Πίεση

Quote:

---

Originally Posted by Nikolas73

και το 130 με 89 δεν είναι κάτι ανησυχητικό. Ανησυχητικό είναι να είσαι όλη μέρα με το πιεσόμετρο στο χέρι. Ούτε οι υπερτασικοί δεν το κάνουν αυτό. Ο πατέρας μου μετά το ελαφρύ εγκεφαλικό που έπαθε, μετράγαμε και σημειώναμε την πίεση 2 φορές την ημέρα, άντε 3. Είναι απολύτως φυσιολογικό η πίεση να έχει διακυμάνσεις μέσα στην ημέρα, μόλις ξυπνήσουμε, μετά το φαγητό, μετά από στρες, ακόμα και μετά το χέσιμο.
Εγώ πριν 11 χρόνια είχα για δύο μήνες πίεση 110 με 180, και όπως βλέπεις είμαι ακόμα εδώ.
Κάτσε και δες ταινίες, youtube, xtube, ασχολήσου με ενα σωρό άλλα πράγματα και ξέχασε την ανύπαρκτη μυστηριώδη ασθένειά σου. Ούτε ο Doctor House δεν είναι σε θέση να σε διαγνώσει.

---

Δεν είναι ανυκαρκτη,έχω ορθοστατικη ταχυκαρδία,η οποια συνήθως είναι σύμπτωμα για κάτι άλλο, από κάπου προκύπτει. Μακαρι να εφευγε και να μην έκανα πια ταχυκαρδία στο περπατημα. Σε καποια φάση με την κορτιζονη είχε υφεθει και αυτό υποψιασε τον γαστρεντερολογο και το ψαχνουμε.

Το ότι θα έπρεπε να με,διαγνωσει ο χαουζ μου το είπε ένας απο τους γιατρούς μου, χαχα. Αλλά τι να γίνει, επεσε σε μένα η ορθοστατικη που έχω φοβία με την καρδια.

Εσένα που οφειλοταν η αύξηση της πιεσης;

Γενικά οκ, έχω βελτιωθει σε σχέση με όταν πρωτοξεκίνησε το Σεπτεμβρη,αρχισα και να περπαταω, διαβαζω,έχω ενδιαφέροντα. Πιεση παλια την μετρουσα συχνοτερα,πλεον τη μετραω μονο πριν σηκωθω το πρωι και πριν παω για υπνο. Πριν σηκωθω κάνω καρδιογραφημα,μετραω οξυγόνο,θερμοκρασία και πίεση. Μετά έχω μονο το οξυμετρο μαζι μου και βλέπω τους παλμους. Εχω και ρολόι που τους μετράει. Το ξερω ότι η πιεση αλλάζει αλλά εγώ ποτε δεν έχω καταγράψει τέτοιες τιμες,εκτός απο το χολτερ πιεσης που είχα βάλει και είχα πιασει παλι ένα δωδεκαρι σε καθιστη θέση όταν είχα παθει κρίση πανικού. Αλλά ίσως όντως να οφείλεται στο στομάχι όλο αυτό. Ολα απο εκεί ξεκινάνε για μένα.

Πολύ στεναχωριέμαι που κυλας στα ίδια

Quote:

---

Originally Posted by Νοσηρή φαντασία

Πολύ στεναχωριέμαι που κυλας στα ίδια

---

Κυλαω στα ίδια επειδή έχω παλι έξαρση της ορθοστατικης λόγω στομάχου/εντέρου. Αυτό το έχουν παραδεχτεί όλοι οι γιατροί μου πλεον, οτι δηλαδη τα σωματικα συμπτωματα ειναι αυτα που τριγκαρουν το αγχος μου. Αλλά δεν είναι ότι σταματω τις δραστηριότητες μου,μια χαρά ήμουν μέσα στη μέρα, αλλά οκ, προφανώς η γαστρεντεριτιδα και ό,τι άλλο έχω, έχει κανει την ορθοστατικγ χειροτερα. Ολα έτσι ξεκινησαν,με διαρρια,στομάχι και απο 75 παλμους στο περπατημα,είχα ξανφικα 150. Με την κορτιζόνη είχα έρθει στα ίσια μου και τώρα θέλει ο γαστρεντερολογος τρίτη γαστροσκοπηση για βιοψιες στις οποιες θα δει καποιες παθήσειςπου υποψιαζεται. Αλλά ανεξάρτητα απο αυτά, όλοι οι γιατροί μου συμφωνούν στα αντικαταθλιπτικά και τα ξεκιναω την άλλη εβδομάδα που θα μπορει ο γιατρός μου να μου κανει καρδιογραφημα τις πρώτες μέρες για να μην φοβαμαι για long qt.

