Κρούσματα παιδεραστίας

Quote:

---

Originally posted by λίτσα
σαν άνθρωπος συμφωνώ απόλυτα με όσα λες καθώς επίσης επισημαίνω πως κάθε άνθρωπος ότι και αν έχει κάνει έχει δικαίωμα δίκης είτε κριθεί ένοχος είτε όχι.όταν ακούς όμως σε περιπτώσεις παιδεραστίας κάτι εξευτελιστικές ποινές τότε αγανακτείς σαν άνθρωπος και λες τα χειρότερα πόσο μάλλον όταν έχεις ζήσει κάτι ανάλογο.εκεί είναι που τα \"παίρνεις στο κρανίο\"και δεν ξέρεις τι λες τι κάνεις και τι σου γίνεται.όταν σου λένε ποινή κάθηρξης 10 χρόνια ή και λιγότερο τότε τι σκέφτεσαι;ότι αυτό το τέρας θα βγει και θα κάνει πάλι τα ίδια σε άλλες αθώες ψυχούλες.θα καταστρέψει τους επόμενους ενήλικες.για εμένα δικαιοσύνη για τέτοιου είδους εγκλήματα δεν υπάρχει και μετά σου λέει δημοκρατία ο καθένας κάνει ότι θέλει.ποια δημοκρατία;αναρχία να πούμε καλύτερα.έχω αγχωθεί πολύ τώρα και σταματάω γιατί δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να πω συγχωρήστε με για αυτό αλλά πονάω,τα θυμήθηκα όλα και άρχισα πάλι να πονάω.

---

Έχω πει πολλές φορές, \"κοίτα το καθίκι που είναι έξω\" - όχι απαραίτητα για παιδεραστές αλλά για εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου. Είν\' αλήθεια πως η Δημοκρατία καταργείται όταν ένας μεγαλοδικηγόρος εκμεταλλεύεται τις αδυναμίες του νόμου, κι ένας κατά γενική ομολογία εγκληματίας με χρηματικά \"ψίχουλα\" σε αντιπαράθεση με το έγκλημα που έχει διαπράξει είναι έξω σε λίγο καιρό , έτοιμος να ξανακάνει τα ίδια, διεγείροντας έτσι το δημόσιο αίσθημα..
Και πάλι όμως το ζητούμενο δεν είναι να απαιτήσουμε να του αφαιρέσουμε τη ζωή για αποκλείσουμε την περίπτωση αδικονομίας. Το ζητούμενο είναι να φτάσουμε στο σημείο, να επιβάλλουμε την δικαιοσύνη \"στεγανοποιώντας\" την από τα διάφορα δικονομικά τερτίπια (παραθυράκια), ουσιαστικά επανακαθορίζοντας τα όρια του νομοθέτη και την ουσία της νομοθεσίας ανάλογα με το έγκλημα που έχει διαπραχθεί...

Νομίζω πως είναι σημαντικότερο, από το να επαναφέρουμε πρακτικές περασμένων αιώνων..

Quote:

---

Originally posted by Nora
Τις τελευταίες μέρες, έχουμε απανωτά κρούσματα παιδεραστίας.
Η μάλλον συλλήψεις, γιατί προφανώς ανέκαθεν υπήρχαν

---

Nα χαιρεσαι, εντος εισαγωγικων βεβαια, γιατι οπως ειπες και εσυ ανεκαθεν υπηρχαν. Τουλαχιστον τωρα ανακαλυπτονται πιο ευκολα.
Δυστυχως οι ποινες που υπαρχουν για παιδεραστιες, βιασμους κτλ ειναι αστειες.

Κ καταλήγουμε στο ίδιο όπως κ στις ψυχικές ασθένειες που δε φαίνονται χειροπιαστά...
Σκοτώνουν κάποιον ψυχικά κ επειδή δε φαίνεται ο θάνατός του,δίνουν ψίχουλα ποινές.Κ δε συζητάμε για αποδείξεις!!!!!!Αντε να βρεί αποδείξεις ένα παιδί που αποφασίζει να μιλήσει μετά από καιρό.
Αλλά ειλικρινά απορώ πως κοιμούνται αυτοί οι άνθρωποι...τόσο άρρωστοι να μη μπορούν να καταλάβουν τον πόνο που προκάλεσαν?που πιστεύω δεν υπάρχει μεγαλύτερος,ειδικά που μιλάμε για παιδιά.

