Printable View
Οπότε αμολάμε παιδιά και τα αφήνουμε να ζουν με έναν βίαιο πατέρα και καθόμαστε και ζούμε το παραμύθι μας και πονάμε για τον γκόμενο, σωστά;
Φυσικά και όλοι έχουμε δικαίωμα στον όνειρο, αλλά έχουμε και ευθύνες και βάζουμε προτεραιότητες και κάποια λογική που και που, δεν ζούμε μόνο με το συναίσθημα.
Δικαίωμα στο όνειρο είναι να τρως ξύλο από τον άντρα σου; Και να ονειρεύεσαι μια καλύτερη ζωή; Όχι να κάνεις κάτι να την αλλάξει;. Απλά να την φαντάζεσαι καλύτερη;
Δικαίωμα στο όνειρο έχεις όταν το διεκδικείς.
Μόνο που θεωρώ ότι στην φάση που βρίσκεται... Έχει λάθος όνειρο.. Και όλα αυτά εξαιτίας του φόβου που έχει.. Οπότε επιλέγει να σκύβει το κεφάλι και να ζει με το μυαλό.
Παντα έχεις δικαίωμα στο όνειρο αρκεί φυσικά να μην επηρεάζεις τις ζωές των άλλων. Τι να το κάνεις το όνειρο αν γίνεται εφιάλτης για τους άλλους;;Quote:
Originally Posted by Miliva21
Άνθρωπος χωρίς συναίσθημα δεν είναι άνθρωπος. Αλλά πέρα από το συναίσθημα το άλλο πράγμα που το κάνει να ξεχωρίζει από το υπόλοιπο ζωικό βασίλειο είναι και η λογική όπως είπε η σονια. Να ξέρει πότε θα πρέπει να πει όχι η να σταματήσει κάποιες καταστάσεις..
Αυτός ο άνθρωπος είναι γενικά δίπλα μου σε όλα.Αν δεν υπήρχε δηλαδή το ερωτικό θα μπορούσε να είναι ο κολλητός μου.Ακομα κι όταν κάνουμε μέρες να βρεθούμε με παίρνει τηλέφωνο να δει τι κάνω,είναι δίπλα μου σε θέματα υγείας ακόμα και οικονομικά έχει προσπαθήσει να με βοηθήσει πολλές φορές άσχετα αν εγώ δεν το έχω δεχτεί.Εννοω ότι νοιάζεται για μένα ειλικρινά.Ερχεται από τη δουλειά μου και με στηρίζει και εκεί.Βλεπω λοιπόν με πράξεις τα συναισθήματα του,κάποιες φορές τα λόγια είναι ψεύτικα αλλά οι πράξεις δε μπορεί να είναι.Μπορει να τρέχει στη δουλειά του σαν τρελός αλλά αν του πω ότι κάτι τον χρειάζομαι θα αφήσει τη δουλειά του για να βρεθούμε η για να με βοηθήσει.Εγω συμφωνώ ότι μπορεί να φοβάται να αναλάβει την ευθύνη του χωρισμού μου.Και όσο για τη σχέση που και καλά μου είπε ότι θα ξεκινήσει δεν υφίσταται,ακόμα όπως ήταν είναι.Σε κανέναν δε δηλώνει ότι έχει σχέση και πώς γίνεται να έχεις σχέση με μια κοπέλα που γνωρίζει την ύπαρξη μιας άλλης?
