Printable View
Δεν μου έχουν κάνει κάποιο σχόλιο.
Μια τυπική μέρα συνήθως δουλευω, πάω για μπάνιο ή γυμναστήριο, αν έχω κι άλλο χρόνο διαβάζω κανένα βιβλίο ή χαζεύω στο ίντερνετ για πράγματα που με ενδιαφέρουν
Μερικές φορές βγαίνω με έναν φίλο ή μια φίλη (δεν ξέρω αν στέκει να τους αποκαλώ έτσι, πάντως περναω καλά)
αρα εχεις φιλους ασχετα με το τι γνωμη εχεις για αυτους.ειχα την εντυπωση οτι περνας ολη την ημερα μονη σου γιατι ειπες αραια και που βγαινειςQuote:
Originally Posted by Lemonpie5
Ναι αραια βγαίνω
Αλλά δεν περνάω όλη μου τη μέρα χωρίς να κάνω τίποτα. Ασχολούμαι με τον εαυτό μου, πράγμα που δεν κάνουν πολλες
παντως επειδη και εγω εχω περασει πολλα χρονια μοναξιας λογω ανασφαλειων που ειχα (φιλους παντα ειχα βεβαια)απλα απο σχεσεις μηδεν θα σου προτεινα να τα συζητησεις ολα αυτα με εναν ειδικο ισως σε βοηθησει.Quote:
Originally Posted by Lemonpie5
Θεματοθέτρια αφου θεωρείς ότι δεν έχεις κανένα πρόβλημα και είσαι ευτυχισμένη , ποιος είναι ο σκοπός του θρεντ εδω;
ζητάς βοήθεια για κάτι;
Στο αρχικό σου ποστ φαίνεται σαν να ζητάς βοήθεια αλλά αμέσως μετά λες πως είσαι ευτυχισμένη άρα δεν χρειάζεσαι κάτι.
Αν επιτρέπεται, εσύ πηγές? Με τους φιλους σου είχες προβλήματα ή ηταν αληθινοί φίλοι? Σε κορόιδευαν όταν δεν είχες σχέσεις?
Σορυ αν ρωτάω πολλά. Αν θες απαντάς.
Εγώ η μόνη σχέση που έκανα ήταν για να αποδείξω σε μια νέα "φίλη" (που αποδείχθηκε τελικά ζώον) ότι μπορώ. Το παιδί αυτό ήταν από τον κύκλο της.
Δεν έχω ζήσει δηλαδή αληθινά αισθήματα και δεν ξέρω πως είναι να είσαι με κάποιον που θες.
Δοκιμάζω την θηλυκότητα μου σε όποιον βρω, αλλά φοβάμαι μην με απορρίψει κάποιος στο μέλλον που θα μου αρέσει.
Τώρα ναι, με θεωρώ ευτυχισμένη αλλά φοβάμαι στο μέλλον μήπως απογοητευτω από απόρριψηQuote:
Originally Posted by elisabet
Επίσης με προβληματίζει που δεν δέχομαι την κριτική και κάπως πρέπει να συμβιβαστώ με αυτό χωρίς να τα παίρνω όλα προσωπικα
Θα απογοητευτείς σίγουρα κάποια στιγμή ναι. Γιατί η απόρριψη είναι μέσα στην ζωή και συμβαίνει σε όλους άσχετα με το αν είναι όμορφοι, ικανοί, αγαπητοί κτλ. Δεν υπάρχει άνθρωπος να μην έχει δεχτεί κάποια στιγμή στην ζωή του απόρριψη. Συνήθως όσο πιο "χορτασμένοι" κι ευχαριστημένοι είμαστε με την ζωή μας, τόσο πιο εύκολα αποδεχόμαστε την απορριψη και τις απογοητεύσεις και προχωράμε.Quote:
Originally Posted by Lemonpie5
Εσυ γιατί πιστεύεις πως δεν θα μπορείς να το διαχειριστείς;
Η κριτική επίσης είναι κάτι που έχει να κάνει με την αυτοεκτίμηση μας. Όταν ξέρουμε ποιοι είμαστε και πόσο αξίζουμε, δεν μας ενοχλεί τόσο η κριτική των άλλων, ακόμα κι όταν πονέσει μπορούμε να διαχωρίσουμε την κακοπροαίρετη από την καλοπροαίρετη και να διορθωθούμε.
