Ανα τακτα χρονικα διαστηματα,ναι. Επισης σε εντονο βαθμο το περασε προσφατα ενας φιλος μου. Εμπαινε στο ιντερνετ διαβαζε συμπτωματα, πηγαινε δυο φορες στην εβδομαδα στον ιδιο γιατρο, ετρεχε πηγαινε σε αλλους, του ελεγαν οτι δεν εχει τιποτα και πηγαινε σε αλλες εξετασεις και παμε ξανα. Στο τελος πηγε σε μια ψυχιατρο, του εγραψε αντικαταθληπτικα και ξεκινησε κανονικα συνεδριες, γιατι καταλαβαινε και ο ιδιος οτι πραγματικα τιποτα δεν συμβαινει κι οτι πηγαζει απο αλλου.
Οσο για μενα ,πια.. απλως στρεφω το μυαλο μου αλλου. Προσφατα ας πουμε καπως μου εκατσε οτι εχω ανευρισμα. Ειπα απο μεσα μου οτι θα παω να το κοιταξω, κι επειτα εστρεψα την προσοχη μου σε κατι αλλο που πρεπει να κανω στην καθημερινοτητα μου. Οπως μου ηρθε ,εφυγε και εφυγαν και αυτα που θεωρουσα συμπτωματα του ανευρισματος.
Πιο παρελθοντικο μου ειχε κολλησει οτι εχω κονδυλωματα. Ο γυναικολογος να μου λεει κοριτσι μου δεν εχεις τιποτα και λοιπα και λοιπα κι εγω να μην τον πιστευω. Να θελω κι αλλες εξετασεις. Στον ιδιο κιολας! χαχα.. ειρωνεια. Τελος παντων, αποφασισα να αφησω τον ελεγχο στους γιατρους. Συγκεκριμενα στο γυναικολογο μου. ο οποιος ειναι ομιλητικος και μου δημιουργησε κλιμα εμπιστοσυνης.