όπως είπα και σε προηγούμενο μήνυμα με τέτοια θέματα τα παίρνω στο κρανίο και δεν ξέρω τι λέω.ευαισθητοποιούμαι πάρα πολύ με αυτό το θέμα για αυτό αντέδρασα με αυτόν τον τρόπο.σίγουρα το να αφαιρέσεις την ζωή του εγκληματία δεν είναι λύση καλύτερα να λιώσει από μόνος του.είμαι πιο χαλαρή τώρα και μπορώ να δω πιο καθαρά.
όσον αφορά τους ανθρώπους που κακοποιήθηκαν στην παιδική τους ηλικία καλό θα ήταν να δουλέψουν πολύ,πάρα πολύ όμως με τον εαυτό τους και να καταλάβουν πως δεν φταίνε εκείνα.να διώξουν κάθε ενοχή από πάνω τους.εγώ αυτό έκανα και μπορώ να πω πως έχω συγχωρέσει κατά κάποιο τρόπο αυτόν που φέρθηκε τόσο ανάρμοστα.επειδή είναι από το ευρύ οικογενειακό περιβάλλον τον συναντώ συχνά και τότε είναι αυτός που σκύβει το κεφάλι εγώ τον κοιτάζω στα μάτια σαν να του λέω ότι εγώ δεν φέρω καμμία ευθύνη εσύ φταις.και έτσι σιγά σιγά το βάρος φεύγει από πάνω μου και μεταδίδεται σε αυτόν τουλάχιστον έτσι θέλω να πιστεύω.
το ότι μπόρεσα όμως εγώ να συγχωρήσω δεν σημαίνει πως μένω αμμέτοχη σε όλα αυτά που ακούω δυστυχώς πλέον συχνά.τότε θυμώνω πάλι αγχώνομαι εξοργίζομαι βγαίνω έξω από τα ρούχα μου και λέω τα χειρότερα.ίσως κρύβω ακόμα θυμό μέσα μου και δεν μπορώ να το καταλάβω σημασία έχει όμως πως η καθημερινότητά μου δεν σκιάζεται πλέον από αυτό το γεγονός και αυτό το οφείλω στον άντρα μου και τα παιδιά μου.
ίσως βοήθησαν και τα φάρμακα που παίρνω δεν ξέρω τι να πω....
συγχωρήστε με αν φάνηκα σκληρή στο θέμα της ποινής αλλά όπως είπα εξοργίζομαι με τις γελοίες ποινές που τους αποδίδουν.
να είστε καλά τώρα και για πάντα
καλό βράδυ και καλό ξημέρωμα να έχετε όλοι.:)

επαναλαμβανω,στα 5 μετρα αν και καποιο δικαστηριο εκει στα εμιρατα ειχε επιβαλει αλλαγη φυλου στον βιαστη και επανελειμενο βιασμο του.Να δουμε θα ξαναυπαρξει μετα βιαστης ανηλικων;

Quote:

---

Originally posted by Empneustns
επαναλαμβανω,στα 5 μετρα αν και καποιο δικαστηριο εκει στα εμιρατα ειχε επιβαλει αλλαγη φυλου στον βιαστη και επανελειμενο βιασμο του.Να δουμε θα ξαναυπαρξει μετα βιαστης ανηλικων;

---

Το στήσιμο στα 5 μέτρα δεν είναι απονομή δικαιοσύνης και καταργεί όσα έχουμε κατακτήσει σαν ευρωπαϊκή κουλτούρα. Μ\' αυτή τη λογική, όχι μόνο να επαναφέρουμε τη θανατική ποινή, αλλά και να ξαναγυρίσουμε στην διά γκιλοτίνας αφαίρεση της ζωής και να υποχρεώνουμε και τους υπηκόους να παρακολουθούν την εκτέλεση όπως γινόταν στο μεσαίωνα, προς συμμόρφωση και παραδειγματισμό... Αλήθεια σε τι θα διαφέραμε από τους βιαστές παιδικών ψυχών, αν το περί δικαιοσύνης αίσθημα μας ικανοποιούνταν στο θέαμα ενός αποκεφαλισμού ?

Όσο κι αν πολλοί θα συμφωνήσουν μαζί σου, γιατί πράγματι είναι ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα η παιδεραστία, παρόλα αυτά, το πισωγύρισμα του ενοχικού δικαίου, θα δημιουργούσε πολλά περισσότερα προβλήματα απ\' όσα θα έλυνε...

Όσο για την άλλη σου πρόταση περί αλλαγής φύλου και βιασμού του βιαστή, ελπίζω να κάνεις χιούμορ. Να υπερθεματίσω αν είναι έτσι.. ..Να τον βιάζουν 10 μαζί βγάζοντας του τα νύχια με τανάλια και κόβοντας με ξυραφάκι τα γεννητικά του όργανα, σιγά σιγά βέβαια..Μα είμαστε σοβαροί τώρα ???

