ειμαι πολυ χαρουμενος!

εγω παντως ειμαι απο την πατρα και αν θελεις μπορω να σε βοηθησω καθως το θεμα του γιατρου το εχω ψαξει τοσο πολυ που ειμαι σιγουρος 100 τις 100 για τον γιατρο μου.μολις τελειωσα την ψυχοθεραπεια μου μαλιστα σημερα και δεν χρειαζεται να ξανα παω .με βοηθησε με ψυχοθεραπεια και κατω απο απαιτηση ή αιτηση δικια μου να μην ααναφερθουμε σε φαρμακα καθολου παρα μονο αν το ζητησω εγω.με βοηθησε παρα πολυ και μολις με 2μηνες ψυχοθεραπεια.αν νομιζεις οτι θελεις να σου δωσω το τηλ του γιατρου μου ή περισσοτερες πληροφορειες απαντησε μου

Katatinia καλησπερα .δεν ξερω αν το καταλαβες αλλα πολλα ατομα απο εδω σε θελουμε \"κοντα μας\"...κι ολοι εμεις που χαρακτηριζομαστε \"ιδιαιτεροι\" απο τον περιγυρο μας οπως και εσυ αλλωστε ...εχουμε ολοι μας προβληματα αλλα δεν το βαζουμε κατω αγωνιζομαστε..μην τα παρατας..εχεις οικογενεια? εχεις μητερα? τη σκεφτηκες καθολου?πρεπει σιγουρα να δεις καποιον ειδικο..κι οτι το ζητησες απο μονος σου,σημαινει οτι δινεις μια τελευταια ευκαιρια..και δεν καταλαβα γιατι να ειναι τελευταια...? καθε φορα που θα πεφτεις θα σε στιριζουμε οκ..????μεχρι να ανεβεις ξανα...η ζωη ειναι ομορφη..εκει που νομιζεις πως τελειωσε κατι σε κανει να ελπιζεις ..την τριτη θα σου πουμε χρονια πολλα! γιατι εχεις γεννεθλια..

katatonia διαβασα τα προηγουμενα ποστ σου.Μου εδωσες την εντυπωση ανθρωπου που θελει να ξεφυγει κ δεν μπορει η δεν θελει.Σιγουρα υπαρχει ενας τροπος ,ισως δεν τον βλεπεις τωρα.Ειμαστε μεσα στο φορουμ για να δινουμε κ να παιρνουμε βοηθεια.

Καλησπέρα.. Όλα αυτά που έχεις ζήσει σίγουρα είναι πολύ ψυχοφθόρα και δυσβάσταχτα. Από τα προηγούμενα ποστ σου έχω καταλάβει κάποια πράγματα και χάρηκα όταν είδα ότι αποφάσισες να επισκεφτείς κάποιον ειδικό. Αυτό εμένα μου λέει πως ελπίζεις ακόμα σε κάτι αλλά δεν αφήνεις τον εαυτό σου να το καταλάβει. Πιστεύω πως σκέφτεσαι συνέχεια ότι πρέπει να πεθάνεις αλλά αφήνεις και περιθώρια ζωής, αν σε βοηθήσει ο ειδικός. Θα κάνω μια παράτολμη ερώτηση και αν θέλεις απαντάς. Εκτός από την μητέρα σου, που έχεις αναφέρει, τι άλλο είναι αυτό που σε κρατάει ζωντανό τόσο καιρό και γιατί σε αυτή την ηλικία αποφάσισες να κάνεις κάτι για την ζωή σου (αναφέρομαι στο σχολείο) αφού πιστεύεις ότι δεν αξίζει; Μήπως τελικά όντως υπάρχει ελπίδα ώστε να μην το κάνεις; Μακάρι να άλλαζες άποψη για την ζωή σου και εύχομαι ο ειδικός να βοηθήσει και να σε έχουμε κοντά μας έστω και χωρίς να σε ξέρουμε..

ειναι πολυ δυσκολο να μη μπορεις να κανεις αυτο για το οποιο υπαρχεις...


νικο09 ναι θελω το τηλ στειλε το με u2u

υγ-σκεφτομαι να παω με αεροπλανο αθηνα το πολυ 20\' να κανω

Ποιος είναι ο λόγος ύπαρξης σου που δεν μπορείς να εκπληρώσεις; Θα ήθελες να μας πεις;

katatonia κανεις κ τιποτα δεν μπορει να εμποδισει καποιον να κανει αυτο που θελει στην ζωη του .Παντα υπαρχουν τροποι για να ξεπεραστουν τα προβληματα η μαλλον τα εμποδια .

