Ψυχικός μαρασμός

Ναι έχεις δίκιο ΜικρηΟλλανδεζα . Εν τέλει κακό στον εαυτό μου κάνω και μόνος μου τον ρίχνω στα σκ*α. Αν δεν κουβαλούσα εξαρχης όλα αυτά τα αρνητικά μέσα μου πιστεύω η ζωή μου τώρα θα ήταν πολύ καλύτερη και το κυριότερο... δεν θα ήμουν μόνος. Τέλος πάντων αποφάσισα για την ώρα να ασχοληθώ όσο πιο έντονα μπορώ με το να χάσω κάποια κιλά. Πήρα και ένα συμπλήρωμα διατροφής που βοηθάει στο αδυνάτισμα ελπίζω να κάνει δουλειά και θα το ρίξω στο περπάτημα. Το να κάθομαι μέσα χειρότερα με μαραζώνει. Επίσης θα κοιτάξω να τελειώνω με τη πτυχιακή και όσο για δουλειά θα αφήνω βιογραφικά όσα μπορώ κ ας είναι τσάμπα κόπος. Κάτι μπορεί να γίνει. Όσο για την ψυχολόγο πήγα να τη βρω σήμερα είναι σε άδεια έδωσα το τηλ μου να με πάρει από Δευτέρα να δεις που άμα δεν την κυνηγήσω πάλι δεν πρόκειται να με πάρει ποτέ. Τες πα δεν βαριέσαι. Δεν έχουν και τόση σημασία όλα αυτά. Εγώ είμαι πολύ ευαίσθητος γενικά και τα παίρνω όλα βαριά. Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα... Για όλους μας! Φιλιά! ♥️

Quote:

---

Originally Posted by unhappy

Ναι έχεις δίκιο ΜικρηΟλλανδεζα . Εν τέλει κακό στον εαυτό μου κάνω και μόνος μου τον ρίχνω στα σκ*α. Αν δεν κουβαλούσα εξαρχης όλα αυτά τα αρνητικά μέσα μου πιστεύω η ζωή μου τώρα θα ήταν πολύ καλύτερη και το κυριότερο... δεν θα ήμουν μόνος. Τέλος πάντων αποφάσισα για την ώρα να ασχοληθώ όσο πιο έντονα μπορώ με το να χάσω κάποια κιλά. Πήρα και ένα συμπλήρωμα διατροφής που βοηθάει στο αδυνάτισμα ελπίζω να κάνει δουλειά και θα το ρίξω στο περπάτημα. Το να κάθομαι μέσα χειρότερα με μαραζώνει. Επίσης θα κοιτάξω να τελειώνω με τη πτυχιακή και όσο για δουλειά θα αφήνω βιογραφικά όσα μπορώ κ ας είναι τσάμπα κόπος. Κάτι μπορεί να γίνει. Όσο για την ψυχολόγο πήγα να τη βρω σήμερα είναι σε άδεια έδωσα το τηλ μου να με πάρει από Δευτέρα να δεις που άμα δεν την κυνηγήσω πάλι δεν πρόκειται να με πάρει ποτέ. Τες πα δεν βαριέσαι. Δεν έχουν και τόση σημασία όλα αυτά. Εγώ είμαι πολύ ευαίσθητος γενικά και τα παίρνω όλα βαριά. Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα... Για όλους μας! Φιλιά! ♥️

---

Καλα κανεις φιλε μου,αλλα αν συνεχιστει ο αυτοκτονικος ιδεασμος και δεν πας σε ψυχιατρο θα σε μαλωσω...ναι να στελνεις πολλα βιογραφικα και να τσεκαρεις καθημερινα τις αγγελιες,δεν ειναι ματαιο,μονο ετσι θα βρεις κατι.Αυτα τα συμπληρωματα αδυνατισματος τα φοβαμαι εγω,καλυτερα να περπατας και να ροσεξεις λιγο την διατροφη σου.

Καλό μήνα! Ναι αν συνεχιστεί οπωσδήποτε πρέπει να το κοιτάξω γιατί γενικά παρατηρώ ότι ο αρνητικός τρόπος σκέψης μου με παραλύει και μπλοκάρει τη δράση και μένω στην αδράνεια. Γενικά είναι λες και ο εαυτός μου προσπαθεί με κάθε τρόπο να με κρατήσει απαγκιστρωμενο στα ίδια πράγματα, στις ίδιες συνήθειες και συμπεριφορές. Σήμερα πάλι ξενυχτησμενος ήμουν κοιμήθηκα 7 το πρωί γενικά δεν ήμουν καλά το βράδυ γιατί ο πατέρας μου πάλι με κορόιδευε και με πρόσβαλε για τα κιλά μου κ με έκανε να νιώθω σκουπίδι λες κ αυτός είναι καλύτερος ξέρω γω και ξύπνησα 1 η ώρα γιατί είχαμε ένα τραπέζι που γιόρταζε η ξαδέρφη μου και αισθανομουν χάλια και σωματικά και ψυχολογικά. Κάθε λίγο και λιγάκι πήγαινα στο μπάνιο και έκλαιγα για να μη με καταλάβουν και γενικά ήμουν σαν τη μεγάλη Παρασκευή. Η γιαγιά μου βέβαια μετά μαζί με τη θεία μου με κατάλαβαν και μου κάνανε μια κουβέντα ότι πρέπει να κινητοποιηθω και όχι να κάθομαι να μιζεριαζω και γενικά μετά που έφυγε η θεία μ συνέχισα να κλαίω και στρναχωρησα και τη γιαγιά μου κ αυτή μου φώναζε ότι δεν αντέχει άλλο να με βλέπει να κοιμάμαι όλη μέρα και να μην κάνω τίποτα και άρχισε για τη σχολή ότι πρέπει να τελειώσεις δεν πάει άλλο τόσα χρόνια τόσο αγώνα κ.λ.π. και έχει δίκιο. Θέλω κ εγώ πλέον ο ίδιος να ξεμπερδευω όσο πιο γρήγορα γίνεται με την πτυχιακή γιατί την είχα αναβάλει για πολύ καιρό και να σταματήσουν να με πρήζουν και να στεναχωριουνται και γιατί με μπλοκάρει η σχολή ακόμα και θέλω να προχωρήσω. Οπότε το νο1 που θα επικεντρωθώ αυτή τη στιγμή είναι αυτό και παράλληλα ναι ξεκινάω το ψάξιμο. Όσο για τις αυτοκτονικές σκέψεις υπάρχουν δυστυχώς πολύ και μάλιστα το δηλώνω π.χ. στον πατέρα μου αυτές τις μέρες που με φορτώνονταν και μου σπάει τα νεύρα και με ψυχοπλσκωνει του το λέω ανοιχτά ότι ξέρεις δεν αντέχω άλλο θα βάλω τέλος στη ζωή μου κ τέτοια. Τες πα πιστεύω ότι για τουλάχιστον 50% της καλής διάθεσης φταίει το χρόνιο ξενύχτι. Απόψε μιας και έχω κάνει κουραστεί όλη μέρα θα πέσω από τις 12.30 να κοιμηθώ κ θα προσπαθήσω να το διατηρήσω κάθε μέρα. Θέλω να το κάνω δοκιμαστικά να δω πως θα νιώθω σίγουρα πολύ καλύτερα νομίζω και μετά βλέπουμε. Γενικά περπατάω πολύ αυτές τις μέρες είναι η πιο ευχάριστη άσκηση θα προσέξω λίγο και τη διατροφή. Ναι κ εγώ τα φοβάμαι λίγο τα συμπληρώματα αυτά αλλά τα πήρα πάνω στην απελπισία μου πριν λίγες μέρες. Αν δω κάποια παρενέργεια ή δεν δω αποτελέσματα μέσα στο μήνα θα φάνε πέταμα. Μην πάθω και τίποτα. Γενικότερα είπα να πατήσω restart από αυτή τη βδομάδα και να σταματήσω την κλαψα και τις κακές συνήθειες και αρνητικές σκέψεις κ κυρίως να αναλάβω δράση. Ευχησου μου να τα καταφέρω ! Καλή βδομάδα να έχεις! ♥️

