Νιώθω αγχωμένη και "καθυστερημένη"

Γεια σας.

Η αιτία που δεν έχω φίλους πιστεύω ότι είναι πως ξεκοβοντας από όλους έμεινα χωρίς κύκλο.
Στη δουλειά μιλάω με συναδέλφους , δείχνουν να με συμπαθούν , κι εμένα μου φαίνονται πολύ ωραία άτομα , αλλά ως εκεί. Δεν έχουμε κάτι παραπάνω.

Δεν είναι ότι μισώ τον κόσμο και κοιτάζω τους άλλους με καχυποψία. Σίγουρα δεν αφήνομαι εύκολα, όμως μέσα σε λογικά πλαίσια.

Κι εγώ θεωρώ πως δεν είναι υποχρεωτικό να έχεις σχέση, αλλά έλα μου που οι γύρω μας αυτό θεωρούν και σε κρίνουν σαν παράξενο αν δεν έχεις σχέση! Κάποιοι δεν ενδιαφέρεστε και τους γράφετε και σας θαυμάζω πολύ για αυτό.
Εγώ δυστυχώς επηρεάζομαι από τα λόγια των άλλων παρα πολύ.


Όσον αφορά το τι θέλω πραγματικά.
Θέλω να γνωρίσω κάποιον που να μου αρέσει (δεν λέω να τον ερωτευτώ) πραγματικά και να μην υπάρχουν εμπόδια (σταθερή σχέση , διστακτικότητα στο να με πλησιάσει, κόμπλεξ)
Οπότε μου άρεσε κάποιος πάντα καταλάβαινα πως του άρεσα κι εγώ. Αλλά είτε υπήρχε σχεση, είτε κολωνε , είτε ήταν φίλος πρώην και πατούσα φρένο.
Αντίθετα , έχω κάνει κάτι με άτομα που δεν ήθελα.

Επίσης θεωρώ πολύ άχαρο το να ψάχνω σκόπιμα για αγόρι. Κάθε φορά το ίδιο άγχος αν θα του αρέσω, και κάθε φορά θα θέλει να πάμε κατευθείαν στο κρεβάτι. Λες και δεν κάνω για τίποτα άλλο.

Δεν θέλω να ψάχνω αγχωμένη για σχέση. Θέλω να συμβεί φυσιολογικα. Μάλλον είναι πολύ αυτό που ζητάω?

Παρατηρώ ότι αρκετές σχέσεις γύρω μου είναι από συμβιβασμό. Μήπως έτσι είναι τελικά τα πράγματα και η πραγματική σχέση είναι κάτι σπανιο? Με προβληματίζει αρκετά αυτό. Έχω δοκιμάσει τον συμβιβασμό έστω για πολυ μικρές "σχέσεις" και προτιμούσα να είμαι μόνη μου. Δεν θέλω να γίνεται αυτό επειδή πιέζομαι λόγω χρόνου και περίγυρου. Θέλω να ερωτευτώ.

Σκέφτηκα πολύ σοβαρά να μιλήσω σε κάποιο δικό μου άτομο που έκανε ένα από τα παραπάνω σχόλια και να εξηγήσω ότι πιέζομαι ( δεν γνωρίζει ότι ψάχνω για αγόρι, νομίζει ότι αδιαφορώ εντελώς και δεν είμαι διατεθειμένη να αγαπήσω άλλο άνθρωπο πέρα από τον εαυτό μου).

Quote:

---

Originally Posted by Lemonpie5

Γεια σας.

Η αιτία που δεν έχω φίλους πιστεύω ότι είναι πως ξεκοβοντας από όλους έμεινα χωρίς κύκλο.
Στη δουλειά μιλάω με συναδέλφους , δείχνουν να με συμπαθούν , κι εμένα μου φαίνονται πολύ ωραία άτομα , αλλά ως εκεί. Δεν έχουμε κάτι παραπάνω.

Δεν είναι ότι μισώ τον κόσμο και κοιτάζω τους άλλους με καχυποψία. Σίγουρα δεν αφήνομαι εύκολα, όμως μέσα σε λογικά πλαίσια.