Σε ψυχολογο εχω παει ναι.και εχω ζησει και δυο απορριψεις τις οποιες επρεπε να ζησω για να ξυπνησω,για να δω οτι η ζωη εχει και απογοητευσεις και οτι δεν ειναι ολα ροδινα.και εγω ακομη δεν μπορω να διαχειριστω την απορριψη πολυ καλα αλλα ξερω τουλαχιστον οτι αφου την βιωσα καποιες φορες ειναι κατι αναποφευκτο.Quote:
Originally Posted by Lemonpie5
με τις φιλες ειχα και εχω αψογες σχεσεις.ενταξει μικρες ζηλιες παντα υπαρχουν και στις φιλικες σχεσεις και απο τις δυο πλευρες και γενικα σε ολες τις διαπροσωπικες σχεσεις γιατι ανθρωποι ειμαστε.οχι ομως του τυπου δεν εισαι ομορφη δεν εισαι αξια για σχεση.αυτα τα θεωρω απαραδεκτα.καποιες μικρες κακιουλες ολες οι φιλες βγαζουν.πχ ειχα μια φιλη που μου ελεγε εισαι παρα πολυ αδυνατη τι θα πιανει ο αντρας φαε τιποτα και αυτη ειναι ευσωμη.ποτε ομως δεν την χτυπησα εγω εκει που ποναει γιατι πανω απο ολα σεβομαι τον εαυτο μου.
θελω να πω με αυτο οτι αυτα υφιστανται στις φιλικες σχεσεις αλλα δεν ειναι λογος για να μεινουμε απομωνομενοι.δηλαδη εχω πχ χαιρομαι να απολαμβανω την θαλασσα με φιλες η εναν καφε να μιλαμε να ανταλλασουμε αποψεις ασχετα αν δεν συμφωνουμε παντα.
σχεσεις θα κανεις γιατι το θες εσυ.και κανεις αλλος.ενω μπορεις να εχεις τα παντα στην ζωη σου εσυ η ιδια την σαμποταρεις γι αυτο εγω σου λεω να μιλησεις σε καποιον ειδικο.
απορριψη θα δεχτεις δεν μπα να εισαι θεωρω και τοπ μοντελ.ολες εχουν δεχτει.δες και τις πιο ομορφες σταρ οταν μιλανε σε συνεντευξεις τι λενε για την απορριψη.ολες σχεδον την εχουν βιωσει.
αν διορθωσεις και εσυ λιγο τον τροπο σκεψης σου τα πραγματα θα ειναι καλυτερα θεωρω.
εγω χαιρομαι πλεον που εφαγα και απορριψη γιατι με προσγειωσε ολο αυτο και μαθαινω οτι δεν ειμαι το επικεντρο του κοσμου.
Αν θες να σου μιλήσω ειλικρινά γιατί το πάμε γύρω γύρω το θέμα και δεν μου αρέσει...ξέρεις τι αίσθηση μου δίνεις;
Είναι σα να έχεις χτίσει έναν πύργο στην άμμο, τον έχεις κάνει πανέμορφο,μεγάλο, εντυπωσιακό και καμαρώνεις και είσαι περήφανη για αυτόν. Ξέρεις όμως πως είναι απλά ένας πύργος στην άμμο και εύκολα θα διαλυθεί με το πιο μικρό κυματάκι.
Αυτή είναι η "ευτυχία" που έχεις φτιάξει. Έκανες αλλαγές στην εμφάνιση σου, στις παρέες σου κτλ και σου αξίζουν μπράβο για αυτά, αλλά ξέρεις μέσα σου πως τίποτα από αυτά δεν αρκεί και δεν θα είναι εκεί για πάντα. Το παραμικρό αρνητικό σχόλιο είναι ικανό να σου χαλάσει την μέρα γιατί μέσα σου ξέρεις πως είναι απλά ένας πύργος στην άμμο και εύκολα διαλύεται παρόλο τον κόπο που έκανες για να τον φτιάξεις. Η "ευτυχία" σου είναι στην ουσία μόνο τα καλά σχόλια των άλλων, γιαυτό τα κάνεις όλα, για να ακούσεις τις καλές κουβέντες που σου έλειψαν. Είναι εντυπωσιακό ότι σε όλη την περιγραφή της "ευτυχίας" σου δεν περιλαμβάνεται πουθενά ένα συναίσθημα δικό σου παρά μόνο τα συναισθήματα που σου προκαλούνται από τον θαυμασμό των άλλων. Ακούω καλά σχόλια για την εμφάνιση μου, μου την πέφτουν διάφοροι κτλ. Όλα αυτά είναι οι άλλοι. Εσύ που είσαι;;;
Ακόμα και η χρήση της λέξης "ευτυχία" ακούγεται γελοία. Κανείς δεν είναι ευτυχισμένος. Μόνο στιγμές ευτυχίας ζούμε όλοι. Το γεγονός ότι εσύ το τονίζεις με τόση επιμονή, δείχνει ακόμα περισσότερο την ανάγκη σου να το πιστέψεις.