Καλο μηνα.Ο οργανισμος σου το εχει συνηθισει unhappy.Ο εαυτος σου προσπαθει να σε κρατησει εκει, γιατι αυτο του ειναι γνωριμο.Ολοι οι ανθρωποι εχουμε την ταση να απαγκιστρωνομαστε στο γνωριμο.Επιμενω να επισκεφτεις ψυχιατρο.Καλο ψυχιατρο.Στο ειχα πει οτι ειχα κ εγω προκαταλλειψη με τα φαρμακα αλλα με βοηθησαν πολυ.Τα φαρμακα δεν σε κανουν αλλο ανθρωπο,δεν αλλοιωνουν τον χαρακτηρα σου,επηρεαζουν μονο την διαθεση σου.Οταν αρχισει να λειτουργει το φαρμακο θα εισαι οπως ηταν ο unhappy χωρις την καταθλιψη.Θα μπορεις να εισαι λειτουργικος και θα αντιμετωπιζεις τις καταστασεις πολυ πιο ψυχραιμα απο οτι τωρα.Απο δυσλειτουργικος που καθεται ολη μερα σε ενα κρεββατι θα μπορεις να εισαι λειτουργικος.Ακομα και στο θεμα του υπνου η αγωγη θα βοηθησει.Το κλαμμα δεν ειναι κακο.Η γιαγια σου κ η θεια σου μπορει να μην καταλαβαινουν ακριβως τι βιωνεις μεσα σου ,εχουν δικιο ομως οτι αυτο πρεπει να σταματησει.Βαλτα κατω και παρε την αποφαση να πας στον γιατρο.Μια αποφαση ειναι.

Άσε ρε Μικρή Ολλανδέζα χάλια για ακόμη μια φορά. Κατάφερα χτες έπεσα για ύπνο 1 και είχα βάλει ξυπνητήρι στις 10 και το μάτι άνοιξε στις 6 και με κακή διάθεση. Προσπαθούσα πόση ώρα να με πάρει δεν με έπαιρνε ο ύπνος τελικά με πήρε κοντά 8:30 και ξύπνησα 5 παρά. Μου δει ξανασυμβεί αυτό σε περιόδους που προσπαθούσα να φτιάξω τον ύπνο μου γενικά ή που θα κοιμάμαι ή που θα ξυπνάω χαράματα. Άσε όσο για το συμπλήρωμα αδυνστισμαρος λέει μια κάψουλα με το πρωινό μια με το μεσημεριανό και καμία μέρα δεν κατάφερα να την πάρω πρωί πάντα τη μια απόγευμα μετά το φαγητό κ την άλλη βράδυ. Γενικά αισθάνομαι κάπως την όρεξη να μου έχει κοπεί. Όχι ότι δεν έφαγα ανθυγιεινα σήμερα απλά δεν είχα τόση όρεξη ούτε απολάμβανα το φαγητό. Η διαθεση μου έχει πέσει παλι. Μωρέ εγώ θέλω να πάω σε ψυχίατρο αλλά νομίζεις ότι έχω λεφτά; Στην πόλη μου δεν έχει συμβεβλημένους μόνο στο κέντρο ψυχικής υγείας όπου δεν μπορώ να πάω γιατί εκεί έκανα πρακτική κ επίσης ξέρω από μέσα που ήμουν ότι ο ψυχίατρος έχει τουλάχιστον 3 μήνες αναμονή. Η μόνη μου εναλλακτική είναι το νοσοκομείο όπου έχω ακούσει τα χειρότερα για τον ψυχίατρο εκεί μεγάλο κάθαρμα χωρίς ενσυναίσθηση απλά γράφει ότι φάρμακα θέλει και παίρνει ανθρώπους στο λαιμό του. Ο πατέρας μου για τον εαυτό του που έχει εδώ και δύο χρόνια διαφορά αγχωτικά ψυχοσωματικά της φαντασίας του δηλαδή απλά θέλει συνέχεια με κάτι να τρώγεται τρέχει κάθε μέρα σε γιατρούς παει σε ομοιοπαθητικό γιατί θέλει να αποφύγει τα ψυχοφαρμακα που του χουνε πει όλοι οι ψυχίατροι γιατί πιστεύει ότι σε τρελαίνουν αυτά κ πάει σε καρδιολόγους δερματολόγους και γενικά μας έχει τρελάνει συνέχεια για τον εαυτό του μιλάει κ σήμερα ένιωθα έτσι κ αλλιώς κ του τα χουνε πει χιλιάδες φορές. Πράγμστικα δεν τον αντέχω άλλο. Και το χειρότερο είναι ότι είναι ο μόνος άνθρωπος που εξαρταμαι οικονομικά. Και παρόλα αυτά δεν με βοηθάει είναι πολύ τσιγκούνης. Σκέψου να του πω για ψυχίατρο θα αρχίσει έλα μωρέ κ τι τον θες εσύ κ άμα τον πείσω να πάω θα Μ λέει όλο νσι ναι κ θα μου βγάλει την πίστη μέχρι να με πάει. Άσε δεν έχω κ έναν φίλο να μιλήσω. Έχω χαθεί με όλους κ με μια φίλη που κάναμε παρέα από άλλη πόλη μακριά διακόψαμε γιατί τσακωθηκαμε. Γενικά βιώνω μια φάση απελπισίας. Άλλη μια μέρα που πήρα τους δρόμους μόνος μου. Όσο για δουλειά το ίδιο Μ έλεγε και η ψυχολόγος να ψάχνω και σε αυτούς που είχα αφήσει βιογραφικά και έχω μιλήσει ποτέ δεν χτύπησε το τηλέφωνο. Ακόμα και ο ξάδερφος μου που μου είχε πει για κάτι φυλλάδια πριν δύο βδομάδες για το μαγαζί με έγραψε δεν με πήρε κ μου έλεγε παραμύθια ότι θα με πάρει και στην ταβέρνα για σερβιτόρο. Ναι καλά! Και σε όλα τα μαγαζιά που περνάω και ενώ είχα αφήσει βιογραφικά βλέπω ότι ανανεώνεται το προσωπικό αλλά φυσικά κανείς δεν με πήρε. Παντού κάτι πιτσιρίκες βαζουν επειδή είναι ωραίες γκόμενες ή αγόρια ψηλούς και ωραίους. Η μόνη δουλειά που μου αρμόζει δηλαδή είναι φυλλάδια μέσ'στον ήλιο. Όχι δεν θέλω ευχαριστώ! Και τι νομίζεις θα κάνουν τα αντικαταθλιπτικά; Ως ροζ γυαλιά χρησιμεύουν για να επιβιώσεις ενώ γύρω σου είναι όλα άσχημα και άδικα. Διάβασα ένα άρθρο που έλεγε ότι οι καταθλιπτικοί βλέπουν τον κόσμο πιο ρεαλιστικά. Η σκέψη μου δεν παρουσιάζει καμία αλλοίωση. Όλα όσα λέω ισχύουν αυτό είναι το χειρότερο της υπόθεσης. Και η ψυχολόγος με έχει γράψει κανονικά που υποτίθεται νοιαζόταν για μένα. Πήγα την Παρασκευή να τη βρω κ είχε άδεια κ άφησα το τηλέφωνο μου να με πάρει όσο πιο σύντομα είπα και ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Άμα πάω αύριο από κει θα αρχίσει τα νιαουρισματα και θα την πάρει κάνας διάολος και αυτή. Γενικά ενώ προσπαθώ να βελτιωθώ ο ίδιος ο κόσμος με απογοητεύει κάθε μέρα όλο και πιο πολύ. Αισθάνομαι πολύ μόνος. Σε ευχαριστώ που μπήκες στο κόπο να διαβάσεις αυτά που γράφω και να με βοηθησεις πάντως. Να είσαι καλά εύχομαι!