Κι εγώ θεωρώ πως δεν είναι υποχρεωτικό να έχεις σχέση, αλλά έλα μου που οι γύρω μας αυτό θεωρούν και σε κρίνουν σαν παράξενο αν δεν έχεις σχέση! Κάποιοι δεν ενδιαφέρεστε και τους γράφετε και σας θαυμάζω πολύ για αυτό.
Εγώ δυστυχώς επηρεάζομαι από τα λόγια των άλλων παρα πολύ.


Όσον αφορά το τι θέλω πραγματικά.
Θέλω να γνωρίσω κάποιον που να μου αρέσει (δεν λέω να τον ερωτευτώ) πραγματικά και να μην υπάρχουν εμπόδια (σταθερή σχέση , διστακτικότητα στο να με πλησιάσει, κόμπλεξ)
Οπότε μου άρεσε κάποιος πάντα καταλάβαινα πως του άρεσα κι εγώ. Αλλά είτε υπήρχε σχεση, είτε κολωνε , είτε ήταν φίλος πρώην και πατούσα φρένο.
Αντίθετα , έχω κάνει κάτι με άτομα που δεν ήθελα.

Επίσης θεωρώ πολύ άχαρο το να ψάχνω σκόπιμα για αγόρι. Κάθε φορά το ίδιο άγχος αν θα του αρέσω, και κάθε φορά θα θέλει να πάμε κατευθείαν στο κρεβάτι. Λες και δεν κάνω για τίποτα άλλο.

Δεν θέλω να ψάχνω αγχωμένη για σχέση. Θέλω να συμβεί φυσιολογικα. Μάλλον είναι πολύ αυτό που ζητάω?

Παρατηρώ ότι αρκετές σχέσεις γύρω μου είναι από συμβιβασμό. Μήπως έτσι είναι τελικά τα πράγματα και η πραγματική σχέση είναι κάτι σπανιο? Με προβληματίζει αρκετά αυτό. Έχω δοκιμάσει τον συμβιβασμό έστω για πολυ μικρές "σχέσεις" και προτιμούσα να είμαι μόνη μου. Δεν θέλω να γίνεται αυτό επειδή πιέζομαι λόγω χρόνου και περίγυρου. Θέλω να ερωτευτώ.

Σκέφτηκα πολύ σοβαρά να μιλήσω σε κάποιο δικό μου άτομο που έκανε ένα από τα παραπάνω σχόλια και να εξηγήσω ότι πιέζομαι ( δεν γνωρίζει ότι ψάχνω για αγόρι, νομίζει ότι αδιαφορώ εντελώς και δεν είμαι διατεθειμένη να αγαπήσω άλλο άνθρωπο πέρα από τον εαυτό μου).

---

Ποιοι σχολιάζουν το γεγονός ότι δεν έχεις σχέση? Επειδή λες δεν έχεις φίλους.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Ποιοι σχολιάζουν το γεγονός ότι δεν έχεις σχέση? Επειδή λες δεν έχεις φίλους.

---

Άτομα από την οικογένειά μου

Quote:

---

Originally Posted by Lemonpie5

Άτομα από την οικογένειά μου

---

Τα ίδια άτομα που σου δημιούργησαν το θέμα με την εμφάνιση σου.. Σωστά?

Ναι.
Δεν το έκαναν με κακή πρόθεση.
Το ξέρω πόσο με αγαπούν.
Αλλά εγώ έχω μια τάση να τα παίρνω όλα κατάκαρδα.
Μου το επισημαιναν για το καλό μου , απλώς ίσως να μην μου άρεσε ο τρόπος και δεν το εξηγούσα.

Quote:

---

Originally Posted by Lemonpie5

Ναι.
Δεν το έκαναν με κακή πρόθεση.
Το ξέρω πόσο με αγαπούν.
Αλλά εγώ έχω μια τάση να τα παίρνω όλα κατάκαρδα.
Μου το επισημαιναν για το καλό μου , απλώς ίσως να μην μου άρεσε ο τρόπος και δεν το εξηγούσα.

