Τι φάρμακα παίρνεις? Εννοώ ότι έπαιρνες στην εγκυμοσύνη τα παίρνεις?
Printable View
Ναι και εγω τουτο λεω για το γραφειο..
Ναι εκανα αλλαγες. Ασχολουμε πιο πολυ με το μωρο και προσπαθω να μην αχονομαι τοσο πολυ για τις δουλειες για να μπορω να ειμαι ηρεμη.
Απλα υπαρχουν και κακοι γειτονες. Με την πρωτη ευκαιρια να με καταγγελουν. Εκειδη δεν εχουν ουσια στη ζωη τους...
Δεν είναι και το πιο ωραίο πράγμα να ακούς μια μητέρα να φωνάζει στο παιδί της.. Εν μέρει τους καταλαβαίνω.. Τα παιδιά είναι ευτυχία.. Έχεις την δυνατότητα να δεις την ζωή μεσα από τα μάτια του.. Φρόντισε το. Αν κάποιες φορές δεν αντέχεις τότε παρε βαθιές αναπνοές, ένα μικρό διάλειμμα. Όχι φωνές.
καλημερα.
νομιζω οτι αυτο που θα σε ηρεμησει ειναι να ασχολεισαι πιο πολυ με τον εαυτο σου, οχι πιο πολυ με το μωρο...
εχεις μπει σε μια καθημερινοτητα βασανιστικη με το να ασχολεισαι μονο με το μωρο και με το σπιτι.
οπως σου ειπαν και πιο πανω, θα ηταν καλα να μπορεσεις να εργαστεις καποιες ωρες για να ξεφευγεις απο το σπιτι-μωρο που εισαι τωρα κολλημενη κι ας κουραζεσαι ακομα παραπανω... αυτο ειναι που σου προκαλει τετοιο εκνευρισμο.
αφου ο ανδρας σου δουλευει τοσο πολυ πια ωστε να μην μπορει να σε βοηθησει λιγο, φανταζομαι θα περισσευουν καποια χρηματα. αγορασε λιγο χρονο για σενα με αυτα τα χρηματα. αφηνε λιγες ωρες το μωρο με καποιο υπευθυνο ατομο και κανε πραγματα για τον εαυτο σου. πηγαινε βολτες να ψωνισεις, να δεις καποιες παραστασεις, να δεις φιλες σου. αυτο που σε τρελαινει ειναι η βαρετη και κοπιαστικη σου ζωη οπως εχει διαμορφωθει.
ολα τα παραπανω δεν δικαιολογουν τις φωνες στο μωρο, μονο τις εξηγουν... μεταδιδεις αγχος και νευρικοτητα σε ενα παιδι που του φωναζεις και ξεσπας τα νευρα σου πανω του.
βρες τι σου φταιει και ΛΥΣΕ ΤΟ. οι φωνες δεν ειναι λυση, και πολυ καλα κανουν οι γειτονες και ανησυχουν.
αυτο ηταν που σε κινητοποιησε να ξαναδεις την συμπεριφορα σου.
ενας γειτονας που ακουει εναν γονιο να τσιριζει στο παιδι του, δεν μπορει να ξερει αν το δερνει κιολας. ειναι υποχρεωση του να προστατευσει ενα παιδι και να κινητοποιηθει αντι να ακουει αδιαφορος.
αν το εκαναν ολοι, θα ειχαν σωθει μερικα παιδια που πραγματικα κακοποιουνται και οι γειτονες "κοιτανε την δουλεια τους". μην τα βαζεις με την δειτονισα λοιπον, τα δικα σου θεματα να λυσεις...
Υπάρχει και η βουβή παραμέληση... Ειμαι μητέρα και η 24ωρη καθημερινή φροντίδα ενος μωρού ειναι κοπιαστική, αγχογονος, προϋποθέτει θυσια χρόνου και προσωπικης ξεγνοιασιας. Το μωρό ή τα μωρα εκτός απο τις βιοτικές ανάγκες φαγητό, καθαριοτηρα, νερο, επιζητούν προσοχη, τρυφερότητα, παιχνίδι και απο 10 μηνών και άνω αρχίζει η ανακάλυψη του "κόσμου " αρα; Ελλοχεύουν κίνδυνοι παντού. Ως μητέρα πρώτα εισαι άνθρωπος. Για να εισαι καλή μητερα, πρωτα οφειλεις να νιώθεις καλα με εσενα. Παση θυσία εχεις αναγκη εστω μια ωρα για τον εαυτο σου. Εν προκειμενω μονο ο σύζυγος πρεπει να το κατανοησει και να σε βοηθήσει. Δεν θα σε κρίνω, διοτι απο πρόθεση αρνητική δεν το κάνεις. Πάραυτα εδω και τωρα το μιλας με εκεινον και θα δεις οτι θα αλλαξει η ψυχολογια σου. Θα πανε ολα καλα.
Εαν δεν γινεται μια ωρα ξεκινα με εικοσι λεπτα. Μπορει ως ανθρωπος ανεκαθεν να υψωνες τον τονο της φωνής σου αλλά τα μωρά δεν κατανοούν τι είναι λαθος. Υπομονη.