Πως προσπερνάς το πρόβλημα που έχεις στο σπίτι; Εξήγησε μου. Σε ποιον άνθρωπο αξίζει αυτή η μεταχείριση; Γιατί αγνοήσες αυτό το κομμάτι που αναφέραμε; τι φοβάσαι;
Δεν το προσπερνάω και σε κανέναν άνθρωπο δεν αξίζει αυτό που ζω εγώ.Τι να συζητήσω γι'αυτό?Δεν την ξέρω τη λύση?Να φύγω πρέπει.Χαιρω πολύ.Τι ξέρω.Αλλα θα μου κάνει κακό.Δεν θα με αφήσει να φύγω έτσι απλά.Του έχω πει ότι θέλω να χωρίσουμε κι ότι κάποια μέρα θα φύγω και γελαγε και μου έλεγε "Αν έχεις τα αρχ@@@ φύγε.Θα μπεις μια βδομάδα στο νοσοκομείο και μετά δεν θα έχεις και αμάξι γιατί θα στο κάψω".Μη ρωτάς τι φοβάμαι
Αυτοί οι άνθρωποι (αν λέγονται έτσι) κρατάνε τους άλλους κοντά τους με αυτό ακριβώς τον τροπο. Τους τρομοκρατούν. Πόσοι όμως ήταν στην θέση σου και έφυγαν; Δεν γίνεται να τον ταΐζεις με τον φόβο σου. Δεν είμαι από Ελλάδα.. Αλλά φαντάζομαι υπάρχει γραμμή βοήθειας.. Όπου εκεί θα σου πουν τι θα κάνεις και θα σε στηρίξουν.. Ας πει κάποιος άλλος που γνωρίζει.. Μην αφήσεις την ζωή σου να χαθεί δίπλα από τέτοιο άνθρωπο.. Σκέψου και το παιδί σου. Μην ψάχνεις απλά μια διέξοδο. Πρώτα την έξοδο από την κόλαση και μετά την είσοδο για τον παράδεισο. Όλα τα άλλα οδηγούν πάλι πίσω στην κόλαση. Δες τι σου αξίζει και διεκδίκησε το.. Γιατί αυτό που ζεις δεν αξίζει σε κανένα!!!!!
ελενιτσα και να μου το καψεισ παλιο ειναι αν θεσ να παω νοσοκομειο ετοιμασου να ομορφυνω μερικουσ διαλεξε τι θεσ το αμαξι ειναι 16 χρονων ευκαιρια να το αλλαξω κι αμα παω μεσα θα κανω χαμο καταλαβεσ γτ δε με βαζουν θελαν κι αλλοι αλλα δεν αφηνουν γτ θα γινει χαμοσ ετσι κ παω αυτα
Eνώ αν μάθει ότι έχεις γκόμενο αντιθέτως θα σε ράνει με λουλούδια και θα σου δώσει τιμητική πλακέτα; Δεν νομίζω, εκεί όμως την έκανες την υπέρβαση.Quote:
Originally Posted by Ele_nitsa
Καλησπέρα σας!Δεν θέλω να ανοίξω καινούργιο θέμα οπότε σας γράφω εδώ.Απο την ημέρα που σας είπα τις σκέψεις μου και διαβάζοντας και τις απόψεις σας,έκατσα και σκέφτηκα κάποια πράγματα και θέλησα να τα δω πιο αποστασιοποιημένα οπότε χάθηκα για λίγες μέρες από τον κύριο Πάρη.Του έστειλα ένα μήνυμα ότι όσο λιγότερα του λέω τόσο περισσότερα αισθάνομαι κι από τότε έχω χαθεί στις σκέψεις μου.Στα μηνύματα απαντάω τυπικά,από κοντά φέρομαι φιλικά και δεν κάνω καμιά προσπάθεια επικοινωνίας από τη μεριά μου.Ωσπου προχθές ήρθε και με βρήκε και ρώτησε τι μου συμβαίνει κι αν είναι καλά κι εγώ απλά τον έδιωξα.Δεν του μιλησα,δεν του είπα τίποτα απολύτως.Μονο φύγε του είπα κι ήμασταν και σε κοινή θέα,δεν ήμασταν μόνοι μας.Βουρκωσαν τα μάτια μου,δεν ξέρω τι σκεφτόμουν αλλά του ζήτησα να φύγει χωρίς εξηγήσεις χωρίς τίποτα.Απο προχθές δεν έχει κάνει καμία κίνηση.Δεν ξέρω γιατί το έκανα αυτό,αυτό ένιωσα εκείνη τη στιγμή.Ουτε τι θα κάνω από δω και πέρα αν επικοινωνισει πάλι μαζί μου ξέρω πως να αντιδράσω και τι πραγματικά θέλω!Τα'χω παίξει τελείως έτσι?
Ελενίτσα όλοι παιγμένα τα έχουμε, μην σκας γιαυτό. Η ουσία είναι να τα δεις από την πλευρά ενός τρίτου γιατί εσύ λειτουργείς με το συναίσθημα κ επηρεζεσαι. Όχι εμείς τι σου λέμε αλλά εσύ πως τα βλέπεις αντικειμενικά. Να σε ρωτήσω κάτι πάλι που μου έχει κάτσει απορία από την αρχή. Γιατί τον λες κύριο Πάρη; πόσο είναι αυτός κ πόσο εσύ;