Quote:

---

Originally Posted by Antonis8

Εσένα που οφειλοταν η αύξηση της πιεσης;

---

άγχος και παράλληλα τότε έπινα πολύυυυ παραπάνω από ένα ποτηράκι. Μου άρεσε που πήγα να κάνω ένα πρωί τότε βιοχημικές έχοντας πιεί το προηγούμενο βράδυ (και το προ-προηγούμενο) και οι τιμές για το συκώτι βγήκαν τριψήφιες.
Σταμάτησε τότε το άγχος, σταμάτησα και να πίνω και επανήλθε η πίεση σε νορμάλ επίπεδο όπως και τρανσαμινάσες κλπ.
Έχω και εγώ ορθοστατική ταχυκαρδία, αλλά ποτέ δεν έδωσα σημασία, αν όμως έδινα σημασία σίγουρα θα μου είχε γίνει εμμονή.
Στενοχωριέμαι όταν διαβάζω τα ποστς σου, με συγχωρείς αν φαίνομαι καμιά φορά σκληρός, ειρωνικός, σαρκαστικός, απλά είναι όλα στο μυαλό σου. Ψιλοενοχλήσεις που έχουμε καθημερινά όλοι μας και δεν δίνουμε σημασία και δεν υπάρχει και λόγος να δίνουμε σημασία, εσύ τα μεγενθύνεις σε υπερθετικό βαθμό και σου γίνεται εμμονή.
Η μητέρα μου ήταν μια ζωή καρδιοφοβική, έκτακτες, ταχυπαλμίες, πιεσόμετρο, το δάχτυλο κολλημένο στον καρπό να μετρήσει παλμούς, φιάλη οξυγόνου στο ντουλάπι επειδή καμιά φορά "κάτι την έκλεινε" και δεν μπορούσε να πάρει ανάσα, ζαλάδα, φόβος οτι θα πέσει κάτω. Δεν είχε τίποτα το παθολογικό, ήταν όλα ψυχοσωματικά.
Τελικά πέθανε από καρκίνο και η ειρωνία είναι οτι η καρδιά της ήταν το μόνο όργανο που λειτουργούσε υποδειγματικά μέχρι το τέλος και παράτεινε το μαρτύριό της.

