέα για σένα? Αν θέλεις φυσικά.
Θα ήθελα να είναι ιδιοι με εμένα :P
Γενικα είμαι πολυ \"επιστήμονας\" απο την άποψη οτι με ενδιαφέρουν ολες οι επιστήμες, κατανοοώ ιδέες ευκολα (απο μαθηματικά μέχρι φιλοσοφία) και συνεχώς μεσα στο μυαλό μου παρατηρώ και συσχετίζω πραγματα μεταξύ τους, ακομη και ανουσια. Δεν θα έλεγα οτι εχω πιο ποιοτική η γρήγορη σκεψη απο οτι οι αλλοι, απλα την αναλώνω σε πιο μη-ζωτικης σημασία και μη-σχετικα με αμεση ευχαρίστιση θεματα. Αυτή ειναι μια διαφορά με τους φίλους μου. Επίσης ειμαι αρκετά καλος -με την χριστιανική έννοια-, δεν μπορώ να κρατήσω κακία σε κανέναν ο,τι και να μου έχει κανει, πραγμα που με κάνει να ντρέπομαι να το λέω σε καταστάσεις όπως πχ οταν καποια κοπελα μου με απατήσει με καποιον γνωστο μου και εγω αντί να τον πλακωσω στο ξύλο συνεχίζω να τον χαιρετώ και να του χαμογελάω (πραγματικα χωρίς να νιώθω την παραμικρή κακια η οργή μέσα μου). Είμαι και λιγο αδέξιος-ατσούμπαλος και αφηρημένος μερικες φορες, πραγμα που οταν το αφηνω ανεξέλκτο (οταν συμπεριφέρομαι τελείως φυσικα) εισπράττω αρνητικές αντιδράσεις.
Εμφανισιακά ειμαι λιγο περίεργος και \"λιωμα\", δλδ ελεγχω τα ακρα μου και τις κινήσεις μου λιγότερο απο οτι ο μέσος όρος, πραγμα που πολλοι αντιμετωπίζουν προκατειλλημένα, ευτυχως ομως σε αυτο το θεμα παντα βρισκω ατομα να μην εχουν τετοια κολληματα με την εμφάνιση.
Η Ιδανική παρέα μου ειναι αυτή που θα μπορούμε να συζητάμε για πιο ακαδημάικα θεματα απ\'οτι οι πιο πολλοι, αλλα να μην εχουν πρόβλημα να πεταμε αυτη την σοβαρότητα η σοβαροφάνεια και να παιδιαρίζουμε ή να γελοιοποιούμαστε αν το θέλουμε. Επειδή τωρα τλευταία διαβασα ενα βιβλίο για την συνδιαλεκτική ανάλυση νομίζω πως εχω πολυ παραπάνω τον Ενήλικα απο οτι οι πιό πολλοι στην ηλικία μου και σχεδόν καθόλου τον Γονέα, αν αυτό βοηθαει καπως.
Αυτά
Τα άτομα με τα οποία μεγαλώνουμε μαζί, σπάνια συνεχίζουν να μας καλύπτουν καθώς περνούν τα χρόνια. Επειδή έτυχε και βρεθήκαμε στην ίδια οικογένεια ή στον ίδιο χώρο, δεν σημαίνει ότι θα ακολουθήσουν και την ίδια κατεύθυνση τα ενδιαφέροντα, οι ανάγκες, οι προβληματισμοί καθώς περνούν τα χρόνια.
Λογικό είναι να απογοητεύεσαι που δεν έχουν χαρακτηριστικά που σου ταιριάζουν, αλλά ο κόσμος είναι πολύ μεγάλος, νομίζεις ότι δεν υπάρχει πιθανότητα να βρεις ανθρώπους που θα μπορείτε να επικοινωνείτε? Έχεις ψάξει καθόλου?
Για παράδειγμα δεν θα μπορούσες να παρακολουθήσεις σεμινάρια με θέματα που σε ενδιαφέρουν ώστε να γνωρίσεις ανθρώπους με ανάλογες αναζητήσεις ή απόψεις?