Τελικά μήπως να υιοθετήσουμε τον λιθοβολισμό ? Έτσι, θα συμμετείχαμε κι εμείς στην αφαίρεση ζωής, γεγονός που θα ικανοποιούσε ακόμη περισσότερο τα ένστικτα μας, θα μας έκανε να διαφέρουμε όμως ελάχιστα από τα ζώα...

καλημέρα σε όλους....
καλημέρα και σε σένα σαμπ αν και συμφωνώ μαζί σου παρόλα τα βιώματα που έχω με όλο το θάρρος θα ήθελα να σου κάνω μια ερώτηση και φυσικά είναι δικαίωμά σου να μην απαντήσεις θα το σεβαστώ πλήρως.
αν είχε συμβεί κάτι τέτοιο σε εσένα στην παιδική σου ηλικία και σε ακολουθούσε ένα τέτοιο γεγονός και στην μετέπειτα ζωή σου(δεν αναφέρομαι στα παιδάκια σου να είναι καλά και να τα χαίρεσαι)ποια θα ήταν η γνώμη σου τότε;θα έλεγες αυτά που λες τώρα;θα συμφωνούσες με τον φίλο εμπνευστή ή θα είχες συγχωρήσει αυτόν τον άνθρωπο και θα είχες συνεχίσει τη ζωή σου κανονικά;
να είσαι καλά τώρα και για πάντα

Ευνουχισμος και ισοβια χωρις δικαιωμα αναστολης, εφεσης ή οποιουδηποτε αλλου νομικου κολπου σε οποιονδηποτε, αποδεδειγμενα ομως 100%, εχει βιασει

Quote:

---

Originally posted by λίτσα
καλημέρα σε όλους....
καλημέρα και σε σένα σαμπ αν και συμφωνώ μαζί σου παρόλα τα βιώματα που έχω με όλο το θάρρος θα ήθελα να σου κάνω μια ερώτηση και φυσικά είναι δικαίωμά σου να μην απαντήσεις θα το σεβαστώ πλήρως.
αν είχε συμβεί κάτι τέτοιο σε εσένα στην παιδική σου ηλικία και σε ακολουθούσε ένα τέτοιο γεγονός και στην μετέπειτα ζωή σου(δεν αναφέρομαι στα παιδάκια σου να είναι καλά και να τα χαίρεσαι)ποια θα ήταν η γνώμη σου τότε;θα έλεγες αυτά που λες τώρα;θα συμφωνούσες με τον φίλο εμπνευστή ή θα είχες συγχωρήσει αυτόν τον άνθρωπο και θα είχες συνεχίσει τη ζωή σου κανονικά;
να είσαι καλά τώρα και για πάντα

---

Η ερώτηση σου είναι υποθετική, αλλά παρόλα αυτά θα προσπαθήσω να σου απαντήσω...

Αυτός που υφίσταται την εγκληματική ενέργεια δηλ. το θύμα - και μιλώντας γενικά για οποιαδήποτε αδικοπραγία , όχι μόνο για την παιδεραστία- είναι λογικό να μην έχει την ίδια αντίληψη δικαίου , αυτός /ή και προφανώς το κλειστό του οικογενειακό περιβάλλον, από τον υπόλοιπο κόσμο. Αυτό σημαίνει πως αν εγώ είχα υποστεί κάτι που θα σημάδευε την ζωή μου, προφανέστατα και θα ζητούσα την παραδειγματικότερη τιμωρία για τον ένοχο. Στην προκειμένη περίπτωση, το συναίσθημα κι ο πόνος υπερισχύει της λογικής, κι είναι κάτι πολύ πολύ φυσιολογικό.
Την νομοθεσία όμως και το ενοχικό δίκαιο, ο νομοθέτης δεν τα καθορίζει με βάση το συναίσθημα, αλλά με βάση κοινωνικά πρότυπα συμπεριφοράς. Τις ποινές δεν τις ορίζουν τα θύματα, αλλά δικαστές που κινούνται μέσα σε αυστηρούς κανόνες δικονομίας. Αν δεν ήταν έτσι, η κοινωνία μας δεν θα χρειαζόταν να θεσπίζει νόμους, θα γυρνούσαμε όλοι με τα κουμπούρια στα χέρια να επιβάλλουμε το νόμο κατά την δική μας αντίληψη. Θα ήταν αυτή μια προηγμένη κοινωνία ?
Όσο μου επιτρέπεται , μιλώ εκ μέρους της ανθρωποκεντρικής αντίληψης για την επιβολή του νόμου κι όχι σαν το θύμα μιας εγκληματικής ενέργειας. Το να πει κάποιος που έχει υποστεί μια αδικοπραγία, πως θάθελε οι ποινές να είναι κατά την αντίληψη του εμπνευστή, δεν σημαίνει πως δεν έχει δίκιο για ό,τι του συνέβη, δεν μπορεί όμως το θυμικό του να καθορίζει τα πλαίσια ενός ολόκληρου δικονομικού συστήματος.

