αυτοσυντηρηση.. γινεται?

Όταν λες από του χρόνου θα φύγουν, πότε ακριβώς εννοείς;

Μα έχεις αποδείξει ότι όταν θες κάτι σε γενικές γραμμές το πετυχαίνεις boo, δεν είπε κανείς ότι είναι όλα εύκολα. Το "βολεμένος" δεν το έγραψα από άποψη τεμπελιάς αλλά από άποψη ότι δεν ζορίζουμε τον εαυτό μας όσο μπορούμε σύμφωνα με τις δυνατότητές μας όταν βρίσκουμε πιο εύκολη εναλλακτική. Έστω και με το ζόρι στα μαθήματα που παίρνεις απουσίες καταφέρνεις και πας ας πούμε, δεν θα μπορείς να ζοριστείς να βάλεις ένα πλυντήριο; Από εκεί και πέρα η ζωή μας δεν είναι γραμμική, όπως κάποιες φορές δεν είσαι στα πολύ καλά σου και π.χ. δεν πας στη σχολή ας πούμε, έτσι μπορεί να πάνε κάποια πράγματα πίσω, δεν θα καταστραφεί ο κόσμος αν δεν ξεσκονίσεις δύο μέρες! Αλλά από αυτά που έχεις γράψει εδώ κατα καιρούς, συμφωνώ με τον eagle guy, μια χαρά θα τα καταφέρεις και με τον καιρό πιστεύω ότι θα σου κάνει και καλό.

Διαφωνώ κάθετα με την έμμεση ιδρυματοποίηση που επιβάλουν στον εαυτό τους χωρίς να το καταλαβαίνουν πολλοί ψυχικά πάσχοντες και που πολύ συχνά τους επιβάλει και το περιβάλλον χωρίς να το καταλαβαίνει! Εδώ έστω και από λάθος οπτική και από σπόντα, οι γονείς σου φαίνεται να σε ωθούν σε κάποια ανεξαρτησία boo. Άλλο να χρειαστείς μία βοήθεια παραπάνω σε κάποια πράγματα ή για ένα διάστημα κι άλλο να ζεις μία ζωή εξαρτημένος από άλλους σε βασικά πράγματα όταν έχεις τις δυνατότητες να είσαι ανεξάρτητος. Και πως θα το μάθεις αν έχεις αυτές τις δυνατότητες αν δεν δοκιμαστείς στην πράξη; Εγώ έτσι το βλέπω κι έχω και κάποια παραδείγματα γύρω μου...

θα μείνεις μόνη σου? Γιούπιιιιιιιι! Δεν υπάρχει ωραιότερο πράγμα από το να γυρνάς κουρασμένος σπίτι μετά από σχολή/δουλειά και να βρίσκεις την απόλυτη ηρεμία στο σπίτι σου.
Μόνη σου στο σπίτι σου θα λειτουργείς χωρίς ωράριο. Θα τρως την ώρα που θες εσύ, όχι επειδή ως οικογένεια πρέπει να φάτε με το ζόρι όλοι μαζί. Το βράδυ θα μπορείς να ακούσεις μουσική, να δεις τηλεόραση, youtube, να μιλήσεις στο τηλέφωνο χωρίς την έγνοια οτι ενοχλείς επειδή άλλοι κοιμούνται.
Για θέμα καθαριότητας, θα ρίχνεις ένα σφουγγάρισμα και ένα ξεσκόνισμα μια φορά την εβδομάδα. Αν βγάζεις τα παπούτσια μόλις μπει σπίτι και κυκλοφορείς με παντόφλες/κάλτσες μέσα στο σπίτι, ένα σφουγγάρισμα τη βδομάδα είναι υπεραρκετό. Θα αφήνεις τα παράθυρα ανοιχτά το πολύ μισή ώρα να αεριστεί ο χώρος για να μην μπει πολύ σκόνη,
Το να πλύνεις το νεροχύτη στην κουζίνα ή στο μπάνιο, είναι 5 λεπτά δουλειά. Τουαλέτα βάζεις αυτό το υγρό μισή ώρα και τραβάς το καζανάκι, μια - δύο φορές τη βδομάδα. Για μαγείρεμα φτιάχνεις ότι κάνεις όρεξη. Θα σου έρθουν όλα φυσιολογικά και θα το απολαύσεις.

παιδια ευχαριστω πολυ που με ενθαρρυνετε..
ωραια τα λετε αλλα να μου φαινονται ολα τοσο δυσκολα..εστω κι αυτα τα απλα που μου λετε

χωρις να θελω να σας προσβαλλω και επειδη μου φαινεται ολα βουνο υπαρχει κανεις ψυχωτικος που να τα εχει καταφερει να αυτονομηθει υπαρχει να με διαφωτισει?