Ελα βρε unhappy τα βλεπεις ολα μαυρα τωρα λογω καταθλιψης.Σου εξηγησα πως βοηθουν τα φαρμακα,μονο σε ροζ συννεφο δεν θα εισαι.Δεν μπορεις να συνεχισεις ετσι,παρτο αποφαση.Ειναι φυσιολογικο τωρα να ξυπνας απογευμα;;Ενα πενηνταευρο για εναν ιδιωτη ψυχιατρο μπορεις να το βαλεις στην ακρη.Και τι εγινε που δεν σε πηρε ο ξαδερφος;;μπορει να το ξεχασεΠαρτον εσυ και ρωτα τον τι εγινε με την δουλεια.Αν συνεχισεις να τα βλεπεις ολα μαυρα και δεν παρεις πιο δραστικα μετρα,δεν βλεπω να αλλαζει κατι.Σε ψυχολογο που δεν θα εβλεπα βελτιωση στην θεση σου δεν θα ξαναπηγαινα.Στην τελικη ρε πουλακι μου αν δεν θες να πας σε ψυχιατρο που δεν συμφωνω καθολου,πηγαινε εστω στο φαρμακειο να παρεις ενα ελαφρυ αγχολυτικο μηπως βοηθησει με τον υπνο και βαλε στην ζωη σου το μαγνησιο που ειναι μυοχαλαρωτικο.Μπορεις να το παιρνεις το βραδυ.

Γεια μικρή Ολλανδέζα. Λοιπόν έχεις δίκιο. Χτες που ήμουν πιο καλά ψυχολογικά γιατί ξύπνησα πιο νωρίς το μεσημέρι κ έκανα γενικά κάποιες υποχρεώσεις κ περπάτησα πολύ η διάθεση μου ήταν καλή και διάβασα ότι έχω γράψει εδώ κ λέω πο τι βλακείες λέω πως κάνω έτσι γιατί υπερβάλλω τόσο κ τέτοια. Γενικά αυτό γινόταν από παλιά. Πάντα έκρυβα μια drama queen μέσα μου λολ. Όντως η κατάθλιψη κάποιες μέρες με καταβάλει και πέφτω πάρα μα πάρα πολύ. Προχτές που σου Γράψα το μήνυμα ήμουν κοντά στο λιμάνι κ αισθανομουν τόσο ψυχικά εξαντλημένος και κενός. Με το ζόρι πήγα σπίτι ήμουν και μακριά. Μου πέρασε και η σκέψη να πέσω στο λιμάνι λολ. Γενικά πλέον έχω καταλάβει ότι δεν φταίνε μόνο οι συνθήκες. Όντως υπάρχει θέμα... Από παλιά. Δεν ξέρω αν ασχολείσαι με σοσιαλ μίντια. Κοιτούσα τις προάλλες το αρχείο των ιστοριών μου και αυτών που ανέβαζα τα τελευταία δύο τρία χρόνια και παρατήρησα ότι το μισό και βάλε περιεχόμενο ήταν καταθλιπτικό και αυτοκτονικο. Το αποφάσισα με την πρώτη ευκαιρία θα επισκεφτώ έναν ψυχίατρο. Δεν πάει άλλο. Ότι και να έχει γίνει πρέπει να προχωρήσω. Δεν θέλω άλλο να μένω στάσιμος γ*μωτο. Αυτό είναι το χειρότερο με όλα αυτά τα ψυχολογικά ότι με έχουν κρατήσει αδρανή στις περισσότερες εκφάνσεις της ζωής. Σκέφτομαι πόσα παραπάνω πράγματα θα είχα καταφέρει στη ζωή άμα είχα αυτοπεποίθηση και καλή διάθεση. Η ψυχολόγος δηλαδή πιστεύεις δεν βοήθησε πολύ; Να σ' πω την αλήθεια συμφωνώ. Αν και η ψυχοθεραπεία μου είπε ότι παίρνει πολύ καιρό. Αλλά είχαμε κάνει καμία δεκαριά και βάλε συνεδρίες και δεν πολυσυμβουλευε. Απλά εγώ έλεγα έλεγα και αυτή καθόταν και άκουγε και Μ είπε και καλά ότι η δουλειά γίνεται υποσυνείδητα.... Τέλος πάντων θα ρωτήσω και στο φαρμακείο και για φυτικά αντικαταθλιπτικά. Αν είναι προσιτά μπορεί να δοκιμάσω κάτι προσωρινά. Εσύ έχεις σταματήσει την αγωγή ή παίρνεις ακόμα; Πάλι πλατιασα. Και πάλι ευχαριστώ ♥️

Επίσης να προσθέσω ότι τα πρόσωπα του οικογενειακού μου περιβάλλοντος δεν βλέπουν κάτι παράξενο σε μένα. Με έχουν συνηθίσει έτσι από παιδί. Θυμάμαι τη θεία μου να λέει "ε αυτός ήταν πάντα λίγο μελαγχολικός και ήσυχος χαρακτήρας". Που ξέρω γω μόνο ήσυχα δεν έχω νιώσει τόσα χρόνια μέσα μου τρωγομαι συνέχεια και υποφέρω και αυτοί το θεωρούν στοιχείο του χαρακτήρα μου.

Quote:

---

Originally Posted by unhappy

Γεια μικρή Ολλανδέζα. Λοιπόν έχεις δίκιο. Χτες που ήμουν πιο καλά ψυχολογικά γιατί ξύπνησα πιο νωρίς το μεσημέρι κ έκανα γενικά κάποιες υποχρεώσεις κ περπάτησα πολύ η διάθεση μου ήταν καλή και διάβασα ότι έχω γράψει εδώ κ λέω πο τι βλακείες λέω πως κάνω έτσι γιατί υπερβάλλω τόσο κ τέτοια. Γενικά αυτό γινόταν από παλιά. Πάντα έκρυβα μια drama queen μέσα μου λολ. Όντως η κατάθλιψη κάποιες μέρες με καταβάλει και πέφτω πάρα μα πάρα πολύ. Προχτές που σου Γράψα το μήνυμα ήμουν κοντά στο λιμάνι κ αισθανομουν τόσο ψυχικά εξαντλημένος και κενός. Με το ζόρι πήγα σπίτι ήμουν και μακριά. Μου πέρασε και η σκέψη να πέσω στο λιμάνι λολ. Γενικά πλέον έχω καταλάβει ότι δεν φταίνε μόνο οι συνθήκες. Όντως υπάρχει θέμα... Από παλιά. Δεν ξέρω αν ασχολείσαι με σοσιαλ μίντια. Κοιτούσα τις προάλλες το αρχείο των ιστοριών μου και αυτών που ανέβαζα τα τελευταία δύο τρία χρόνια και παρατήρησα ότι το μισό και βάλε περιεχόμενο ήταν καταθλιπτικό και αυτοκτονικο. Το αποφάσισα με την πρώτη ευκαιρία θα επισκεφτώ έναν ψυχίατρο. Δεν πάει άλλο. Ότι και να έχει γίνει πρέπει να προχωρήσω. Δεν θέλω άλλο να μένω στάσιμος γ*μωτο. Αυτό είναι το χειρότερο με όλα αυτά τα ψυχολογικά ότι με έχουν κρατήσει αδρανή στις περισσότερες εκφάνσεις της ζωής. Σκέφτομαι πόσα παραπάνω πράγματα θα είχα καταφέρει στη ζωή άμα είχα αυτοπεποίθηση και καλή διάθεση. Η ψυχολόγος δηλαδή πιστεύεις δεν βοήθησε πολύ; Να σ' πω την αλήθεια συμφωνώ. Αν και η ψυχοθεραπεία μου είπε ότι παίρνει πολύ καιρό. Αλλά είχαμε κάνει καμία δεκαριά και βάλε συνεδρίες και δεν πολυσυμβουλευε. Απλά εγώ έλεγα έλεγα και αυτή καθόταν και άκουγε και Μ είπε και καλά ότι η δουλειά γίνεται υποσυνείδητα.... Τέλος πάντων θα ρωτήσω και στο φαρμακείο και για φυτικά αντικαταθλιπτικά. Αν είναι προσιτά μπορεί να δοκιμάσω κάτι προσωρινά. Εσύ έχεις σταματήσει την αγωγή ή παίρνεις ακόμα; Πάλι πλατιασα. Και πάλι ευχαριστώ ♥️

