Printable View
δεν ειναι κρίμα όμως να αφήσω μία τόσο δυνατή αγάπη και απο τις δύο πλευρές που κολλάει στην ηλιθιότητά μας (κυρίως την δικιά μου τους τελευταίους μήνες)
το 60% τις λογικής μου, μου λέει να φύγω... το άλλο 40% μου λέει να το παλέψω με νύχια και με δόντια. Το 100% τις καρδιάς μου, είναι εκεί ..
[quote]Originally posted by bouffos Συνεχόμενες σκηνές χωρίς καμία αιτία (πως μπορείς να αμφιβάλεις για κάποιον που παράτησε τα πάντα για σένα, περνάει 23 ώρες την μέρα μαζί σου, αφήνει μονίμος τα πάντα (υπολογιστές, κινητά,) μπροστά σου?). Η μόνιμη αμφιβολία και ανασφάλεια του τύπου \"δεν με θέλεις\" σταδιακά με εξάντλησε ψυχολογικά. Απο έναν ιδιαίτερα ήρεμο άνθρωπο που ποτέ δεν είχε καυγάδες στις σχέσεις του φτάσαμε σχεδόν σε καθημερινούς και αρκετά ασχημους καυγάδες.
Εγώ παρατηρούσα οτι δεν έδινε σημασία στα δικά μου θέλω και στα δικά μου πρέπει
Κατέληξα πολύ πρόσφατα οτι η όλη σχέση μας κατέληξε σε μία ατελείωτη κόντρα που απο ένα σημείο και μετά οφειλόταν σε μένα.
Με έπνιγε το δίκιο που θα λέγαμε , γιατί μονίμος με κατηγορούσε χωρίς την παραμικρή ένδειξη για σημεία και τέρατα. Αθώες φιλικές σχέσεις με φίλες μου τις οποίες τις βλέπει κάθε μέρα λόγο δουλείας γινόταν λόγος για ατελείωτους καυγάδες.
Συνοπτικά: όταν είμαι μαζί της με τρελάινει και πνίγομαι .
------------------------------------------------------------------------------
Αυτό είναι δυνατή αγάπη?
Πάθος μπορεί,αγάπη όχι.
Αποψή μου πάντα.
Φίλε μπούφο...θα σου πω και την δική μου άποψη.
Η κοπέλα, (μόνος σου το είπες πως ζούμε στην Ελλαδάρα), μπορεί να υποκρίνεται πως δεν καταλαβαίνει κανένα, αλλά στην πραγματικότητα όλη η ανασφάλεια της βγαίνει απ\\ το γεγονός πως είναι μητέρα, χωρισμένη και χωρίς πολύ χρόνο να παλαίψει για τον άνθρωπο που αγαπάει.
Κάπου εκεί τρελαίνεται για τις φίλες σου, μόνο και μόνο γιατί δεν μπορεί να τις αντιμετωπίσει με τα ίδια όπλα. Φαντάσου πόσο άγχος περνάει μέσα της όταν σκέφτεται πως μπορεί να επηρεαστείς απ\' τον περίγυρο σου και εκείνη να έχει πιστέψει σε χίμαιρες....
Γιατί είσαι τόσο απόλυτος? Δν σε έχω ξαναδει να μη δίνεις μία ευκαιρία σε μία σχέση.....Quote:
Originally posted by krino
φιλε μου καλησπερα,
θα σου πω δυο πραγματακια μονο και οτι καταλαβες - καταλαβες.
1. Μην συχαίνεσαι καθολου τον εαυτο σου, οτι νιωθεις και κανεις ειναι απολυτως φυσιολογικο!
2. Οσον αφορα την \"σχεση\" σου, φυγε τρεχωντας και μην κοιταξεις ποτε πισω σου.
Ιδιως αν νιωσεις κοντα την παρουσια της, τρεχα ακομα πιο γρηγορα.
Οσο για την καταθλιψη, δεν πειραζει κατσε λιγο μονος σου θα σου περασει.
Ακομα και η καταθλιψη μπορει να ειναι καλυτερη στη φαση που εισαι.
ΥΓ......... ξερεις τι σημαινει φυγεεεεεεεεεεεεε????????
σημαινει σωσε τον εαυτο σου.
;)
Αναρωτιέμαι μήπως επειδή η κοπέλλα έχει παιδί από προηγούμενο γάμο? ( Ελπίζω πως όχι, αλλιώς θα ....μεταναστεύσω :) με τόσα ταμπου που βλέπω γύρω μου.
