Originally Posted by
louloudi
George1520 και Χfactor
Γιατί έτσι νιώθω. Δε το λέω για να με λυπηθεί κάποιος. Έχω σταματήσει προ πολλού να νιώθω άσχημα για το γεγονός ότι νιώθω άσχημα για εμένα γιατί απλά είχα βαρεθεί να ασχολούμαι. Ότι είπα πιο πάνω το είπα μόνο για να εξηγήσω. Το λέω και από θέμα εμπειριών. Κανένα αγόρι δε με κοίταξε, δε το λέω για να κατηγορήσω κανένα αγόρι. Νιώθω μια ασφάλεια αν είμαι μόνη σε αυτό το τομέα έτσι κι αλλιώς έχω πολλά χρόνια να νιώσω έλξη για οποιονδήποτε.
Ναι το έχω σκεφτεί ότι μπορεί να είναι λόγω κοινωνικής φοβίας η έλλειψη βλεμματικής επαφής. Ίσως χαζό αυτό που θα πω όμως θα ήθελα κάτι σαν ταυτότητα γι'αυτό ψάχνω τι μπορεί να έχω η να με χαρακτηρίζει και να νιώσω ότι υπάρχω. Γιατί στο περισσότερο χρόνο της ζωής μου ένιωθα αόρατη και άχρωμη. Να παρατηρώ τις ζωές των άλλων (της παρέας μου) να ζούνε, να είναι άνετοι, να ερωτεύονται, να έχουν δύναμη θέλησης, να περιτριγυρίζονται από άλλα άτομα. Εγώ όλα αυτά δε τα ειχα και δε ξέρω γιατί. Απλά ήμουνα ένα άτομο στο χώρο που παρατηρούσε τους άλλους να μιλάνε μεταξύ τους. Αυτό στην εφηβεία μου γινόταν, τοτε ήμουνα πιο νέα ήθελα πολύ να έχω φίλους. Οπότε παρατηρούσα τι έλεγαν και συμμετείχα και αν κάτι μου διέφευγε έκανα ερωτήσεις ή έπαιρνα κυριολεκτικά τα πράγματα η έδειχνα τα συναισθήματα μου έντονα. Έτσι με είχαν για χαζή η χαζοχαρουμενη η προβληματική επειδή ότι ενδιαφέροντα είχα μιλούσα πολύ για αυτά. Το γιατί με κορόιδευαν δε το καταλαβαινα γιατί. Οπότε με τον καιρό και επειδή ένιωθα υποτιμητικα και ότι δε με συμπαθεί κανείς, ήμουνα καχύποπτη και κλεινομουνα. Τώρα αν βγω με νοιάζει να πιω μόνο. Και είμαι πιο απομονωμένη και δε με ενοχλεί τόσο. Όμως έχω στιγμές μοναξιάς είναι η αλήθεια. Και έχω βαρεθεί να πηγαινοέρχομαι σε ψυχολόγους και να μη μου λένε κάτι με σιγουριά. Αυτές οι σκέψεις τώρα που είμαι κλεισμένη στο σπίτι είναι πιο έντονες όμως προσπαθώ να της αγνοω. Ναι έχει τύχει να σκεφτώ και τη πιθανότητα μήπως είμαι απλά μια κακομαθημένη που ψάχνει προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν.
Panos19 καλά κάνεις και θέλεις συναίσθημα και (λέμε τώρα) αν δε το βρεις, που αν ψάξεις σίγουρα θα το βρεις, δεν αξίζει να το κάνεις χωρίς να νιώθεις τίποτα. Γιατί θα είναι κενή εμπειρία που θα έχεις απαίσια διάθεση μετά. Για το μόνο που στεναχωρηθηκα ήταν που αφησα τον εαυτό μου να το κάνει. Όμως εντάξει 2 χρόνια πέρασαν δε με στεναχωρεί πια. Τώρα αν βρω και εγώ κάποιον θα είναι μόνο αν τον ερωτευτώ.
Ευχαριστώ για τα λόγια σου !
