Printable View
Εκτος κι αν μου ξεφυγε, νομιζω οτι δεν απαντησες γιατι ολον αυτο το καιρο που ησασταν μαζι δεν χωριζες απ\' τον αντρα σου για να ζησεις μαζι του.
Οσον αφορα το κλαρακι, εσυ μπορει να μην θελεις να το αφησεις πριν πιαστεις απο αλλο, μπορει ομως να σε αφησει εκεινο \"ξαφνικα\" {και καλα}.
Εκτος κι αν μου ξεφυγε, νομιζω οτι δεν απαντησες γιατι ολον αυτο το καιρο που ησασταν μαζι δεν χωριζες απ\' τον αντρα σου για να ζησεις μαζι του.
Οσον αφορα το κλαρακι, εσυ μπορει να μην θελεις να το αφησεις πριν πιαστεις απο αλλο, μπορει ομως να σε αφησει εκεινο \"ξαφνικα\" {και καλα}.
Ορθόν, μάλλον μου ξέφυγε εμένα. Καλό το ερώτημα. Δυσκολεύομαι να το απαντήσω εδώ και μερικά χρόνια. Υποθέτω ότι η σχέση μου δε μου έδινε (παρόλο που το έλεγε) τη σιγουριά ότι θα ήθελε να είναι μαζί μου κανονικά, ολοκληρωτικά.
Και για το κλαράκι, πολύ καλό το σχόλιο, κι αυτό το σκέφτομαι, και νομίζω ότι θα δώσει μία λύση (που δεν τολμώ να δώσω εγώ). Απ\'όσο τον ξέρω όμως, τον άντρα μου, δεν θα τη δώσει. Δε βασίζομαι σε αυτό, γιατί δεν ξέρω τι σκέφτεται (δεν είναι παράξενο? ίσως όχι). Ίσως πάλι περιμένω (ή και προκαλώ με την προκλητική μου στάση) να το κάνει.
γαμώτο, ο πόνος είναι αβάσταχτος. αυτός του χωρισμού. πόσο κοντά νιώθω με τον mike 1978!
Quote:
Originally posted by loulouka
πόσο κοντά νιώθω με τον mike 1978!
προτεινω κοινωνικη σναντηση μετα τειου για ανταλλαγη εμπειριων, αποψεων κλπ κλπ....
;)
νά\'σαι καλά κρίνε μου! μπορεί να αυτοκτονήσω μαζί του :-) ή να ανταλλάξουμε \"το χειρότερο τρόπο για να πείτε ότι τον/την θέλετε\"
νταξ και εσυ τωρα.....
Μην τα βλεπεις ολα αρνητικα....
Οπως υπαρχει η αρνητικη πλευρα του νομισματος υπαρχει εξισου και η θετικη.
Το μονο που εχεις να κανεις ειναι απλα να το γυρισεις αναποδα...
:cool:
Να σου πω την αληθεια πιστευω θα μας εκανε πολυ καλο, ψαχνω να βρω ατομα που περνουν μια αναλογη κατασταση και ακουω τις εμπειριες τους.Quote:
Originally posted by krino
Quote:
Originally posted by loulouka
πόσο κοντά νιώθω με τον mike 1978!
προτεινω κοινωνικη σναντηση μετα τειου για ανταλλαγη εμπειριων, αποψεων κλπ κλπ....