---

Μα εννοείται δεν το έκαναν με κακή πρόθεση. Αυτό έλειπε. Το θέμα είναι τι ζημιά σου έκαναν με τα σχόλια τους και τώρα βρήκαν αααα άλλο θέμα να σε κάνουν να νιώθεις άσχημα. Και εσύ αντί να κλείσεις τα αφτιά σου κάθεσαι και τους ακούς και βάζεις και στοίχημα..
Ο ερωτας θα έρθει από μόνος του. Αν το κυνηγήσεις δεν θα είναι έρωτας.. Ζήσε, χαλάρωσε και το "πρέπει να κάνω σχέση άστο στην άκρη. ΘΑ ΈΡΘΕΙ..
Με τον τρόπο που λειτουργείς τώρα και να έρθει η σχέση δεν θα την χαρείς..

Επειδη δεν θυμάμαι. Κανείς ψυχοθεραπεία?

Όχι αλλά το σκέφτομαι.

Πρώτα θα δοκιμάσω να κάνω μια κουβέντα μαζί τους.
Δηλαδή τους έχω δείξει ότι δεν μου αρέσει αυτό και μου λένε " εμείς θέλουμε να περνάς καλά, να είσαι χαρούμενη, να έχεις κάποιον δίπλα σου" κλπ.
Και λέω ότι υπάρχουν κι άλλα πράγματα πέρα από τις σχέσεις. Λένε ναι, αλλά μετά τα ίδια πάλι.

Και τελευταία μια συγκεκριμένη μου πετάει ότι είμαι πολύ καιρό μόνη μου και αν συνηθίσω έτσι μετά δεν θα μπορώ να ζήσω με άλλον, να κάνω υποχωρήσεις και θα έχω θέμα . Κι είναι κρίμα τέτοια κούκλα να μην έχω κανεναν

Quote:

---

Originally Posted by Lemonpie5

Όχι αλλά το σκέφτομαι.

Πρώτα θα δοκιμάσω να κάνω μια κουβέντα μαζί τους.
Δηλαδή τους έχω δείξει ότι δεν μου αρέσει αυτό και μου λένε " εμείς θέλουμε να περνάς καλά, να είσαι χαρούμενη, να έχεις κάποιον δίπλα σου" κλπ.
Και λέω ότι υπάρχουν κι άλλα πράγματα πέρα από τις σχέσεις. Λένε ναι, αλλά μετά τα ίδια πάλι.

Και τελευταία μια συγκεκριμένη μου πετάει ότι είμαι πολύ καιρό μόνη μου και αν συνηθίσω έτσι μετά δεν θα μπορώ να ζήσω με άλλον, να κάνω υποχωρήσεις και θα έχω θέμα . Κι είναι κρίμα τέτοια κούκλα να μην έχω κανεναν

---

Κάνε μια συζήτηση και αν δεις ότι δεν μπορούν να καταλάβουν.. Απλά μη τους απαντάς όταν λένε για αυτό το θέμα.. Κάποια στιγμή θα σταματήσουν. Δεν καταλαβαίνουν κάποιοι άνθρωποι ότι κάνουν ζημιά γιατί ότι λένε, το λένε με καλή πρόθεση..
Εμένα για παράδειγμα μέσα στα ωραία που έκανε η μητέρα μου ήταν να σχολιάζει το τι φοράω.. Από πολύ μικρός είχα δύο μάτια πάνω μου να με σκαναρουν. Σχολιάζε γιατί θεωρούσε ότι είχε δίκιο και πως θα με βοηθούσε να φτιάξω την εμφάνιση μου. Μεγάλωσα και έφτασα στο σημείο να θεωρώ πως το πιο ισχυρό όπλο που είχα ήταν η εμφάνιση μου. Πως οι άνθρωποι με επέλεγαν γιατί είμαι ωραίος και όχι επειδή έχω καλό χαρακτήρα. Με την ψυχοθεραπεία κατάλαβα πόσο λάθος ήμουν.

