Ρε Γρηγόρη σε ποιόν απαντάς; Είπα εγώ ότι πιστεύω ή μπορώ να αποδείξω ότι όλα στο σύμπαν ήρθαν από την ανυπαρξία στο είναι μόνα τους; Μάλιστα ανέφερα για τον εαυτό μου τα παρακάτω:
Αυτό που σε ενόχλησε είναι μάλλον ότι δήλωσα άθρησκος, δηλαδή ότι θεωρώ τις θρησκείες ανθρώπινα δημιουργήματα. Στο συγκεκριμένο δεν χρειάζεται να ανατρέξουμε σε οριακά υπαρξιακά θέματα όπως το νόημα της ζωής και του θανάτου ή το αν υπάρχει κάποιος σκοπός ή κάποια ανώτερη δύναμη πίσω από το (πολλαπλό κατά πάσα πιθανότητα) σύμπαν. Είναι απλό: όπως εσύ θεωρείς ότι, για παράδειγμα, ο μουσουλμανισμός είναι ανθρώπινο δημιούργημα, έτσι και εγώ θεωρώ ότι, για παράδειγμα, και ο χριστιανισμός είναι ανθρώπινο δημιούργημα. Όλα τα άλλα που αναφέρεις είναι άσχετα.
Από που και ως που το λες αυτό με τόση σιγουριά; Εντελώς αυθαίρετο συμπέρασμα. Όχι, δεν έχει προοδεύσει τόσο ακόμα η τεχνολογία ώστε να αντιμετωπίζουμε όλες τις ασθένειες. Αλλά έχει προσχωρήσει τόσο ώστε πχ να επεμβαίνουμε χειρουργικά και να αφαιρούμε όγκους από τον εγκέφαλο (σε ορισμένες περιπτώσεις εν πάση περιπτώσει).
Για τα υπόλοιπα που αναφέρεις, κυρίως για τις παρενέργειες των φαρμάκων, θα σε παραπέμψω σε ένα άλλο ποστ που είχα κάνει
εδώ, για να μην γράφω ξανά τα ίδια.
Τουλάχιστον σε καρδιολόγο πας αν σε πονάει ανησυχητικά η καρδιά σου; Αν σε πιάσει κωλικός νεφρού πας στο νοσοκομείο; Διότι έτσι και ο εγκέφαλος, ως ανθρώπινο όργανο, "πονάει" καμιά φορά και θέλει τα φάρμακά του για να συνέλθει. Δεν χρειάζεται να το μπλέκεις με μεταφυσικά ή θρησκευτικά ζητήματα. Άσε που δεν είναι όλοι οι ψυχίατροι ή οι ψυχολόγοι άθρησκοι, ειδικά στην Ελλάδα!
@Γιώργο: Μου είναι λίγο δύσκολο να το αποτυπώσω σε συγκεκριμένο παράδειγμα για να είμαι ειλικρινής, διότι η επιστήμη δεν λειτουργεί με αποδείξεις αλλά με μοντέλα που κάνουν προβλέψεις και είτε διαψεύδονται είτε επαληθεύονται. Η διάψευση οδηγεί σε αναθεώρηση ή συμπλήρωση του μοντέλου, η επαλήθευση σε περαιτέρω εδραίωσή του. Αλλά δεν μιλάμε για "μαθηματική" απόδειξη.
Μια αυθόρμητη απάντηση είναι ότι θα εμπιστευόμουν την επιστήμη και θα απευθυνόμουν σε ειδικό για να δούμε πού οφείλεται το συγκεκριμένο μου βίωμα. Για παράδειγμα, αν άκουγα φωνές που μου λέγανε ότι είναι άγγελοι που θέλουν να με προστατέψουν θα εμπιστευόμουν την επιστήμη, της οποίας το μοντέλο που έχει οικοδομήσει ως τώρα δεν περιλαμβάνει κάποια πρόβλεψη για φωνές από αγγελικές διαστάσεις, οπότε θα έψαχνα τις δυνατές εξηγήσεις στα πλαίσια του εν λόγω μοντέλου (κάποιος να μου κάνει φάρσα με κρυφό ηχείο, να έχω πάρει εν αγνοία μου καμιά ουσία και την έχω "ακούσει", να έχω πάθει υπερκόπωση, να έχω συμπτώματα σχιζοφρένειας κλπ).
Αν υπήρχε ένα άλλο μοντέλο που προέβλεπε δυνατότητα επικοινωνίας με αγγέλους από άλλες διαστάσεις, εξηγούσε τον φυσικό κόσμο τόσο καλά όσο το ισχύον, επιπλέον εξηγούσε πράγματα που το ισχύον μοντέλο αδυνατεί να εξηγήσει (πχ σκοτεινή ύλη) και γενικώς έκανε
προβλέψεις που τελικά επαληθευόντουσαν, τότε η επιστήμη θα είχε ασπαστεί το συγκεκριμένο μοντέλο. Αλλά προς το παρόν τουλάχιστον, κάτι τέτοιο δεν χρειάζεται.
Τώρα αν μιλάμε για μια μαθηματική απόδειξη του τύπου "το άθροισμα των γωνιών ενός τριγώνου είναι 180 μοίρες" και εγώ είχα βίωμα ότι ένα τρίγωνο έχει άθροισμα γωνιών 220 μοίρες, ε τι να σου πω εκεί μάλλον η απλούστερη εξήγηση είναι ότι δεν διάβαζα γεωμετρία στο σχολείο :-Ρ
Γρήγορη, επειδή ενέπλεξες θέματα μάλλον υπαρξιακά, παρόλο που επέλεξες να δημοσιεύσεις το μήνυμα σου σε φόρουμ ψυχολογίας, θα σου συστηθώ επί τροχάδην πριν προχωρήσω στο κυρίως θέμα: είμαι άθρησκος, αγνωστικιστής αλλά επιλέγω να πιστέψω σε κάποιο ανώτερο νόημα ή/και μία ανώτερη δύναμη, το/την οποίο/α δεν μπορώ να προσεγγίσω με το πεπερασμένο των δυνατοτήτων και γνώσεων μου, όπως ένας αρχαίος Έλληνας (μιας και αναφέρθηκαν) ήταν αδύνατο να προσεγγίσει πως θα ήταν ποτέ δυνατό να φτάσει άνθρωπος στο φεγγάρι. Και ελπίζω να υπάρχει κάτι μετά θάνατον.