Το διαζύγιο των γονιών μου.Quote:
Originally Posted by Maria10
Printable View
Το διαζύγιο των γονιών μου.Quote:
Originally Posted by Maria10
Καταλαβαίνω ότι είναι μια πολύ δύσκολη κατάσταση.. Όμως αυτό είναι μεταξύ των γονιών σου. Οι καλές σχέσεις μαζί τους μπορούν να διατηρηθούν, δε χρειάζεται να σε επηρεάζει εσένα τόσο πολύ κ να φτάνεις σε ακραία σημείαQuote:
Originally Posted by dejunie
Ο οργανισμός μερικές φορές τα συνηθιζει τα φαρμακα και δε πιανουν.Quote:
Originally Posted by dejunie
Μήπως αισθάνεσαι ετσι επειδη αρχισε το σχολείο?
Πρωτον είσαι πολύ μικρή ακόμα, θα δεις οτι τα πραγματα αλλάζουν όσο μεγαλώνεις, όταν μεγαλώνεις συγκρινεις πως περνουσαν παλια με το τωρα. Όσοι περασαν ζαχαρη και μετα έρθουν δυσκολίες στη ζωη, μπορει λόγω προσδοκιών να πέσουν σε θλίψη, εσύ όμως που περνάς τώρα τις δυσκολίες, νομίζω στο κοντινό μέλλον μπορείς να γίνει μια πολύ δυνατή μαχήτρια.
Δεύτερο, για κανένα δεν είσαι βάρος, ειδικά για τους γονεις. Με χαρά τα κάνουν. Φαντάσου τη βάρος θα εχουν στην καρδια, αν παθεις κάτι. Πάντα θα είναι δίπλα σου. Θυμήσου αυτο που λες, οτι κυλούσαν ρόδινα, αυτός είναι ο στόχος σου. Το πολύ πολύ να σου αλλάξει φαρμακο και θα επανέλθεις. Αν ζήσεις μέχρι τα 100+ (σου το εύχομαι) φαντάσου οτι είσαι στα 15, βγαλε και 5 μέχρι να καταλαβεις τι γινεται, 10 χρόνια ζεις, εχεις άλλα (ελπίζω) 85 χρόνια. Φαντάσου τι έχει αλλάξει απο πριν 85 χρόνια, το 1935. Είναι εκτός φαντασίας το τι θα γίνει στο μέλλον, πόσο μάλλον για σένα. Καλώς εχόντων θα δεις το 2100 :) θα αλλάξει η ζωή σου .... ΠΑΡΑ πολλες φορές. Πότε πάνω πότε κάτω, υπομονή και προσπάθεια.
Και τέλος να πω ότι, μη παίρνεις στα σοβαρά ούτε αυτα που γίνονται στο σχολείο, (σε 3 χρόνια παίζει να μη ξαναδεις κανεναν , εκτος των λιγων φίλων) η ζωή είναι μετά το σχολείο. ;)
Τώρα είσαι σε ένα λαβύρινθο, μα σε αυτόν, λύνεις τους γρίφους και τα προβλήματα και μπορεις να βγεις. Θα δεις τι ομορφα είναι και έξω απο αυτόν, θα αλλάξει η ψυχολογία. Είσαι στο σωστό δρόμο , αφου πήγες στο γιατρό και θα σε βοηθήσει, δε είναι μονο τα χάπια, είναι ο ιδιος σου ο εαυτός που πρεπει να πείσεις να βγει στο ξέφωτο. Πίστη στον Θεό. Μη βιάζεσαι, θέλει λίγο χρόνο, θα αλλάξει και το σώμα σου θα γίνεις πιο δυνατή, τοσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Δε μπορεις να το υπολογίσεις πως θα γίνεις... αλλα πιστεψε με , θα είναι τελείως διαφορετικά ακόμα και στα 20. Παλέβεις, υπομονή, στο τέλος νικάς, υγεία να έχεις και να ξέρεις όλοι σε ζηλεύουν γιατι θέλουν να ήταν ξανα 15 σαν εσένα :) και ας καναν τα ιδια λάθη.