;)
Εγώ θα κάνω την εξής παρατήρηση...ανέφερες ότι αρχικά ο γάμος σου ήταν το ιδανικό για σένα...ήταν αυτό που έψαχνες και πίστευες ότι ήταν το άλλο σου μισό...δεν θα μπω στην διαδικασία να ανιχνευσω τί πήγε στραβά σε όλο αυτό, απλά θα δηλώσω...τί σε κανει να πιστεύεις ότι και αυτή η σχέση που έχες τώρα δε θα ΄χει την ίδια ακριβώς κατάληξη με τον γάμο σου...κάποτε έδινες υποσχέσεις αγάπης και στον άντρα σου, τώρα όμως όλα φαντάζουν τόσο απόμακρα....ψάξου λίγο...μην πέρνεις τα πάντα αβίαστα όπως ακριβώς σου έρχονται....πάντως όλη αυτή η κατάσταση εμένα μου κάνει πολύ ημιτελής...προσωπικά δεν θα το άντεχα....και μόνο που το διαβάζω, ψυχοπλακώνομαι...και μετά τί..? δεν αισθάνεσαι την ανάγκη να ξέρεις πού βαδίζεις, στα όρια του εφικτού πάντα...?
Μετά από όλο αυτό που διαβάζω (κ ακόμη δεν έχω καταλάβει) το δικό μου πρόβλημα είναι τόσο μικρό....
loulouka νιώθεις καλά με τον εαυτό σου όλα αυτά τα χρόνια?
nektaria, όχι, τίποτα δε με κάνει να πιστεύω ότι αν αυτός που αγαπώ γυρνούσε πίσω, θα ζούσαμε ζωή χαρισάμενη. δεν βλέπω μπροστά μου πώς μπορεί να είναι η ζωή χαρισάμενη. κι αυτός ακριβώς είναι ο μεγάλος μου προβληματισμός αυτή τη στιγμή.
μέχρι τώρα, ναι, όλα αυτά τα χρόνια, είχα βάλει στη θέση τους τα κουτάκια μου. όλα είχαν τη θέση τους. η οικογένεια (σύζυγος) και η σχέση που ξεκίνησε παρεπιτπώντως (τότε που εκείνος με ερωτεύτηκε) και κατέληξε στον δικό μου έρωτα (μερικά χρόνια τώρα). περνώντας μαζί με τον έρωτά μου τις μέρες μας, τις εκδρομές μας, τη δική μου τέλεια προσοχή σε εκείνον, ναι, κάθε μέρα ήταν ένα event. Κι αυτό μου έκανε, διαρκώς και συνέχεια. Μέχρι που με χώρισε. Και γκρεμίστηκε ο κόσμος. Έπαιρνα την κάθε μέρα και τη χαιρόμουν. Αλλά μου φαίνεται πολύ κακός τρόπος ζωής να ελπίσω ότι θα βρεθεί ο επόμενος με τον οποίο θα κάνω ένα λίγο πολύ copy paste αυτού που ζούσα. Κενό είναι η σωστή λέξη, όχι κακό. Ότι μια μέρα θα κοιτάξω πίσω τη ζωή μου, και θα δώ το κενό.
ρε παιδιά, βοήθεια!
σήμερα μου είπε ότι 2 μέρες μετά που με χώρισε, γνώρισε μία κοπέλα. αισθάνθηκε την ανάγκη να μου το πεί, για να μην τη δώ φάντη μπαστούνη μπροστά μου, όταν ειδωθούμε κοινωνικώς.
στις 17 μέρες που έχουν μεσολαβήσει, το έχουν κάνει, είναι πανέμοφρη (αυτό το διαπίστωσα μόνη μου) και είναι his distraction.
ήμουν αρκετά cool (πργματικά) στην κουβέντα.
είναι τόσο αποφασισμένος. κι εγώ χαίρομαι για κείνον, που το αντιμετωπίζει πιο ήρεμα και δεν είναι τόσο σκατά όσο τις προηγούμενες φορές.
μα, γαμώτο, και πριν από 2,5 χρόνια μου είχε πει ότι τα έχει με κάποια, για να καταλάβω ότι τελείωσε. και μετά από 2 μήνες ήμασταν μαζί, και μετά μου ομολόγησε ότι δεν ήταν ποτέ με καμία. μου τα είπε μόνο για να συνειδητοποιήσω ότι πρέπει να τελειώσουμε.