Εχεις δισγνωστει με ορθοστατικη ταχυκαρδία; Ορθοστατικη ταχυκαρδία είναι όταν οι παλμοι σου από την εναλλαγή ύπτιας σε ορθιας θέσης ανεβαίνουν αφύσικα πολύ (στους μη ορθοστατικους ανεβαίνουν και μετά πέφτουν) πάνω απο 40 χτυπους σε μερικα δευτερολεπτα και αντί να πέσουν συνεχίζουν να ανεβαίνουν. Παράλληλα υπάρχει χαμηλή πιεση (συνηθως), ζαλαδες κλπ. Πολλοι το μπερδεύουν με άγχος αλλά δεν είναι. Εγώ έχω χρόνια άγχος ,ήμουν βραδυκαρδικος, 45 παλμους καθιστος και 70-80 σε γρήγορο περπατημα,πίεση πάντα χαμηλη,μεχρι και στο επτα,αλλά χωρίς συμπτώματα. Τότε ναι,ήμουν υγιής. Μέχρι τον Σεπτεμβρη που περασα μια γαστρεντεριτιδα και ξεκίνησαν οι παλμοι μου να πηγαίνουν στους 120 με το που σηκωνομουν. Στο περπατημα έχω φτάσει μέχρι και 160. Είναι πάρα πολυ δύσκολο για έναν άνθρωπο που δούλευε σε πολυ χαμηλούς ρυθμούς ξαφνικά να συνηθίσει αυτή την ταχυπαλμια . Ημουν σε άριστη φυσική κατάσταση μέχρι πριν πεντε μηνες. Βλέπω παλια μου χολτερ (πριν μερικούς μήνες ) και στεναχωριεμαι που βλέπω ότι οι παλμοι μου ήταν φυσιολογικοι και το να περπατησω ή να τρεξω ήταν κάτι πανευκολο.
Είναι λογικό να νιωθεις άγχος όταν η καρδιά σου χτυπαει έτσι χωρίς λόγο. Αλλά εστω και αυτό σιγά σιγά το παλεψα και κατάφερα να επανελθω καπως στην καθημερινότητα μου. Αλλά πρεπει να βρεθεί μια λυση. Το ζαναξ πχ με βοηθαει να ειμαι χαλαρος και να μην πανικοβαλλομαι, αλλά το πρπβλημα της ορθοστατικης δεν φεύγει. Ναι, έχω ψυχιατρικά θέματα και άγχος, αλλά έχω παράλληλα και μια οργανικη νόσο που επιδεινωνει το άγχος μου. Μακαρι τα αντικαταθλιπτικά να με κάνουν να το δω πιό ψυχραιμα,αλλά όσο συνεχίζει η ορθοστατικη ταχυκαρδία,δυστυχώς η ζωή μου έχει χάσει την ποιοτητα της. Εγώ το παλευω αλλά το να μην μπορω να ειμακ τόσο δραστήριος όσο παλια, μου προκαλει στεναχωρια. Σκεφτομαι ότι ήμουν τυχερός όσο δεν είχα την ορθοστατικη και τότε αγζωνομουν για βλακειες και για το ότι οι παλμοι μου ήταν πολυ χαμηλοι.

Εφόσον όμως ανταποκρινομαι σε καποιες θεραπειες,οπως στην κορτιζονη,όντως κάτι οργανικό παιζει και θέλω πάρα πολυ να βρεθεί και να λυθει,για να μπορεσω να ζήσω. Ανεξάρτητα απο τα ψυχολογικά και το άγχος υγειας ,που ναι,πρεπει να το αντιμετωπισω επισης.

Quote:

---

Originally Posted by Antonis8

Ναι, μου το είπε και ο γιατρός αυτό. Αν και να σου πω την αλήθεια, ακόμα και σε ηλικιωμένους ασθενείς, δεν βλέπω να αγχώνονται και πολύ όταν ανέβει η πίεση μια φορά, μόνο όταν είναι συνεχές τους βλέπω να αγχώνονται. Στα επείγοντα μου έτυχε παλιά να δω μια γυναίκα με 18 πίεση και της έδωσαν απλώς ένα υπογλώσσιο να πέσει. Και η γιαγιά μου πριν κάποιο διάστημα είχε πίεση 19 με 10, έκανε εμετούς και ζαλιζόταν, δεν ήθελε να πάει νοσοκομείο οπότε φέραμε γιατρό σπίτι, της έδωσε απλώς έξτρα χάπι για την πίεση και αυτό ήταν όλο. Και μιλάμε για 90 χρονών γυναίκα. Σαφώς όταν λέω εγώ στο γιατρό ότι έχω υψηλή πίεση στο 11 στα 30 , γελάνε. Αλλά εφόσον είναι ασυνήθιστο με τον οργανισμό μου με αγχώνει.

Εψαξα βέβαια παλιές μου δημοσιεύσεις εδώ. Βλέπω ότι συνέβη πάλι όταν πρωτοάρχισε η ορθοστατική τον Σεπτέμβρη. Το ίδιο ακριβώς, γασντρεντερίτιτδα, "υψηλή" πίεση και έξαρση της ορθοστατικής. Για αυτό θεωρώ ότι όλο αυτόπου βιώνω με την ορθοστατικη είναι θέμα εντέρου/στομάχου και αυτό ψάχνουμε τώρα.

---

Τετοιες μικρες διακυμανσεις της πιεσης δε μπορεις να τις συνδεσεις με κατι παθολογικο.