σου εστειλα υ2υ κατατονια και προσπαθησε να διαβασεις ολο το μυνημα.

Φίλε μου, με συγκλονίζει το γεγονός πως κάποιος βάζει ημερομηνία λήξης στα 24 του χρόνια, παραιτούμενος αμαχητί από ένα δώρο που ακόμη δεν μπόρεσες να καταλάβεις πόσο μα πόσο πολύτιμο είναι...
Τι είναι αυτό που δεν μπορείς να ξεπεράσεις ?
- Ο Steven Hawkins, ο μεγαλύτερος εν ζωή αστροφυσικός, ένα τεράστιο μυαλό παγιδευμένο σ\' ένα παράλυτο σώμα σχεδόν μια ολοκληρη ζωή, χωρίς να είναι ικανός να κάνει την παραμικρή κίνηση αυτόνομα, ζει μια ζωή αφιερωμένη στη γνώση, μια ζωή αφιερωμένη στην επιστήμη και στον συνάνθρωπο του..Εσύ φίλε μου ? Αν κατάλαβα καλά δεν είσαι καρφωμένος σε αναπηρική πολυθρόνα (σε προηγούμενο τόπικ είχες πάει βόλτα...χωρίς να το καταλάβεις μετά από υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ έτσι δεν είναι ? Ναι, έτσι είναι , γιατί όσο και να σου φαίνεται περίεργο, δεν περνάς απαρατήρητος, ακόμη και σε μια εικονική πραγματικότητα όπως είναι αυτό το φόρουμ, έχεις μια οντότητα που όπως κατάλαβες από τα πόστ όλων, έχει τεράστια σημασία να είναι πάντα μαζί μας)
- Εκατομμύρια άνθρωποι πάσχουν από καρκίνο και δίνουν καθημερινά τη δική τους μάχη..τη δική τους άνιση μάχη. Τη δίνουν με θάρρος, ζουν και την πιο ασήμαντη στιγμή τους, ξέρουν πως αύριο μεθαύριο το πιθανότερο είναι να μην υπάρχουν, κι όμως δεν εγκαταλείπουν την μάχη..και στο τέλος τέλος δεν είναι λίγοι εκείνοι που βγαίνουν νικητές από αυτή τη δοκιμασία...
- Αν σου απαριθμούσα τα δεινά που υπάρχουν σ\' όλο το κόσμο το πιθανότερο είναι να περνούσε η 12η του μήνα κι εμείς να είμασταν εδώ ακόμη και να γράφαμε και να διαβάζουμε...Αθλητές των παραολυμπιακών, τα παιδιά με μεσογειακή αναιμία, οι νεφροπαθείς, οι γονείς αυτιστικών παιδιών, και τόσοι και τόσοι άλλοι με ανυπέρβλητα προβλήματα ζουν δίπλα μας, κάποιοι απ\' αυτούς είναι εμείς οι ίδιοι..κι όμως ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΑΚΟΜΗ ΕΔΩ...και θάμαστε για όσο αντέξουμε.

Τι είναι λοιπόν αυτό που δεν μπορεί να ξεπεραστεί φίλε μου κατατονία ? Είσαι μόνο 24 χρονών, δεν έχεις δει τίποτε ακόμη από τη ζωή και τις ομορφιές της...
Είμαι 48 και μπορεί κάποιος νάλεγε για σένα \"αχ και νάχα τα χρόνια σου ρε κατατονία και να ξαναγινόμουν 24 χρονών\"..Εγώ θα πω όχι..Αν ξαναγινόμουν 24 χρονών δεν θάχα ζήσει όσα όμορφα, άσχημα, στενάχωρα, χαρούμενα, έχω ζήσει μέχρι τώρα..Δεν θάχα τα δυό παιδιά μου..Ναι , χαίρομαι που είμαι 48, χαίρομαι που σε 2 χρόνια θα είμαι 50άρης, χαίρομαι που έφτασα μέχρι εδώ, μέσα από αντιξοότητες, δυσκολίες, χαρές, λύπες, αλλά που έφτασα ΟΡΘΙΟΣ και ΥΓΙΗΣ..