---

Kαλα ...drama queen εχω υπαρξει στο παρελθον πολυ,ειναι μεχρι να το παρεις αποφαση και να σταματησουν να σε ελκυουν τα δραματα και τα αδιεξοδα.Ειδες με το που ενιωσες λειτουργικος μια μερα ποσο διαφορετικα αρχισες να σκεφτεσαι;;Να το παρεις αποφαση κ να πας σε ψυχιατρο.Επιμενω.Δεν μπορω να κρινω την ψυχολογο σου γιατι δεν την ξερω αλλα αν δεν ενιωσες οτι σε βοηθησε τοτε δεν ηταν η σωστη για σενα και αυτο ειναι που μετραει.Εγω παιρνω αγωγη ακομη.Πριν παρω δεν μπορουσα να σηκωθω απο το κρεββατι,εκλαιγα καθε μερα,στρεσαριζομουν κι ολο αυτο το επαθα σε μια πολυ καλη φαση της ζωης μου,αφοτου ειχα ξεπερασει πολλες δυσκολιες.Ξεσπασα οταν ολα μου πηγαιναν οπως ηθελα γιατι πριν κρατιομουν.Μετα το φαρμακο ηρεμησα.Μπορουσα να κοιμηθω,εφτιαξε η διαθεση μου,εκει που πνιγομουν αρχισα να σκεφτομαι πολυ πιο ψυχραιμα.Ο ψυχιατρος ηταν πολυ καλος και μου ειχε πει κιολας οτι μεχρι να λειτουργησει το φαρμακο θα πρεπει να πιεζω κ εγω τον εαυτο μου να κανω καποια πραγματα,π.χ να πηγαινω στο γυμναστηριο...εγω ειπα δεν παει αλλο,μιλησα με ενα φιλικο μου προσωπο που επαιρνε αγωγη,τα συζητησαμε και ετσι εφυγε η προκαταλειψη που ειχα για τα φαρμακα.Απενοχοποιηθηκα μετα το τηλεφωνημα κ εκλεισα ραντεβου.Αν με ρωτας τωρα που το βλεπω κι απο αποσταση, θα σου πω πολυ καλα εκανα.Αυτο ελειπε να καθομαι σε ενα κρεββατι ολη μερα κ να κλαιω.Αυτα.Για το φαρμακειο εγω θα προτεινω μαγνησιο.Υπαρχει κ η βαλεριανα που ειναι ελαφρυ αγχολυτικο.Φυτικο αντικαταθλιπτικο δυσκολο.Γνωμη μου ασε τα ημιμετρα,μαγνησιο απο το φαρμακειο και τρεχα να κλεισεις ραντεβου με εναν καλο ψυχιατρο.Πες κι εσυ ως εδω δεν παει αλλο.

Γεια. Προσπάθησα να πέσω νωρίς για ύπνο αλλά δεν με πήρε ακόμα γιατί πάλι χτες ξύπνησα απόγευμα λολ.. Όντως δεν πάει άλλο το βλέπω πια έχει πσραγινει το κακό. Δεν είναι μόνο το drama. Γενικά από πάντα ήμουν πολύ ντροπαλός εσωστρεφής σαν άνθρωπος και είχα χαμηλή αυτοπεποίθηση. Δεν έχω καμία σχέση με δυναμικούς ανθρώπους με τσαγανο που δεν κολωνουν και μπαίνουν πάντα μπροστά στη μάχη. Πάντα ήμουν λίγο δειλός και νομίζω ότι όλη αυτή η συστολή μου με έχει καταπιεί. Δεν ξέρω αν έχεις διαβάσει καθόλου Κική Δημουλά. Υπάρχει ένα λεγόμενο της που με εκφράζει απόλυτα και με περιγράφει. «Δεν μου ήταν ποτέ εύκολο να συνεννοηθώ με άνθρωπο. Ούτε μπορούσα να καταλάβω γιατί οι άνθρωποι ήταν τόσο διαφορετικοί από εμένα. Αυτό βέβαια ήταν πολύ αφελές από τη μεριά μου, αλλά και πολύ χρήσιμο. Γιατί με είχε σε μια μόνιμη ταραχή, σε μια διαρκή διαμαρτυρία και σ’ ένα πολύ γόνιμο παράπονο… Από την άλλη, είχα μια ευγένεια η οποία με κατέστρεψε απολύτως! Εμπόδισε δηλαδή τη ζωή μου να πάρει το δρόμο της. Υπέμεινα πράγματα τα οποία δεν έπρεπε να υπομείνω, με το αιτιολογικό μιας ευγένειας ότι θα πίκραινα, ότι θα πείραζα, ότι θ’ αναστάτωνα των άλλων τη ζωή. Αυτό ήταν μία ήττα. Καθαρή ήττα…».... Γενικά αυτή η "ευγένεια" με έχει φάει και μένα Ντρέπομαι να μιλήσω να διεκδικήσω να επιμείνω. Ειδικά στις δουλειές που θέλω πχ σέρβις παίζει μεγάλο ρόλο η κοινωνικότητα και να κερδίσεις τον άλλον Πέρα από τα προσόντα και την εμφάνιση. Πότε δεν είχα τσαγανο και αυτοπεποίθηση να κερδίζω αυτά που θέλω. Πάντα συμβιβαζομουν και βολευομουν στην εύκολη λύση κ έσκυβα το κεφάλι κ έλεγα άστο μωρέ δεν γίνεται. Το κάτσε στα αυγά σου που λένε. Και γενικά ποτέ δεν ήμουν πνεύμα αντιλογίας να εκφράσω αντιρρήσεις να αντιμιλησω να κάνω αυτό που θέλω να επιμείνω κ.λ.π. Ζω και συμπεριφερομαι σαν loser. Σαν φοβισμένο ανθρωπάκι κλεισμένο μέσα στην ντουλάπα γιατί φοβάται να αντιμετωπίσει τη ζωή και τους ανθρώπους. Και όλο αυτό με έχει καταπιεί και μετανιώνω μετανιώνω μετανιώνω που είμαι έτσι και θέλω να σταματήσω να είμαι έτσι! Μπράβο σου πάντως που ξεπέρασες τις δυσκολίες. Φαίνεσαι δυναμικό άτομο και στρειτ και αυτό το θαυμάζω. Όσο για το ότι έπεσες μετά λογικό είναι όλοι κάποια στιγμή λυγίζουν αλλά μπράβο σου που το πσλεψες αμέσως και δεν το άφησες να χρονισει. Αυτό θέλω να κάνω κ εγώ. Ειλικρινά ως εδώ και για μένα. Δεν αντέχω άλλο! Την αγωγή για πόσο καιρό την παίρνεις; Θα σταματήσεις κάποια στιγμή; σου δημιούργησε παρενέργειες; Διάβασα κάποια πράγματα για το μαγνήσιο όντως είναι πολύ καλό συμπλήρωμα. Ποια είναι η γνώμη σου για mollers ? Μιας και αναφέραμε φυτικά αντικαταθλιπτικά. Αξίζει που το διαφήμιζαν ή τσάμπα λεφτά;

Quote:

