Originally Posted by
Remedy
συμφωνω.
επισης, μιλας για κολλητο και φιλο χρονων, ενω απο αυτα που λες προκυπτει οτι ειναι ο εφηβικος σου φιλος. εισασταν φιλοι μεταξυ 15 και 20 και μετα εφυγες...
ενα διαστημα που οι φιλιες στηριζονται στις καλες προθεσεις και στην διασκεδαση. ουτε σε αποψεις, ουτε σε σταση ζωης. απο εκει και περα, οταν πραγματικα διαμορφωνατε αποψεις και προσωπικοτητα, δεν ειχατε και καμια συχνη επαφη...
κι αναρωτιεμαι.
γιατι να εισαι τοσο επηρρεασμενη απο εναν παιδικο (ουσιαστικα) φιλο που ειστε απομακρυσμενοι ηδη εδω και 13 χρονια; (!!!)
γιατι δεν υπαρχουν ταιριαστοι φιλοι κι ασχολεισαι με το τι σου ειπε αυτος και η αρραβωνιαστικια;;
εγω θα επικεντρωνομουν περισσοτερο στο να βρω σχεσεις που πραγματικα μου ταιριαζουν και με εκφραζουν, παρα στο να προβληματιζομαι για τον παιδικο μου φιλο που εξελιχθηκαμε διαφορετικα.
νομιζω οτι οι περισσοτεροι εχουμε τετοιους φιλους που δεν εχουμε πολλα κοινα πλεον, αλλα δεν εχουμε απαιτησεις απο αυτους. εχουμε πιο επιφανειακες σχεσεις και δεν αφηνουμε τις διαφορες μας να μας επηρεαζουν.
και κατι για τις συνεχεις ατυχιες.
εχω μια φιλη που η ζωη της εδω και... 20 χρονια μπορω να πω, ειναι μια σειρα απο απιστευτες και στρεσογονες δυσκολιες και ατυχιες...
ετσι νομιζα δηλαδη..
γιατι εδω και καποιο καιρο εχω διαπιστωσει, οτι για καποιον λογο μιλουσε μονο γι αυτες και παρελειπε οτι την εκανε να ελπιζει ή καθε καλο νεο, τα οποια μαθαινα μονο εκ των υστερων και μονο παρεμπιπτοντως.
συμπερανα λοιπον, οτι αυτες οι απιστευτες οντως κακοδαιμονιες, ειναι ο τροπος της για να τραβαει την προσοχη, και δεν εχω καν ξεκαθαρισει ακομα, ποιες ηρθαν μονες και δεν τις προκαλεσε η συμπεριφορα της, ποιες ειναι αληθινες και ποιες τραβηγμενες απ τα μαλλια...