Θάμαστε όλοι εδώ στις 13 να πιούμε ένα Jonny στην υγειά σου, κατατονία, και θάσαι κι εσύ εδώ, οκ ?

katatonia είμαι 25, στην ηλικία σου κοντά...κάποια στιγμή βρέθηκα παγιδευμένη απο τον ίδιο μου τον εαυτό περνούσαν πολλά απο το μυαλό μου, ακόμα και να δώσω ένα τέλος σ\' αυτο το αέναο πόλεμο που με είχα υποβάλλει...βλέπεις όμως πως είμαι ακόμα εδω και θα είμαι...η ζωή είναι το πολυτιμότερο δώρο...υπάρχουν προβλήματα, υπάρχουν βουνά απο εμπόδια κι εσύ νοιώθεις τοσοδούλης μπροστά τους, αδύναμος να τα αντιμετωπίσεις...κι όμως δεν υπάρχει τίποτα που να μην ξεπερνιέται, δεν υπάρχει τίποτα που να μην μπορεις να καταφέρεις...η δύναμη που κρύβουμε μέσα μας είναι τεράστια απλά δεν το βλέπουμε...την δυναμή σου και την αποφασιστηκότητα σου να την χρησιμοποιήσεις όχι για να δώσεις τέλος, να την χρησιμοποιήσεις για να κάνεις ένα βήμα μπροστά...το να δεις έναν γιατρό είναι το πρώτο βήμα....βλέπω τον εαυτό μου τώρα και λέω..μα πως τα κατάφερα? και όμως...τώρα λέω μα δεν έχω ζήσει τίποτα σε αυτή την ζωή, δεν γίνεται...το χρωστάω στον εαυτό μου να είμαι καλά, να είμαι γερή...να είμαι εδω και να το παλεύω...για μένα δεν φτάνει να δώσω απλά την μάχη της ζωής, σημασία έχει να την κερδίσω κιόλας...και ξέρεις, αυτή είναι η μεγαλύτερη απόλαυση...αυτή είναι η γλύκα της...
ει!!!θα κρατάω κι εγώ ουισκάκι στο χέρι στις 13, εσύ δεν γίνεται να λείπεις, έτσι δεν είναι?

katatonia μέσα απ\'το κέιμενό σου,σε μένα φαίνεται πως θες να ζήσεις.
Επιλογές ζητάς για να βρεις διέξοδο.Ακόμα κ αυτή η επιλογή,σου έδωσε χαρά γιατί κάνεις κάτι για το μαρτύριο που περνάς.
Επίσης,αυτή η επιλογή είναι η παράδοση.Η εξάντληση,το τέλος των πάντων.Όλα έχουν δοκιμαστεί,δεν υπάρχουν λύσεις το μαρτύριο δε θα λήξει ποτε εν ζωη.

Θα ήταν πιο δίκαιο για σένα να ανοίξεις ένα ποστ που να ζητάς επιλογές.Νομίζω πως καταλαβαίνω πως νιώθεις.Έχω νιώσει να θέλω να αυτοκτονήσω,να ορίσω ημερομηνία να το κανω κ.λ.π.Για ένα είμαι σίγουρη.Όλα αυτά ήταν ψεύτικα.Δλδ το να μην υπάρχουν επιλογές,η ζωή να μην έχει αξία,η κοινωνία μας άθλια.Νόμιζα ότι ήμουν απο άλλο πλανήτη.πολύ διαφορετική,δε μου άρεσε τίποτα.Την ίδια τη ζωή τη θεωρούσα θέατρο κ μεις οι άνθρωποι να παίζουμε ένα άθλιο έργο.Καλό θα είναι να επιτρέψεις στον εαυτό σου να εκφραστεί περισσότερο αυτες τις στιγμές.

Το τέλος δεν είναι επιλογή να δώσεις τέλος στο μαρτύριο.Το τέλος ειναι η επιλογή να σβήσεις οποιαδήποτε πιθανότητα υπάρχει να ζήσεις καλά,να χαρείς έστω ένα λεπτό,να μυρίσεις τον αέρα,να δεις το φως του ήλιου,να είσαι ο Γιώργος πάνω στη γη κ να βλέπει όλα τα μυστήρια της.
Το τέλος είναι το ρίσκο να πετάξεις στα σκουπίδια την περίπτωση να ζήσεις όμορφες στιγμές τα υπολοιπα πάνω κάτω 50-60 χρόνια.Ρίσκο στο οποίο είσαι χαμένος γιατί κάτι τέτοιο έχει 100% πιθανότητα να συμβεί.