για ακόμα μία φορά θα συμφωνήσω γιατί προσπαθώ να βάζω την λογική μου μπροστά πλέον παρόλα όπως προείπα τα βιώματά μου.
μην ξεχνάμε όμως πως μιλάμε για παιδιά για ανυπεράσπιστα παιδιά για παιδιά που δεν έχουν τον τρόπο να εκφράσουν αυτό που βιώνουν και αν το πουν ίσως και να μην τα πιστέψουν.για αυτό κάποιοι άνθρωποι (μεταξύ τους και εγώ μερικές φορές) αντιδρούμε τόσο ακραία.αισθανόμαστε πως δεν υπάρχει δικαισύνη για αυτά τα εγκλήματα.πως δεν υπάρχουν οι κατάλληλοι νόμοι για τέτοιου είδους περιπτώσεις και αυτό το θεωρούμε αδικία άρα αισθανόμαστε αδικιμένοι.και τι κάνει ένας άνθρωπος όταν αισθάνεται πως τον πνίγει το δίκιο;φτάνει και στο σημείο να πάρει τον νόμο δυστυχώς στα χέρια του.
και θα μιλήσω και εγώ λίγο υποθετικά τώρα.αν τυχόν συνέβαινε στο παιδί μου (που το απεύχομαι όπως και για όλα τα παιδιά του κόσμου) τότε δεν θα συγχωρούσα όπως έκανα στην δική μου περίπτωση αλλά θα έπαιρνα την κουμπούρα όπως είπες και όποιον πάρει ο χάρος.γιατί δεν μπορώ να διανοηθώ πως το ίδιο μου το παιδί θα ζούσε καταστάσεις που τις έχω περάσει και ξέρω πως είναι αυτό το συναίσθημα.δεν μπορώ να διανοηθώ πως θα αισθανόταν έτσι πως θα πληγωνόταν.δεν θέλω ούτε να στο σκέφτομαι...

Σε προσωπικό επίπεδο θα συμφωνήσω μαζί σου. Θα πρέπει να διαχωρίζουμε όμως τα προσωπικά μας βιώματα από το συνολικό πλαίσιο της νομοθετικής εξουσίας όπως υπάρχει σήμερα και μάλιστα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο νομοθέτης στις Ηνωμένες Πολιτείες κινείται σε διαφορετικά μονοπάτια, πίστεψε με όμως, πως είναι ακόμη πολύ πίσω σε σύγκριση με τις πολιτισμικές κατακτήσεις της Ευρώπης. Δεν χρειάζεται βέβαια να συγκρίνουμε το Ευρωπαικό Δίκαιο με εκείνο της Ασίας \'η της Αφρικής και με κανένα τρόπο τουλάχιστον να επιβάλουμε πρακτικές όπως εκείνη που πρότεινε ο φίλος εμπνευστής περί Εμιράτων...

Κάποτε τις \"μάγισσες\" τις καίγανε, κι ήταν μια επιβολή του νόμου σύμφωνα με την τότε κοινωνική δομή. Σήμερα δεν υπάρχουν \"μάγισσες\", γιατί θα έπρεπε να υπάρχει η πυρά ?

σε γενικές γραμμές μιλάς πολύ σωστά.
θα σταθώ λίγο σε αυτό που είπες για τις μάγισσες.τότε τις θεωρούσαν κάτι σαν εγκληματίες αν δεν κάνω λάθος(διόρθωσέ με αν δεν είμαι σωστή) και είχαν σαν ποινή την πυρά.για τις σημερινές μάγισσες (παιδεραστές) τι ποινή έχουν;τίποτα, γιατί έχουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα πλέον.ανθρώπινα δικαιώματα δεν έχουν όμως και τα παιδιά που έρχονται αντιμέτωπα με τέτοιου είδους ανθρώπους;τι κάνουν για αυτά τα παιδιά;ποιος τα υπερασπίζεται;ποιος τα προφυλάσει;πιστεύω πως αν υπήρχε μια παραδειγματική ποινή και δεν μιλάω για θάνατο θα είχαν εκλείψει σε κάποιο βαθμό αυτά τα εγκλήματα.