---

Originally Posted by unhappy

Γεια. Προσπάθησα να πέσω νωρίς για ύπνο αλλά δεν με πήρε ακόμα γιατί πάλι χτες ξύπνησα απόγευμα λολ.. Όντως δεν πάει άλλο το βλέπω πια έχει πσραγινει το κακό. Δεν είναι μόνο το drama. Γενικά από πάντα ήμουν πολύ ντροπαλός εσωστρεφής σαν άνθρωπος και είχα χαμηλή αυτοπεποίθηση. Δεν έχω καμία σχέση με δυναμικούς ανθρώπους με τσαγανο που δεν κολωνουν και μπαίνουν πάντα μπροστά στη μάχη. Πάντα ήμουν λίγο δειλός και νομίζω ότι όλη αυτή η συστολή μου με έχει καταπιεί. Δεν ξέρω αν έχεις διαβάσει καθόλου Κική Δημουλά. Υπάρχει ένα λεγόμενο της που με εκφράζει απόλυτα και με περιγράφει. «Δεν μου ήταν ποτέ εύκολο να συνεννοηθώ με άνθρωπο. Ούτε μπορούσα να καταλάβω γιατί οι άνθρωποι ήταν τόσο διαφορετικοί από εμένα. Αυτό βέβαια ήταν πολύ αφελές από τη μεριά μου, αλλά και πολύ χρήσιμο. Γιατί με είχε σε μια μόνιμη ταραχή, σε μια διαρκή διαμαρτυρία και σ’ ένα πολύ γόνιμο παράπονο… Από την άλλη, είχα μια ευγένεια η οποία με κατέστρεψε απολύτως! Εμπόδισε δηλαδή τη ζωή μου να πάρει το δρόμο της. Υπέμεινα πράγματα τα οποία δεν έπρεπε να υπομείνω, με το αιτιολογικό μιας ευγένειας ότι θα πίκραινα, ότι θα πείραζα, ότι θ’ αναστάτωνα των άλλων τη ζωή. Αυτό ήταν μία ήττα. Καθαρή ήττα…».... Γενικά αυτή η "ευγένεια" με έχει φάει και μένα Ντρέπομαι να μιλήσω να διεκδικήσω να επιμείνω. Ειδικά στις δουλειές που θέλω πχ σέρβις παίζει μεγάλο ρόλο η κοινωνικότητα και να κερδίσεις τον άλλον Πέρα από τα προσόντα και την εμφάνιση. Πότε δεν είχα τσαγανο και αυτοπεποίθηση να κερδίζω αυτά που θέλω. Πάντα συμβιβαζομουν και βολευομουν στην εύκολη λύση κ έσκυβα το κεφάλι κ έλεγα άστο μωρέ δεν γίνεται. Το κάτσε στα αυγά σου που λένε. Και γενικά ποτέ δεν ήμουν πνεύμα αντιλογίας να εκφράσω αντιρρήσεις να αντιμιλησω να κάνω αυτό που θέλω να επιμείνω κ.λ.π. Ζω και συμπεριφερομαι σαν loser. Σαν φοβισμένο ανθρωπάκι κλεισμένο μέσα στην ντουλάπα γιατί φοβάται να αντιμετωπίσει τη ζωή και τους ανθρώπους. Και όλο αυτό με έχει καταπιεί και μετανιώνω μετανιώνω μετανιώνω που είμαι έτσι και θέλω να σταματήσω να είμαι έτσι! Μπράβο σου πάντως που ξεπέρασες τις δυσκολίες. Φαίνεσαι δυναμικό άτομο και στρειτ και αυτό το θαυμάζω. Όσο για το ότι έπεσες μετά λογικό είναι όλοι κάποια στιγμή λυγίζουν αλλά μπράβο σου που το πσλεψες αμέσως και δεν το άφησες να χρονισει. Αυτό θέλω να κάνω κ εγώ. Ειλικρινά ως εδώ και για μένα. Δεν αντέχω άλλο! Την αγωγή για πόσο καιρό την παίρνεις; Θα σταματήσεις κάποια στιγμή; σου δημιούργησε παρενέργειες; Διάβασα κάποια πράγματα για το μαγνήσιο όντως είναι πολύ καλό συμπλήρωμα. Ποια είναι η γνώμη σου για mollers ? Μιας και αναφέραμε φυτικά αντικαταθλιπτικά. Αξίζει που το διαφήμιζαν ή τσάμπα λεφτά;

---

Δεν ξερω για τα mollers αλλα λογω του αυτοκτονικου ιδεασμου που εχεις, θεωρω οτι πρεπει να απευθυνθεις σε ψυχιατρο.Μαλλον δεν το χεις παρει αποφαση ακομα αλλα πρεπει.Ειδες ομως που και οι δυναμικοι ανθρωποι λυγιζουν;;Δεν τα ξεπερασα ολα,ουτε εχουν λυθει ολα μου τα προβληματα ωστοσω η αγωγη με βοηθησε πολυ να ειμαι λειτουργικη,ειδικα μια περιοδο που δεν μπορουσα καθολου.Περα απο το φαρμακο παντως προσπαθησα να κανω δουλεια κ με τον εαυτο μου.Ανελυσα πολλα πραγματα.Δεν ξερω για ποσο ακομα θα τα παιρνω αλλα δεν με απασχολει ιδιαιτερα γιατι τα αντικαταθλιπτικα δεν προκαλουν εθισμο.Δεν θυμαμαι να ειχα παρενεργειες,μπορει να ημουν τυχερη αλλα απο οσο ξερω τα αντικαταθλιπτικα νεας γενιας δεν εχουν τοσες παρενεργειες οσο τα παλια.Το λιγοτερο διαστημα που μπορεις να παρεις αγωγη ειναι εξι μηνες.Εγω δεν πιστευω οτι εισαι looser απλα οταν εχουμε καταθλιψη αλλοιωνεται κ μολυνεται ολη η σκεψη μας.Αν παρατηρησεις θα δεις οτι στην καταθλιψη σκεφτεσαι κ εστιαζεις παντα στο προβλημα αλλα ποτε στις λυσεις.Εστιαζεις στο βουνο που βλεπεις μπροστα σου και τιποτα αλλο.Η σκεψη ειναι ασπρομαυρη,δεν χωραει γκρι.

