Μα εγώ δεν έχω με την αποδοχή.
Printable View
Καλησπέρα. Σε ευχαριστώ πολύ. Έχω κάνει άπειρες προσπάθειες να τους μιλήσω να τους εξηγήσω. Γονείς μου είναι τους αγαπάω με έχουν στηρίξει δεν μου είχε λείψει κάτι πχ υλικό αγαθό. Μου έλειπε όμως η αγάπη δεν ξέρουν να αγαπούν δυστυχώς. Δεν με έχουν αγκαλιάσει ποτέ. Η μητέρα μου πάντα με μείωνε και πάντα μου έλεγε οι άλλες φίλες σου είναι καλύτερες από εσένα. Έχω προσπαθήσει να πάμε σε ψυχολόγο σε ψυχίατρο. Δυστυχώς σε όλα αυτά ήμουν μόνη μου..μου έκανε καλό αλλά δεν ήταν οι ίδιοι εκεί στο να βρούμε λύσεις στο να αγαπηθουμε πραγματικά χωρίς εγωισμους... Δυστυχώς είμαι μόνη μου και η πόρτα ξέρω ότι είναι κλειστή. Σε ευχαριστώ πολύ και πάλι για τα καλά σου λόγια και για την στήριξη.
Καλησπέρα. Ευχαριστώ για την ανταπόκριση. Τους έχω δώσει πολύ χρόνο. Εγώ ήμουν αυτή που τους έψαξα και τελικά β πόρτα κλειστή. Και όταν λίγο μίλησα με την μητέρα μου της είπα σε συγχωρώ για αυτά που κάνατε σε μένα. Δεν κρατάω κακία αλλά ξέρεις είναι ο πόνος που σου έχει μείνει. Να ξέρεις ότι έχεις γονείς και σπίτι και να μην σε αφήνουν να μπεις έστω για λίγο. Πολλές φορές στον ύπνο μου βλέπω το σπίτι μου το δωμάτιο μου τον χώρο μου ακόμα και αν έχει περάσει πολύς καιρός. Ο πατέρας μου είναι καλλιτέχνης ζωγράφος και έχει πάρα πολλά άτομα στον κύκλο του οι οποίοι είναι ομοφυλόφιλοι. Εκεί είναι μέσα στην χαρά αλλά όχι το παιδί του. Όπως και να έχει πάντα θα ελπίζω απλά στα πιο δύσκολα μου δεν ήταν εκεί. Σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου. :) Να είσαι καλά και εσυ
Καταλαβαίνω πως είναι δύσκολο όλο αυτό, πως πονάει. Είναι μια απώλεια.
Από αυτά που γράφεις όμως αντιλαμβάνομαι πως εσύ ως άνθρωπος έχεις κάνει το βήμα μπροστά σε σχέση με το που τοποθετούνται σ' αυτή την κλίμακα οι γονείς σου. Αυτό σημαίνει πρόοδος. Γιατί προφανώς και είσαι καλύτερος άνθρωπος από εκείνους. Το γράφω αυτό όχι με διάθεση να κάνω συγκρίσεις αλλά για να τονίσω πως στόχος μας σαν ανθρωπότητα πρέπει να είναι να γινόμαστε καλύτεροι από τους προηγούμενους, αποφεύγοντας να κάνουμε τα λάθη που έκαναν εκείνοι. Αυτή είναι η άποψη μου.
Αρκετοί γονείς ειναι ετσι.. Δεν δίνουν αγαπη, δεν αγκαλιάζουν τα παιδιά δεν λενε ενα μπράβο. Μια λεξη. Μια απλη λέξη που ομως ειναι τόσο σημαντική. Ξερω πως ειναι. Τα έχω ζήσει.
Μην κάνεις καμια αλλη προσπάθεια. Έχεις δοκιμάσει με ολους τους τρόπους να τους κανεις να δούν αυτα που δεν μπορούν να δουν μονοι τους. Ο χρόνος.. μονο ο χρόνος θα τους κανει να καταλάβουν. Το ποσο λαθος ειναι. Το ποσο σκληρα φέρονται. Δεν ειναι άξιοι να δουν τι παιδί έχουν..! Αυτο να κρατάς παντα μαζι σου. Σε όποια δυσκολια και να βρεις στον δρόμο σου. Σταθηκες μπροστά τους και ειπες την αλήθεια σου. Σταθηκες μπροστά τους και τους ειπες να πατε σε ενα ψυχολογο να φτιάξετε την σχεση σας. Σου φέρθηκαν σκληρα και όμως εισαι εδω και θες ακομη την αποδοχή τους. Σου φερθηκαν σκληρα και εσυ σταθηκες στα πόδια σου! Ολα θα πανε καλα..