τώρα μου έδωσε όνομα, την έψαξα, όντως γνωρίζονται.
she is a distraction. αυτό λέει. κι εγώ τύπωσα τη φωτογραφία της μήπως και το συνειδητοποιήσω. και όσο είναι το βάρος στο στέρνο μου, τελείως αβάσταχτο, πιό πολύ από αβάσταχτο, χαίρομαι γιατί δεν είναι τόσο σκατά όσο εγώ.
παραληρώ, i know, αλλά δεν αντέχεται ο πόνος.
λουλουκα, παρ\' ότι στο μυαλό μου επικρατεί μόνιμα ένα χάος, δυσκολεύτηκα πάρα πολύ για να σε καταλάβω...το διάβασα πολλές φορές μέχρι να αντιληφθώ τι γίνεται.....
αυτό που λέω εγώ είναι να τους χωρίσεις όλους και να πάρεις την ζωή στα χέρια σου και να βρεις έναν καινούργιο αρχίζοντας απο νέα βάση και με νέα δεδομένα....καινούργια φιλοσοφία χρειάζεται....
loulouka, νομίζω ότι αυτό που λέει η dodis να τους χωρίσεις όλους, έχει μια βάση! Η πηγή βέβαια του προβλήματος είναι αυτό που αναφέρεις εσύ σε προηγούμενο μήνυμα, λες \'δεν βλέπω πώς θα μπορούσε να είναι η ζωή χαρισάμενη\'. Δεν αμφιβάλλω ότι δεν το βλέπεις, δεν το πιστεύεις ότι θα μπορούσαν τα πράγματα να είναι πάρα πολύ καλύτερα. Κι επειδή δεν το πιστεύεις, τροφοδοτείς αυτή την αρνητική σου πεποίθηση δημιουργώντας ή διατηρώντας σχέσεις με ανθρώπους που σου \'αποδεικνύουν\' ότι η ζωή δεν είναι χαρισάμενη.
Διχάζεσαι ανάμεσα σε δύο διαφορετικούς τύπους αναγκών κι επιθυμιών, τις μεν καλύπτει ο σύζυγος, τις δε η σχέση. Καλή λύση για κάποιους, εσένα όμως δεν σε βλέπω να είσαι ικανοποιημένη. Τι νομίζεις ότι θα μπορούσε να σε βγάλει από αυτό το αδιέξοδο?
νομίζω πως χρειάζεται νεα φιλοσοφία...το ότι δεν μπορείς να τα βρείς όλα σε έναν άνθρωπο δεν σημαίνει πως μπορείς να κάνεις συνδιασμό ανθρώπων,αυτόν για σιγουρια και ασφάλεια, εκείνον για συναισθήματα, τον άλλον για δεν ξέρω κι εγώ τί. τα ζυγίζεις, τι έχεις ανάγκη πιο πολύ, τι είναι αυτό που θες πιο πολύ, όλοι μας τα θέλουμε όλα, όμως δεν μπορείς να τα θες όλα γιατί στο τέλος δεν παίρνεις και τίποτα.....η καλύτερα παίρνεις κάτι, αλλά καλύτερα να μην πω τι.......
δεν είναι μενου διαίτης οι σχέσεις για να συνδυάσεις το κοτόπουλο με την σαλάτα... ούτε πάγκος της λαικής, απο τα μήλα βάλε 2 κιλά, απο τα αχλάδια 3.....
έτσι νομίζω τουλάχιστον...ο κάθε άνθρωπος σίγουρα είναι διαφορετικός...κάποια πράγματα όμως θα έπρεπε να είναι ίδια για όλους....λέω τώρα, δεν είμαι και σίγουρη...μιλάω με βάση αυτά που έχω εγώ στο μυαλό μου και θέλω να τα μοιραστώ...
και να σου πω και κάτι...η ζωή θα μπορούσε να είναι χαρισάμενη....όλα θέμα επιλογών είναι και τρόπου σκέψης...