πιο πιθανο ειναι να γνωρισεις κατι σε ενα εργαστηρι αλλα αυτοι που θα πανε θα ενδιαφερονται για το χομπυ τους οχι για να γνωρισουν ειχα δει πολα ατομα που μου μιαζουν εκει αλλα τοτε ειμουν στο κοσμο μου εντελως και δε τους προσεχα καν
Printable View
πιο πιθανο ειναι να γνωρισεις κατι σε ενα εργαστηρι αλλα αυτοι που θα πανε θα ενδιαφερονται για το χομπυ τους οχι για να γνωρισουν ειχα δει πολα ατομα που μου μιαζουν εκει αλλα τοτε ειμουν στο κοσμο μου εντελως και δε τους προσεχα καν
Αν κράτησες κανα τηλέφωνο, έστω από κάποιους απ αυτους, τοτε τολμά να τους πάρεις, διότι οι χαρακτήρες δεν αλλάζουν κι έτσι έστω και τώρα θα φτιαξεις εκείνη την παρέα που δεν έκανες τοτε έστω κι αν αυτοι έχουν πάρει άλλους δρόμους ζωής αλλιωτικους απ το δικό σου.
Τι σχέση έχει η κοινωνική συναναστροφή με την μοναξιά ;
Μοναξιά δεν είναι η μοναχικότητα.....
Εγω παντως ειμαι μονος και αοσθανομαι μοναξια.τι εργαστηρια ειναι αυτα;
Εγω περασα κρισεις πανικου, καταθλιψη, αγοραφοβια κτλ., ολα αυτα τα καλα αυτης της παθησης, ομως, ζορισα τον ευατο μου, εσφιξα τα δοντια και ξεκινησα να βγαινω εξω και παλι. Βρεθηκα στη θεση σου πριν απο 2-3 χρονια και ολοι με εκαναν στην ακρη, λογω αυτου που περνουσα και ακομη και τωρα μονος ειμαι, αλλα αυτο δεν με σταματαει απο το να βγαινω εξω και να πινω τις μπυριτσες μου, να μιλαω με αγνωστους και ισως με μερικους απο αυτους να γινεται και φιλοι ή να βρεις μια κοπελιτσα και να βγαινεις με αυτην... Εγω αυτο κανω, απλα, επειδη ζω σε μικρη πολη, δεν μπορω να κανω και πολλα εδω. Εσυ που ζεις Αθηνα, μπορεις να γνωριστεις ανετα με πολλα ατομα. Αρκει να βγεις σε ενα μαγαζακι να πιεις μια μπυριτσα ή ο,τι γουσταρεις και ειμαι σιγουρος οτι θα μπλεχτεις με ατομα... Καλη τυχη απο εμενα!
Όλα καλά θα πάνε, αν πιστέψεις ότι μπορούν να πάνε καλά, έχεις ήδη καταφέρει να λυσεις το ήμισυ του προβλήματος..
Είναι απιστευτο πόσο πολύ μπορεί να επηρεαστεί η πορεία της ζωής μας και μόνο από τις σκέψεις και τις εικασίες μας.
Γράφεις πως αισθάνεσαι μοναξιά γιατί δεν εχεις αναπτύξει ακόμη μια σχέση να μοιράζεσαι.
Θα ήθελα να σε ρωτήσω αν υπάρχει κάποιος άνθρωπος αυτή τη στιγμή είτε στην Αθήνα είτε όχι που θα μπορούσες να τον πάρεις τηλ και να μιλήσεις (οχι για την μοναξιά σου, γενικά) είτε είναι γονέας είτε αδερφός είτε οτιδήποτε?
Εγώ στή θέση σου αυτό που θα έκανα πάντως θα ήταν να εμπλέκομαι σε μόνιμη βάση σε χόμπι οπωσδήποτε, να βγαίνω μέσα στην βδομάδα τουλάχιστον 2-3 φορές, όχι για να γνωρίσω μόνο. Είναι λάθος να βγαίνεις μόνο και μόνο να γνωρίσεις. Να βγαίνεις για σένα και αν γνωρίσεις κοσμο οκ, θα είναι σούπερ αλλά ακόμη και να μην γνωρίσεις πάλι θα έχεις μια γεμάτη μέρα. Επίσης πολλές φορές μια κατάσταση αλλάζει με τη συμφιλίωση της κατάστασης που μας συμβαίνει. Αν είσαι συνειδητοποιημένος και μπορείς να στηριχθείς στα ποδια σου και να περάσεις ακόμη και καλά με τον εαυτό σου, αυτή η απόγνωση παρέας θα σβήσει, θα είσαι πιο γαλήνιος και ίσως και πιο έτοιμος να γνωρίσεις ανθρώπους.
Αν δυσκολεύεσαι σε θέματα κοινωνικών δεξιοτήτων νομίζω υπάρει ειδική εκπαίδευση που μπορούν επίσης να σε βοηθησουν.