Θεωρώ ότι χρειάζεται να ζητήσεις βοήθεια από ειδικό τώρα που είναι νωρίς ακόμα (νομίζω είσαι μικρή ακόμα) πριν πάει όλη η ζωή σου στράφι. Πρέπει να λύσεις τα απωθημένα που κουβαλάς και να μάθεις να αναζητάς την ευτυχία εκεί που πραγματικά σε γεμίζει,ανεξάρτητα από τους άλλους. Και τότε καθόλου δεν θα φοβάσαι την απόρριψη και την κριτική. Όταν το μέσα μας είναι γεμάτο, δεν κρεμόμαστε από τα χείλη των άλλων για να πάρουμε μια σταγόνα ικανοποίησης.
Εννοούσα αν πηγες σε ψυχολόγο. Αν θες απαντάς...Quote:
Originally Posted by Αποστολια
Αυτό το σχόλιο που έκανε η φίλη σου δεν ήταν ωραίο και εμένα μου τη βαράει να με σχολιάζουν άτομα που δεν κοιτάνε τα χάλια τους.
Απόρριψη ξέρω πως όλοι θα φάμε, αλλά δεν είμαι έτοιμη να το διαχειριστώ. Το μυαλό μου θα πάει ξαφνικά στα χρόνια που θέλω να ξεχάσω.
Ξέρω ότι δεν ήταν σωστός ο λόγος που έκανα την σχέση αυτή, όμως εκείνη την περίοδο ένιωθα πως "ναι, μπορώ κι εγώ να κάνω σχέση και να έχω κάποιον να ασχολείται μαζί μου, δεν είμαι ανίκανη, μπορώ να τον κάνω να με θέλει" κι ένιωσα κάτι σαν ανακούφιση και ηρεμία δεν ξέρω πως να το περιγράψω. Ο λόγος που το διέκοψα ήταν πως δεν ήθελα να προχωρήσω παραπάνω μαζί του γιατί δεν μου άρεσε.
Σίγουρα έχω καλύτερη αυτοπεποίθηση από ότι παλιότερα , αλλά αν μου κανει κάποιος σχόλιο ναι θα με πειράξει. Απλά τώρα έχω την δύναμη να απαντήσω επιτόπου αντί να κάνω σαν κακομοίρα.Quote:
Originally Posted by elisabet
Πχ μια κοπέλα (αρκετά παχουλή) σχολίασε ότι δεν φλερτάρω (φλερτ για αυτήν σημαίνει να κοιτάω σαν λιμασμενη δεξιά κι αριστερά) όταν βγαίνω έξω και δεν κοιτάω τους άντρες. Ε κι εγώ της απάντησα " μαγκιά είναι να έχεις τα προσόντα να σε κοιτάνε οι άντρες πρώτοι". Το βουλωσε.Ε δεν θα κάνω πια τον μαλακα, τελείωσαν αυτά.
Ναι το παραδέχομαι πως είχα απωθημένο να εισπράττω θαυμασμό κυρίως από άντρες. Και τώρα αυτό μου προκαλεί τεράστια ικανοποιηση όταν τόσα χρόνια νόμιζα ότι δεν άρεσα. Δεν ήμουν χαλια, απλά λόγω της δικής μου τελειομανιας θεωρούσα πως δεν θα αρέσω, έβλεπα ότι δεν είχα και σχέσεις και έχανα την αυτοπεποίθηση μου.