Λίτσα,

Ποια θα μπορούσε να είναι παραδειγματική ποινή για εσένα?

Προσωπικά, τα ισόβια,χωρίς καμμία περίπτωση να αφεθεί ελεύθερος, είναι ότι χειρότερο.

είναι και αυτή μια παραδειγματική ποινή.
ισχύει όμως και αν ναι πότε ίσχυσε;

Quote:

---

Originally posted by λίτσα
σε γενικές γραμμές μιλάς πολύ σωστά.
θα σταθώ λίγο σε αυτό που είπες για τις μάγισσες.τότε τις θεωρούσαν κάτι σαν εγκληματίες αν δεν κάνω λάθος(διόρθωσέ με αν δεν είμαι σωστή) και είχαν σαν ποινή την πυρά.για τις σημερινές μάγισσες (παιδεραστές) τι ποινή έχουν;τίποτα, γιατί έχουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα πλέον.ανθρώπινα δικαιώματα δεν έχουν όμως και τα παιδιά που έρχονται αντιμέτωπα με τέτοιου είδους ανθρώπους;τι κάνουν για αυτά τα παιδιά;ποιος τα υπερασπίζεται;ποιος τα προφυλάσει;πιστεύω πως αν υπήρχε μια παραδειγματική ποινή και δεν μιλάω για θάνατο θα είχαν εκλείψει σε κάποιο βαθμό αυτά τα εγκλήματα.

---

Δεν διαφωνούμε για το ότι οι ποινές σήμερα δεν ανταποκρίνονται στο μέγεθος του εγκλήματος της παιδεραστίας.
Η πιο κάτω παράθεση ανάγεται στο πρώτο μου πόστ :

\"Σε όσα όλοι οι σώφρονες θα συμφωνήσουμε περί παιδεραστίας, θα διαφωνήσω με τα περί θανατικής ποινής, γιατί απλά η απόδοση δικαιοσύνης δεν μπορεί να αντισταθμίζεται με την αφαίρεση ζωής - έστω κι αν αυτή ανήκει σ\'ένα διεστραμμένο ανώμαλο. Απλά, η ποινή που θα πρέπει να επιβάλλεται σε τέτοιες περιπτώσεις σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να είναι μικρότερη της ισόβιας κάθειρξης και βέβαια χωρίς αυτή να μπορεί να προσβληθεί από οποιοδήποτε νομικό τερτίπι. Ηθικά, είναι προτιμότερο για το δημόσιο αίσθημα ο παιδεραστής να πεθαίνει κάθε μέρα - η πραγματική έννοια της φράσης \"σαπίζει στη φυλακή\" - παρά να \"γλυτώσει\" με μια θανατική καταδίκη. Ακόμη και η φυλακή έχει τους δικούς της κανόνες - ολοι θα θυμάστε τη περίπτωση Δουρή και την \"αυτοκτονία\" του στη φυλακή...

Το ζητούμενο είναι πως από τη Δημοκρατία, δεν μπορούμε να επιδιώκουμε την απονομή δικαιοσύνης με την θανατική ποινή , απλά και μόνο γιατί η λέξη \"εκδίκηση\" δεν πρέπει - κι όσον αφορά την Ευρώπη τουλάχιστον αυτό έχει επιτευχθεί - να είναι συνώνυμη με την έννοια δικαίου.\"

Αντιδρώ στην επαναφορά της θανατικής καταδίκης γιατί η αφαίρεση ανθρώπινης ζωής είναι αναχρονιστική - κι αν θέλεις στο κάτω κάτω δεν έχει σωφρονιστικό αποτέλεσμα. Ο θάνατος δεν νομίζω πως θα αποτρέψει στο μέλλον παρόμοια φαινόμενα, ουσιαστικά μια σφαίρα είναι η για χιλιοστό του δευτερολέπτου ικανοποίηση του δημόσιου αισθήματος - είναι όσος χρόνος χρειάζεται από τον ήχο της τουφεκιάς μέχρι να βρει το στόχο της.

Συμφωνώ με την Νόρα...Ο ισόβιος εγκλεισμός νομίζω πως είναι αρκετός - κι αν θέλεις την γνώμη μου είναι κι ότι χειρότερο μπορεί να συμβεί στον θύτη, δεδομένου ότι η φυλακή έχει τη δική της ηθική, που πολλές φορές είναι αυστηρότερη από την υπόλοιπη κοινωνία ...Φαντάζομαι καταλαβαίνεις τι εννοώ ...
;)