Σε καταλαβαίνω κ όσο κ αν σ\'απογοητεύω αυτή τη στιγμή βάζοντας σε,σε σκέψεις για την επιλογή σου,όσο πεζό κ αν ακούγεται σβήσε απο μέσα σου την περίπτωση του τέλους απο αυτή τη στιγμή κιόλας κ ζήτα άμεσα βοήθεια από έναν καλό γιατρό.Άλλωστε η θεραπεία κρατάει καιρό κ όχι μια μέρα......

Κ υπάρχει θεραπεία.Υπάρχει ο δρόμος που θα σε οδηγήσει σε μια όμορφη ζωή.Που θα σε βγάλει απ\'αυτό το ψέμα.Υπάρχουν επιλογές.Ζήτησε τες,δες τες.


υ.γ.Γνώμη μου να πας Αθήνα σε ειδικό που θα σου προτείνει ο NikosD.Aξίζει να το παλέψεις δυνατα.Κ να δεις που όλα γίνονται!

φιλε μου καλησπερα σου,


Διαβαζω το θεμα σου, και τις απαντησεις που δινεις.
Προσπαθω να καταλαβω τα αδιεξοδα (αν και δεν τα ξερω) μπιανοντας στην ψυχολογια σου, με βαση τα οσα γραφεις.

Σκεφτομαι οτι εχεις φτασεις στα τελευταια σκαλοπατια του εαυτου σου και πλεον η αναγκη και η ευχαριστηση εχουν καταπνιγει απο την ηττοπαθεια και τα αλυτα συσσωρευμενα προβληματα.

Δεν θελω να προχωρησω σε τετριμενα σχολια τα οποια θα τα ακουσεις σαν κουφια λογια, οτι η ζωη ειναι ωραια κλπ κλπ....
Η για να μιλησουμε σταρατα, η ζωη ειναι ωραια αναλογα την οπτικη γωνια με την οποια την κοιτας. η μπορεις να την κοιτας.
Για καποιον που η ζωη του εχει παιξει ασχημα παιχνιδια, η ζωη εχει μια αξια ισα με ενα σκατο.

Σε ολα αυτα, εγω θα επικεντρωσω το σκεπτικο πιο συγκεκριμενα.
Θα υποθεσω οτι τα ζητηματα που σε απασχολουν πλεον σε ξεπερνουν.
Εχεις φτασει δηλαδη σε ενα σημειο που θεωρεις αδυνατο να τα ξεπερασεις.
Εχω ομως να ρωτησω αν ασχετα απο οτι συμβαινει, αν εχεις θεληση και κουραγιο να αντιμετωπισεις οτι σου συμβαινει και σε κατατρεχει.
Προσεξε και μην μπερδευεσαι, ρωταω περι θελησης οχι αν εχεις το τροπο και τις λυσεις.
Αλλο το ενα και αλλο το αλλο.
Συνηθως καποιος που εχει λαβει τοσο μεγαλο φορτιο πιεσης ειναι σχεδον αδυνατο να σκεφτει διεξοδους και λυσεις. Αρα θα πρεπει να διαχωρισεις το ενα απο το αλλο σε ξεχωριστα κομματια και να συζητηθουν ξεχωριστα.

Νομιζω οτι για να απεμπλακει η κουβεντα και να παει παρακατω πρεπει να δεις τα παραπανω ζητηματα.





ΥΓ..... διαβαζα το θεμα που εβαλες και επειδη καταλαβα οτι κινεισαι σε λεπτες ισορροπιες προβληματιστικα αν θα επρεπε να γραψω η οχι.
Θεωρω μεγαλη ευθυνη το να συμμετεχεις σε ενα τετοιο θεμα και παντα εχω τον φοβο μηπως γραψω κατι ακαιρο, ελπιζω αυτη την φορα να το αποφυγα.

Quote:

---

Originally posted by katatonia
ειναι πολυ δυσκολο να μη μπορεις να κανεις αυτο για το οποιο υπαρχεις...


νικο09 ναι θελω το τηλ στειλε το με u2u

υγ-σκεφτομαι να παω με αεροπλανο αθηνα το πολυ 20\' να κανω

---

Μπορείς να κάνεις αυτό για το οποίο υπάρχεις!!!!!!
Το\'πες κ μόνος σου \'για το οποίο υπάρχεις\'.
Αλλο αν χρειαστεί να προσπαθήσεις λίγο παραπάνω.Δώσε την ευκαιρία στην ύπαρξη σου να εκπληρώσει αυτό για το οποίο είναι γεννημένη!!!!!