Quote:

---

Originally Posted by boo

παιδια ευχαριστω πολυ που με ενθαρρυνετε..
ωραια τα λετε αλλα να μου φαινονται ολα τοσο δυσκολα..εστω κι αυτα τα απλα που μου λετε

χωρις να θελω να σας προσβαλλω και επειδη μου φαινεται ολα βουνο υπαρχει κανεις ψυχωτικος που να τα εχει καταφερει να αυτονομηθει υπαρχει να με διαφωτισει?

---

Γεια σου boo εγω ζω σχεδον μονη μου και πασχω απο ψυχωση το σχεδον γιατι μενω σε εστια οποτε δεν εχω λογαριασμους και μαγειρεματα αφου τρωω στη λεσχη μπορεις και εσυ σας φοιτητρια να τρως στη λεσχη για να μην μαγειρευεις τωρα τα υπολοιπα καθαριοτητα και τα λοιπα μην σε αγχωνουν πολυ πολυ εμενα για παραδειγμα μιλαω με τη μαμα μου και μου θυμιζει να καθαριζω αλλα δεν ειναι δυσκολο μια σκουπα μια σφουγγαριστρα ενα ξεσκονισμα και μια χλωρινη το μπανιο κανω τα ρουχα τα πηγαινω σε πλυντηριο εξω σιγουρα η αλλαγη μπορει να φαινεται τρομακτικη αλλα δεν ειναι κατι

πιστευω θα δυσκολευτω να ζησω μονος μου.μπορω και καταφερνω οδηγηση,πληρωμη λογαριασμων,διαφορα διαδικαστικα αλλα δυσκολευομαι πολυ στο καθαρισμα του σπιτιου,στο μαγειρεμα με πιανει μια αναβλητικοτητα και τεμπελια.μακαρι ομως να μπορω να ζησω μονος μου χωρις τον αδερφο μου και την μανα μου αλλα το βλεπω χλωμο ασε που θα με πιανει στεναχωρια να ειμαι τελειως μονος μου

Μόνος του κανείς , ούτε στον παράδεισο! Κατά τη γνώμη μου , όλοι έχουμε ανάγκη κάποια παρέα . Στη δική σου περίπτωση όμως boo θα πρέπει να δεις τι σου κάνει καλό. Εάν ζεις σε καλό οικογενειακό περιβάλλον , γιατί να το αλλάξεις; . Εάν όμως δεν σε βοηθάνε οι άνθρωποι που ζεις μαζί τους, τότε καλύτερα μόνη σου ή εάν έβρισκες έναν ή μία συγκάτοικο.

καλησπερα παιδια

δυστυχως δε μενω σε φοιτητικη εστια.θα μου αρεσε να ξερω οτι εχω και μια παρεα διπλα μου.
τρωω καποια μεσημερια εκει εκτος αν εχω φαγτο στο σπιτι και δεν τρωω στη σχολη για οικονομια..
με βλεπω δεν πιστευω οτι μπορω να κανω τις δουλειες.
και ειναι και το οτι θα φυγουν αυτοι και εγω θα μεινω στο σπιτι οπου θα θυμαμαι οτι θα τους ειχα παρεα οσο στραβοξυλα και να ειναι..
ποναει η μοναξια
τσπ θα το ξανασυζητησω μαζι τους μπας και αλλαξει κατι στην αποφαση τους

Καλημέρα μπου!

Το ξέρεις και συ ότι το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζεις δεν είναι καλό για την ψυχολογία σου. Σου προκαλεί αναστάτωση αντί να σε βοηθάει. Υπάρχει κανείς στο περιβαλλον αυτό μπου που να νιώθεις ότι σε καταλαβαίνει; Που όταν είσαι χάλια να μπορεί να σε κάνει να νιώσεις λιιιγο καλύτερα; Απ όσα έχεις πει, νομίζω όχι. Από αυτή την άποψη και μόνο, νομίζω πως θα σου κάνει καλό να μείνεις μόνη σου όσο δύσκολο ή ακατόρθωτο κι αν φαίνεται τώρα.

Θα χρειαστείς σίγουρα βοήθεια στην αρχή, η ψυχολόγος νομίζω ότι θα μπορέσει να σε βοηθήσει να φτιάξετε ένα πρόγραμμα για το τι πρέπει να κάνεις. Αν δεν καθαρίσεις μια μέρα μπου δεν χάθηκε ο κόσμος. Οι δουλειές είναι το λιγότερο. Το βασικό είναι να μάθεις να διαχειρίζεσαι μόνη σου τον εαυτό σου - που στην ουσία και τώρα μόνη σου το κάνεις αφού κανείς στην οικογένεια δεν αντιλαμβάνεται το πρόβλημα σου- γιαυτό πιστεύω πως θα είναι τελικά πιο εύκολο από όσο νομίζεις. Μόνη σου δεν είσαι και τώρα; ¨Οταν τραβάς τα ζόρια σου, μόνη σου δεν τα τραβάς; Εξάλλου δεν θα εξαφανιστούν και όλοι, θα ζητάς βοήθεια όταν νιώθεις πως την χρειάζεσαι. Κανένας φίλος/η πρόθυμος να έρθει το πρώτο διάστημα μέχρι να συνηθίσεις;