Το πως μας βλέπουν οι άλλοι δεν έχει να κάνει με το τι ισχύει πραγματικά. Το σώμα σου και τον εαυτό σου θα τον βλέπεις ΜΌΝΟ με τα δικά σου μάτια, δεν χρειάζεσαι τα γυαλιά των δικών σου!
Μίλησε με ψυχολόγο. Πρέπει να στο είπα 50 φορές.

Επίσης από τότε που άλλαξε η εμφάνιση μου και μου κάνουν θετικά σχόλια και καμαρώνουν νιώθω πολύ μεγάλη ικανοποίηση και σκέφτομαι κάπως έτσι θα νιώσω όταν κάνω κάποια κανονική σχέση.

Εδώ όταν τα είχα φτιάξει με ενα παιδί για δύο εβδομάδες , η μητέρα μου το είχε πει αμέσως στον πατέρα μου. Δηλαδή τόσο σημαντικό και αξιοπερίεργο γεγονός.

Quote:

---

Originally Posted by Lemonpie5

Επίσης από τότε που άλλαξε η εμφάνιση μου και μου κάνουν θετικά σχόλια και καμαρώνουν νιώθω πολύ μεγάλη ικανοποίηση και σκέφτομαι κάπως έτσι θα νιώσω όταν κάνω κάποια κανονική σχέση.

Εδώ όταν τα είχα φτιάξει με ενα παιδί για δύο εβδομάδες , η μητέρα μου το είχε πει αμέσως στον πατέρα μου. Δηλαδή τόσο σημαντικό και αξιοπερίεργο γεγονός.

---

Καμαρώνουν επειδή είσαι ωραία; αν ήσουν ωραία και βαραγες κοσμο? Νομίζω από αυτό πρέπει να καταλάβεις ποσο λάθος βλέπουν οι δικοί σου το όλο θεμα και πρέπει κάτι να κάνεις για να μη σε επηρεάζει τοσο

Αν βαραγα κόσμο δεν νομίζω να ήταν περήφανοι.

Επίσης οι ίδιοι δεν προσέχουν την εμφάνιση τους

Θα προσπαθήσω να βρω το κουράγιο να κάνω αυτή την κουβεντα

Quote:

---

Originally Posted by Lemonpie5

Εδώ όταν τα είχα φτιάξει με ενα παιδί για δύο εβδομάδες , η μητέρα μου το είχε πει αμέσως στον πατέρα μου. Δηλαδή τόσο σημαντικό και αξιοπερίεργο γεγονός.

---

Μήπως όμως με τέτοιες συμπεριφορές σου δημιουργείται πίεση?

Πολλή πίεση

Quote:

---

Originally Posted by Lemonpie5

Πολλή πίεση

---

Μάλιστα...
Εδώ κάνουν μεγάλο φάουλ οι γονείς σου(για κόκκινη κάρτα είναι βασικά).
Πρέπει να καταλάβουν πως είσαι ενήλικη και εσύ αποφασίζεις τι θα κάνεις.Και όποτε θες θα το κάνεις και πάει λέγοντας.

Επειδή μάλλον τα κρατάς μέσα σου και/ή δεν τα εκφράζεις με ειλικρίνεια και σωστό τρόπο, οι γονεις σου δεν έχουν καταλάβει ότι εχουν κάνει το παιδί τους κομπλεξικό και ανισόρροπο. Και δεν το λέω καθόλου προσβλητικά, οι περισσότεροι γονείς κάνουν λάθη που επιβαρύνουν τα παιδιά τους μία ζωή αν δεν καταφέρουν να απογαλακτιστούν όσο είναι νωρίς. Πρέπει εσύ η ίδια να καταλάβεις ότι κάτι πάει λάθος με τον τρόπο σκέψης σου και ότι βασανίζεσαι χωρίς λόγο και να την δεις αλλιώς. Αφού έχεις φτάσει στα 25 και δεν μπορείς μόνη σου, με τη βοήθεια ψυχολόγου. Άσε τη συζήτηση με τους γονεις στην άκρη μέχρι να είσαι εσύ έτοιμη να την κάνεις και κοίτα εσένα.