οταν βλεπεις καθαρα τα σημαδια το προς τα που παει μια ιστορια ειναι ηλιθιο να κρυβεσαι πισω απο την κουρτινα.Quote:
Originally posted by nature
Γιατί είσαι τόσο απόλυτος? Δν σε έχω ξαναδει να μη δίνεις μία ευκαιρία σε μία σχέση.....
Αναρωτιέμαι μήπως επειδή η κοπέλλα έχει παιδί από προηγούμενο γάμο? ( Ελπίζω πως όχι, αλλιώς θα ....μεταναστεύσω :) με τόσα ταμπου που βλέπω γύρω μου.
Ποια ακριβως ευκαιρια θα επρεπε να σκεφτω οταν ο ανθρωπος ετοιμαζεται να φρικαρει???
Να φρικαρει ακομα περισσοτερο???
Το παιδι ειναι το τελευταιο που θα επρεπε να τον απασχολει, δεν φταιει σε τιποτα αν οι ανθρωποι ειναι ανωριμοι.
Συγνώμη κι ολας αλλα δεν θεωρείς την απόλυτη ανωριμότητα το να λες \"το παιδί είναι το τελευταίο που θα πρέπει να τον απασχολει\" ?????
Γιατί είναι παιδι .. όχι το σκυλάκι της. Και ένα παιδί αλλάζει άμεσα πάρα μα πάρα πολλά πράγματα στην σχέση. Αν θεωρείς οτι το παιδί δεν είναι βασικός παράγοντας, τότε είσαι 100% λάθος .. γιατί είναι. Η σχέση μας είτε υπάρχει είτε δεν υπάρχει επηρεάζει το παιδί οπώτε είναι τελείως ανώριμο να πω \"οκ .. ασε το παιδι στην ακρη ... ειναι το τελευταίο που θα σκεφτω\"
Quote:
Originally posted by bouffos
Συγνώμη κι ολας αλλα δεν θεωρείς την απόλυτη ανωριμότητα το να λες \"το παιδί είναι το τελευταίο που θα πρέπει να τον απασχολει\" ?????
Γιατί είναι παιδι .. όχι το σκυλάκι της. Και ένα παιδί αλλάζει άμεσα πάρα μα πάρα πολλά πράγματα στην σχέση. Αν θεωρείς οτι το παιδί δεν είναι βασικός παράγοντας, τότε είσαι 100% λάθος .. γιατί είναι. Η σχέση μας είτε υπάρχει είτε δεν υπάρχει επηρεάζει το παιδί οπώτε είναι τελείως ανώριμο να πω \"οκ .. ασε το παιδι στην ακρη ... ειναι το τελευταίο που θα σκεφτω\"
Καμια σχεση.
Το παιδι ηξερες οτι υπαρχει οταν εκανες την σχεση.
Αρα γιατι πραγμα συζηταμε???
Δηλαδη το προβλημα σου υπαρχει στο οτι υπαρχει ενα παιδι??
Αν ναι, αυτο τουλαχιστον δεν το εχεις αναφερει μεχρι στιγμης.
Το ζητουμενο που εμπαινε ηταν μια σχεση που ηταν - ειναι πολυ παρορμητικη.
Με βαση αυτο, σου εχω γραψει οτι εχεις διαβασει.
To υπηρχε το παιδί φυσικά και το ήξερα και είμαι ο μόνος ίσως που ξέρω που πραγματικά δεν το θεωρεί αρνητικό για την κοπελα (αυτο εννοουσα οταν ειπα παραπανω για την ελληνικη κοινωνία).
Το παραμικρό που γίνεται όμως μεταξύ μας έχει άμεσο ή έμεσο αντίκτυπο στο παιδί, και αυτό είναι κάτι που μειώνει την παρορμητικότητα μας. Δεν είναι τόσο παρορμητική όσο νομίζεις.. γιαυτό και είμαστε χωρια για 7 μήνες.
σου εχω πει την αποψη μου,
πιστευω οτι θα κανεις το καλυτερο για σενα.
τί εννοεις λεγοντας ηλιθιότητα?Quote:
Originally posted by bouffos
δεν ειναι κρίμα όμως να αφήσω μία τόσο δυνατή αγάπη και απο τις δύο πλευρές που κολλάει στην ηλιθιότητά μας (κυρίως την δικιά μου τους τελευταίους μήνες)
sofia, λέγοντας ηλιθιότητα εννοώ το να αφήνω τον εαυτό μου να βγαίνει εκτός εαυτού από τις ανασφάλειες της, οι οποίες από ένα σημείο κ μετά είναι δικαιολογημένες απόλυτα (τοσες φορες την αφησα)... αλλα μου βγαίνει αντανακλαστικα, καθώς για μήνες με κατηγορουσε για διάφορα πράγματα χωρίς να υπάρχει το παραμικρό ίχνος.