πως τη παλευεις μεσα στη μερα?ασχολησαι με κατι?δεν σου φερνει τιοοτα ευχαριστηση?επισης κανε υπομομνη και να το δεις με το λαντοζ υπαρχουν πολλα φαρμακα μου μπορει να σε βοηθησουν πιο πολυQuote:
Originally Posted by dejunie
Κυρίως κοιμάμαι, βλέπω βιντεάκια με εκπαιδευτικό χαρακτήρα στο γιουτιουμπ ή απλά σκέφτομαι ενώ ακούω μουσική. Δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο που όταν το κάνω να με ευχαριστεί..Quote:
Originally Posted by thanosP
Quote:
Originally Posted by dejunie
Κοίτα την πέρασα αυτή τη φάση πρόσφατα, να θέλω να ξαπλώνω συνέχεια, να μη με ευχαριστεί τίποτα κ ακόμα το ψιλό περνάω γ αυτό κ παίρνω αντικαταθλιπτικα.. Είσαι όμως ακόμα σε πολύ μικρή ηλικία!! Έχεις το σχολείο κάθε μέρα που οκέι μπορεί να μη σαρεσει, αλλά ξεφεύγεις κάπως πίστεψε με γτ υπάρχει πρόγραμμα, μπορείς να βάλεις ένα χόμπι, μια γλώσσα, μια δραστηριότητα κ να δεις πως θα βελτιωθούν ολα:) δεν υπάρχει καλύτερο απ το πρόγραμμα!
σήμερα πήγα στην ψυχίατρο και τελικά αλλάξαμε την αγωγή και από αύριο μειώσουμε τη δόση του λαντος ώστε να πάρω ζολοφτ.
Ωραία, ελπζ να σε βοηθήσουν πραγματικά!! Πως νιώθεις σμρ;Quote:
Originally Posted by dejunie
Κάνεις όντως ψυχανάλυση με την ψυχίατρο και αισθάνεσαι να σε βοηθάει dejunie ή κάπου έχετε βαλτώσει; Πέρα από τις συνεδρίες, η επικοινωνία με τη μητέρα σου πως είναι; Είναι κοντά σου, σε καταλαβαίνει; Ο πατέρας σου;
Τον τελευταιο καιρο δε μπορω να πω πως νιωθω καποια σημαντικη διαφορα αφουτου παω στις συνεδριες αλλα το υπολοιπο της εβδομαδας περιμενω πως κ πως να παω. Η μητερα μου εχει περασει κατι παρομοιο αλλα σε μεγαλυτερη ηλικια και νιωθω πως σε ενα σημειο μπορει να με καταλαβει ενω ο πατερας μου δεν γνωριζει τι εστι καταθλιψη, μου συμπεριφερεται σαν να μαι 9 και συχνα κοροιδευει ατομα με ψυχικες διαταραχες μπροστα μου.Quote:
Originally Posted by Sonia
Μεχρι το τελος της βδομαδας πρεπει να αποφασισουμε αν τελικα θα σταματησω το σχολειο η θα κανουμε αιτηση για κατ οικον διδασκαλια κ δε ξερω τι να κανω.
Το να πας σχολείο δηλαδή δεν παίζει; Ή το σταματάς ή κατ' οίκον;
Δεν ειμαι σε θεση να παω στο σχολειο καθως ειμαι ρακοςQuote:
Originally Posted by Sonia
Το κατ΄οίκον στην Ελλάδα πως λειτουργεί ακριβώς;
Αν σταματήσεις για ένα χρόνο π.χ. , τι έχεις σκοπό να κάνεις ώστε να μπορείς να συνεχίσεις του χρόνου; Διότι αν είναι να τα παρατήσεις και να παραιτηθείς κλεισμένη μες στο σπίτι, δεν έχει νόημα.
Απο οσο ξερω πρεπει να παω σε δημοσιο ιατρο και να με διαγνωσει.. αλλα κ παλι δεν ειναι σιγουρο πως θα την παρουμε την εγκριση και επισης η υλη που διδασκεται σε σχεση με αυτο του σχολειου ειναι πολυ ελλιπης κ αυτο αν σκοπευσω να ξαναπαω στο σχολειο κανονικα καποια στιγμη δε θα δουλεψει υπερ μου. το πιο πιθανο φετος να κανω ιδιαιτερα για να καλυψω κενα κ να τελειωσω με ξενογλωσσα ωστε να νιωθω καλυτερα με τον εαυτο μου κ να παω του χρονου.Quote:
Originally Posted by Sonia