Γεια σου ΜικρήΟλλανδέζα. Το έχω πάρει απόφαση απλά σε αυτή τη φάση δεν παίζουν λεφτά να πάω σε ψυχίατρο. Από τον άλλο μήνα και αν. Ο πατερας μου δεν πρόκειται να μου δώσει κάθε μέρα κλαίγεται ότι δεν έχει εγώ πιστεύω ότι έχει εδώ για μια εξέταση στην ομοιοπαθητικό του μου έλεγε θα πάμε θα πάμε που είναι ένα μηχάνημα που αναγνωρίζει τα πάντα μέσα σου αν έχεις σωματικά ή ψυχικά προβλήματα και κοστίσει 30 ευρώ και τον ρώτησα κ μου είπε από τέλος Φλεβάρη. Γενικά αν περιμένω από τον πατέρα μου σώθηκα. Αυτός όμως για τον εαυτό του τρέχει κάθε μέρα στους γιατρούς για χαζομάρες. Ένας κατά φαντασίαν ασθενής που απλά επειδή έχει λίγο άγχος και δεν θέλει να πάρει ψυχοφαρμακα που του δίνουν όλοι οι ψυχίατροι για να γίνει καλά μας έχει τρελάνει. Ούτε η γιαγιά μου έχει. Η μόνη ίσως άμεση και προσωρινή λύση είναι να πάω στο νοσοκομείο μες στη βδομάδα και εκεί δεν ξέρω αν ο ψυχίατρος δέχεται χωρίς ραντεβού. Νομίζω άμεσα περιστατικά δέχεται. Τέλος πάντων το παρατήρησα αυτό με τη σκέψη. Ενώ προσπαθώ να εστιάσω στις λύσεις πάντα ο εαυτός μου εστιάζει στα προβλήματα. Πάλι σήμερα ξύπνησα απόγευμα και γενικά είμαι χάλια σήμερα έχω πονοκεφάλους και άσε πολλή βουλιμία που υποτίθεται θέλω να αδυνατίσω. Γενικά υπάρχει μια μικρή λειτουργικότητα στα καθημερινά πχ να φάω να πιω καφέ να κάθομαι στο κινητό ή να βγω μια βόλτα αλλά μέχρι εκεί. Δεν έχω καταφέρει ποτέ να εντάξω ρουτίνες και νέες συνήθειες και να "ανοιχτώ" προς τα έξω πχ να ψάξω επίμονα για δουλειά. Όσες φορές έψαχνα ήταν διάσπαρτες και με πολύ φόβο να κάνω ένα απλό πράγμα να πάω να ρωτήσω. Το ίδιο και για καινούργιες δραστηριότητες κλπ. Ο εαυτός μου έχει την τάση να με κλείνει στην ντουλάπα για να νιώθει ασφαλής. Τελείωσα πρακτική αρχές Νοέμβρη και από τότε πραγματικά δεν έχω κάνει τίποτα ούτε ένα βήμα παρακάτω. Και η πτυχιακή σέρνοντας. Είχα τρεις μήνες να την πιάσω. Το μόνο που έκανα όλο αυτό τον καιρό είναι ξενύχτι φαι και καφές. Ότι έκανα με το χορό και εκεί ήταν μόνο δύο φορές τη βδομάδα και πλέον είδες από Γενάρη τον σταμάτησα κ για οικονομικούς λόγους κ γιατί δεν ήθελα άλλο να εκτιθομαι και νομίζω ότι δεν μου αρέσει τελικά. Γενικά τον τελευταίο καιρό όντως έχω χειροτερέψει. Φταίει και η μοναξιά. Ο μόνος που με παίρνει είναι ο πατέρας μου να δει που είμαι και η γιαγιά μου. Γενικά κοντά ενάμιση χρόνο τώρα έχω βιώσει πολύ μοναξιά και στην Πάτρα και εδώ. Στο καρναβάλι σκέψου πέρυσι ήμουν Πάτρα κ δεν είχα κανέναν να βγω. Πάλι το ίδιο μοτίβο καθημερινότητας ζούσα και εκεί. Κλεθνομουν στο σπίτι ετρωγα έπινα καφέδες κάπνιζα κ έκλαιγα κ κάποιες φορές έβγαινα και έπαιρνα τους δρόμους μόνος μου σαν την άδικη κατάρα μέσα στο πλήθος του καρναβαλιού. Ποπο τότε ήμουν πιο κοντά από ποτέ στο να αυτοκτονήσω πραγματικά σου μιλάω. Βίωνα την πλήρη απελπισία και μοναξιά. Πως άντεξα και αυτοπσρηγορηθηκα η ψυχή μου το ξέρει. Γενικά δεν μου αξίζει όλο αυτό. Δεν είμαι τόσο κακός άνθρωπος. Έχω κουραστεί να υποφέρω σιωπηλά. Όντως πάντως η σκέψη μου έχει επηρεαστεί. Το έχω καταλάβει πλέον. Μπλέκω σε συλλογισμούς στο κεφάλι μου για το τι θέλω πρέπει κ μπορώ να κάνω μπλέκονται οι σκέψεις αρνητικές κυρίως γίνεται ένα αναμασημα παρελθόντος παρόντος μέλλοντος και το αποτέλεσμα μονίμως το ίδιο. Ποτέ δεν καταλήγω πουθενά. Επίσης έχω χάσει το ενδιαφέρον μου για πράγματα που λάτρευα υποτίθεται όπως το πιάνο. Έχω κοντά δύο μήνες να παίξω. Μπορει να ανοίξω το αρμόνιο να κάτσω πχ αλλά αμέσως το κλείνω βαριέμαι να μάθω καινούργια κομμάτια πλέον γιατί μου φαίνεται ανούσιο. Στο δωμάτιο μου 9 μήνες κοντά που έχω γυρίσει από Πάτρα δεν έχω κάνει ποτέ ένα ξεκαθάρισμα και μια ανακαίνιση. Έχει την ίδια όψη όπως στα 16 μου. Όλα χωμένα σε ντουλάπες και πατάρια τα συρτάρια τίγκα στη σαβουρα και οι ντουλάπες. Όλα ένα χάος γύρω μου. Όλα. Πραγματικά δεν είναι κατάσταση αυτή. Έχει ο πατέρας μου στο σπίτι πόσα κουτιά ζολοφτ που του έχουν γράψει οι ψυχίατροι πάει τα γράφει τα αγοράζει μόνο κ μόνο για να φαίνονται στο σύστημα γιατί παίρνει ένα επίδομα αναπηρίας. Τέλος πάντων θα προσπαθήσω να μιλήσω με τον ψυχίατρο στο νοσοκομείο και αν μου προτείνει αυτά έχω ήδη ένα μικρό απόθεμα χαχα. Εσύ πως το βίωσες γενικά;; Ήταν για μεγάλο διάστημα; Είχες συμπαράσταση; Σε ευχαριστώ πολύ πολύ πολύ για το ενδιαφέρον σου. Ελπίζω να μη σε πρήζω. Χαίρομαι που συζητάμε. Φιλιά πολλά! ♥️

Quote:

