Θέλει χρόνο συμφωνώ... πάντα πίστευα ότι μπορώ να τα ξεπεράσω όλα μόνη μου αλλά δυστυχώς εδώ την πάτησα...
Printable View
Θέλει χρόνο συμφωνώ... πάντα πίστευα ότι μπορώ να τα ξεπεράσω όλα μόνη μου αλλά δυστυχώς εδώ την πάτησα...
Είναι κάποια πράγματα που απλά τα βάζεις κάτω από το χαλί. Έρχεται μια μέρα που απλά πέφτεις με τα μούτρα πάνω του. Ή θα αφήσεις αυτό το χάλι που έγινε βουνό μέσα στην ζωή σου και θα σκοντάφτεις συνέχεια.. Η που θα αρχίσεις να φεύγεις τα προβλήματα ένα ένα από την ζωη σου. Θα μάθεις τον εαυτό σου. Πράγματα που δεν ήξερες ότι έχεις..
Θα το θελα πραγματικά γιατί δεν υπάρχει κανένα νόημα να ζει κανείς έτσι.. νιώθω ότι δηλητηριαζω τη ζωή μου κάθε μέρα χωρίς λόγο ... ακόμα κ αν ακούσω στην τηλεόραση για κάποιον ότι πέθανε πεθαίνω πανικό, σωματοποιω ότι ακούω η διαβάζω .. όλο αυτό με κούρασε. .
Τότε γιατί άνοιξες θέμα εδώ αντί να παρεις τηλέφωνο ένα γιατρό? Αφού ξέρεις.. Ο δρόμος είναι δύσκολος.. Θα περπατάς.. Θα πέφτεις αλλά κάθε φορά θα είσαι πιο κοντά στον στόχο σου. Το θέμα είναι να ξεκινησεις. Εσύ απλά τον κοιτάς.
Σε ευχαριστώ για την συμβουλή...Quote:
Originally Posted by george1520
Φαίνεσαι άτομο που το έχει ψάξει το θέμα μπράβο. Εγώ όταν ήμουν στη φάση σου έβαλα τη λογική μου κάτω και είπα ότι χειρότερα να γίνω με ψυχολόγο δεν πρόκειται. Ήξερα πως θα είχα και δύσκολες συνεδρίες , δύσκολες παραδοχές και συνειδητοποιήσεις , δύσκολα βήματα. Αλλά χειρότερο από αυτόν τον μόνιμο υποβοσκων ή φανερό φόβο που με περιόριζε και έλεγχε ήμουν σίγουρος πως δε θα ήταν.Quote:
Originally Posted by Vasomp
Άντε κάνε το βήμα, πρέπει να οργανωθείς ξανά σε νέες βάσεις και αυτό θα το κάνεις εσύ όχι κάποιος άλλος. Ο ψυχολόγος θα σε βοηθήσει να ξεμπερδεψεις τις σκέψεις σου και να βάλεις στόχους.
Εγώ στην αρχή κολλούσα με την ιδέα να πάω ψυχολόγο. Σε ένα μάθημα στο πανεπιστήμιο μας είχε πει ένα παράδειγμα ο καθηγητής με μια ψυχολόγο που μέσα από τις ερωτήσεις της έκανε τον "ασθενή" να πιστεύει ότι έζησε κάτι άσχημο έτσι ώστε να συνεχίσουν τις συνεδριάσεις..Quote:
Originally Posted by geodim
Αλλά ευτυχώς ρίσκαρα και πήγα.. Και δεν το μετάνιωσα. Δεν ξέρω αν η ιστορία του είχε αλήθεια.. Αλλά πλέον δεν με νοιάζει. Όπως όλοι οι γιατροί. Πας, αν δεν σου ταιριάζει απλά αλλάζεις.
Το πιο εκνευρίστηκο είναι πως όλα τα χρόνια έκανα τον"ψυχολόγο" στους γύρω μου..τους μιλούσα τους ηρεμούσα, ζητούσαν πάντα όλοι οι φίλοι μου τις συμβουλές μου, τους μιλούσα με λογικά επιχειρήματα και γενικά πάντα τους βοηθούσα..κ να που βρέθηκα εγώ σε αυτή την θέση κ δεν μπορώ να Με βοηθήσω..οι εμμονές είναι ότι χειρότερο πραγματικά... πρέπει να μπει ένα στοπ επειγόντως!!
