Originally Posted by
Nelia_
Καλησπέρα! Νέο μέλος! Έχω ένα θέμα με τη κολλητή μου( πρώην πια όπως λέει η ίδια). Πριν έξι χρόνια έχασα την μαμά μου... Αυτοε έριξε πάρα πολύ και ήμουν αρκετό καιρό στο στάδιο της κατάθλιψης και γενικά είχα και νεύρα. Όλα ξεκίνησαν όταν έκανε σχέση. Δεν ήμουν σωστή απέναντι της και το έχω καταλάβει . Με φασαρίες και τσακωμούς την έκανα να νιωθει άσχημα. Τώρα πια δεν θέλει να κάνουμε παρέα κολλητή λέει δεν με αντέχει.. Έχει γίνει ίδια σε χαρακτήρα με το αγόρι της ο οποίος είναι ανώριμος και περίεργος χαρακτήρας χωρίς φιλους. Τον ακούει συνέχεια και έχει την αρνητική αντίδραση απέναντι μου. Ούτε εκείνη στα πρώτα χρόνια της φιλίας μας ήταν σωστή με άσχημη συμπεριφορά . Ούτε και οι γονείς της απέναντι μου. Όμως ήμουν πάντα δίπλα της. Εκείνη δεν αντέχει λέει . Τι μπορώ να κάνω? Με έχει κάνει να νιώσω αδικία όλο αυτό. Την αφήνω τώρα πια στην ησυχία της. Άλλα τόσα χρόνια μόνο εγώ της στάθηκα... Φταίνε και οι δύο πλευρές δεν ρίχνω το δικό μου φταίξιμο εκτός αλλά είναι και το αγόρι της που χώνει τη μύτη του. Μέχρι και για γάμο που συζηταγανε της είπε ότι δεν θέλει να την παντρευτεί γιατί νιώθει ότι θα πάρει και μένα μαζί επειδή μιλουσαμε συχνά στο μεσσετζερ. Και απο τότε εκείνη είναι αρνητική στο να της στέλνω μηνύματα συχνά. Τι να της πω πια?