Όπως ανέφερα και παραπάνω, όταν εγώ αφιερωνόμουν πλήρως σε αυτήν (24 ώρες την μέρα) και κάθε βράδυ αμφέβαλε για μένα ... δημιουργήθηκε πολύ άσχημο προηγούμενο ..
Αυτό που πιστεύω είναι οτι αν την κάνω να νοιώσει ασφάλεια (δει οτι θέλω πραγματικά να είμαστε μαζι) τότε όλα θα αλλάξουν (θα έχουμε φυσικα τις δυσκολίες μας όπως κάθε ζευγάρι, και ακόμα παραπάνω γιατι δεν είμαστε μόνο οι δυο μας σε αυτη τη σχέση, αλλά οχι αυτόν τον παραλογισμό που ζούσαμε)
Καταρχάς θα πρέπει να εξετάσεις τους λόγους που όταν είσαι μαζί της πνίγεσαι.
Που οφείλεται? Είναι δικό σου θέμα ή εξαιτίας των τσακωμών σας και το ότι δεν σε εμπιστεύεται?
Μήπως είναι βαρύ το φορτίο να αντεπεξέλθεις σε αυτές τις απαιτήσεις και έχεις τάσεις φυγής?
Όπως ανέφερα είναι κυρίως οι ανασφάλειες τις και το οτι μονίμως αμφιβάλει για τα πάντα. Είναι πραγματικά αφόρητο να ξεσκίζεσαι για τον αλλον και μονίμως να αμφιβάλει (αυτό γινόταν από την αρχη)
Και επέλεγες σαν λύση την φυγή (κάτι που επιβάρυνε ακόμα περισσότερο τις ανασφάλειες της) αλλά πάντα ξαναγύρναγες
Το λάθος σου είναι, ότι επαναλάμβανες κάτι που ήδη τσέκαρες ότι δεν οφελεί και δεν οδηγεί πουθενά.
Ή πάρε μια απόφαση και κράτα την ή μην ξαναφύγεις και προσπαθήστε μαζί να βρείτε μια λύση
καλησπέρα σου...
Καλή δύναμη ,αρχικά.
Να διορθώσω κάποια πράγματα..
Χωρίς να γνωρίζω την κατασταση που βρίσκεσαι ακριβώς, δεν θεωρω πως πάσχεις από κατάθλιψη.. Φιλικά το λέω,μην είσαι σίγουρος ,οπότε και μην ανησυχείς! Γιατι πέρα απο τα συμπτώματα,εξετάζεται και η χρονική περίοδος (διάρκεια) και η ένταση.. Ίσως εχεις υπερβολική θλίψη ή ακόμη και πένθος (λόγω του χωρισμού) ..(αυτά τα συναισθήματα ισχύουν).
Έπειτα, εχετε μια κεντρική διαφορά με την κοπέλα. Η ίδια -θεωρείς και θεωρεί- οτι δεν δίνει καμία σημασία στους γύρω (αν ειναι ακράιο ούτε αυτο ειναι σωστό),ενω εσυ από τα λεγόμενα σου ,φαίνεται οτι δεν σπάς ευκολα τους συνδετικούς κρίκους με τους γύρω σου.. Δηλαδη, ενω θέλεις να τα σπάσεις κατι σε κρατάει και δεν μπορείς να τα αφήσεις όλα και να πας εκεί.. Αναρωτήσου τι είναι αυτό που σε φοβίζει να τα αφήσεις πίσω.. (γιατι δεν νομίζω πως φταίει αποκλειστικά η ελλαδάρα..) ..
Από εκεί και περα, δεν συμβουλεύω, γιατι δεν γνωρίζω, απλά να σου πω πως μην βασίσεις μια μελλοντική σχέση σε -ααααααν εδινα το 100% θα ηταν ετσι...- -αν ξαναγυρίσω θα είμαστε τέλεια- ..λίγο ή πολύ θα υπάρξουν κάποια στιγμή οι ίδιες συνθήκες (κατα τη γνώμη μου) , και έπειτα...σε μια σχέση πολλοί μένουν επειδή τους αρέσει ο χαρακτήρας που τους βγάζει το άτομο που έχουν απέναντι τους..
υ.γ. και η ζήλεια που φαίνεται να εχει η κοπέλα, δυστυχώς ,όσο και να προσπαθήσει ,δεν φεύγει...επομένως, να ξέρεις οτι αυτό πάντα θα υπάρχει ..έστω και καλλυμένο..