Εχω ασχοληθεί πολυ λιγο στην πραγματική ζωη με πραγματα που με ενδιαφέρουν, πιο πολυ τα ψαχνω στο ίντερνετ. Γιαυτο και ισως πηρα τοσο διαφορετική πορεία απο τους φιλους μου, γιατι το ενδιαφέρον μου για τα τρέχοντα ενδιαφέροντα μου γεννήθηκε απο online ερεθίσματα και οχι απο real life ερεθίσματα.
Είσαι λοιπόν ένα ενδιαφέρον μείγμα απο πολλά διαφορετικά χαρακτηριστικά. Είσαι και επιστήμονας και καλός και αδέξιος και αφηρημένος. Όμως τα δυο τελευταία προσπαθείς να τα ελέγχεις, να μην είσαι αυτά, για να μην εισπράτεις αρνητικά σχόλια. Επίσης, δεν αισθάνεσαι ποτέ οργή και κακία.
Η εμφάνισή σου είναι λίγο περίεργη αλλά δεν έχεις αντιμετωπίσει πρόβλημα με αυτό ως τώρα, ούτε απο σένα, ούτε απο τους άλλους.
Κι η ιδανική παρέα σου είναι σαν κι εσένα!Και σοβαροί και παιδιά!Και φιλόσοφοι και γελοίοι!
Διαβάζοντας αυτά, σε βρίσκω μια χαρά παιδί. Μάλιστα, ακόμα και η αδεξιότητά σου, εμένα μου φαίνεται ένα χαριτωμένο χαρακτηριστικό σου, μέρος της ανθρώπινης φύσης σου. Σκέφτομαι οτι θα ήθελα για φίλο μου έναν άνθρωπο και με προτερήματα και με ελλατώματα, άνθρωπο με τα όλα του, κι έτσι νιώθω καλά με την αφηρημάδα σου, πχ.
Αντίθετα με φοβίζει λίγο το γεγονός οτι δεν νιώθεις κακία ή θυμό. Πώς θα μπορούσα, για παράδειγμα, να τσακωθώ μαζί σου αν δεν θυμώνεις?Πώς θα μπορούσα να σου κρατήσω εγώ κακία?
Σίγουρα όμως δεν νομίζω οτι έχεις υπερβολικές απαιτήσεις απο τους ανθρώπους. Ίσως να έχεις απο τον εαυτό σου. Ίσως όμως κάνω και λάθος.
Το γιατί πήρες διαφορετική πορεία έχει σχέση με πολλούς παράγοντες και ενδογενείς και εξωγενείς. Το θέμα είναι από εκεί και πέρα τι κάνεις. Το ίντερνετ μπορεί να σου δώσει χωρίς αμφιβολία πολλά ερεθίσματα. Είναι και αυτό κομάτι της πραγματικής σύγχρονης ζωής, αλλά δεν έχεις τη ζωντανή επαφή κι αλληλεπίδραση, με την ικανοποίηση αλλά και την απογοήτευση που αυτή συνεπάγεται... :) Νομίζω θα μπορούσες να το χρησιμοποιήσεις και σαν απλή πηγή πληροφόρησης για να βγεις και λίγο παραέξω. Σε εμποδίζει κάτι να το κάνεις?