Η πιεση κανει διακυμάνσεις σε όλους μας .
Ειδικα οταν αγχωνομαι για καποιο σωματικο μου θεμα (ζαλάδα, ατονια, ταχυκαρδια) μου πάει 15 η μεγαλη. Μολιις ηρεμισω για 1’ πέφτει 13,5 με 12,5 που ειναι η φυσιολογικη μου.
Μηπως σου τσιμπαει πανω απο κατι παρομοιο..

Αντώνη σου χει μείνει κανένας φίλος με όλα αυτά; Δουλεύεις; Έχεις φίλους; Κοπέλα; Ασχολείσε με κάτι άλλο όλη μέρα εκτός από το να κάνεις μετρήσεις;

Υπάρχουν άνθρωποι με ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΑ προβλήματα υγείας που το παλεύουν καθημερινά και δεν το βάζουν κάτω. Εσύ έχεις πέσει να πεθάνεις από μόνος σου.

Ο, τι και να σου πούμε εδώ μέσα, εσυ συνεχίζεις τον χαβά σου, μια πίεση, μια παλμοί, μια έντερο, μια καρδιά...έχεις πάθει στο μυαλό σου τους τελευταίους μήνες ο, τι αρρώστια υπάρχει και δεν υπάρχει.

Καταλαβαίνω ότι είσαι ασθενής, όχι τέτοιος που εννοείς και ποθείς εσύ, αλλά είναι ξεκάθαρα ψυχιατρικό το θέμα σου αλλά είσαι ο μοναδικός εδώ μέσα με τέτοιο πρόβλημα που δεν δείχνει να έχει ΚΑΜΙΑ συναίσθηση της κατάστασης του.

Πολιορκω μια κοπέλα, δεν με θέλει. Δουλευω σε οικογενειακη επιχειρηση κ παράλληλα είμαι συγγραφεας.Δεν εχω πολλους φίλους, δεν βρίσκω άτομα με κοινα ενδιαφέροντα.Δεν είναι στη φαντασία μου ότι έχω ορθοστατικη ταχυκαρδία. Εχω διαγνωστεί και είναι ένα τεράστιο σοκ για τον οργανισμό μου γιατί πριν δουλευα σε χαμηλούς ρυθμούς. Παραλληλα έχω οισοφαγιτιδα και προβλημα στο γαστρεντερικό γενικά. Εχω ψυχιατρικό πρόβλημα επίσης,εχωδιαγνωστει. Το ένα δεν αναιρει το αλλο. Αυτό που πρεπει να δουλεψω είναι να μην αγχωνομαι με το παραμικρό. Αλλά ειδικά όταν έχω έξαρση στο στομάχι, νιώθω χαλια,γιατί μοιάζουν πολυ τα συμπτώματα με καρδιά.

Quote:

---

Originally Posted by Antonis8

Πολιορκω μια κοπέλα, δεν με θέλει. Δουλευω σε οικογενειακη επιχειρηση κ παράλληλα είμαι συγγραφεας.Δεν εχω πολλους φίλους, δεν βρίσκω άτομα με κοινα ενδιαφέροντα.Δεν είναι στη φαντασία μου ότι έχω ορθοστατικη ταχυκαρδία. Εχω διαγνωστεί και είναι ένα τεράστιο σοκ για τον οργανισμό μου γιατί πριν δουλευα σε χαμηλούς ρυθμούς. Παραλληλα έχω οισοφαγιτιδα και προβλημα στο γαστρεντερικό γενικά. Εχω ψυχιατρικό πρόβλημα επίσης,εχωδιαγνωστει. Το ένα δεν αναιρει το αλλο. Αυτό που πρεπει να δουλεψω είναι να μην αγχωνομαι με το παραμικρό. Αλλά ειδικά όταν έχω έξαρση στο στομάχι, νιώθω χαλια,γιατί μοιάζουν πολυ τα συμπτώματα με καρδιά.

---

Και πώς το δουλεύεις αυτό; Κάνεις ψυχοθεραπεία;

Ναι, δεν με βοηθάει όμως. Θα αρχισω αγωγή.