καλημερα και απο μενα

η αληθεια ειναι οτι δεν εχω καλο περιβαλλον στο σπιτι..
καθε μερα τσακωμοι και μου λενε οτι σε ολα τα σπιτια ανεβαινουν οι τονοι.. αλλα εγω απορω.. σε ολα τα σπιτια τσακωνονται καθε μερα?
καθε μερα η μανα μου θα βρει κατι να με μειωσει/απογοητευσει..
για την εμφανιση μου για τις επιλογες μου, για το οτι ξεκιναω πραγματα και τα παραταω οπως οταν της ειπα αυτο το 6μηνο οτι θα ηθελα να σταματησω για λιγο τη σχολη με κουρασε και με εξαντλησε το προγραμμα..
ενω τα τελευταια 3 χρονια ολο και κατι κανω..
πριν 3 χρονια εδωσα πανελληνιες.πριν 2 χρονια εκανα 9μηνο διαδικτυακο σεμιναριο του εκπα για 9 μηνες και τα λεφτα απο μενα.περυσι ξεκινησα σπουδες..
δεν καθομαι.. γιατι μου το κανει αυτο??

δεν με καταλαβαινει κανεις..ο πατερας μου νομιζει οτι απλα δεν εχω αυτοπεποιθιση και αγχωνομαι.και αμφιβαλλω αν ξερουν απο τι πασχω.ισως αν το εχει δει η μανα μου σε καμια συνταγη φαρμακων αν και ξερει οτι πολλες φορες τα γραφουν ετσι οι γιατροι για να δικαιολογουν καπως τα φαρμακα που συνταγογραφουν..
αυτο που καταλαβαινει ειναι αν της πω οτι εχω αγχος ή λιγη στεναχωρια και αρχιζει ολοι μας εχουμε και μην παιρνεις xanax.τοτε με ρωταει αν ειμαι καλα αλλα παντα με συγκρινει με αλλους για αυτα που της λεω.

δε γνωριζουν τιποτα για τη σχιζο.τωρα ο γιατρος γραφει διπλα απο το f20 γραφει το f για τη ΓΑΔ και δε φαινεται η σχιζο.το μονο που τη νοιαζει ειναι να κοψω τα φαρμακα και μου λεει αντε ποτε θα τα μειωσεις συχνα..
και παλι μετα απο πολλα σκηνικα που εχουν γινει δε γουσταρω να τους μιλαω για αυτα.. θελανε να με πανε σε παπα να με διαβασει για να γινω καλα λες και ειμαι δαιμονισμενη..τι να πω? τοσο τους κοβει..

απο τη μια βρισκω δυσκολο να φροντισω για φαγητο, καθαριοτητα, μοναξια τελειως..
αν και αν τους πω να ερθει ο ενας για λιγο θα το δεχτουν.τωρα για συγκατοικο δε το βλεπω δε θελουν να μπαινει κοσμος στο σπιτι..και δε ξερω αν υπαρχει κιολας καποιος που να θελει συγκατοικιση..

ισως το μονο που θα βοηθουσε θα ηταν να μου βγαλει εβδομαδιαιο προγραμμα η ψυχολογος αν και παλι θα με φαει η τεμπελια η αναβλητικοτητα, η ελλειψη κινητρου για να κανω πραγματα.. ειναι τα αρνητικα μαλλον μετα τα επεισοδια.. θα κανω προσπαθεια.για φαγητο με βλεπω να το ριχνω στα πιτογυρα..

Γιαυτό σου λέω γλυκιά μου μπου πως στην ουσία πάλι μόνη είσαι. Και χειρότερα από μόνη γιατί είναι χειρότερο να έχεις ανθρώπους δίπλα σου που δεν σε καταλαβαίνουν. Οι γονείς σου με θυμώνουν.
Οχι δεν είναι φυσιολογικό κάθε μέρα να υπάρχουν καβγάδες. Ούτε είναι φυσιολογικό να ταλαιπωρείσαι τόσα χρόνια και οι γονείς σου να μην έχουν έρθει να ενημερωθούν από τον γιατρό σου για το τι ακριβώς σου συμβαίνει.

Γιαυτούς τους λόγους πιστεύω ότι θα είσαι καλύτερα μακριά τους.

Θα την βρεις την άκρη με τα καθημερινά, μην φοβάσαι. Αν μπορέσεις να βρεις κάποιον/α για την αρχή έστω να μπορέσει να μείνει μαζί σου, όλα θα πάνε καλά.