Η ζωή δεν είναι τόσο πολύπλοκη αν θέλεις την γνώμη μου. Το να είναι κανείς υπεραναλυτικός σε όποια εξωτερικά ερεθίσματα, κινδυνεύει να μην μπορεί να αξιοποιεί το ένστικτο και τις αισθήσεις του σε απλές λειτουργίες, μια χαλαρή συζήτηση, μια εκδρομή, την απόλαυση στο σεξ, μια χαζοταινία στο κινηματογράφο, ένα καλό φαγητό με φίλους ..Vegetarian γιατί είσαι στα 19-20-21 σου ? Έχεις ανάγκη τις ζωικές πρωτείνες, ο μύθος της υγιεινής διατροφής μόνο με φρούτα και λαχανικά έχει καταρρεύσει, υγιεινή διατροφή είναι η ισορροπημένη διατροφή που συνδυάζει τα λαχανικά με το κρέας και το ψάρι , αν βέβαια θέλει να... βοσκάει ο καθένας για να είναι - κατά την άποψη του - in, εμένα δεν μου πέφτει λόγος, κουβέντα να γίνεται...Quote:
Originally posted by lua
Θα ήθελα να είναι ιδιοι με εμένα :P
Γενικα είμαι πολυ \"επιστήμονας\" απο την άποψη οτι με ενδιαφέρουν ολες οι επιστήμες, κατανοοώ ιδέες ευκολα (απο μαθηματικά μέχρι φιλοσοφία) και συνεχώς μεσα στο μυαλό μου παρατηρώ και συσχετίζω πραγματα μεταξύ τους, ακομη και ανουσια. Δεν θα έλεγα οτι εχω πιο ποιοτική η γρήγορη σκεψη απο οτι οι αλλοι, απλα την αναλώνω σε πιο μη-ζωτικης σημασία και μη-σχετικα με αμεση ευχαρίστιση θεματα. Αυτή ειναι μια διαφορά με τους φίλους μου. Επίσης ειμαι αρκετά καλος -με την χριστιανική έννοια-, δεν μπορώ να κρατήσω κακία σε κανέναν ο,τι και να μου έχει κανει, πραγμα που με κάνει να ντρέπομαι να το λέω σε καταστάσεις όπως πχ οταν καποια κοπελα μου με απατήσει με καποιον γνωστο μου και εγω αντί να τον πλακωσω στο ξύλο συνεχίζω να τον χαιρετώ και να του χαμογελάω (πραγματικα χωρίς να νιώθω την παραμικρή κακια η οργή μέσα μου). Είμαι και λιγο αδέξιος-ατσούμπαλος και αφηρημένος μερικες φορες, πραγμα που οταν το αφηνω ανεξέλκτο (οταν συμπεριφέρομαι τελείως φυσικα) εισπράττω αρνητικές αντιδράσεις.
Εμφανισιακά ειμαι λιγο περίεργος και \"λιωμα\", δλδ ελεγχω τα ακρα μου και τις κινήσεις μου λιγότερο απο οτι ο μέσος όρος, πραγμα που πολλοι αντιμετωπίζουν προκατειλλημένα, ευτυχως ομως σε αυτο το θεμα παντα βρισκω ατομα να μην εχουν τετοια κολληματα με την εμφάνιση.
Η Ιδανική παρέα μου ειναι αυτή που θα μπορούμε να συζητάμε για πιο ακαδημάικα θεματα απ\'οτι οι πιο πολλοι, αλλα να μην εχουν πρόβλημα να πεταμε αυτη την σοβαρότητα η σοβαροφάνεια και να παιδιαρίζουμε ή να γελοιοποιούμαστε αν το θέλουμε. Επειδή τωρα τλευταία διαβασα ενα βιβλίο για την συνδιαλεκτική ανάλυση νομίζω πως εχω πολυ παραπάνω τον Ενήλικα απο οτι οι πιό πολλοι στην ηλικία μου και σχεδόν καθόλου τον Γονέα, αν αυτό βοηθαει καπως.
Αυτά
Στα 48 μου έχω φίλους που ξέρω πως όταν βγω μαζί τους μεταξύ τυρού και αχλαδιού, θα συζητήσουμε επί παντός επιστητού με σοβαρότητα, θα διαφωνήσουμε (κυρίως) και σε γενικές γραμμές θα δεξουμε πως είμαστε..της ηλικίας μας. Γιατί να το κάνει αυτό κάποιος στα 20 του ή μάλλον γιατί να απαιτεί από τον εαυτό του να είναι μόνο \"σοβαρός\" ? Αν δεις τη ζωή λίγο πιο χαλαρά, θα δεις πως όλα μπορούν να συνυπάρξουν.. Κι οι σοβαρές συζητήσεις αλλά κι ό,τι είναι απαραίτητο για την απόλαυση της καθημερινότητας , κι εν πάσι περιπτώσει ό,τι ταιριάζει στη νιότη σου....