Καρδιοφοβικος σχεδον σε μονιμη βαση

ποπη γιουρμα λαβα αντερ καβα

Απλώς σκέφτομαι ρε παιδί μου ότι τώρα υπάρχει μεγαλύτερη ενημέρωση γύρω από αυτά τα θέματα, δηλαδή παλιότερα σπάνια γιατρός θα σου έλεγε ότι έχεις αγχώδη διαταραχή ή κάτι τέτοιο και λίγοι άνθρωποι ξέρανε τι είναι κρίση πανικού. Το πολύ πολύ αν δεν σε στέλναν για ότι κουλές εξετάσεις υπάρχουν, να άκουγες γενικότητες ότι είσαι κουρασμένος, έχεις άγχος, κάτσε σπίτι σου και ηρέμησε, δεν σου το εξηγούσαν τι είναι αυτό. Ακόμα και οι ίδιοι οι παθολόγοι και οι λοιποί δεν ξέραν ή διστάζαν να σου πουν καλύτερα απευθύνσου σε έναν ψυχολόγο. Τώρα υπάρχει πολύ μεγαλύτερη ενημέρωση και ξέρεις ακριβώς τι έχεις και ξέρεις που να βρεις την λύση. Και ξέρεις ότι δεν είναι κάτι το σπάνιο ή είσαι ειδική περίπτωση, άρα έπρεπε να υπάρχει μικρότερη αμφιβολία και ταλαιπωρία για να το ξεπεράσεις όλο αυτό. Ξέρεις τι πρέπει να κάνεις και τι να μην κάνεις, οπότε είναι κρίμα να χάνεις χρόνο, εγώ έτσι το βλέπω.

Sonia καλησπέρα εσύ αντιμετωπίζεις γαδ χρόνια;

Καλησπέρα.
Είχα θέμα πριν περίπου 11-12 χρόνια. Κράτησε όλη αυτή η ιστορία περίπου 1 χρόνο να την ξεπεράσω για τα καλά, από τότε πάρα πολύ σποραδικά έχω πάθει κάποιες κρίσεις πανικού μέσα στα χρόνια, αλλά μάλλον το αντιμετωπίζω εν τη γεννέση του πλέον το θέμα και όσες φορές πάω να το πάθω το περνάω ξώφαλτσα. Αν ζητάς επίσημη διάγνωση δεν έχω, γιατί δεν πήγα ψυχολόγο, μετά από πολύ ψάξιμο και ταλαιπωρίες ανακάλυψα μόνη μου την Αμερική... Αλλά προφανώς ΓΑΔ ήταν...

Αρα το ξεπέρασες μόνη σου,, μπράβο σου χαίρομαι για σένα,, δλδ είχες γαδ και αρρωστοφοβια και όλα τα ψυχοσωματικα κοιλιά στομάχι στήθος κ.α,και επίσης μετά από όλο αυτό έβγαλες τίποτα αυτοανοσα πχ θυρωηδη,, γτ πέρασα και εγώ κάτι παρόμοιο αν και βοηθηθηκα εγώ και τώρα νιώθω ότι είμαι στο τέλος του δρόμου για να βγω από όλο αυτό,, απλώς μου φαίνεται κάπως παράξενο,, λέω δλδ πέρασα όλο αυτό και εν τέλει όλα καλά

Θηρεοειδή επειδή υπάρχει κληρονομικότητα στην οικογένεια τον ελέγχω κάθε χρόνο, δεν έχω προς το παρόν. Ευτυχώς δεν μου έχει μείνει κάποιο μόνιμο πρόβλημα από τότε. Συνειδητοποίησα βέβαια ότι πρέπει να προσέχω και τον εαυτό μου καλύτερα, γιατί έχω πολλές αντοχές σαν άτομο και εκτός από πολύ ψυχολογική πίεση κτλ ο τρόπος ζωής μου ήταν πολύ άστα να πάνε. 'Οχι ότι και τώρα δηλαδή δεν είναι άστα να πάνε, αλλά έχω μάθει καλύτερα τα όριά μου και να αναγνωρίζω τα σημάδια ότι κάπου το έχω παραχέσει και πρέπει να συμμαζεύομαι... Όσο περνάνε και τα χρόνια, ένας λόγος παραπάνω.

Κατάλαβα σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τις απαντήσεις σου,,, κάτι τελευταίο σίγουρα ο καθένας νιώθει το δικό του είναι το χειρότερο αλλά αυτόν τον χρόνο το δικό σου που είχες αυτό ήσουν τόσο χάλια με ψυχοσωματικα γιατρούς δεν μπορούσες να κοιμηθείς και τέτοια, και επίσης όλο αυτό σε έπιασε ξαφνικά η συνεβησε κάτι στη ζωή σου,,, σε ευχαριστώ ξανά,, σε ρωτάω απλώς γιατί με πόσους έχω μιλήσει ειδικούς εννοώ μου λένε ότι δεν πρόκειται να πάθω τίποτα το μόνο που καταφέρνω είναι απλώς να ταλαιπωρω τον ευατο μου