Είμαστε δίπλα σου.

Quote:

---

Originally posted by sabb
Φίλε μου, με συγκλονίζει το γεγονός πως κάποιος βάζει ημερομηνία λήξης στα 24 του χρόνια, παραιτούμενος αμαχητί από ένα δώρο που ακόμη δεν μπόρεσες να καταλάβεις πόσο μα πόσο πολύτιμο είναι...
Τι είναι αυτό που δεν μπορείς να ξεπεράσεις ?
- Ο Steven Hawkins, ο μεγαλύτερος εν ζωή αστροφυσικός, ένα τεράστιο μυαλό παγιδευμένο σ\' ένα παράλυτο σώμα σχεδόν μια ολοκληρη ζωή, χωρίς να είναι ικανός να κάνει την παραμικρή κίνηση αυτόνομα, ζει μια ζωή αφιερωμένη στη γνώση, μια ζωή αφιερωμένη στην επιστήμη και στον συνάνθρωπο του..Εσύ φίλε μου ? Αν κατάλαβα καλά δεν είσαι καρφωμένος σε αναπηρική πολυθρόνα (σε προηγούμενο τόπικ είχες πάει βόλτα...χωρίς να το καταλάβεις μετά από υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ έτσι δεν είναι ? Ναι, έτσι είναι , γιατί όσο και να σου φαίνεται περίεργο, δεν περνάς απαρατήρητος, ακόμη και σε μια εικονική πραγματικότητα όπως είναι αυτό το φόρουμ, έχεις μια οντότητα που όπως κατάλαβες από τα πόστ όλων, έχει τεράστια σημασία να είναι πάντα μαζί μας)
- Εκατομμύρια άνθρωποι πάσχουν από καρκίνο και δίνουν καθημερινά τη δική τους μάχη..τη δική τους άνιση μάχη. Τη δίνουν με θάρρος, ζουν και την πιο ασήμαντη στιγμή τους, ξέρουν πως αύριο μεθαύριο το πιθανότερο είναι να μην υπάρχουν, κι όμως δεν εγκαταλείπουν την μάχη..και στο τέλος τέλος δεν είναι λίγοι εκείνοι που βγαίνουν νικητές από αυτή τη δοκιμασία...
- Αν σου απαριθμούσα τα δεινά που υπάρχουν σ\' όλο το κόσμο το πιθανότερο είναι να περνούσε η 12η του μήνα κι εμείς να είμασταν εδώ ακόμη και να γράφαμε και να διαβάζουμε...Αθλητές των παραολυμπιακών, τα παιδιά με μεσογειακή αναιμία, οι νεφροπαθείς, οι γονείς αυτιστικών παιδιών, και τόσοι και τόσοι άλλοι με ανυπέρβλητα προβλήματα ζουν δίπλα μας, κάποιοι απ\' αυτούς είναι εμείς οι ίδιοι..κι όμως ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΑΚΟΜΗ ΕΔΩ...και θάμαστε για όσο αντέξουμε.

Τι είναι λοιπόν αυτό που δεν μπορεί να ξεπεραστεί φίλε μου κατατονία ? Είσαι μόνο 24 χρονών, δεν έχεις δει τίποτε ακόμη από τη ζωή και τις ομορφιές της...
Είμαι 48 και μπορεί κάποιος νάλεγε για σένα \"αχ και νάχα τα χρόνια σου ρε κατατονία και να ξαναγινόμουν 24 χρονών\"..Εγώ θα πω όχι..Αν ξαναγινόμουν 24 χρονών δεν θάχα ζήσει όσα όμορφα, άσχημα, στενάχωρα, χαρούμενα, έχω ζήσει μέχρι τώρα..Δεν θάχα τα δυό παιδιά μου..Ναι , χαίρομαι που είμαι 48, χαίρομαι που σε 2 χρόνια θα είμαι 50άρης, χαίρομαι που έφτασα μέχρι εδώ, μέσα από αντιξοότητες, δυσκολίες, χαρές, λύπες, αλλά που έφτασα ΟΡΘΙΟΣ και ΥΓΙΗΣ..

Θάμαστε όλοι εδώ στις 13 να πιούμε ένα Jonny στην υγειά σου, κατατονία, και θάσαι κι εσύ εδώ, οκ ?

---

...

katatonia αυτος ειναι ο λογος λοιπον?Πως το ξερεις?