Και αναβλητικότητα όλους μας πιάνει. Υπάρχουν διαστήματα που αν έρθεις στο δικό μου σπίτι απροειδοποίητα θα νομίσεις πως έπεσε βόμβα λολ

Με τα φαγητά θα μπορεί να σε βοηθήσει και η μάνα σου. Να το ζητήσεις. Να σου κάνει φαγητά που θα αποθηκεύεις σε μερίδες στην κατάψυξη και να έχεις ανά πάσα στιγμή.

τωρα το αναφεραμε.. της λεω θα μου φτιαχνεις κανενα φαγητο να τα εχω σε ταπερακια στην καταψυξη?
η απαντηση...................μαθε να μαγειρευεις................
πηγαινε σε κανενα σεμιναριο μαγειρικης στο δημο αν βγαλει να μαθεις να φτιαχνεις τιποτα
αυτα

boo, ειλικρινά, στα φρύδια σου! Πες ότι πήγαινες αλλού να σπουδάσεις, πρώτη φορά μακριά από το σπίτι και τους γονείς θα τους έβλεπες μετά από μήνες ας πούμε. Τι θα έκανες; Κάπως δεν θα μάθαινες να την παλεύεις;

Δεν χρειάζεσαι σεμινάριο του δήμου για να μάθεις σιγά σιγά να μαγειρεύεις. Δεν θα σου πω για βιβλία, τηλεοράσεις κτλ, θα σου πω το πάρα πολύ απλό, κάνε απλά μία αναζήτηση στο google για απλές συνταγές. Και φωτογραφίες θα βρεις και βιντεάκια και οδηγίες βήμα βήμα.Και αργότερα θα αυτοσχεδιάζεις και μόνη σου. Δεν είναι πρόβλημα το μαγείρεμα, πίστεψέ με!

Boo μου πως μπορούμε να μιλήσουμε; Στην ίδια κατάσταση είναι η αδερφή μου

Quote:

---

Originally Posted by boo

καλησπερα παιδια

ψυχωση..
θελω να ρωτησω αυτο το φλατ συναισθημα να μη με ευχαριστει τιποτα που εχω χασει την αναγκη επικοινωνιας που σταματησα να ψαχνω φιλους κλπ αν ειναι επακολουθο επεισοδιου ή αν ειναι φυσιολογικο ή αν προμηνυει καποιο επεισοδιο..
και μου ειπε η μανα μου οτι απο του χρονου θα φυγει απο το σπιτι με τον πατερα μου να πανε να μεινουν στο χωριο και με εχει πιασε πανικος..
μπορω αραγε να μεινω μονη μου?

θελω πολυ να μεινω μονη μου αλλα φοβαμαι οτι δε μπορω να αυτοσυντηρηθω

εχουμε πολλα θεματα που εχω περασει απο αυτους αλλα πως θα τα καταφερω

αυτοσυντηρηση παει να πει καθαρο σπιτι καθαρο σωμα μαγειρεμα μεταφορα στη σχολη με το λεοφωρειο κλπ
τι αλλο χρειαζεται για να αυτοσυντηρηθω?
δεν ειμαι εγω για σπιτι πιστευω

εκτος αν εχω βολευτει που τα εχω ολα ετοιμα και φοβαμαι και απο αυτο..

εντομεταξυ δεν ξερω αν αυτα ειναι τα αρνητικα συμπτωματα και για ποσ θα κρατησει αυτο το συναισθημα

μενει κανεις σας με ψχωση μονος του? και αν ναι πως ειναι η καθημερινοτητα του?τι δουλειες πρεπει να κανει καθε μερα?

---

GINETAI EGW AYTOSYNTHROYMAI K MENW MONOS ALLA H ARRWSTEIA EXEI KATALAGIASEI K EIMAI LEITOYRGIKOS KAPWS,BEBAIA POTE DEN THA STAMATHSW TA FARMAKA MOY GT ALLO AYTO...

Quote:

---

Originally Posted by ΔΗΜΗΤΡΗΣ17817

GINETAI EGW AYTOSYNTHROYMAI K MENW MONOS ALLA H ARRWSTEIA EXEI KATALAGIASEI K EIMAI LEITOYRGIKOS KAPWS,BEBAIA POTE DEN THA STAMATHSW TA FARMAKA MOY GT ALLO AYTO...

---

μπραβο Δημητρη οταν λες μενεις μονος εννοεις εντελως μονος δηλαδη ουτε σε ξενωνα ουτε με αλλους συγγενεις.αν δεν ισχυει τιποτα απο τα δυο σου δινω ευσημα και δειχνει οτι μπορουν και αλλοι με παρομοια προβληματα υγειας να ανεξαρτητοποιηθουν πολυ θετικο αυτο......