Παρακαλώ. Νομίζω ότι ήταν ένας συνδυασμός παραγόντων η αιτία Γιάννη, η φάση/αφορμή ήταν σε τρομερή πίεση στη δουλειά τότε, μιλάω για αλλαγή κλίματος μετά από χρόνια, πάρα πολλές ευθύνες χωρίς βοήθεια, προδοσία από άτομα που θεωρούσα φίλους, προσωπικά διλήμματα για το τι να κάνω, ωράρια τρελά (κυριολεκτικά πολλές φορές έκλινα 20ωρα στην δουλειά κι αν θες το πιστεύεις, μπορεί να πήγαινα στις 7 το πρωί και να έφευγα 3 τη νύχτα, να κοιμόμουν αν τα κατάφερνα 2-3 ώρες και φτου κι από την αρχή), αλλά δεν ήταν μόνο αυτό, είναι πολύπλοκο να το εξηγήσω. Το όλο σκηνικό μπλεκόταν και σηματοδοτούσε και πολλά άλλα πράγματα για το που πάω, που βαδίζω, πως αξιολογώ πρόσωπα και καταστάσεις και διάφορα άλλα, που φυσικά τότε δεν αντιλαμβανόμουν καθαρά εκείνη τη στιγμή.

Όσο περίεργο κι αν φαίνεται, έβγαλα τη σεζόν τότε, γιατί για σεζόν μιλάω, με τρομερά σωματικά, να με πιάνει τρέμουλο, να αισθάνομαι ότι λιποθυμάω, να ζαλίζομαι και να γυρνάνε όλα γύρω, να αισθάνομαι την καρδιά μου να πάει να σπάσει, ταχυκαρδίες, αρρυθμίες, πόνο στο στήθος, στα πλευρά, στο στομάχι, αστάθεια και πολλά άλλα. Μετά από 3-4 μήνες όταν τελείωσε η σεζόν έτρεχα σε γιατρούς, κατά τα άλλα αισθανόμουν ταυτόχρονα όλα αυτά, έτρεχα αφού δεν δούλευα ένα διάστημα και ξάπλωνα με το παραμικρό σύμπτωμα σαν χαζή μέσα στην απελπισία, ύπνος ταραγμένος λίγες ώρες, αϋπνίες κι όλα τα σχετικά. Κάποια στιγμή όταν πλέον δεν έβγαζα άκρη με τους γιατρούς, 3-4 μήνες μετά άρχισα σιγά σιγά να με πιέζω πάλι να κάνω πράγματα, είπα αφού δεν τα κότσωσα ως τώρα και δεν μου βρίσκουν τίποτα, τουλάχιστον ας κάνω και κάτι, όλη την ώρα θα την βγάζω ξάπλα με τις σκέψεις και τα χάλια μου, ότι είναι να γίνει θα γίνει. Και σταδιακά βελτιώθηκε ή κατάσταση. Την άνοιξη ήμουν σχετικά λειτουργική και έφυγα πάλι για σεζόν, δεν σου λέω ότι τα είχα ξεπεράσει εντελώς όλα αυτά, αλλά τα διαχειριζόμουνα καλύτερα, πολύ καλύτερα και στο τέλος εκείνης της σεζόν και μετά άραξα τον χειμώνα και την είδα πλέον πολύ αλλιώς και στάθηκα για τα καλά στα πόδια μου.

Κατάλαβα,, χαίρομαι πάρα πολύ για σένα που κατάφερες και το ξεπέρασες όλο αυτό και πλέον ξέρεις και το διαχειρίζεσαι,,,,, μου δίνει αρκετό κουράγιο σε ευχαριστώ πάρα πολυ

Να 'σαι καλά Γιάννη. Νοιώθεις ότι ξεμπερδεύεις με αυτό, οπότε κι εσύ την βρήκες την άκρη. Μακάρι και όλα τα παιδιά εδώ μέσα να βρουν την δική τους άκρη σύντομα και να μην ταλαιπωριούνται για μια βλακεία. Πραγματικά πιστεύω ότι με λίγη θέληση και πίστη στον εαυτό μας και με μία καθοδήγηση των ειδικών αν είναι δυνατόν, αυτή η διαταραχή ξεπερνιέται σχετικά εύκολα. Είναι να βρει το κουμπί του ο καθένας...

Στην εποχή του διαδικτύου είναι λογικό όταν συμβαίνει κάτι στο σώμα μας να ψάχνουμε πληροφορίες μπας και κάνουμε αυτοδιάγνωση.Αυτο φυσικά έχει αρνητικές επιπτώσεις ειδικά σε φοβικά άτομα.Μεγάλο ρόλο παίζει και το οικονομικό.Αν ήμουν άπλας ας πούμε θα πήγαινα κάθε βδομάδα να ακουμπάω 50ρικα σε καρδιολόγους γαστρεντερολόγους ψυχολόγους κτλ αλλά μερικοί δεν έχουν καν 50 ευρώ η ζοριζονται να τα δώσουν έστω και για την πρώτη φορά.

Δεν είναι κακό να γνωρίζεις ιατρική αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορείς να γίνεις ο γιατρός.Αλλωστε ο ψυχολόγος μου το πρώτο πράγμα που μου εξήγησε ήταν ο μηχανισμός που προκαλεί όλα αυτά τα συμπτώματα στο σώμα μας γιατί τα προκαλεί κτλ.

Οι απαντήσεις που δίνουμε εδώ είναι από προσωπικές εμπειρίες και από γνώσεις που αποκτήσαμε με τον καιρό.Δεν κάνουμε διάγνωση.Αν καταφέρουμε έστω να βάλουμε σε μια τάξη τις σκέψεις του εκάστοτε παθόντα κάτι είναι κι αυτό.