Φυσικά και όλα αυτά που ζω τα ονειρευόμουν
Απλά έχω κάποιους φόβους για το μελλον
Ξέρω πως θα συμβεί σε όλους και πρέπει να συμβιβαστώ και γι αυτό σκέφτομαι να το συζητήσω με κάποιον ειδικο
Καλησπέρα. Ειναι το πρώτο σχόλιο που κάνω. Παρακολουθώ το φόρουμ εδω και λίγες μέρες επειδή με απασχολεί ενα θεμα μου. Ο λόγος που εκανα λογαριασμό ειναι επειδή εχω δει το θέμα σου και ηθελα να σχολιάσω. Δεν σε ξέρω, δεν ξερω τι κουβαλάς και τι εχεις ζησει στην ζωή σου. Μπορώ να καταλάβω πως αισθάνεσαι γιατι εχω φαει για αρκετά χρόνια κριτική και απόρριψη απο την μανα μου.
Γιατι εχεις τοσο ανάγκη να σε αποδεχτούν οι αλλοι; Γιατι εχεις ανάγκη να σε θαυμάζουν; Γιατί ολους τους ανθρώπους που συναντάς στην ζωή σου τους βάζεις στο ίδιο καζάνι; Μπορεί να συνάντησες στην ζωη σου ανθρώπους που το μονο που ήξεραν ειναι να κρίνουν νομίζοντας πως ετσι παίρνουν αξια οι ιδιοι. Δεν ισχύει για όλους μονο. Αφου λες οτι τώρα εμφανισιακά εισαι εντάξει (δεν ξέρω με ποια κριτήρια θεωρείς το εντάξει, με τα δικα σου ή των αλλων) τωρα δούλεψε με το μεσα σου. Ξερω ειναι αδικο να πρέπει να παλέψεις με κατι που σου δημιούργησαν αλλοι, αλλά πρέπει. Γιατι ότι και να κανεις παντα θα σκέφτεσαι την απόρριψη. Παντα θα αναρωτιεσαι αν εισαι αρκετη.. Ειναι μια πληγη ανοιχτή που πρέπει να την κλείσεις γιατί καθε φορά που θα κάνει κάποιος μια κίνηση (εστω απο λαθος) θα αντιδρας ασχημα γιατι θα σου ξινει την πληγή. Δεν είναι αδικο για σενα να τους βλέπεις όλους με τα ίδια μάτια ενω αυτοι να είναι διαφορετικοί; Δεν ειναι αδικο για αυτούς να τους στήνεις στον τοίχο επειδή εκαναν ενα λάθος;
Ένας καλός ψυχολόγος θα σε βοηθήσει. Κι αυτο θα το κανεις για σενα. Ουτε για τους άλλους που θες να εντυπωσιάσεις, ουτε για αυτούς που σε έκριναν. Αλλα για σενα! Για να σταματήσεις να εισαι σε αμυνα συνέχεια. Στο λέει ενας άνθρωπος που παει ψυχολογο για τον ιδιο ακριβώς λογο και δεν ξερεις πόση δύναμη κρύβει μεσα τους ενας άνθρωπος.
*Η αλήθεια ειναι οτι ολα αυτα ηθελα να στα πω με προσωπικό μήνυμα, γιατί δεν ηθελα να πω κάτι δημόσια το οποίο θα μπορούσε να σε φέρει σε δύσκολη θεση. Αλλα δεν βρήκα πως στέλνουμε.
Σε ψυχολόγο ναι είχα πάει για ένα διάστημα. Ο ψυχολόγος θα σε μάθει να διαχειριζεσαι το πρόβλημα που έχεις δηλαδή να απόδεχτεις ότι υπάρχει απορριψη σε πολλούς τομεις της ζωής μας.Quote:
Originally Posted by Lemonpie5
Δεν με φέρνεις σε δυσκολη θέσηQuote:
Originally Posted by george1520
Ναι, με απασχολεί η γνώμη των άλλων, τουλάχιστον παλιά με απασχολούσε πολύ και για αυτό έχω αυτά τα τραύματα. Προσπαθώ να το ελέγξω και παραδέχομαι πως έχω καταντήσει καχύποπτη και παράξενη με τους ανθρώπους. Δεν δέχομαι σχόλια πλέον και μερικές φορές απαντάω απότομα. Δεν θέλω να με περνάνε πλέον για αγαθιαρα.
Η εμφάνιση μου είναι ωραία με τα δικά μου κριτήρια. Εννοείται δεν θα έκανα κάτι που δεν θα μου άρεσε πάνω μου για να ικανοποιήσω τους άλλους.