Quote:

---

Originally Posted by Antonis8

Πολιορκω μια κοπέλα, δεν με θέλει. Δουλευω σε οικογενειακη επιχειρηση κ παράλληλα είμαι συγγραφεας.Δεν εχω πολλους φίλους, δεν βρίσκω άτομα με κοινα ενδιαφέροντα.Δεν είναι στη φαντασία μου ότι έχω ορθοστατικη ταχυκαρδία. Εχω διαγνωστεί και είναι ένα τεράστιο σοκ για τον οργανισμό μου γιατί πριν δουλευα σε χαμηλούς ρυθμούς. Παραλληλα έχω οισοφαγιτιδα και προβλημα στο γαστρεντερικό γενικά. Εχω ψυχιατρικό πρόβλημα επίσης,εχωδιαγνωστει. Το ένα δεν αναιρει το αλλο. Αυτό που πρεπει να δουλεψω είναι να μην αγχωνομαι με το παραμικρό. Αλλά ειδικά όταν έχω έξαρση στο στομάχι, νιώθω χαλια,γιατί μοιάζουν πολυ τα συμπτώματα με καρδιά.

---

Αντωνη το 2020 ειναι καλο να πολιορκεις πολλες κοπελες γιατι κι αυτες πολιορκουν πολλους αντρες.

Quote:

---

Originally Posted by Ορέστης

Αντωνη το 2020 ειναι καλο να πολιορκεις πολλες κοπελες γιατι κι αυτες πολιορκουν πολλους αντρες.

---

Ισχύει. Όσες περισσότερες τόσο καλύτερα :)

Quote:

---

Originally Posted by Antonis8

Ναι, δεν με βοηθάει όμως. Θα αρχισω αγωγή.

---

Ποσο καιρό κάνεις ψυχοθεραπεία και πόσο συχνά;
Μου κάνει εντύπωση που λες ότι δεν βοηθάει. Την αγωγή φυσικά και να την ξεκινήσεις αλλά τα φάρμακα δεν θα ξεκολλήσουν απτο μυαλό σου τις ιδέες που έχεις.

Quote:

---

Originally Posted by elisabet

Ποσο καιρό κάνεις ψυχοθεραπεία και πόσο συχνά;
Μου κάνει εντύπωση που λες ότι δεν βοηθάει. Την αγωγή φυσικά και να την ξεκινήσεις αλλά τα φάρμακα δεν θα ξεκολλήσουν απτο μυαλό σου τις ιδέες που έχεις.

---

Γιατί σου κανει εντυπωση; Δεν βοηθα όλους. Προσωπικα δεν τη θεωρώ και ιδιαίτερα αξιοπιστη γενικά. Είμαι άλλωστε καταρτισμενος, έχω διαβάσει Φρουντ και γενικά εκτεταμένη βιβλιογραφία για αυτά τα θέματα, ήξερα και τις ψυχιατρικες παθήσεις μου και τα τραύματα μου απο την εφηβεία, χωρίς να μου τα επισημανει καποιος.
Εκανα δυο φορες τη βδομαδα για τρεις μηνες, μετά διακοψαμε και τώρα κανουμε μια φορά στις δέκα μερες ή οποτε χρειαστω εγώ. Δεν με βοηθα και δεν με βοηθησε ούτε όταν έκανα συχνότερα. Οι κρισεις πανικου συνεχιζονταν όσο έκανα δυο φορες τη βδομάδα,μέχρι που διεκοψα τη ψυχοθεραπεία για καποιο διάστημα και επανήλθε ακόμα και ο υπνος μου στα φυσιολογικά μου.
Τι εννοείς τα φάρμακα δεν θα ξεκολλησουν το μυαλό απο τις ιδεες; Ποιες ιδέες; Εδώ ocd, PTSDκαι health anxiety. Τα ζολοφτ που μου έγραψαν,όσο το έχω ψάξει,βοηθάνε πολυ σε αυτές τις περιπτωσεις. Σε κάθε περιπτωση,θα το δοκιμασω κι αυτό, αλλά λεφτά σε πιό συχνή ψυχοθεραπεία ,δεν ξοδευω πάραπανω,βαρεθηκα, προφανως δεν είναι για μένα.