---

Originally Posted by unhappy

Γεια σου ΜικρήΟλλανδέζα. Το έχω πάρει απόφαση απλά σε αυτή τη φάση δεν παίζουν λεφτά να πάω σε ψυχίατρο. Από τον άλλο μήνα και αν. Ο πατερας μου δεν πρόκειται να μου δώσει κάθε μέρα κλαίγεται ότι δεν έχει εγώ πιστεύω ότι έχει εδώ για μια εξέταση στην ομοιοπαθητικό του μου έλεγε θα πάμε θα πάμε που είναι ένα μηχάνημα που αναγνωρίζει τα πάντα μέσα σου αν έχεις σωματικά ή ψυχικά προβλήματα και κοστίσει 30 ευρώ και τον ρώτησα κ μου είπε από τέλος Φλεβάρη. Γενικά αν περιμένω από τον πατέρα μου σώθηκα. Αυτός όμως για τον εαυτό του τρέχει κάθε μέρα στους γιατρούς για χαζομάρες. Ένας κατά φαντασίαν ασθενής που απλά επειδή έχει λίγο άγχος και δεν θέλει να πάρει ψυχοφαρμακα που του δίνουν όλοι οι ψυχίατροι για να γίνει καλά μας έχει τρελάνει. Ούτε η γιαγιά μου έχει. Η μόνη ίσως άμεση και προσωρινή λύση είναι να πάω στο νοσοκομείο μες στη βδομάδα και εκεί δεν ξέρω αν ο ψυχίατρος δέχεται χωρίς ραντεβού. Νομίζω άμεσα περιστατικά δέχεται. Τέλος πάντων το παρατήρησα αυτό με τη σκέψη. Ενώ προσπαθώ να εστιάσω στις λύσεις πάντα ο εαυτός μου εστιάζει στα προβλήματα. Πάλι σήμερα ξύπνησα απόγευμα και γενικά είμαι χάλια σήμερα έχω πονοκεφάλους και άσε πολλή βουλιμία που υποτίθεται θέλω να αδυνατίσω. Γενικά υπάρχει μια μικρή λειτουργικότητα στα καθημερινά πχ να φάω να πιω καφέ να κάθομαι στο κινητό ή να βγω μια βόλτα αλλά μέχρι εκεί. Δεν έχω καταφέρει ποτέ να εντάξω ρουτίνες και νέες συνήθειες και να "ανοιχτώ" προς τα έξω πχ να ψάξω επίμονα για δουλειά. Όσες φορές έψαχνα ήταν διάσπαρτες και με πολύ φόβο να κάνω ένα απλό πράγμα να πάω να ρωτήσω. Το ίδιο και για καινούργιες δραστηριότητες κλπ. Ο εαυτός μου έχει την τάση να με κλείνει στην ντουλάπα για να νιώθει ασφαλής. Τελείωσα πρακτική αρχές Νοέμβρη και από τότε πραγματικά δεν έχω κάνει τίποτα ούτε ένα βήμα παρακάτω. Και η πτυχιακή σέρνοντας. Είχα τρεις μήνες να την πιάσω. Το μόνο που έκανα όλο αυτό τον καιρό είναι ξενύχτι φαι και καφές. Ότι έκανα με το χορό και εκεί ήταν μόνο δύο φορές τη βδομάδα και πλέον είδες από Γενάρη τον σταμάτησα κ για οικονομικούς λόγους κ γιατί δεν ήθελα άλλο να εκτιθομαι και νομίζω ότι δεν μου αρέσει τελικά. Γενικά τον τελευταίο καιρό όντως έχω χειροτερέψει. Φταίει και η μοναξιά. Ο μόνος που με παίρνει είναι ο πατέρας μου να δει που είμαι και η γιαγιά μου. Γενικά κοντά ενάμιση χρόνο τώρα έχω βιώσει πολύ μοναξιά και στην Πάτρα και εδώ. Στο καρναβάλι σκέψου πέρυσι ήμουν Πάτρα κ δεν είχα κανέναν να βγω. Πάλι το ίδιο μοτίβο καθημερινότητας ζούσα και εκεί. Κλεθνομουν στο σπίτι ετρωγα έπινα καφέδες κάπνιζα κ έκλαιγα κ κάποιες φορές έβγαινα και έπαιρνα τους δρόμους μόνος μου σαν την άδικη κατάρα μέσα στο πλήθος του καρναβαλιού. Ποπο τότε ήμουν πιο κοντά από ποτέ στο να αυτοκτονήσω πραγματικά σου μιλάω. Βίωνα την πλήρη απελπισία και μοναξιά. Πως άντεξα και αυτοπσρηγορηθηκα η ψυχή μου το ξέρει. Γενικά δεν μου αξίζει όλο αυτό. Δεν είμαι τόσο κακός άνθρωπος. Έχω κουραστεί να υποφέρω σιωπηλά. Όντως πάντως η σκέψη μου έχει επηρεαστεί. Το έχω καταλάβει πλέον. Μπλέκω σε συλλογισμούς στο κεφάλι μου για το τι θέλω πρέπει κ μπορώ να κάνω μπλέκονται οι σκέψεις αρνητικές κυρίως γίνεται ένα αναμασημα παρελθόντος παρόντος μέλλοντος και το αποτέλεσμα μονίμως το ίδιο. Ποτέ δεν καταλήγω πουθενά. Επίσης έχω χάσει το ενδιαφέρον μου για πράγματα που λάτρευα υποτίθεται όπως το πιάνο. Έχω κοντά δύο μήνες να παίξω. Μπορει να ανοίξω το αρμόνιο να κάτσω πχ αλλά αμέσως το κλείνω βαριέμαι να μάθω καινούργια κομμάτια πλέον γιατί μου φαίνεται ανούσιο. Στο δωμάτιο μου 9 μήνες κοντά που έχω γυρίσει από Πάτρα δεν έχω κάνει ποτέ ένα ξεκαθάρισμα και μια ανακαίνιση. Έχει την ίδια όψη όπως στα 16 μου. Όλα χωμένα σε ντουλάπες και πατάρια τα συρτάρια τίγκα στη σαβουρα και οι ντουλάπες. Όλα ένα χάος γύρω μου. Όλα. Πραγματικά δεν είναι κατάσταση αυτή. Έχει ο πατέρας μου στο σπίτι πόσα κουτιά ζολοφτ που του έχουν γράψει οι ψυχίατροι πάει τα γράφει τα αγοράζει μόνο κ μόνο για να φαίνονται στο σύστημα γιατί παίρνει ένα επίδομα αναπηρίας. Τέλος πάντων θα προσπαθήσω να μιλήσω με τον ψυχίατρο στο νοσοκομείο και αν μου προτείνει αυτά έχω ήδη ένα μικρό απόθεμα χαχα. Εσύ πως το βίωσες γενικά;; Ήταν για μεγάλο διάστημα; Είχες συμπαράσταση; Σε ευχαριστώ πολύ πολύ πολύ για το ενδιαφέρον σου. Ελπίζω να μη σε πρήζω. Χαίρομαι που συζητάμε. Φιλιά πολλά! ♥️

---

Χαχα,οχι ρε συ δεν με πρηζεις μια χαρα τα λεμε...Πηγαινε στον ψυχιατρο του νοσοκομειου και αν σου φανει "βλαμενος" περιμενε μεχρι να σου δωσει ο πατερας σου.Παντως οκ μπορει να χεις κ εσυ τα θεματα σου αλλα καταφερες κ καποια πραγματα,το πτυχιο σου το πηρες,την πρακτικη την τελειωσες....εεε οκ τωρα θα κανεις περισοτερα για να λυθει και αυτο που εχεις μεσα σου...εννοειται παιδι μου οτι δεν σου αξιζει,αλοιμονο...Μηπως ενα ξεσκαρταρισμα του χωρου θα σε ανανεωνε λιγο;;Θα σου εφτιαχνε λιγο την διαθεση;;;;Αχ...Πατρα...τι ομορφη,χρονια εχω να παω...δοξα τον Θεο ειχα συμπαρασταση γιατι στον δικο μου κυκλο παιρνουν πολλοι αντικαταθλιπτικα,οποτε καπου το απενεχοποιησα.Απο την στιγμη που ειδα κ μονη μου οτι με βοηθησαν ολα οκ.Νομιζω λειτουργησε το φαρμακο γυρω στις τρεις βδομαδες αλλα μου ειχε δωσει κ ο γιατρος συμβουλες για το πως θα το χειριστω μεχρι να λειτουργησει.

Χαχα χαίρομαι! Αν δεν το πήρα το πτυχίο χαχα όπως είπα μου έχει μείνει η πτυχιακή που θα μπορούσα να την είχα τελειώσει νωρίτερα και να μην την είχα στο μυαλό μου τώρα. Τέλος πάντων γενικά δυστυχώς έχω αναπτύξει και πολλές αυτοσαμποταριστικές συμπεριφορές εκτός από την κατάθλιψη με νούμερο 1 την αναβλητικοτητα. Ο εαυτός μου με πολεμάει βρίσκει δικαιολογίες για να μην κάνει αυτό που πρέπει πχ η ψυχολόγος από την πρώτη μέρα μου είπε ότι σαμποτάρεις τον εαυτό σου και νούμερο 1 συμβουλή που μου έδωσε να φτιάξεις τον ύπνο που ποτέ δεν το έκανα φυσικά. Άσε σήμερα ξύπνησα 7 το απόγευμα. Ούτε ξυπνητήρια ακούω ούτε τίποτα. Τώρα πέφτω για ύπνο να δω τι ώρα θα ξυπνήσω κ αν δεν με παίρνει θα το πάω σερί μέχρι το βράδυ ώστε να νυστάξω και να πέσω ξερός νωρίς. Σήμερα θέλω να σπινταρω με την πτυχιακή να κάνω ότι μπορώ έχω κανονίσει να πάω Πάτρα μες στη βδομάδα να συναντηθώ με την καθηγήτρια. Είχαμε πει για την προηγούμενη αλλά φυσικά το ανέβαλα γιατί είναι κ η απόσταση και τα δρομολόγια άσε δεν βολεύουν καθόλου αλλά αυτή τη βδομάδα πρέπει να πάω οπωσδήποτε οπότε θα κάνω κ τη βόλτα μου χαχα. Να σου πω από τη πρώτη στιγμή που πήγα Πάτρα δεν ξετρελαθηκα σαν πόλη δεν μου αρέσε σε συνδυασμό με τη σχολή. Θα προτιμούσα να πέρναγα φοιτητής Αθήνα καλύτερα θα ήμουν. Τέλος πάντων δεν ξέρω αν φταίει η κατάθλιψη και γενικά το ψυχολογικό μου πάντως δεν πέρασα τόσο καλά τη φοιτητική μου ζωή. Αναπολώ τις στιγμές και με πιάνει χειρότερη μελαγχολία. Και εκεί μες στην απογοήτευση ήμουν και στο διχασμό να παρατήσω τη σχολή ή να μην την παρατήσω και γενικά ειδικά τον τελευταίο χρόνο ήμουν μες στη μοναξιά εκεί. Θέλω να τελειώσω την πτυχιακή οσο πιο γρήγορα γίνεται να πάρω πτυχίο να ξεμπερδευω γιατί με έχουν τρελάνει. Ένα δίκιο το χουν γιατί περάσαμε πολύ δύσκολα όσο ήμουν Πάτρα ειδικά η γιαγιά μου. Απλά στεναχωριέμαι γιατί σκέφτομαι άραγε τσάμπα κόπος τόσα χρόνια... Όλοι μου λένε να βρω δουλειά στο αντικείμενο μου κ εγώ δεν θελω. Τέλος πάντων πιστεύω νέος είμαι ακόμα μπορώ να κάνω πολλά πράγματα. Ε; Θέλω να αλλάξω σελίδα στη ζωή μου μια κ καλή κ να μην κοιτάξω ποτέ πίσω! Αυτό χρειάζεται να αποδεχόμαστε το παρελθόν και να κοιτάμε μπροστά. Επίσης σκέφτομαι να κοιτάξω να πάω σεζόν το καλοκαίρι θεωρώ θα μου κάνει πολύ καλό κ θα κοινψνικοποιηθω και θα φύγω από το γνώριμο και την πλήξη. Δεν θα το αντέξω άλλο ένα καλοκαίρι να είναι εντελώς ίδιο με όλα τα προηγούμενα. Εσύ έχεις πάει ποτέ; Αξίζει πιστεύεις; Μπράβο σου πάντως για τα αντικαταθλιπτικά. Εγώ δεν το βλέπω ενοχικά σε καμία περίπτωση. Για τον πατέρα μου έλεγα. Εννοείται ότι δεν έχω θέμα να παίρνω. Είχα πάρει και παλιότερα το 2015. Ναι το δωμάτιο θελω να το αλλάξω τουλάχιστον για όσο βρίσκομαι εδώ. Γενικά θέλω να αλλάξω τα πάντα γύρω μου κ να αλλάξω κ εγώ. Έχω βαρεθεί τα ίδια και τα ίδια. Εσύ αν επιτρέπεται εργάζεσαι; Θα πάρω τηλέφωνο αύριο στο νοσοκομείο να ρωτήσω αν μπορεί να με δει ο γιατρός. Πιστεύω ένα δεκάλεπτο θα μπορέσει να το αφιερώσει. Αλλά φοβάμαι αν ακούσει αυτά που θα λέω μη με κλείσει μέσα στην ψυχιατρική κλινική χαχαχ