Ειναι δύσκολο να βοηθήσει κάποιος τον εαυτό του.. Ενώ ξέρει για ένα περίεργο λόγο δεν μπορεί να το εφαρμόσει. Όταν είσαι έξω από μια κατάσταση είναι πιο απλά τα πράγματα. Βλέπεις όπως ακριβώς είναι και ξέρεις πως να κινηθείς.. Γιαυτό χρειάζεσαι ψυχολόγο. Αυτός δεν θα σου δώσει λύσεις ή οδηγίες για το τι θα κάνεις. Θα σε μάθει να σκέφτεσαι με διάφορους τρόπους, θα σε μάθει να ξέρεις τι θέλεις. Και κυρίως θα σε μάθει να πιστεύεις στον εαυτό σου.. Πάντα όμως σε συνεργασία με σένα..Quote:
Originally Posted by Vasomp
Έτσι είμαι κι εγώ.. Προχτές πονούσε το κεφάλι μου για 2 μέρες και είχα τρελαθεί νόμιζα έχω όγκο στον εγκέφαλο τελικά πήρα ένα panadol και πέρασε.. Σήμερα νιώθω αδυναμία στο αριστερό μου πόδι και τσιμπήματα στα άκρα πάλι σκέφτομαι τη σκπ, τις προάλλες μούδιασμα στο κεφάλι κι εγώ.. Κάθε μέρα κι άλλη αρρώστια πραγματικά...Quote:
Originally Posted by Vasomp
Ακριβώς κ εγώ τα ίδια .. συγκεκριμένα συμπτώματα που κάνουν κύκλο..κ κάνω τις ίδιες σκέψεις με σένα. .1,5 χρόνο τώρα σκέψη για σκπ , μετά για όγκο κλπ... από την άλλη εχω 2 μέρες πιάστηκε ο αυχένας μου κ μπορεί τό μούδιασμα να προέρχεται κ από κεί δεν ξέρω αλλά εγώ έχω πανικοβληθεί σκέφτομαι ότι χειρότερο..Quote:
Originally Posted by vickie_victoria
Τουλάχιστον θες ότι δεν είναι φυσιολογικό όλο αυτό δηλαδή ένας νορμάλ άνθρωπος δεν κάνει τέτοιες σκέψεις κάθε μέρα.Και που τα σκεφτόμαστε και τι έγινε; που μας βοηθά αυτό;πουθενά μόνο ανχοσ φέρνει.Οποτε άστο την επόμενη φορά που θα σε πιάσει κάποιος πόνος σκέψου ότι δεν είναι κάτι γιατί και την άλλη φορά νόμιζες ότι κάτι σοβαρό έχεις Αλλά ζεισ ακόμη:)
Ναι αλλιώς θά πρέπε ήδη τον τελευταίο χρόνο να τα χω τιναξει πόσες φορές.. τι να πω απλά ώρες ώρες μου φαίνεται απίθανο το άγχος να δημιουργεί όλα αυτά!!Quote:
Originally Posted by Krisi
Ξεκίνησε ψυχοθεραπεία.. Και όταν προχωρήσετε αρκετά.. Ζήτησε να σου δείξει ασκήσεις έτσι ώστε να φέρνεις το μυαλό σου στην πραγματικότητα.. Θα τις κάνεις μόλις αρχίζει τα σενάρια.. Είναι κάτι που το λέω σε πολλά ποστ αλλά πραγματικά βοηθάει..
[QUOTE=Vasomp;1089827]Το πιο εκνευρίστηκο είναι πως όλα τα χρόνια έκανα τον"ψυχολόγο" στους γύρω μου..τους μιλούσα τους ηρεμούσα, ζητούσαν πάντα όλοι οι φίλοι μου τις συμβουλές μου, τους μιλούσα με λογικά επιχειρήματα και γενικά πάντα τους βοηθούσα..κ να που βρέθηκα εγώ σε αυτή την θέση κ δεν μπορώ να Με βοηθήσω..οι εμμονές είναι ότι χειρότερο πραγματικά... πρέπει να μπει ένα στοπ επειγόντως!![/QUOTE
Ετσι και γω την πατησα οπως τα λες και μου ηρθε η αρρωστοφοβια πρεπει να βαλεις στοπ στις συμβουλες σου και να μην κανεις τα προβληματα των άλλων δικα σου.