Originally Posted by
Lina_kik
Αυτό ακριβώς που λες... Η επίσκεψη σε γιατρούς είναι απλά προσωρινή λύση.. Εκ πρώτης εγώ προσωπικά φεύγω από εκεί ικανοποιημενη και μετά από μερικές ώρες ή την επόμενη μέρα αρχίζω να αμφιβάλλω.. Γι αυτό αποφάσισα να κάνω την ψυχοθεραπεία μέρος της ζωής μου.. Αυτό διάστημα εγώ παλεύω με πονακια σε διάφορα σημεία στο σώμα μου.. Πότε εδώ και πότε εκεί.. Και πιασμένα νεύρα επίσης που δεν μου απαγορεύουν τις κινήσεις αλλά τα νιώθω για κάποια ώρα και μου δημιουργούν μεγάλη ανησυχία.. η ψυχολόγος μου μου είπε να μην πάω πουθενά.. Πηγα όμως πάλι σε νευρολόγο.. Με εξέτασε και δεν βρίσκει κάτι να τον ανησυχεί.. Εμένα Με προβληματίζει το γεγονός ότι οι νευρολογικές-μυικες ασθένειες δεν αναγνωριζονται εύκολα και συνήθως όχι στην αρχή... Στην ουσία δώρον αδωρον και οι επισκέψεις και η ανησυχία.. Αλλα δυστυχώς δεν μπορω να ηρεμήσω.. Τα συμπτώματα είναι εδώ να μου το θυμίζουν συνέχεια..