Quote:

---

Originally Posted by unhappy

Χαχα χαίρομαι! Αν δεν το πήρα το πτυχίο χαχα όπως είπα μου έχει μείνει η πτυχιακή που θα μπορούσα να την είχα τελειώσει νωρίτερα και να μην την είχα στο μυαλό μου τώρα. Τέλος πάντων γενικά δυστυχώς έχω αναπτύξει και πολλές αυτοσαμποταριστικές συμπεριφορές εκτός από την κατάθλιψη με νούμερο 1 την αναβλητικοτητα. Ο εαυτός μου με πολεμάει βρίσκει δικαιολογίες για να μην κάνει αυτό που πρέπει πχ η ψυχολόγος από την πρώτη μέρα μου είπε ότι σαμποτάρεις τον εαυτό σου και νούμερο 1 συμβουλή που μου έδωσε να φτιάξεις τον ύπνο που ποτέ δεν το έκανα φυσικά. Άσε σήμερα ξύπνησα 7 το απόγευμα. Ούτε ξυπνητήρια ακούω ούτε τίποτα. Τώρα πέφτω για ύπνο να δω τι ώρα θα ξυπνήσω κ αν δεν με παίρνει θα το πάω σερί μέχρι το βράδυ ώστε να νυστάξω και να πέσω ξερός νωρίς. Σήμερα θέλω να σπινταρω με την πτυχιακή να κάνω ότι μπορώ έχω κανονίσει να πάω Πάτρα μες στη βδομάδα να συναντηθώ με την καθηγήτρια. Είχαμε πει για την προηγούμενη αλλά φυσικά το ανέβαλα γιατί είναι κ η απόσταση και τα δρομολόγια άσε δεν βολεύουν καθόλου αλλά αυτή τη βδομάδα πρέπει να πάω οπωσδήποτε οπότε θα κάνω κ τη βόλτα μου χαχα. Να σου πω από τη πρώτη στιγμή που πήγα Πάτρα δεν ξετρελαθηκα σαν πόλη δεν μου αρέσε σε συνδυασμό με τη σχολή. Θα προτιμούσα να πέρναγα φοιτητής Αθήνα καλύτερα θα ήμουν. Τέλος πάντων δεν ξέρω αν φταίει η κατάθλιψη και γενικά το ψυχολογικό μου πάντως δεν πέρασα τόσο καλά τη φοιτητική μου ζωή. Αναπολώ τις στιγμές και με πιάνει χειρότερη μελαγχολία. Και εκεί μες στην απογοήτευση ήμουν και στο διχασμό να παρατήσω τη σχολή ή να μην την παρατήσω και γενικά ειδικά τον τελευταίο χρόνο ήμουν μες στη μοναξιά εκεί. Θέλω να τελειώσω την πτυχιακή οσο πιο γρήγορα γίνεται να πάρω πτυχίο να ξεμπερδευω γιατί με έχουν τρελάνει. Ένα δίκιο το χουν γιατί περάσαμε πολύ δύσκολα όσο ήμουν Πάτρα ειδικά η γιαγιά μου. Απλά στεναχωριέμαι γιατί σκέφτομαι άραγε τσάμπα κόπος τόσα χρόνια... Όλοι μου λένε να βρω δουλειά στο αντικείμενο μου κ εγώ δεν θελω. Τέλος πάντων πιστεύω νέος είμαι ακόμα μπορώ να κάνω πολλά πράγματα. Ε; Θέλω να αλλάξω σελίδα στη ζωή μου μια κ καλή κ να μην κοιτάξω ποτέ πίσω! Αυτό χρειάζεται να αποδεχόμαστε το παρελθόν και να κοιτάμε μπροστά. Επίσης σκέφτομαι να κοιτάξω να πάω σεζόν το καλοκαίρι θεωρώ θα μου κάνει πολύ καλό κ θα κοινψνικοποιηθω και θα φύγω από το γνώριμο και την πλήξη. Δεν θα το αντέξω άλλο ένα καλοκαίρι να είναι εντελώς ίδιο με όλα τα προηγούμενα. Εσύ έχεις πάει ποτέ; Αξίζει πιστεύεις; Μπράβο σου πάντως για τα αντικαταθλιπτικά. Εγώ δεν το βλέπω ενοχικά σε καμία περίπτωση. Για τον πατέρα μου έλεγα. Εννοείται ότι δεν έχω θέμα να παίρνω. Είχα πάρει και παλιότερα το 2015. Ναι το δωμάτιο θελω να το αλλάξω τουλάχιστον για όσο βρίσκομαι εδώ. Γενικά θέλω να αλλάξω τα πάντα γύρω μου κ να αλλάξω κ εγώ. Έχω βαρεθεί τα ίδια και τα ίδια. Εσύ αν επιτρέπεται εργάζεσαι; Θα πάρω τηλέφωνο αύριο στο νοσοκομείο να ρωτήσω αν μπορεί να με δει ο γιατρός. Πιστεύω ένα δεκάλεπτο θα μπορέσει να το αφιερώσει. Αλλά φοβάμαι αν ακούσει αυτά που θα λέω μη με κλείσει μέσα στην ψυχιατρική κλινική χαχαχ

---

Πηρες τηλεφωνο;;τι εκανες;;μαγνησιο πηρες;;οκ...δεν πειραζει θα κανεις και την βολτα σου να αλλαξεις παραστασεις.Φορτσαρε για πτυχιακη.Φυσικα και να πας να δουλεψεις σεζον θα σε βοηθησει πολυ σε συνδυασμο με αγωγη.Θα ψηθεις,θα κινεισαι πολυ,θα κουραζεσαι.Θα βοηθησει σε οτι εχει να κανει με την λειτουργικοτητα αλλα μην περιμενεις την δουλεια για να συνελθεις ξεκινα απο τωρα τα βηματα που ειπαμε.Γενικα προσπαθησε να σταματησεις να σκεφτεσαι το παρελθον,προσπαθησε να επικεντρωθεις στο εδω και τωρα.